نگاهی اجمالی به این سه ماه: شیوع ویروس کرونا از ووهان به باقی چین و سایر کشورها

(Minghui.org) نخستین آلودگی به ویروس کرونا در دسامبر سال 2019 کشف شد. مرکز این ویروس، ووهان، در 23ژانویه2020، دو روز قبل از سال نو چینی، قرنطینه شد، اما این کار مانع انتشار این ویروس به مناطق دیگر نشد.

ووهان به‌عنوان پایتخت استان هوبی و قطب ترافیک زمینی و هوایی در امتداد رودخانه یانگ‌تسه، دارای 9میلیون نفر جمعیت شهری ثبت‌شده و نیز 5میلیون ساکن موقت است. شهردار ووهان، ژو شیان‌وانگ، در 26ژانویه گفت که حدود 5میلیون نفر پس از صدور دستور قرنطینۀ ووهان، موفق به فرار از این شهر شدند.

تا تاریخ 6مارس ویروس کرونا در نزدیک به 100 کشور و سرزمین- با بیش از 100هزار آلودگی و نزدیک به 3500 مرگ- در سراسر جهان گسترش یافته است.

از زمان شروع اولیه آن در 3 ماه پیش، مسئولان و رسانه‌های خبریِ تحت کنترل حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در تلاش هستند تا شدت این اپیدمی را کمتر از واقعیت جلوه دهند. در هر سطح از دولت تدابیری اندیشیده شده است تا تعداد آلودگی‌ها به این ویروس را کمتر از تعداد واقعی گزارش دهند. در 6مارس2020، مسئولان در چین ادعا کردند که 80813 نفر به این ویروس مبتلا شده‌اند که شامل 67592 فقط در ووهان بوده است. تعداد کشته‌شدگان در چین 3073 مورد گزارش شده است.

همانطور که در این گزارشِ خلاصه از این سه ماه، توضیح داده شده است، احتمالاً تعداد واقعی آلودگی‌ها و مرگ‌ها بسیار بیشتر از ارقام اعلام‌شده است، چراکه تعداد زیادی از موارد در طول تداوم مخفی‌کاری ح‌ک‌چ گزارش نشده است.

شیوع اولیه (دسامبر2019 تا 20ژانویه2020)

در مقاله‌ای که در تاریخ 29ژانویه2020 در مجله پزشکی نیو انگلند منتشر شد، آمده است: «شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه انتقال از انسان به انسان از اواسط دسامبر2019 بین تماس‌های نزدیک رخ داده است.»

این مقاله با عنوان «دینامیک‌های انتقال اولیه ویروس جدید کرونا- ذات‌الریه عفونی- در ووهان، چین»، تألیف گروهی از دانشمندان در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های چین (سی‌سی‌دی‌سی) است.

اما سی‌سی‌دی‌سی تا 20ژانویه2020، یک ماه پس از شروع شیوع این بیماری، آن را قابل انتقال از انسان به انسان اعلام نکرد. در طول آن ماه، مسئولان ووهان بارها به مردم گفتند که این ویروس «قابل کنترل و پیشگیری» است و برای جلوگیری از شیوع ویروس، دست به اقدامات لازم نزدند.

در تاریخ 31دسامبر2019، کمیسیون بهداشت و درمان شهرداری ووهان «اطلاعیه‌ای فوری درباره درمان ذات‌الریه با علت ناشناخته» را خطاب به مراکز پزشکی محلی صادر کرد و هشدار داد که برخی از خریداران در بازار غذاهای دریایی هوانان علائم ذات‌الریه را از خود نشان داده‌اند. این اطلاعیه همه مؤسسات را ترغیب می‌کرد تا بیماران خود با علائم مشابه را ثبت کنند. ساکنان ووهان فکر می‌کردند که با بازگشت نشانگان تنفسی حاد (سارس) 2003 روبرو هستند.

در همان روز صدور اطلاعیه، متخصصان پزشکی از پکن وارد ووهان شدند و سه معیار را تعیین کردند که بیماران با ارزیابی براساس آنها تأیید یا رد می‌شدند: الف) قرار گرفتن در معرض بازار غذاهای دریایی هوانان در گذشته، 2) تب و 3) تأیید از توالی‌یابی کل ژنوم. براساس مقاله‌ای در رسانه خبری مالی هفته‌نامه کایشین، چنین معیارهایی برای شناسایی موارد بدون علائم بیماری، بیش‌ازحد سختگیرانه بود و منجر به شیوع بیشتر این بیماری می‌شد.

در اول ژانویه2020، پلیس ووهان 8 پزشک را به‌دلیل گفتگو با سایرین درباره افزایش این اپیدمی، مجازات کرد. پلیس اعلام كرد كه این بیماری تحت كنترل است و از انسان به انسان انتقال نمی‌یابد. این 8 پزشک به «اقدامات غیرقانونیِ جعل و گسترش شایعات و اخلال در نظم اجتماعی» متهم شدند. یکی از آنها، دکتر لی ونلیانگ از بیمارستان مرکزی ووهان، بعداً به این ویروس آلوده شد و در 6فوریه2020 درگذشت.

در اول ژانویه‌2020 نیز بازار غذاهای دریایی هوانان برای تمیز کردن آن محیط، بسته شد. روز بعد، دانشگاه فنی مهندسی نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق (پی‌اِل‌اِی) در ووهان اطلاعیه‌ای را صادر کرد که ورود اعضای خارجی را به محوطه دانشگاهش ممنوع می‌کرد. این اطلاعیه حاکی از آن بود که نیروی دریایی چین از قبل در سال 2019 از این آلودگی آگاه بوده و برای کنترل آن سیاست (298-2019) را صادر کرده است. به‌طور مشابه، بیمارستان عمومی تئاتر مرکزی پی‌اِل‌اِی نیز از وضعیت این ویروس آگاهی داشت.

در 3ژانویه2020، مسئولان ووهان 44 مورد را گزارش کردند. اگرچه اطلاعات کمی درباره منبع، مسیر انتقال و جهش این ویروس وجود داشت، رسانه‌های خبری در چین ادعا کردند که این بیماری «قابل پیشگیری و کنترل است.» در 10ژانویه، آژانس خبری شینهوا با وانگ هایلونگ- پزشکی که در اقدامات در راستای پیشگیری از سارس در سال 2003 درگیر بود- مصاحبه کرد. وانگ گفت که هیچ مرگ‌ومیر و آلودگی‌ای توسط کارمندان مراقبت‌های بهداشتی یا انتقال انسان به انسان مشاهده نشده است. او به مردم اطمینان داد که نیازی به نگرانی نیست.

در 5ژانویه‌2020، مرکز کلینیک بهداشت عمومی شانگهای (وابسته به دانشگاه فودان شانگهای) گزارش داخلی را به کمیسیون بهداشت ملی ارائه کرد. این مرکز ادعا کرد که یک ویروس کرونا در مایع لاواژ مجاری دستگاه تنفسی بیماری با علائم ذات‌الریه شناسایی شده است که ارتباطاتی با بازار غذاهای دریایی هوانان داشت. توالی‌یابی کل ژنوم، ماده ژنتیکی این ویروس را 89.11٪ مشابه ماده ژنتیکی سارس نشان داد و این ویروس جدید ووهان-هو-1 نامیده شد.

در 8ژانویه، این ویروس به‌عنوان یک ویروس جدید تشخیص داده شد و بعداً به 2019- اِن‌کو‌وی تغییر نام داد.

وانگ گوانگفا، جراح ارشد بخش ریوی و مراقبت‌های ویژه پزشکی بیمارستان شماره یک دانشگاه پکن، در 11ژانویه از طریق روزنامه پیپلز اعلام کرد که این ویروس در ایجاد بیماری ضعیف است. او همچنین گفت که بیماران و وضعیت کلی آلودگی «تحت کنترل» است.

در 14ژانویه2020، سازمان جهانی بهداشت اعلام كرد كه انتقال محدود ویروس کرونا از انسان به انسان- عمدتاً در خوشه‌های كوچك در خانواده‌ها- مشاهده شده است. ماریا ون کرکوف، رئیس بخش بیماری‌های نوظهورسازمان جهانی بهداشت، گفت که این آژانس درباره کنترل این عفونت در صورت شیوع- از جمله با یک رویداد «فوق گسترده» در یک مرکز مراقبت‌های بهداشتی- راهنمایی‌هایی را به بیمارستان‌ها در سراسر جهان ارائه کرده است.

اما مدت کوتاهی پس از آن، سازمان جهانی بهداشت به نقل از مسئولان چین اعلام كرد كه هیچ مدرکی مبنی بر انتقال ویروس بین انسان‌ها وجود ندارد. صبح روز پانزدهم ژانویه‌2020، کمیسیون بهداشت شهرداری ووهان گفت که اگرچه هیچ مدرکی مبنی بر انتقال از انسان به انسان پیدا نشده است، نمی‌توان احتمال انتقال محدود بین انسان‌ها را رد کرد.

در 17ژانویه‌2020، گزارشی از مرکز اِم‌آر‌سی امپریال کالج لندن درخصوص تجزیه و تحلیل بیماری‌های عفونی جهانی، اظهار کرد که احتمالاً «موارد قابل‌توجه بیشتری» وجود دارد. این گزارش تخمین زد که تا 12ژانویه 1723 مورد در ووهان وجود داشته است.

اگرچه مقامات قبلاً در دسامبر سال 2019 می‌دانستند که این ویروس می‌تواند بین انسان‌ها گسترش یابد، ساکنان منطقه بایبوتینگِ ووهان ملزم به شرکت در یک جشن سالانه در 18ژانویه‌2020 شدند. در این جشن به میزبانی دولت ووهان، بیش از 40هزار خانواده در مجموع 14000 غذا آماده کردند تا با هم به اشتراک بگذارند. چند روز بعد، بسیاری در این منطقه نشانه‌هایی از آلودگی به این ویروس را از خود نشان دادند. شهر ووهان 4 روز بعد از آن، در 23ژانویه قرنطینه شد.

یک داوطلب که در این رویداد فعالیت می‌کرد، فاش کرد که او و برخی از کارکنان این منطقه، اخباری خودی دریافت کردند دال بر اینکه ووهان قرار است قرنطینه شود، اما به آنها گفته شد که این جشن باید برگزار شود. یکی از کارکنان کمیته اماکن گفت که آنها در اوایل ژانویه درباره این ویروس شنیده بودند. پس از اینکه در 15ژانویه مطلع شدند که این بیماری می‌تواند از انسانی به انسان دیگر انتقال یابد، او و سایرین پیشنهاد لغو این جشن را دادند، اما درخواست‌شان رد شد.

در 19ژانویه2020، روزنامه چوتیان متروپلیس گزارش داد که رویدادی بزرگ به میزبانی اداره فرهنگ و گردشگری ووهان، روز بعد برگزار خواهد شد و پیش‌بینی می‌شود که 200هزار نفر در آن حضور یابند.

به گفته مدافعان حقوق بشر چین، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در واشنگتن دی‌سی، مسئولان چین فقط بین 22 تا 28ژانویه دست‌کم 325 نفر را دستگیر کردند. بیشتر آنها به «انتشار شایعات»، «ایجاد وحشت» یا «تلاش برای اخلال در نظم اجتماعی» متهم شده بودند و به بازداشت، جریمه یا آموزش انضباطی مجازات شدند.

جدول زمانی پس از اینکه ح‌ک‌چ انتقال از انسان به انسان را اعلام کرد

شامگاه 20ژانویه2020، ژونگ نانشان، رئیس کارگروه ویروس کرونای کمیسیون بهداشت ملی، در یک کنفرانس مطبوعاتی اظهار داشت که شواهد نشان می‌دهد که ویروس جدید کرونا به‌طور قطع می‌تواند بین انسان‌ها شیوع یابد.

صبح روز 21ژانویه2020، کمیسیون بهداشت شهرداری ووهان گفت که 15 نفر از پرسنل پزشکی در این شهر به ویروس کرونا آلوده شده‌اند و یک مورد نیز مشکوک به آلودگی به این ویروس است. در بین این 16 مورد، یک نفر در وضعیت بحرانی قرار داشت. این خبر خشم مردم را از مخفی‌کاری اولیه مسئولان درباره این اپیدمی، برانگیخت.

بعدازظهر 21ژانویه، مراکز کنترل بیماری (سی‌دی‌سی) آمریکا اعلام کرد که یک شهروند آمریکایی در سیاتل که به ووهان رفته بود، آلوده شده است. آن نخستین مورد از آلودگی به ویروس کرونا در ایالات متحده بود.

در 23ژانویه، ووهان قرنطینه شد، درحالی که همه وسایل حمل‌ونقل عمومی از جمله اتوبوس، قطار، کشتی و پروازها تعطیل شدند. بعداً 15 شهر در استان هوبی نیز قرنطینه شدند. پکن و 12 استان دیگر و شهرها در سطح استانی نیز سیستم مدیریت اضطراری بهداشت و سلامت عمومی خود را فعال کردند، اما در آن زمان، اپیدمی به بیش از 26 استان راه یافته بود.

در 24ژانویه، در آستانه سال نو چینی، شی جینپینگ، رهبر چین، در سخنرانی سراسری خود، به شیوع ویروس یا ووهان اشاره‌ای نکرد.

در تاریخ 25ژانویه، اریک فیگل- دینگ، یک محقق بهداشت عمومی در دانشگاه هاروارد به‌مدت 15 سال، در توییترش اظهار داشت: «این سطح اپیدمی به اندازۀ گرماهسته‌ای بد است... اغراق نمی‌کنم.» او  گفت که این ویروس بسیار بدتر از اپیدمی‌های قبلی خواهد بود.گزارش شد که کووید- 19 دارای نرخ آلودگی، آراُ (با تلفظ آر نات) 3.8 است، به این معنی که یک فرد آلوده به ویروس، آن را به‌طور متوسط به 3.8 نفر دیگر منتقل می‌کند. برای مقایسه، اپیدمی آنفولانزای 2009 (که به آنفولانزای خوکی نیز معروف است و منجر به کشته شدن صدها هزار نفر شد) دارای نرخ آلودگی 1.48 بود و آنفولانزای اسپانیایی 1918 (مسئول مرگ 50 تا 100 میلیون نفر) دارای نرخ آلودگی 1.80 بود.

در تاریخ 27ژانویه‌2020، شهردار ووهان ژو شیان‌وانگ تأخیر در ابلاغ وضعیت ویروس کرونا را تصدیق کرد و توضیح داد که او اختیار و اجازه افشای زودتر اطلاعات را نداشت. او گفت: «دولت مركزی تا حدی مسئول عدم شفافیت است كه مانع واکنش به‌موقع به این بحران سلامتی با سرعت گسترش زیاد، شده است.»

در 28ژانویه2020، پکن حمل‌ونقل ازطریق قطار را متوقف و تیانجین سیستم اضطراری زمان جنگ خود را فعال کرد.

در 28 ژانویه2020، مسئولان ارشد ایالات متحده گفتند که پکن پیشنهاد آنها را برای کمک به مبارزه با این اپیدمی رد کرده است. الکس ایذار، دبیر بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، گفت که پکن از تاریخ 6ژانویه درخواست‌های دسترسی مسئولان سی‌دی‌سی به چین را رد کرده است.

در 29ژانویه2020، در مقاله‌ای که در مجله پزشکی نیو انگلند منتشر شد، آمده بود: «شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد انتقال از انسان به انسان از اواسط دسامبر2019 بین تماس‌های نزدیک رخ داده است.» («دینامیک‌های انتقال اولیه ویروس جدید کرونا- ذات‌الریه عفونی- در ووهان، چین») نویسندگان این مقاله از سی‌سی‌دی‌سی و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های استان هوبی بودند و بین دسامبر2019 و ژانویه2020، تعداد 425 مورد تأییدشده در ووهان را بررسی کرده بودند.

در 30ژانویه‌2020، چن بینگ‌ژونگ، مقام سابق وزارت بهداشت چین، به اپک تایمز گفت که این اپیدمی خارج از کنترل است و اینکه ووهان در وضعیت بسیار خطرناکی قرار دارد. او گفت که تعداد بیماران بیشتر از آن است که بتوانند معالجه شوند. تعداد واقعی موارد نیز بسیار بیشتر از آن چیزی بود که رسماً گزارش شده بود.

در 30ژانویه‌2020، نخست‌وزیر ایتالیا، جوزپه کونته، دو مورد نخست کشورش از ابتلا به این ویروس را در یک کنفرانس مطبوعاتی تأیید کرد. آنها دو گردشگر چینی بودند که به‌تازگی به ایتالیا سفر کرده بودند.

در 31ژانویه‌2020، وزیر بهداشت و خدمات انسانی آمریكا الكس ایذر ویروس کرونا را یک فوریت سلامت عمومی اعلام کرد و خواستار اجرای اقدامات موقت برای حمایت از شهروندان شد. او گفت كه هر شهروند آمریكایی كه طی 14 روز گذشته در استان هوبیِ چین حضور داشته و به آمریکا برمی‌گردد، مشمول قرنطینه اجباری تا 14 روز خواهد بود. علاوه بر این، هر شهروند آمریکایی که طی 14 روز گذشته در مناطق دیگر چین بوده و به آمریکا بازمی‌گردد، تحت معاینات سلامت در بنادر ورودی قرار می‌گیرد و تا 14 روز در قرنطینۀ‌ تحت نظارت در منزلش قرار خواهد گرفت.

علاوه بر این، رئیس‌جمهور ترامپ با صدور اعلامیه‌ای موقتاً ورود همه اتباع خارجی را- که خطر انتقال این ویروس را به‌وجود می‌آورد- به ایالات متحده به حالت تعلیق درآورد. این شامل اتباع بیگانه به غیر از اعضای درجه یک خانواده شهروندان ایالات متحده یا ساکنان دائمی‌اش بود که طی 14 روز گذشته به چین سفر کرده بودند.

همچنین از تاریخ 2فوریه، همه پروازها به سمت ایالات متحده که حامل مسافرانی بودند که به‌تازگی در چین بودند، در یکی از 7 فرودگاه ایالات متحده با منابع بهداشت عمومی فرود می‌آمدند که قادر به انجام مراحل غربالگری پیشرفته بیماران مبتلا به ویروس کرونا هستند. این 7 فرودگاه که وزارت امنیت میهن ایالات متحده (دی‌اِچ‌اِس) آنها را مشخص کرده است، عبارتند از: فرودگاه بین‌المللی جان اِف کندی در نیویورک، فرودگاه بین‌المللی اوهر شیکاگو، فرودگاه بین‌المللی سان فرانسیسکو، فرودگاه بین‌المللی سیاتل- تاکوما، فرودگاه بین‌المللی دنیل کی. اینویه در هونولولو، فرودگاه بین‌المللی لس آنجلس و فرودگاه بین‌المللی هارتسفیلد- جکسون آتلانتا.

خطوط هوایی اصلی، پروازهای خود از مبدأ چین و به مقصد آن کشور را لغو کرده‌اند. خطوط هواپیمایی آمریكا از 2فوریه تا 27مارس پروازها به سرزمین اصلی چین را به حالت تعلیق درآوردند. دلتا همه پروازهای ایالات متحده به چین را بین 6فوریه تا 30آوریل به حالت تعلیق درآورد، در حالی كه یونایتد پرواز‌های خود را بین ایالات متحده و پكن، چنگدو، شانگهای و هونگ کونگ را تا 24آوریل به حالت تعلیق درآورد.

این تصمیمات پس از آن اتخاذ شد كه وزارت امور خارجه آمریكا در 30ژانویه‌2020 هشدار سفر خود را به بالاترین سطح، سطح 4، افزایش داد: «به‌دلیل اینکه ویروس جدید كرونا نخستین بار در ووهان چین تشخیص داده شد، به چین سفر نکنید. در تاریخ 30ژانویه، سازمان جهانی بهداشت به‌خاطر انتشار سريع این اپیدمی یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی (پی‌اِچ‌ای‌آی‌سی) را اعلام کرد.»

در تاریخ 3فوریه، سخنگوی وزارت امور خارجه چین در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «از تاریخ 3ژانویه، این اپیدمی و همه اقدامات‌مان برای کنترلش را 30 بار به آمریکا اعلام کردیم.» همانطور که قبلاً درباره‌اش صحبت شد، برخی از مؤسسات چینی، مانند آنهایی که در ارتش و کمیسیون بهداشت ملی هستند، ازقبل در اواخر سال 2019 از شیوع این بیماری اطلاع داشتند، اما در تمام این مدت به عموم مردم درخصوص مقیاس و شدت این اپیدمی اطلاعات درستی داده نشد.

در 5فوریه، نیل فرگوسن، مدیر مرکز اِم‌آرسی درخصوص تجزیه و تحلیل بیماری‌های عفونی جهانی در امپریال کالج لندن، می‌گوید که تعداد موارد «همواره درحال افزایش است.» او تخمین زد که در آن زمان فقط 10٪ از کل عفونت‌ها در چین تشخیص داده شده است.

در 6فوریه2020، رسانه‌های خبری گزارش دادند که بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده، انگلیس، ژاپن، استرالیا و اندونزی، درحال تخلیه چین از شهروندان خود با پروازهای چارتر هستند.

در 7فوریه، لی ونلیانگ، یکی از 8 پزشکی که به‌دلیل اطلاع‌رسانی درباره آلودگی ویروس کرونا مجازات شده بود، بر اثر ابتلا به این ویروس درگذشت. این خبر به سرخط اخبار در ویبو، یکی از پرطرفدارترین سایت‌های میکروبلاگینگ در چین که 540میلیون نفر به آن دسترسی دارند، تبدیل شد، اما این خبر به‌سرعت از این سایت برداشته شد.

در 8فوریه سفارت آمریكا در چین اعلام كرد كه نخستین شهروند آمریكایی بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت. این بیمار 60ساله بود و در بیمارستانی در ووهان درگذشت.

در 9فوریه، سازمان جهانی بهداشت گفت كه چین در مجموع 40213 مورد ابتلا و 811 مورد مرگ را تأیید كرده است. این تعداد بیشتر از تعداد مرگ‌ومیر ناشی از اپیدمی سارس در سال 2003 بود. موارد بیشتری نیز در سایر کشورها و مناطق از جمله هنگ کنگ (10 مورد دیگر، درمجموع 36 مورد)، سنگاپور (3 مورد، درمجموع 43 مورد) و کره جنوبی (3 مورد دیگر، درمجموع 27 مورد) پیدا شد. 6 مورد دیگر در کشتی گردشی دایموند پرینسس تأیید شد که تعداد کل موارد در این کشتی را به 70 مورد رساند، درحالی که ژاپن 96 مورد را داشت.

در 11فوریه، شورای دولت چین از ساکنان چین، به استثنای آنهایی که در استان هوبی ساکن هستند، خواست تا از 18فوریه به سر کار برگردند. در آن روز، سازمان جهانی بهداشت نام جدید کووید- 19 را به این ویروس داد.

در تاریخ 24فوریه، پکن از به تعویق انداختن کنگره ملی خلق (اِن‌پی‌سی) و کمیته ملی کنفرانس مشاوره سیاسی خلق چین (سی‌پی‌پی‌سی‌سی) خبر داد؛ دو کنفرانس از مهم‌ترین کنفرانس‌های سیاسی که معمولاً در 5مارس برگزار می‌شوند. دستور بازگشت به سر کار هم‌زمان با به تعویق انداختن کنفرانس‌های سیاسی، خشم شهروندان عادی را برانگیخت. یکی از مفسران اینترنت نوشت: «چرا زندگی‌ام هیچ ارزشی ندارد؟»

تعداد موارد که کمتر از واقعیت گزارش شدند

شواهد زیادی نشان می‌دهد که مسئولان ح‌ک‌چ موارد ابتلا به ویروس کرونا را کمتر از تعداد واقعی گزارش یا ارقام واقعی را مخفی کرده‌اند.

یک نمونه آن یک مرکز قدیمی در منطقه جیانهوا در شهر چی‌چی‌هار، استان هیلونگ‌جیانگ، است. در اواخر سال 2019، تعداد 23 نفر از 48 ساکنین این مرکز از سوی بازدیدکنندگان حامل ویروس کرونا، آلوده شدند. این موارد در اواسط ماه فوریه تأیید شد، اما آنها در تعداد گزارش‌شده شامل نشدند.

طبق مقاله‌ای که سی‌سی‌دی‌سی در مجله چینی اپیدمیولوژی منتشر کرد، پیش از 31دسامبر2019، حدود 104 مورد از ابتلا به ویروس کرونا در ووهان و سایر مناطق استان هوبی مشاهده شده بود، اما گزارش کمیسیون بهداشت شهرداری ووهان در تاریخ 31دسامبر فقط 27 مورد بود.

این اختلاف همچنان ادامه یافت. مقاله فوق از افزایش 653 مورد در چین بین 1 تا 10ژانویه2020 نیز خبر داد که از این میان 88.5 درصد در استان هوبی رخ داد، اما گزارشی از کمیسیون بهداشت شهرداری ووهان در تاریخ 11ژانویه حاکی از فقط 41 مورد در این روزها بود.

براساس گزارش‌های منتشر‌شده داخلی، دست‌کم 49 مورد در 19ژانویه2020 در استان شاندونگ شناسایی شد، اما فقط 2 مورد در یک گزارش رسمی آن روز درج شد.

در 23فوریه2020، ووهان وارد دومین ماه قرنطینه خود شد. کره جنوبی 169 مورد جدید را تأیید کرد که تعداد کل را به 602 مورد رساند. این افزایش باعث شد که این کشور هشدار بیماری خود را به بالاترین سطح برساند. در همان روز، 57 مورد دیگر در دایموند پرینسس شناسایی شد که تعداد موارد را در این کشتی به 691 رساند.

در 24فوریه‌2020، مسئولان ووهان در ساعت 11 صبح اعلام کردند که به قرنطینه شهر پایان می‌دهند، اما ظرف 3 ساعت، این اطلاعیه باطل اعلام شد.

براساس اطلاعات اداره پلیس هوبی، تا تاریخ 25فوریه، 293 مأمور پلیس و 111 مأمور پلیس شبه‌نظامی به ویروس کرونا آلوده شده و 4 نفر از آنها جان باخته بودند. تقریباً نیمی از این موارد یا 47.4٪ مربوط به مأموران ادارات پلیس بودند.

تا 26فوریه2020، این ویروس در تمام قاره‌ها به جز جنوبگان پیدا شده بود. تعداد موارد در کره جنوبی، ایران و ایتالیا به‌طرز چشمگیری افزایش یافت.

در تاریخ 27فوریه، سی‌دی‌سیِ ایالات متحده معیارهای خود را برای راهنمایی ارزیابی افراد تحت بررسی برای ویروس کووید- 19 به‌روزرسانی کرد. روز بعد، سی‌دی‌سی شبکه هشدار سلامتی (اِچ‌اِی‌اِن) را راه‌اندازی کرد: راهنمایی بروزرسانی‌شده و موقت درباره شیوع کووید- 19.

تعداد عفونت‌ها در ایتالیا به‌شدت افزایش یافت. بئاتریس لورنزین، وزیر سابق بهداشت ایتالیا، گفت که این احتمالاً به‌خاطر افراد آلوده‌ای بوده که از چین با پروازهای غیرمستقیم- بدون اعلام نقطه عزیمت اصلی‌شان یا قرار دادن خود در قرنطینه داوطلبانه در دوره نهفتگی ویروس- به کشور ایتالیا سفر کرده‌اند.

در 29فوریه2020، ایتالیا 239 مورد جدید و 8 مرگ جدید را گزارش داد که تعداد کل افراد آلوده را به 12128 نفر و تعداد مرگ را به 29 مورد افزایش داد. ایالات متحده هشدار سفر خود را برای ایتالیا به سطح 3 (تجدیدنظر درباره سفر) و برای بخشی از ایتالیا به سطح  4 (سفر نکنید) افزایش داد.

در 29فوریه2020، منبعی گزارش داد که بخش سی‌تی اسکن بیمارستان شماره 1 چی‌چی‌هار در استان هیلونگ‌جیانگ بیش از 100 مورد آلوده به ویروس کرونا، از جمله در بین متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، داشته است، اما این تعداد گزارش نشده است تا با ارقام رسمی منتشرشده تناقض ایجاد نکند.

دا گوئو ژان یی (چگونه ملتی بزرگ با اپیدمی مبارزه می‌کند)، کتابی تألیف اداره چاپ و نشر ح‌ک‌چ و دفتر اطلاعات شورای دولت، در فوریه‌2020 منتشر شد و مقامات ح‌ک‌چ را مانند قهرمانانی که عفونت ویروس کرونا را شکستند به تصویر کشید. این کتاب ناگهان در 1مارس از کتابفروشی‌های سراسر چین جمع شد.

شهروندان عادی قربانی تبلیغات شدند

همانند سایر حوادث در چند دهه گذشته، مقامات ح‌ک‌چ به‌طور معمول بلایا و فجایع را دست‌کم می‌گیرند و سعی می‌کنند افکار عمومی را برای اعتباربخشی به خود کنترل کنند، اما هر بار که این اتفاق می‌افتد، شهروندان عادی قربانی می‌شوند و به افراد خارج از کشور اطلاعات نادرستی داده می‌شود.

اگرچه مقامات ووهان و هوبی در اوایل ژانویه از این اپیدمی آگاه بودند، تا 20ژانویه اقدامی انجام ندادند و در 26ژانویه با عجله کارگروه اپیدمی را راه‌اندازی کردند، اما اکثر اعضای این کارگروه نماینده نهادهای دولتی مسئول کنترل رسانه‌های خبری و یا «حفظ ثبات» بودند. این امر حاکی از آن است که کارکرد اصلی این کارگروه کنترل اطلاعات است و نه کنترل شیوع این اپیدمی.

برای کاهش تعداد موارد گزارش‌شده، مقامات اکنون بایبوتینگ را رها کرده‌اند، که در آن جشن 40هزار خانواده‌ای برگزار شد. یکی از ساکنان بایبوتینگ در وبلاگ خود نوشت: «بسیاری از مردم به این ویروس آلوده شده‌اند، اما رهبران ووهان در هر شبانه‌روز فقط یک کیت آزمایش به هر گروه از ما که شامل حدود 4000 خانواده است، داده‌اند،» اما این پست پس از مدت کوتاهی برداشته شد.

در حالی که شهردار ووهان، ژو شیان‌وانگ، ادعا کرد که تلاش‌ها برای کنترل این اپیدمی به تأخیر افتاد، چراکه او اجازه و اختیار اقدامی در این خصوص را نداشت، شی جینپینگ، رهبر ارشد ح‌ک‌چ، گفت که او در تاریخ 7ژانویه دستوراتی درباره کنترل این اپیدمی و پیشگیری از ابتلا صادر کرده بود.

کمیسیون بهداشت ملی و سی‌سی‌دی‌سی در ووهان نیز این تقصیر را گردن سایرین انداخته‌اند. آنها مقالات متعددی را در مجلات چینی و بین‌المللی منتشر کرده‌اند که می‌گویند شیوع این بیماری، زود مشخص شد، اما این ویروس به‌دلیل عدم اقدام از سوی دولت، این امکان را یافت که بسیار وسیع گسترش یابد.

درحالی که تأسیسات پزشکی، دولت‌های محلی و مقامات ارشد دولت مرکزی یکدیگر را به دلیل شیوع این اپیدمی مقصر می‌دانستند، مشکل واقعی ناشی از سانسور نظام‌مند اطلاعات و افکار عمومی از سوی ح‌ک‌چ بود.

بارونز، یک مجله آمریکایی در امور مالی و آمار، به‌تازگی مقاله‌ای را با عنوان «ارقام چین درباره ویروس کرونا منطقی نیستند» منتشر کرد. لیزا بیلفوس نوشت: «تعداد تجمعی موارد مرگ‌ گزارش‌شده را می‌توان با یک فرمول ساده ریاضی با دقت بسیار بالا، تشریح کرد. این معادله یک واریانسِ تقریباً کاملِ 99.99٪ را توضیح می‌دهد.» تحلیلگرانِ داده‌ها می‌گویند که چنین الگوی پیش‌بینیِ تقریباً کاملی به احتمال زیاد به‌طور طبیعی اتفاق نمی‌افتد و این باعث ایجاد تردید درباره اعتبار اعداد گزارش‌شده از سوی چین به سازمان جهانی بهداشت است.

مقاله بارونز به نقل از ملودی گودمن، دانشیار آمارزیستی در دانشکده بهداشت عمومی جهانی دانشگاه نیویورک، اظهار داشت: «در سا‌ل‌های کار و تحصیل خود هرگز شاهد ضریب تشخیص 0.99 نبودم. به‌عنوان یک کارشناس آمار، آن باعث می‌شود که داده‌ها را زیر سؤال ببرم.» او گفت که وقتی به چیزی مانند اپیدمی می‌رسد، داده‌های واقعیِ انسانی هرگز به‌طور کامل پیش‌گویانه نیستند، زیرا روش‌های بی‌شماری وجود دارد که فرد می‌تواند با ویروس در تماس باشد. برای نمونه، یک ضریب تشخیص «واقعاً خوب»، از نظر داده‌های بهداشت عمومی، 0.7 است. او گفت: «هر چیزی مانند 0.99 باعث می‌شود فکر کنم شخصی درحال شبیه‌سازی داده‌ها است. این بدان معنی است که شما از قبل می‌دانید چه اتفاقی رخ خواهد افتاد.»

در 25فوریه، وزیر امور خارجه آمریكا، مایك پومپئو، به خبرنگاران گفت: «اگر چین به خبرنگاران و پرسنل پزشكی داخلی و خارجی‌اش اجازه می‌داد كه آزادانه صحبت و تحقیق كنند، مقامات چینی و سایر كشورها به مراتب بهتر آماده می‌شدند تا این وضعیت دشوار را حل‌وفصل کنند.» او در 6مارس، در مصاحبه با سی‌اِن‌بی‌سی ناامیدی خود را بیشتر توضیح داد و اظهار داشت كه امتناع چین از به اشتراک‌گذاری داده‌ها، باعث شده ایالات متحده در مبارزه با این اپیدمی «اطلاعات به‌روزی نداشته نباشد.»

زنگ گوانگ، اپیدمیولوژیست ارشد سی‌سی‌دی‌سی، روش‌شناسی اتخاذ تصمیم ح‌ک‌چ را در مصاحبه 30ژانویه خود با گلوبل تایمز افشا کرد. او گفت که مقامات ح‌ک‌چ باید عوامل سیاسی، ثبات اجتماعی و مسائل اقتصادی را در نظر بگیرند و اینکه عقاید دانشمندان فقط «بخشی از مبنای تصمیم‌گیری آنها» است. به‌عبارت دیگر، سیاست از بالاترین اولویت برخوردار است و به دنبال آن ثبات و اقتصاد قرار دارند. در مقایسه، به‌نظر می‌رسد که زندگی انسان از اهمیت چندانی برخوردار نیست.

استیون بنن، استراتژیست ارشد و سابق کاخ سفید، در مصاحبه با «زوم این وید سیمون گائو»، یک برنامه گزارش تحقیق هفتگی، گفت که ح‌ک‌چ اهمیتی نمی‌دهد که چند نفر براثر ابتلا به این ویروس فوت کرده‌اند و آنها فقط نگران حفظ قدرتشان هستند. او خواستار برداشته شدن فایروال اینترنتی چین شد، به‌طوری که شهروندان چین بتوانند با سایر نقاط جهان ارتباط برقرار کنند.