جنایات رئیس دیوان عالی ح‌ک‌چ علیه فالون گونگ

(Minghui.org) ژو چیانگ، قاضی القضات و رئیس دیوان عالی خلق چین، در واقع عضو کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی مرکزی (پی‌اِل‌اِی‌سی) و نیز تیم رهبری ادارۀ 610 است. او در گذشته به‌عنوان نخستین دبیر لیگ جوانان حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ)، فرماندار استان هونان و دبیر حزب استان هونان خدمت می‌کرد.

ژو در این مناصب، آزار و شکنجۀ فالون گونگ را فعالانه به جلو پیش برد و در آن مشارکت کرد، آزار و شکنجه‌ای که جیانگ زمین، رهبر پیشین حزب کمونیست چین، راه‌اندازی‌اش کرد. مشارکت ژو شامل نظارت مستقیم بر لیگ جوانان و نیز سیستم دادگاه برای سرکوب تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر شهروندان بی‌گناه است. اقدامات او موجب برانگیختن نفرت عمومی ‌از فالون گونگ نیز شد.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ اطلاعات مربوط به ژو را به دولت 29 کشور ارائه داده‌اند و خواستار وضع تحریم‌ها علیه او و اعضای خانواده‌اش شده‌اند، از جمله محدودکردن ویزا و مسدودکردن دارایی‌هایشان.

سوابق کاری

ژو چیانگ (周强)، مرد، از گروه قومی‌ هان، در آوریل1960 در شهرستان هوانگمی در استان هوبی متولد شد. ژو علاوه بر اینکه قاضی القضات و رئیس دیوان عالی خلق چین است، عضو کمیتۀ قضایی دادگاه نیز است.

در زیر مناصبی که ژو عهده‌دارشان بوده، توضیح داده شده است.

۱۹۹۸- 2006: دبیر اول دبیرخانۀ مرکزی لیگ جوانان ح‌ک‌چ۲۰۰۶-۲۰۰۶: معاون دبیر حزب و معاون فرماندار استان هونان، دبیر اول دبیرخانۀ مرکزی لیگ جوانان

۲۰۰۶-۲۰۰۷-: معاون دبیر حزب و معاون فرماندار استان هونان
2007- 2010: معاون دبیر حزب و فرماندار استان هونان
2010 - 2010: دبیر حزب استان هونان
2010- 2013: دبیر حزب استان هونان، رئیس کمیتۀ دائمی‌ کنگرۀ ملی خلق در استان هونان
2013 تاکنون: قاضی القضات و رئیس دیوان عالی خلق چین، عضو کمیتۀ قضایی دیوان عالی کشور.

علاوه بر این، ژو عضو کمیته‌های مرکزی شانزدهم، هفدهم، هجدهم و نوزدهم ح‌ک‌چ بوده است. او عضو کمیتۀ دائمی ‌نهمین کنگرۀ ملی خلق بود.

شرح جرایم اصلی

در زیر فهرستی ارائه شده است از مشارکت ژو در آزار و شکنجۀ فالون گونگ از سال 1999.

۱۹۹۹- 2006: دبیر اول دبیرخانۀ مرکزی لیگ جوانان ح‌ک‌چ

لیگ جوانان به‌عنوان یک سازمان کوچک حزب کمونیست چین، شامل سه‌میلیون سازمان در سطح اولیه با بیش از 60میلیون عضو فعال است. از 20ژوئیه1999 که جیانگ دستور سرکوب رسمی‌ فالون گونگ را صادر کرد، لیگ جوانان یکی از بازیگران اصلیِ تولید و ترویج تبلیغات انزجارآمیز و دروغ‌ها دربارۀ فالون گونگ بوده است. لیگ‌های جوانان با صدور دستوراتی در همۀ سطوح از بالا به پایین، دانش‌آموزان و جوانان را بسیج کرده‌اند که در فعالیت‌های مختلف برای بدنام‌کردن فالون گونگ مشارکت کنند و مردم را متقاعد کرده‌اند که از این روش دوری کنند.

برای نمونه، در 23ژوئیه، سه روز پس از شروع آزار و شکنجه، کمیتۀ مرکزی لیگ جوانان دستور زیر را صادر کرد: «اطلاعیۀ ممنوعیت تمرین "فالون دافا" برای اعضای لیگ جوانان.» بعداً اطلاعیۀ دیگری را صادر کرد دربارۀ «اجرای جدی» سیاست آزار و شکنجه و نیز فعالیت‌هایی که برای بدنام‌کردن فالون گونگ در سراسر سیستم لیگ جوانان طراحی شده بودند. این کمیته با مجبور‌کردن تک‌تک اعضا به اینکه به فالون گونگ "نه" بگویند، باعث ایجاد نفرت از فالون گونگ، در بین دانش‌آموزان و جوانان شد.

ژو در یک همایشِ «پی‌بردن به حقیقت فالون گونگ» که کمیتۀ مرکزی لیگ جوانان آن را در 24ژوئیه1999 برگزار کرد، قول داد: از سیاست سرکوب «با قاطعیت حمایت و اجرایش کند» و با حزب کمونیست مرکزی چین کاملاً همسو باشد.

در 10سپتامبر1999 کنفرانسی برگزار شد به‌منظور برنامه‌ریزی برای انتشار و توزیع روزنامه‌های چاینا یوث دیلی و چاینا یوث در سال 2000. ژو طی این کنفرانس آشکارا به فالون گونگ و بنیانگذار آن، آقای لی هنگجی، افترا زد تا انزجار خوانندگان را از این روش تشدید کند.

در تاریخ 31ژانویه2001، کمیتۀ مرکزی لیگ جوانان تشکیل جلسه داد تا «یک کمپین سراسری ضدفرقه را در جامعۀ متمدن جوانان» سازماندهی کند. روز بعد، کمیتۀ مرکزی لیگ جوانان «طرح کار روی "کمپین سراسری ضدفرقه در جامعۀ متمدن جوانان"» را از طریق تلگراف رمزگذاری‌شده به همۀ نهادهای لیگ جوانان در همۀ سطوح استان ارسال و آنها را ملزم کرد «بر این وظیفه فوق‌العاده تأکید کنند، بادقت به آن عمل کنند و مسئولانه به اجرایش بگذارند.»

در تاریخ 31ژانویه2001، کمیتۀ مرکزی لیگ جوانان و فدراسیون جوانانِ سراسر چین همایشی را در پکن برگزار کردند. هدف از این همایش بدنام‌کردن فالون گونگ و برانگیختن نفرت از آن، بر اساس حقۀ خودسوزی تیان‌آن‌من بود که اخیراً سازماندهی شده بود. ژو به‌عنوان نخستین دبیرِ دبیرخانۀ مرکزی سخنرانی کرد تا این کمپین را بیشتر به جلو پیش ببرد. او به‌طور خاصی تأکید کرد همۀ سطوح نهادهای لیگ جوانان باید دربارۀ «این مبارزۀ طولانی‌مدت، شدید و پیچیده» با فالون گونگ «کاملاً روشن» باشند.

از 7فوریه2001، مجموعه‌ای از «کمپین‌های انکار فرقه‌ها در دانشگاه» در پکن معرفی شد. کمیتۀ لیگ جوانانِ شهرداری پکن یک کتابچه آموزشی را تدوین کرد: کتابچۀ راهنمای آموزشی برای مدیران در سیستم حقوقی شهرداری پکن- قسمت 1: شناخت فالون گونگ. در روز نخست مدرسه، نزدیک به 2000 مدیر سیستم حقوقی بر اساس این مطلب برای همه دانش‌آموزان ابتدایی و متوسطه سخنرانی کردند تا نفرت از فالون گونگ را برانگیزانند.

به دستور کمیتۀ مرکزی لیگ جوانان، هشت‌میلیون دانش‌آموز و جوان در 6فوریه2001، فعالیت‌های تبلیغاتی را در تقریباً 1000 محله در 100 شهر سراسر چین آغاز کردند. آنها بخشی از سخنان این متن را برگزیدند و دروغ‌هایی ساختند تا فالون گونگ را بدنام و آزار و شکنجه را تشدید کنند. ژو و سایر مسئولان در این مراسم افتتاحیه شرکت کردند.

در جلسۀ تبلیغات لیگ جوانان در سراسر کشور در سال 2002، که در اول مارس2002 برگزار شد، ژو به‌طور خاص پیروزی دیگری را در «جنگ علیه فالون گونگ» اعلام کرد مبنی بر اینکه طردکردن «فرقه‌ها» در بین جوانان به چیزی عادی تبدیل شده است.

در پانزدهمین کنگرۀ ملی لیگ جوانان کمونیست چین در ژوئیه2003، ژو پیشرفت کار لیگ جوانان را مرور کرد. یکی از این موارد «سازماندهی جوانان برای مبارزه با فالون گونگ» بود.

2007- 2013: فرماندار و دبیر حزب استان هونان

ژو پس از آنکه در فوریه2007 فرماندار استان هونان و در آوریل2010 دبیر حزب هونان شد (از سپتامبر2006 معاون وزیر بود)، به آزار و شکنجۀ فالون گونگ ادامه داد.

در نتیجه، کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی هونان، ادارۀ 610 و پلیس تمرین‌کنندگان را دستگیر و آنها را به اردوگاه‌های کار اجباری یا زندان‌ها فرستادند. هونان به یکی از 10 استان برتر چین تبدیل شد که تعداد تمرین‌کنندگان فالون گونگِ کشته‌شده بر اثر آزار و شکنجه در آن، بیشتر از سایر استان‌ها بود. اطلاعات جمع‌آوری‌شده در وب‌سایت مینگهویی نشان می‌دهد 38 تمرین‌کنندۀ هونانی بین سال‌های 2007 و 2012 بر اثر آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند. تعداد زیادی نیز مدتی طولانی بازداشت، به‌شدت شکنجه و به‌دلیل جریمه‌های سنگین و اخاذی، دچار تنگدستی شدند. ژو آنقدر بابت این فجایع مسئول است که نمی‌توان انکارش کرد. در زیر چند نمونه ارائه شده است.

آقای شو شینگ‌گوئو به‌دلیل صحبت با مردم دربارۀ فالون گونگ در 28فوریه2007 دستگیر شد. یک مأمور ادارۀ 610، پزشکی خصوصی داشت و داروی نامعلومی را به پیشانی آقای شو تزریق کرد که باعث جاری‌شدن اشک‌ها، آبریزش بینی، سرگیجه و ازدست‌دادن حافظه‌اش شد. او پس از آزادی بسیار ضعیف و دچار سرگیجه و ضعف بینایی بود. اغلب بی‌دلیل به زمین می‌خورد و در 14نوامبر2007 درگذشت.

آقای گوئو هویشنگ و همسرش خانم لی جومی در ژوئیه2009 نامه‌ای به رئیس پلیس شهرستان لانشان، شی شیائوگانگ، نوشتند و خواستار آزادی تمرین‌کنندۀ بازداشت‌شده، خانم شیائو سیلان، شدند. شی این موضوع را به ادارۀ 610 هونان گزارش داد و این اداره به پلیس شهرستان جیاهه دستور داد این زوج را در 6اوت دستگیر کنند. پلیس منزل آنها را غارت کرد و اشیای قیمتیشان را به‌ارزش صدهاهزار یوآن، با خود برد. هو یونگ‌هویی، رئیس بخش امنیت داخلی لانشان، و سه مسئول دیگر دستان آقای گوئو را در پشتش بستند، او را به زمین انداختند و کتکش زدند تا اینکه سرش خونریزی کرد. آقای گوئو در طول جلسه دادرسی‌اش هنوز زخم‌هایی روی سرش داشت و لباسش خونین بود. چند تن از کارکنان به‌دلیل وضعیتش باید او را به داخل می‌آوردند و خارج می‌کردند.

آقای گوئو در 12اکتبر2009 در 52سالگی درگذشت. همسرش خانم لی پس از چهار ماه حبس در بازداشتگاه، دچار خونریزی شدید واژن شد، از هوش رفت و به‌قید ضمانت پزشکی آزاد شد. خانم شیائو هم در مارس2010، به سه سال حبس محکوم شد.

پنج مأمور بخش امنیت داخلی به دستور ادارۀ 610، خانم جیانگ میلانِ 65ساله را در تاریخ 7سپتامبر2012 در خانه‌اش دستگیر کردند. آنها او را به مرکز شستشوی مغزی لائودائوهه در چانگشا بردند. وقتی پسر خانم جیانگ در تاریخ 30سپتامبر به‌دنبال او به آنجا رفت، وضعیت مادرش مهلک بود و ذهن روشنی نداشت. معاینۀ پزشکی نشان داد او بر اثر شوک‌های الکتریکی واردشده، جراحاتی در سراسر بدنش دارد. کل دهان و اندام‌های داخلی‌اش آسیب دیده و دچار خونریزی شدید واژن شده بود. علی‌رغم ارائۀ مراقبت‌های پزشکی، او در شب 2اکتبر2012 درگذشت.

مارس2013 تاکنون: رئیس دادگاه عالی

جیانگ و پیروانش کل دستگاه‌های دولتی را برای اجرای نسل‌کشی علیه فالون گونگ بسیج کردند، از جمله پلیس، دادستانی‌ها، دادگاه‌ها و سیستم قضایی را. آنها با انجام دستگیری‌های غیرقانونی گسترده، صدور حکم‌های حبس بدون مبنای قانونی، و اجرای «سیاست‌های» مختلف در تلاش برای قانونی‌كردن سرکوب، آزار و شکنجه را به‌دقت دنبال کردند. طی 21 سال گذشته از زمان آغاز آزار و شکنجه، دستگاه‌های اجرای قانون و قضایی بسیاری از قوانین، به‌ویژه قوانین کیفری، را نقض کرده‌اند.

بعد از اینکه ژو رئیس دادگاه عالی کشور شد، وضعیت بدتر شد. او نه‌تنها به آزار و شکنجه ادامه و دستور محکومیت تمرین‌کنندگان بی‌گناه را به دادگاه‌های بدوی داد، کلیه دادخواست‌های تجدیدنظر مربوط به فالون گونگ را نیز رد و حکم‌های اولیه را تأیید کرد. در نتیجه، تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان زندانی شدند و برخی نیز جان باختند.

در اول ماه مه 2015، دادگاه عالی اعلام کرد: «همۀ پرونده‌ها را ثبت کنید و همۀ دادخواست‌‌ها را بپذیرید.» بر این اساس، بسیاری از تمرین‌کنندگان شکایاتی کیفری را علیه جیانگ به‌دلیل آغاز سرکوب فالون گونگ، به دادستانی عالی و دادگاه عالی ارائه دادند. سپس دادگاه عالی ده‌هاهزار پرونده را به‌طور غیرقانونی به مسئولان محلی برگرداند که منجر به دستگیری و آزارواذیت تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان شد. برخی از آنها به زندان محکوم شدند یا بر اثر شکنجه درگذشتند.

اطلاعات وب‌سایت مینگهویی نشان می‌دهد دست‌کم 7،056 مورد آزار و شکنجه مربوط به این دادخواهی‌ها علیه جیانگ در سال 2015 رخ داد. مسئولان در سال 2016، علیه دست‌کم 2547 نفر (به‌دلیل تنظیم شکایت کیفری از جیانگ با استفاده از اطلاعات تماس واقعیشان) دست به اقدامات تلافی‌جویانه زدند. هفت نفر جان خود را از دست دادند: آقای وانگ گنفا (استان گانسو)، آقای وو یوان‌چینگ (استان شاندونگ)، خانم لیو کویرونگ (استان هبی)، آقای ژانگ نیانجیه (استان هوبی)، خانم دای فنگژن (استان لیائونینگ)، خانم وانگ شیولان (استان هنان) و خانم جیائو گوی‌ینگ (استان گانسو). به‌علاوه، 167 تمرین‌کننده که مسن‌ترین آنها 81ساله بود، به‌دلیل تنظیم شکایت کیفری علیه جیانگ به زندان محکوم شدند. آقای لیو دیان‌یوانِ 79ساله از استان لیائونینگ به 11 سال حبس محکوم شد. در مجموع، به‌دلیل تنظیم شکایت کیفری علیه جیانگ 1459 تمرین‌کننده مورد آزارواذیت قرار گرفتند، 349 نفر دستگیر شدند، 427 نفر تحت بازداشت اداری و 312 نفر تحت بازداشت جنایی قرار گرفتند.

ژو در 14ژانویه2017، در کنفرانسی برای رؤسای دادگاه‌های عالی، فالون گونگ را بدنام کرد و خواستار تشدید آزار و شکنجه شد. آقای ژانگ شویونگ، تمرین‌کننده‌ای در استان شانشی، این خبر را در تلویزیون مرکزی چین (سی‌سی‌تی‌وی) دید. او با این ایستگاه تلویزیونی تماس گرفت و از آنها خواست اسناد حقوقی مرتبط و نیز کارکنان مشارکت‌کننده در این بدنام‌سازی، از جمله فیلم‌ها و فایل‌های صوتی ضبط‌شده در این کنفرانس را منتشر کنند.

سی‌سی‌تی‌وی تمایلی به کمک در این زمینه به آقای ژانگ نشان نداد. در عوض، ژانگ شیانگ‌دونگ از بخش امنیت داخلی محلی و سایر مأموران آقای ژانگ را چند هفته بعد، در 16فوریه دستگیر کردند. آنها او را به‌شدت کتک زدند. در نتیجه، آقای ژانگ چنان ضعیف و ناتوان شد که به‌سختی قادر به حرکت بود. پس از آزادی او به‌قید ضمانت پزشکی در آوریل2017، پلیس او را مجدداً در ژوئن2018 دستگیر و دوباره به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه کرد. بعداً آقای ژانگ مجبور شد دور از خانه‌اش دور زندگی کند تا مانع اقدامات تلافی‌جویانۀ بیشتر شود.

در 25ژانویه2017، دادستانی عالی چین و دادگاه عالی چین تفسیرهای قضایی به‌روزشده‌ای را منتشر و اظهار کردند که برخی از تفسیرهای مجدد می‌توانند علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به کار برده شوند. در چین، کنگره ملی خلق، قانونگذار است در حالی که نه دادستانی عالی و نه دادگاه عالی صلاحیت تهیه یا تفسیر قوانین را ندارند چراکه بخشی از سیستم قضایی هستند. ژو با صدور دستورات و سیاست‌های غیرقانونی علیه فالون گونگ، قانون اساسی چین و سایر قوانین را نقض کرد و به این ترتیب مسئولانِ سطح پایین را برای ادامه‌دادن به آزار و شکنجه، تحت فشار قرار داد.

داده‌ها نشان می‌دهد در دورۀ تصدی ژو در دادگاه عالی کشور، دست‌کم 6،489 تمرین‌کننده محکوم شده‌اند، مخصوصاً 796 نفر در سال 2013، 633 نفر در سال 2014 (با دوره‌های حبس تا 13 سال و سن تا 83 سال)، 878 نفر در سال 2015، 1،294 در سال 2016، 974 نفر در سال 2017، 933 نفر در سال 2018 (942 جلسۀ دادرسی برگزار شد و تمرین‌کنندگان درمجموع 2،463،000 یوآن جریمه شدند، 99 تمرین‌کننده 65ساله یا مسن‌تر بودند)، 789 نفر در سال 2019 (شامل جریمۀ کل 3،731،000 یوآن برای 309 تمرین‌کننده) و 192 نفر در هفت ماه نخست سال 2020.

تعداد مرگ‌ها نیز چشمگیر است. بین ژوئیه2013 و ژوئن2020، دست‌کم 199 تمرین‌کننده در زندان بر اثر شکنجه جان باختند. ژو باید بابت این شکنجه‌ها، مرگ‌ها و معلولیت‌ها پاسخگو باشد.

موارد انتخابی

به‌دستور سون یونگبو، رئیس اداره امنیت عمومی‌ هیلونگ‌جیانگ، دستگیری‌های گروهی در شامگاه 29مارس2013 صورت گرفت. نیروهای پلیس درگیر، از بخش امنیت داخلی ‌استان، شهر ‌هاربین، شهرستان ییلان، شهرستان فنگژنگ و شهرستان تونگهه بودند. دست‌کم 61 تمرین‌کننده دستگیر، بازجویی و بازداشت شدند و خانه‌‌شان غارت شد. چهارده نفر به زندان محکوم شدند. خانم فی شوچینِ 63ساله به 14 سال حبس محکوم شد.

آقای دونگ ‌هانجیه، 60ساله، مهندس ارشد از استان هبی است. یانگ یوگانگ از بخش امنیت داخلی ژوئوژو و مأموران اداره امنیت داخلی در پکن آقای دونگ را در تاریخ 25فوریه2014 دستگیر کردند. آقای دونگ در بازداشتگاه ژوئوژو دو جلسه دادرسی داشت و در 11فوریه2015 در دادگاه ژوئوژو به 5 سال حبس محکوم شد. در 10اکتبر2015، آقای دونگ در زندان جیدونگ درگذشت.

ادارۀ 610 شهر بوژو در استان آنهویی در 11آوریل2016 به‌طور مخفیانه به دادگاه‌های محلی دستور داد 14 تمرین‌كننده را كه در سپتامبر2013 دستگیر شده بودند، محكوم كند، شامل خانم بای جیه، آقای فو مینگیی، خانم لی دونگمِی‌، آقای وانگ شولوئه، آقای ژو شائوجون، آقای لی ‌هایفنگ، آقای کوی یونگ، خانم وانگ جونژی، خانم تانگ جیالینگ، خانم ژائو سولان، خانم ژانگ سومِی، خانم جیانگ یوئهوا، خانم جیا هونگجوان و خانم ژو فنگمین. دورۀ حبس آنها از 3 تا 10 سال بود. در میان آنها، خانم بای جی به 10 سال حبس محکوم شد و در 14آوریل2017، به‌دلیل شکنجه در زندان سوژو درگذشت. خانم لی دونگمی‌ در نتیجۀ بدرفتاری نتوانست از خودش مراقبت کند. خانم ژو فنگمین بر اثر شکنجه نابینا شد.

12 تمرین‌کنندۀ فالون گونگ در شهر ‌هاربینِ استان هیلونگ‌جیانگ در تاریخ 14دسامبر2017 محکوم شدند، شامل خانم‌ شی شیانگ‌یون (8 سال)، خانم ژو فنگ‌یینگ (7.5 سال)، خانم ژائو شیرو (7 سال)، خانم وِی شووانگ (5/5 سال)، خانم جیا یانلینگ (5 سال)، آقای بائو یی (5 سال)، خانم لیو ژون (5 سال)، خانم رن شیویینگ (4 سال و نیم)، خانم کُنگ چینگیان (4 سال) )، خانم وو شی (3 سال)، خانم ژانگ شوکشیا (3 سال) و آقای یانگ چیجی (1.5 سال). کل جریمۀ آنها بالغ بر 380هزار یوآن بود. خانم شی، خانم وِی، خانم ژو، خانم ژائو، آقای بائو و خانم لیو حدوداً 60ساله بودند، در حالی که خانم رن و خانم یانگ 70ساله بودند.

در 27اوت2018، خانم سونگ ژائوهنگ 76ساله و خانم لیو شویان در شهر یوشو، استان جیلین، دستگیر و در همان روز بازداشت شدند. آنها در 16نوامبر2018 یک جلسه دادرسی داشتند. قاضی خانم سونگ را در 14ژانویه2019 تحت بازجویی قرار داد و تهدید کرد که در صورت امتناع از انکار باورش، به دخترش آسیب می‌رساند و او را به 9 سال حبس محکوم می‌کند. خانم سونگ به سلول بازگشت و در همان روز درگذشت.

آقای وانگ دیانگوئو و همسرش خانم یو بائوفانگ در شهر آنشانِ استان لیائونینگ، در 4ژوئیه2017 با پسرشان وانگ یو در خانه بودند که گروهی قفل در را با چکش شکستند و در را به‌زور باز کردند. آنها این زوج را دستگیر و به بازداشتگاه‌های محلی منتقل کردند. خانم یو 13 روز بعد در 17ژوئیه2017 در بازداشتگاه زنان آنشان درگذشت. آقای وانگ در 24آوریل2018 محاکمه و به چهار سال زندان محکوم شد. او در ژوئن2018 در زندان دالیان پذیرفته شد و در ساعت 4 بعدازظهر 16ژوئن2020 درگذشت.

خانم یوان شوئفن و آقای ون جوپینگ، هر دو از استان سیچوان، در سال 2019 پس از پایین‌کشیدن پوستری که فالون گونگ را بدنام می‌کرد، دستگیر و بازداشت شدند. خانم یوان به دو سال حبس و آقای وِن به هشت سال حبس محکوم شد.

آقای لوان نینگ، 60ساله، معاون سابق مرکز آموزش در اداره کار و کارکنان استان نینگشیا، پس از ارسال نامه‌های مربوط به فالون گونگ در اداره پست شهر یینچوان، دستگیر شد. طبق دستورات کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی نینگ‌شیا و ادارۀ 610، دادگاه میانی یینچوآن او را در 16آوریل2020 به ارتکاب «جرمِ براندازی قدرت دولت» متهم و به 10 سال حبس و پرداخت جریمۀ 100هزاریوآنی محکوم کرد.

سرکوب فالون گونگ در چین یک نسل‌کشی است. ژو به‌عنوان قاضی القضات و رئیس دیوان عالی خلق چین، حقوق قانونی بیش از 200هزار تمرین‌کنندۀ فالون گونگ و اعضای خانواده‌شان را که علیه جیانگ شکایت کیفری ثبت کردند، نادیده گرفت. او به آزار و شکنجۀ 21ساله رسیدگی نکرد و همین امر به مرگ، برداشت اجباری اعضای بدن و آزارواذیت روانی تمرین‌کنندگان منجر شده است. ژو باید بابت تفسیر غیرقانونیِ قانون که فراتر از اختیارات قانونی‌اش بود، پناه‌دادن به جنایتکارانِ واقعیِ پشت آزار و شکنجه و دست‌داشتن در این نسل‌کشی، پاسخگو باشد.