(Minghui.org) دختر خانم شائو شووِن که در اثر آزار و شکنجه مادرش به‌خاطر باور به فالون گونگ در ترس بزرگ شده بود، با آگاهی از اینکه مادرش سال گذشته به‌طور مخفیانه به شش سال حبس محکوم شده است، بسیار ناراحت شد.

خانم شائو، یک کارگر بازنشسته 62 ساله در تیانجین، به‌خاطر توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ در یک منطقه مسکونی در تاریخ 24 آوریل 2019 توسط «داوطلبی» به پلیس گزارش شد. چنین «داوطلبانی» بازنشستگان استخدام شده توسط پلیس هستند. آنها به نوبت در محله ها گشت می‌زنند تا ساکنان را زیر نظر بگیرند. آن «داوطلب» که گزارش خانم شائو را داد، او را تا خانه‌اش دنبال و آدرس او را ثبت کرد.

ساعت 7 صبح روز بعد، مأموران محل زندگی خانم شائو را مورد هجوم قرار دادند و دو رایانه، چاپگر و تمام مطالب فالون گونگ وی را توقیف کردند. سپس او را به بازداشتگاه بیچن بردند.

او در اواخر اکتبر 2019 متهم شد. اخیراً وب‌سایت مینگهویی تأیید کرده است که وی توسط دادگاه منطقه بیچن به شش سال حبس محکوم و به زندان زنان تیانجین منتقل شده است. جزئیات محکومیت وی در زمان نوشتن این مقاله مشخص نیست.

آزار و شکنجه گذشته

این اولین باری نبود که خانم شائو به دلیل  تمرین فالون گونگ مورد هدف قرار گرفت؛ تمرینی که به‌خاطر درمان افسردگی و بیماری قلبی‌اش به آن اعتبار می‌بخشد. شوهرش در اوایل دهه 1990 در حالی که دخترش تنها 5 سال داشت درگذشت، اما وضعیت سلامتی خوب خانم شائو او را قادر ساخت دخترش را به تنهایی بزرگ كند.

در اوایل سال 2001، او را به اداره پلیس احضار کردند، که آنجا دستگیر و سپس به بازداشتگاه محلی منتقل شد. بدون طی مراحل قانونی، او را به یک سال و شش ماه حبس در اردوگاه کار اجباری زنان بانچیائو محکوم کردند.

مأموران اردوگاه کار اجباری او را از ملاقات خانوادگی و گفتگو با کسی منع کردند. آنها همچنین او را از بسیاری از مایحتاج روزمره از جمله دستمال توالت و دستمال بهداشتی محروم کردند.

خانم شائو مجبور بود بدون مزد کار کند و گاهی از شب تا صبح کوسن صندلی و جعبه‌های کاغذی می‌ساخت. هنگامی که کار نمی‌کرد، نگهبانان مجبورش می‌کردند که ساعت های طولانی بدون اینکه حرکت کند روی یک چهارپایه کوچک بنشیند و مقاله‌هایی را بخواند که به فالون گونگ  تهمت می‌زد و به او دستور می‌دادند گزارش‌ افکار بنویسد.

از آنجا که او همچنان به ایمان خود به فالون گونگ ثابت قدم بود، نگهبانان گاهی او را مجبور به ایستادن در سراسر شب می‌کردند و در طول شب او را مورد بمباران توهین و تبلیغات افتراءآمیز قرار می‌دادند.

دخترش در آن زمان در مدرسه راهنمایی بود. ازآنجا که خانم سائو حضور نداشت که از او مراقبت کند، دخترش در خوابگاه مدرسه می‌ماند و برای تأمین هزینه‌های زندگی‌اش از اقوام خود پول قرض می‌گرفت.

هنوز دو سال از آزادی خانم شائو در ژوئیه 2002 نگذشته بود که مجدداً به دلیل افزایش سطح آگاهی مردم در مورد آزار و شکنجه او را به پلیس گزارش دادند که منجر به دستگیری‌اش در 14 آوریل 2004 شد.

وقتی دخترش از مدرسه به خانه برگشت، از دیدن خانه‌اش که غارت شده و بهم ریخته بود چنان وحشت کرد که جرئت نکرد خودش به تنهایی در خانه بماند. او بین خانه‌های همسایگان و اقوام خود در رفت و آمد بود. به‌دلیل استرس ذهنی و تمهیدات نامنظم زندگی، نتوانست در کنکور دانشگاه قبول شود و برای تأمین هزینه زندگی خود مجبور به انجام کارهای متفرقه شد.

در همان زمان، خانم شائو در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. مأموران او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند که باعث خونریزی شدید معده‌اش شد که نزدیک بود جانش را ازدست بدهد.

خانم شائو تا دسامبر 2004 در بازداشتگاه بود و پس از محکومیت به دو سال حبس، به زندان زنان تیانجین منتقل شد.

مجموعه شرح آزار و شکنجه