مرگ بانویی اهل گانسو پس از دو دهه آزار و اذیت به‌خاطر ایمانش

(Minghui.org)

نام چینی: 曹强强جنسیت: زنسن: 66شهر: چینگ یانگاستان: گانسوشغل: کشاورزتاریخ مرگ: 1ژانویه2022تاریخ آخرین دستگیری: فوریه2003آخرین محل بازداشت: بازداشتگاه شیفنگ

یکی از ساکنان شهر چینگ‌یانگ، ساکن استان گانسو، پس از تحمل دو دهه عذاب روانی درگذشت، یعنی از زمانی که رژیم کمونیستی چین در سال 1999 شروع به آزار و اذیت روش معنوی او فالون گونگ کرد.

خانم کائو چیانگ‌چیانگ، کشاورز، در سال 1998 در 42 سالگی تمرین فالون گونگ، روش معنوی باستانی، را آغاز کرد. در سال‌های اولیه آزار و شکنجه، او بر مشکلات مختلف غلبه کرد و دو بار برای دادخواست حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. درخواست او برای اجرای عدالت در عوض با دستگیری، حبس و شکنجه مواجه شد. با آزار و اذیت‌های مداوم پس از آزادی، سلامت او به‌تدریج رو به افول رفت و در سال 2018 در بستر بیماری افتاد. پس از سه سال دست و پنجه نرم کردن با وضعیت سلامتی‌اش، او در 1ژانویه2022 در ۶۶ سالگی درگذشت.

خانم کائو چیانگچیانگ

دستگیری به‌دلیل درخواست برای حق تمرین فالون گونگ

خانم کائو و پنج تمرین‌کننده دیگر برای رفتن به پکن به‌منظور درخواست حق تمرین فالون گونگ در 9آوریل2000 برنامه‌ریزی کردند. شوهرش، تحت تأثیر تبلیغات افترا‌آمیز رژیم کمونیستی، با عجله به ایستگاه قطار رفت و  تهدیدش کرد که در صورت اصرارش برای رفتن طلاقش می‌دهد. او را به زور نزد مسئولان روستا برد و مأمور به او دستور داد که او را در خانه تحت نظر بگیرد.

دو روز بعد، خانم کائو فرار کرد و به پکن رفت، اما پنج روز بعد دستگیر و به خانه بازگردانده شد. به او دستور داده شد یک شب در اداره پلیس شیائوجین روی صندلی بنشیند و روز بعد به مدت 30 روز به بازداشتگاه شهر شیفنگ منتقل شد و در آنجا دائماً مورد ضرب و شتم و فحاشی قرار گرفت.

در طول بازداشت، مقامات محلی خانم کائو و چند تمرین‌کننده فالون گونگ دیگر را برای تحقیر آنها به یک راهپیمایی خیابانی کشاندند، شبیه به «جلسه مبارزه» در طول انقلاب فرهنگی. خانم کائو نیز 1000 یوان جریمه شد.

روزی که او به خانه بازگشت، مقامات دولتی محلی آمدند و به او دستور دادند که بیانیه‌ای مبنی بر رهاکردن تمرین فالون گونگ بنویسد. او قبول نکرد. مقامات او را به مدت 5 ساعت به درِ ورودی دستبند زدند و به مدت 15 روز دیگر به بازداشتگاه شیفنگ بردند. پلیس شوهرش را مجبور کرد قبل از آزادی او تضمین کند که دیگر به زنش اجازه تمرین فالون گونگ را نخواهد داد.

پلیس خانه خانم کائو را غارت و تمام کتاب‌های فالون گونگ او را توقیف کرد. او مجبور بود روزی دو بار به اداره پلیس مراجعه کند. مأموری نیز برای نظارت بر فعالیت‌های روزانه او تعیین شد.

خانم کائو دوباره در ژوئن2000 دستگیر شد و به مدت هفت روز به یک جلسه شستشوی مغزی در مهدکودکی در شهر شیائوجین برده شد.

در نوامبر2000، او و چند تمرین‌کننده دیگر دوباره به پکن رفتند تا برای فالون گونگ دادخواست دهند. پلیس پکن او را به‌مدت سه روز در زیرزمینی نگه داشته و مورد ضرب و شتم و ارعاب قرار داده است. 600 یوان پول نقد و سایر وسایل او توقیف شد. او پس از بازگردانده شدن، به‌مدت یک ماه در بازداشتگاه شیفنگ نگهداری شد.

دو دورۀ محکومیت در اردوگاه کار

فقط یک ماه پس از آزادی، خانم کائو دوباره به بازداشتگاه بازگردانده شد. با دمای بسیار کمتر از صفر، نگهبانان بخاری را خاموش کردند تا او یخ بزند. شب‌ها نمی‌توانست بخوابد و درد شدیدی در پاهایش داشت. هفت روز بعد، پلیس او را به یک سال کار اجباری محکوم کرد.

خانم کائو و یک تمرین‌کننده دیگر خانم لی یو در 18ژانویه2001 به اردوگاه کار اجباری پینگ‌آنتای آورده شدند. اگرچه اردوگاه کار خانم کائو را به‌لحاظ شرایط جسمانی‌اش رد کرد، پلیس او را به بازداشتگاه بازگرداند. او پس از هفت ماه بازداشت دست به اعتصاب غذا زد و چهار روز بعد آزاد شد. نگهبانان در این روند 1000 یوان از خانواده او اخاذی کردند.

پلیس یک بار دیگر خانم کائو را در ژوئن2002 دستگیر کرد و او را به مدت 16 روز در بازداشتگاه نگه داشت. خانواده او مجبور شدند برای غذایش 3160 یوان بپردازند که غذایی بسیار بی‌‌کیفیت بود و روزانه نزدیک به 200 یوان هزینه داشت.

خانم کائو به‌دلیل توزیع مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ در فوریه2003 گزارش شد و تمام شب را در اداره پلیس شهرستان ژنیوان در بازداشت ماند. او روز بعد به بازداشتگاه شهرستان ژنیوان منتقل شد و به مدت 15 روز در بازداشت بود.

فقط 12 روز پس از آزادی، پلیس او را فریب داد و به پاسگاه پلیس شهر شیائوجین گزارش داد، او را دستگیر کرد و به بازداشتگاه شیفنگ برد. چهل روز بعد، پلیس او را به یک دورۀ دو سال و سه ماه حبس دیگر در اردوگاه کار اجباری محکوم کرد.

خانم کائو مجدداً توسط اردوگاه کار رد شد و به بازداشتگاه بازگردانده شد. او در اعتراض به آزار و شکنجه، اعتصاب غذای دیگری را آغاز کرد و 16 روز بعد در آستانه مرگ آزاد شد.

آزار و اذیت مداوم

خانم کائو در خانه مشغول خواندن کتاب‌های فالون گونگ بود که پلیس به‌طور ناگهانی در آوریل2004 وارد خانه شد. آنها کتاب‌های او را توقیف کردند و از همسایگانش سؤال کردند که آیا برای توزیع مطالب فالون گونگ به بیرون رفته است یا خیر. از آن زمان، پلیس دائماً برای آزار و اذیت او برمی‌گشت و باعث می‌شد که او و خانواده‌اش در مضیقه شدیدی زندگی کنند.

پلیس منزل خانم کائو را دوباره در 26ژوئن2011 بدون ارائه هیچ حکمی بازرسی کرد. از آنجایی که خانم کائو اتاقی را به شخصی که در یک رستوران کار می‌کرد اجاره داده بود و زمانی که فرد به سر کار می‌رفت در اتاق قفل بود، پلیس سعی کرد به زور وارد آن شود. پس از اینکه خانواده‌اش مانع آنها شدند، پلیس روی صندلی ایستاد و از پنجره بالای در به داخل اتاق نگاه کرد. آنها قبل از رفتن، دو تقویم دیواری خانم کائو را با اطلاعاتی درباره فالون گونگ برداشتند و تهدید کردند که در صورت تماس او با سایر تمرین‌کنندگان، او را دستگیر خواهند کرد.

گروه دیگری از مأموران در 15ژوئیه2013 وارد منزل خانم کائو شدند و محل را جستجو کردند.

پس از شکایت کیفری خانم کائو علیه جیانگ زمین، رئیس سابق رژیم کمونیستی که دستور آزار و شکنجه را صادر کرد، پلیس خانه او را در 7ژوئیه2015 غارت و کتاب‌ها و مطالب اطلاعاتی فالون گونگ او را توقیف کرد. مقامات در اکتبر2015 دوباره او را مورد آزار و اذیت قرار دادند و سعی کردند فریبش دهند تا در یک جلسه شستشوی مغزی شرکت کند. اما او امتناع کرد.

علاوه بر آزار و اذیت، شوهرش همچنین به‌شدت با تمرین فالون گونگ او مخالفت و او را تهدیدش کرد که در صورت اصرار او به تمرین طلاقش می‌دهد. شوهر خانم کائو اغلب به او توهین می‌کرد که باعث ناراحتی روانی شدیدش نیز می‌شد.

فلج شدن

به‌دلیل آزار و اذیت بی‌وقفه و ناراحتی روانی ناشی از آزار و شکنجه، خانم کائو اغلب سردرد داشت و دچار خستگی مفرط می‌شد. او اغلب آنقدر احساس خستگی می‌کرد که به سختی راه می‌رفت. با پیشرفت وضعیت او بینایی‌اش را نیز از دست داد.

خانم کائو در 2می2018 بیهوش شد و نزدیک به یک ماه بیهوش ماند. اگرچه بعداً به هوش آمد، اما از آن زمان در بستر ماند.

خانم کائو در دسامبر2020 قادر به غذا خوردن نبود و در بیمارستان احیا شد. پس از بازگشت به خانه، خانواده او برایش پرستار استخدام کردند.

شوهر و دخترش به تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ اجازه ندادند که او را ببینند یا خودش آن را تمرین کند. او پس از یک سال دیگر که با بیماری‌هایش دست و پنجه نرم کرد، در اولین روز سال 2022 در 66 سالگی فوت کرد.

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.