(Minghui.org) گروه مارش تیان گوئوی ایالات متحدۀ غربی دومین کنفرانس تبادل تجربۀ خود را در 27 مارس در سان فرانسیسکو برگزار کرد. دوازده عضو این گروه دربارۀ تجربیات سال‌ها تزکیۀ خود صحبت کردند. برخی هم‌زمان با راه‌اندازی این گروه در سال 2006 به آن ملحق شدند، برخی دیگر چند سال پیش به آن پیوستند، در حالی که برخی فقط یک یا دو سال است که بخشی از این گروه هستند.

اعضای گروه چه در حین تمرینات، آماده شدن برای اجرا یا اجرا باشند، این را در خاطر دارند که تمرین‌کنندۀ فالون دافا هستند. آن‌ها چالش‌ها را فرصت‌هایی برای تزکیه می‌پندارند، خود را اصلاح و در زندگی روزمرۀ خود براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری زندگی می‌کنند. آن‌ها پس از غلبه بر مشکلات مختلف و رشد مستمر خود، توانستند هم در تزکیه و هم در نوازندگیشان پیشرفت‌هایی داشته باشند.

گروه مارش تیان گوئوی ایالات متحدۀ غربی دومین کنفرانس تبادل تجربۀ خود را در 27 مارس 2022 در سان فرانسیسکو برگزار کرد.

تمرین‌کنندگان درباۀ رشدشان درحینِ همکاری با این گروه، صحبت کردند.

خاطرات ارزشمند

بسیاری از تمرین‌کنندگان به‌وضوح روزهای اولیه‌ای را به یاد دارند که آقای لی هنگجی، بنیانگذار فالون دافا، در سال 2006 برای راه‌اندازی این گروه به منطقۀ خلیج آمدند.

خانم شیونگ در بخش باریتون از سفر تزکیۀ خود با این گروه گفت.

شیونگ گفت: «به‌روشنی به یاد دارم که صف می‌کشیدیم و کلاه‌مان را از استاد می‌گرفتیم. همگی بسیار هیجان‌زده بودیم؛ ما عضو گروه مارش تیان گوئوی ایالات متحدۀ غربی بودیم که استاد راه‌اندازیشان کردند. این مایۀ افتخار ما و مأموریتمان بود.»

او گفت که استاد با اعضای گروه صحبت می‌کردند. ایشان نه‌تنها به آن‌ها یاد می‌دادند که چگونه ساز خود را بنوازند، بلکه می‌آموختند که چگونه از آنها نگهداری کنند. برای تعمیر سازها نیز به‌طور خستگی‌ناپذیری تلاش می‌کردند. می‌گفتند که به چنین گروه موسیقی‌ای گروه موسیقی نظامی گفته می‌شود چراکه ریشه در ارتش دارد. خانم شیونگ در ادامه اظهار کرد: «همۀ ما این فرصت را فوق‌العاده گرامی می‌داریم. بدون توجه به این‌که چقدر دور از هم زندگی می‌کنیم، می‌آییم و با هم تمرین می‌کنیم.»

این گروه با کمک استاد، اولین اجرای خود را یک ماه بعد در روز جهانی فالون دافا در 13 مه 2006 به نمایش گذاشت. نزدیک به 200 عضو مشارکت داشتند و «فالون دافا خوب است» و «آمریکای زیبا» را اجرا کردند. خانم شیونگ توضیح داد: «این اولین باری است که مردم چنین گروه مارش بزرگی را در محلۀ چینی‌ها می‌بینند. بسیاری از مردم مات‌ومبهوت شدند و از فروشگاه‌ها و رستوران‌ها بیرون آمدند و با علامت دست تأییدمان کردند. به‌قدری تحت‌تأثیر قرار گرفتم که به گریه افتادم.»

آقای لی که ساز کوبه‌ای می‌نوازد در این کنفرانس صحبت کرد.

آقای لی در سال 2019 به بخش سازهای کوبه‌ای پیوست. زندگی‌اش قبل از شروع تمرین فالون دافا آسان بود، به‌طوری که در بسیاری از چیزها سست می‌شد. او توضیح داد: «اگرچه بعد از شروع تمرین تغییراتی ایجاد شد، اما هنوز باید مسیری طولانی را می‌پیمودم.»

یادگیری سازهای کوبه‌ای و شرکت در راهپیمایی‌ها فرصت‌هایی به او می‌دهد تا متوجه شود در چه زمینه‌هایی از تزکیه‌اش باید رشد کند. او در ادامه گفت: «در گذشته، آن‌هایی را که در روزهای اولیه به گروه ملحق شده بودند تحسین می‌کردم، چراکه استاد کلاه‌شان را به آن‌ها دادند. اکنون من نیز بخشی از این گروه هستم. باید این فرصت را گرامی بدارم، خودم را به‌خوبی تزکیه کنم و مأموریتم را به انجام برسانم.»

شرکت در راهپیمایی‌ها

در طول 16 سال گذشته، گروه مارش تیان گوئوی ایالات متحدۀ‌ غربی در بسیاری از راهپیمایی‌ها در منطقۀ سان فرانسیسکو شرکت کرده‌است. اعضای گروه برای اجرا به مکان‌های مختلفی سفر کرده‌اند و در راهپیمایی کریسمس در لس آنجلس، راهپیمایی نور مشعل دریا در سیاتل، جشنوارۀ گل رز پورتلند در اورگان، راهپیمایی کریسمس در ونکوور و کلگری در کانادا مشارکت کرده‌اند.

اعضای گروه ماجراها و شادی‌های مربوط به این سفرها را به اشتراک گذاشتند. ویکی که در سال 2013 به‌عنوان نوازندۀ طبل کوچک به این گروه پیوست گفت جشنوارۀ گل رز پورتلند خاص بود. طول مسیر راهپیمایی‌اش حدود شش و نیم کیلومتر بود در حالی که مسیر بیشتر راهپیمایی‌ها فقط حدود یک و نیم تا دو و نیم کیلومتر است. اعضای گروه بعدازظهرِ روز قبل سوار اتوبوس شدند، تمام شب را در سفر بودند و صبح رسیدند. آن‌ها پس از دیدار با تمرین‌کنندگان ونکوور و نیویورک که با هواپیما آمده بودند، پیش‌از آماده شدن ‌برای اجرا به‌سرعت غذایی خوردند.

ویکی گفت: «وقتی سفری طولانی مانند این را شروع می‌کنیم، احساس می‌کنم برای یک نبرد آماده می‌شویم. باید تمام ابزارهای فا را بررسی کنیم: سازها، دست‌کش‌ها، کلاه، یونیفرم، و چکمه. در طول سفر ده‌ساعته با اتوبوس، آموزه‌های فالون دافا را می‌خوانیم، اشعار استاد در هنگ یین را از بر می‌خوانیم و افکار درست می‌فرستیم.»

«ما زمان‌های به‌یادماندنی زیادی را با هم گذرانده‌ایم. در اتوبوس با تعدادی از بهترین دوستانم ملاقات کردم؛ مانند بدنی واحد از نزدیک با هم کار می‌کنیم.»

خانم لی سرپرست گروه ساکسیفون ماجرای خود را به اشتراک گذاشت.

خانم لی، سرپرست بخش ساکسیفون، نزدیک به ده سال پیش به گروه پیوست. او گفت: «من پیشینه‌ای حرفه‌ای در موسیقی دارم، اما هر از گاهی با چالش‌هایی مواجه می‌شوم و حتی پس از مدت‌ها تمرینِ برخی نت‌ها نمی‌دانستم چگونه مهارت‌هایم را رشد دهم.»

خانم لی وقتی هنگ یین 5 را از بر می‌کرد، درحینِ خواندن شعر «چکامه‌ای برای اجراگران شن یون» ناگهان به بسیاری از اصول آگاه شد. «یاد گرفتم که باید سخت کار کنیم و به تلاشمان ادامه دهیم. حتی هنگام مواجهه با چالش‌ها و مشکلات، باید مقاومت کنیم.»

این دقیقاً چیزی است که استاد در جوآن فالون بیان کردند:

«وقتی تحمل آن سخت است، سعی کنید آن را تحمل کنید. وقتی به نظر می‌رسد غیرممکن است و گفته‌اند که غیرممکن است، آن را امتحان کنید و ببینید آیا ممکن است. اگر واقعاً بتوانید آن را انجام دهید، پی می‌برید که: "بعد از عبور از سایه‌های تاریک درختان بید، گل‌های روشن و روستای دیگری پیش رو خواهد بود!"» (سخنرانی نهم، جوآن فالون)

صدای خالص و طبیعی

خانم وو نوازندۀ سنج دربارۀ درکش صحبت کرد.

بسیاری از اعضای گروه احساس می‌کنند اجراهایشان ارتباط نزدیکی با تزکیه‌شان دارد. خانم وو، نوازندۀ سنج، یک بار هنگام راهپیمایی متوجه صدای روشن و واضحی شد. با کمال تعجب، بعداً متوجه شد که صدا از سنج‌های خودش است. او توضیح داد: «شگفت‌زده شدم و تحت تأثیر قرار گرفتم.» نمی‌دانستم این ساز موسیقی ساده‌ می‌تواند چنین صدای دلنشینی تولید کند. می‌دانم این تشویق استاد است، زیرا صدا پر از انرژی بود. به‌طور خاصی تمیز بود.»

با این تجربه درک بهتری از ارتباط بین موسیقی و تزکیه پیدا کرد. او گفت: «ملودی‌ای که می‌نوازیم بازتابی از قلبمان است. به‌عنوان تمرین‌کنندگان، پیاممان این است که "فالون دافا خوب است." با درنظر گرفتن این موضوع، احتمالاً می‌توانیم از نواختن [صرفاً] مکانیکی ساز فراتر برویم. هر صدایی که با سازمان تولید می‌کنیم تفسیرمان از نت‌های موسیقی است. این در موقعیت‌های مختلفِ دست، جهت حرکت و نیز دامنه، سرعت و قدرت متجلی می‌شود.»

تمرین‌کننده‌ای که طبل کوچک می‌نوازد، گفت که به اهمیت یادگیری مهارت‌های حرفه‌ای پی برده‌است. او گفت: «به‌تازگی چند نوازندۀ حرفه‌ای را دعوت کرده‌ایم تا به ما آموزش نوازندگی بدهند. این برای همۀ بخش‌ها، هم در زمینۀ تئوری‌های موسیقی و هم در زمینۀ تکنیک‌های نوازندگی ساز، رخ می‌دهد.» درک او این است که گروه‌های مارش در ایالات متحده رایج هستند. او گفت: «برای کسب بهترین نتایج، اعضای گروه باید اجراهای باکیفیت ارائه دهند. به این ترتیب، مخاطب می‌تواند هم از روح ما و هم از مهارت‌های موسیقایی ما بهرۀ بیشتری ببرد.»

او با بهبود تکنیک‌هایشان متوجه شد که تمرین‌کنندگان همچنین می‌توانند بهتر و بهتر با یکدیگر همکاری کنند. او در ادامه گفت: «گاهی احساس می‌کنم موسیقی‌ای که سایر تمرین‌کنندگان می‌نوازند آنقدر تأثیرگذار است که مرا به گریه می‌اندازد.»

تشخیص شکاف‌ها

خانم کائو در سال 2014 از چین به سان فرانسیسکو مهاجرت کرد و نوازندۀ باریتون است. او در ابتدا در خواندن موسیقی مشکل داشت. خیلی نگران بود، اما این نگرانی کمکی نمی‌کرد. وقتی ساز می‌نواخت، نت‌ها اشتباه بود. او توضیح داد: «نگران بودم و نمی‌دانستم چه‌کار کنم. رئیس گروه، نوازندگانی مثل من را که مشکل داشتند جمع کرد و از متخصصان موسیقی دعوت کرد به ما آموزش دهند. توانایی‌هایم به‌تدریج بیشتر شد و مهارت‌هایم بهبود یافت.»

او گفت: «خیلی خوش‌اقبالم که عضو گروه هستم. این محیط به ما این امکان را می‌دهد که از دیگران بیاموزیم، متوجه شکاف‌هایمان شویم و خودمان را بهبود ببخشیم.»

اعضای گروه این کنفرانس را با یک اجرا به پایان رساندند.

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.