(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا در تاریخ ۱۶آوریل۲۰۲۴ در پارک هنگ لیم، سنگاپور به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد دادخواهی ۲۵آوریل، فعالیت‌هایی را برگزار کردند.

خانم هوانگ نماینده‌ای از انجمن فالون دافا توضیح می‌دهد که چرا دادخواهی در ۲۵آوریل برگزار شد.

تمرین گروهی در پارک هنگ لیم در تاریخ ۱۶آوریل

نقاشی‌هایی از «نمایشگاه بین‌المللی هنر جن شن رن» در مسیر پیاده‌روی پارک به نمایش گذاشته شد. این آثار هنری آزار و شکنجه فالون دافا توسط حزب کمونیست چین (ح‌.ک‌.چ) و شجاعت و عزم تمرین‌کنندگان دافا در مواجهه با این آزار و شکنجه را به تصویر می‌کشند.

عابران نقاشی‌ها را تماشا و با تمرین‌کنندگان صحبت می‌کنند تا درباره فالون دافا بیشتر بیاموزند.

چند جوان چینی از نقاشی‌ها عکس گرفتند و به توضیحات یک تمرین‌کننده گوش دادند. اگرچه آن‌ها توسط تبلیغات ح.ک.چ گمراه شده بودند، اما ماهیت واقعی حزب را درک کردند و تصمیم گرفتند از عضویت خود در ح.ک.چ و سازمان‌های وابسته به آن دست بکشند.

دو دختر چینی به صحبت یک تمرین‌کننده درباره حادثه خودسوزی تیان‌آنمن توسط ح.ک.چ و تاریخچه ح.ک.چ گوش دادند. تمرین‌کننده توصیه کرد که نُه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست را بخوانند. او همچنین داستان پس‌زمینه دو نقاشی را توضیح داد و به آن‌ها گفت که چرا تمرین‌کنندگان در چین به مردم توصیه می‌کنند از ح.ک.چ و سازمان‌های وابسته به آن کناره‌گیری کنند. دختران تصمیم گرفتند از اتحادیه جوانان کمونیست خارج شوند.

گروهی از دانشجویان جوان چینی برای اطلاع از این رویداد مکث کردند. آن‌ها به یک تمرین‌کننده گفتند که در کتاب‌های درسی در چین شرحی از حادثه خودسوزی تیان‌آن‌من توسط ح.ک.چ برای افترا به فالون دافا وجود دارد. تمرین‌کننده به دانش‌آموزان گفت که چگونه ح.ک.چ از جنگیدن با مهاجمان ژاپنی در جنگ جهانی دوم اجتناب کرد، چگونه ح.ک.چ باعث قحطی بزرگ در اواخر دهه ۱۹۵۰ شد، و چگونه ح.ک.چ حادثه خودسوزی تیان‌آنمن را برای افترا به فالون دافا ترتیب داد. او همچنین به سؤالات آن‌ها پاسخ داد. دو تن از دانشجویان تصمیم به ترک حزب و سازمان‌های وابسته به آن گرفتند.

مردم درباره فالون دافا یاد می‌گیرند

با وجود باران خفیف، بسیاری از ساکنان و گردشگران محلی مدت طولانی در آنجا ماندند تا درباره فالون دافا و آزار و شکنجه اطلاعات کسب کنند. برخی از مردم در حالی که تمرین‌کنندگان تمرین‌ها را انجام می‌دادند، به این صحنه صلح‌آمیز جذب شدند و برخی گفتند که مایلند آن‌ها را یاد بگیرند.

لورا، زن جوانی اهل استرالیا، در جنوب‌شرق آسیا سفر می‌کرد. او گفت که این رویداد به او احساس مثبتی درباره فالون دافا داد و اینکه فالون دافا خوب است و حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است. یک تمرین‌کننده پنج مجموعه تمرین را برای او تشریح و او را تشویق کرد که آن‌ها را یاد بگیرد و به او گفت که فالون دافا در استرالیا نیز تمرین می‌شود.

مردی هندی که بیش از هفت سال در سنگاپور کار کرده است درمورد محل تمرین در نزدیکی خانه‌اش سؤال کرد. او قبلاً هرگز نام فالون دافا را نشنیده بود و گفت که به دنبال راهی برای رشد و بهبود خودش است. او احساس می‌کرد که برخی از مشکلات زندگی در مذهب قابل پاسخگویی نیست و با مشکلات حل‌نشدنی دست و پنجه نرم می‌کرد. یک تمرین‌کننده محل تمرین و نیز درمورد سمینار رایگان ۹روزه فالون دافا به او گفت و همچنین تجربیات تمرین خود را به اشتراک گذاشت.

آیدا اهل مالایی به صحبت‌های تمرین‌کننده‌ای درباره تجربه‌اش از تمرین فالون دافا گوش داد. تمرین‌کننده به او گفت که مردم از گروه‌های قومی مختلف در سراسر جهان فالون دافا را تمرین می‌کنند. آیدا به تمرین‌کننده گفت که پس از تزریق واکسن احساس ناخوشی و سرگیجه داشت و نگران سلامتی‌اش بود.

شرکت‌کننده‌ای در دادخواهی ۲۵آوریل رویداد را به یاد می‌آورد

شیومی، که در دادخواهی ۲۵آوریل در پکن شرکت کرده بود، گفت که فالون دافا برای کشور و مردم سودمند است و گفت که او پس از شروع تمرین سالم شد.

او گفت که در سال ۱۹۹۶ شروع به تمرین فالون دافا کرد. پس از تمرین برای کمی بیش از یک ماه، او احساس کرد که دوباره متولد شده است. تمام بیماری‌های او از بین رفته بود. شیومی با یادآوری آنچه در ۲۵آوریل۱۹۹۹ دید، گفت که هنوز عمیقاً تحت تأثیر خودانضباطی، آرامش، از خودگذشتگی و مهربانی تمرین‌کنندگان در آن روز است.

او گفت: «پس از تمرین صبحگاهی، شنیدم که برخی از تمرین‌کنندگان در تیانجین دستگیر شده‌اند. چند تمرین‌کننده می‌خواستند وضعیت را به دولت مرکزی گزارش کنند. من آنقدر از تمرین فالون دافا بهره برده بودم که تصمیم گرفتم به مقر دولت مرکزی بروم.»

«ما مستقیماً از محل تمرین به آنجا رفتیم. پلیس جمعیت را به خیابان فویو هدایت کرد. قبلاً افراد زیادی آنجا بودند، بیش از ۱۰هزار نفر. اصلاً هرج و مرج وجود نداشت و ترافیک روان بود. دو ردیف از تمرین‌کنندگان جلو ایستاده بودند. پشت سرشان هم تعدادی مدیتیشن می‌کردند و کتاب می‌خواندند. پلیس فقط سیگار می‌کشید و گفتگو می‌کرد و فضا بسیار آرام بود.»

شیومی ادامه داد: «من چیزی با خودم نبرده بودم. وقتی گرسنه شدم یک تکه نان و یک بطری آب خریدم. غروب شنیدم که موضوع به‌طور رضایت‌بخشی حل شد و جمعیت پراکنده شد. آن ساکت و منظم بود. احساس فوق‌العاده‌ای داشت و آن روز اصلاً احساس خستگی نکردم.»

شیومی، مانند تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان، ۲۵ سال است که به‌طور صلح‌آمیز به آزار و شکنجه اعتراض کرده است. او امیدوار است که مردم بتوانند از وجدان خود برای قضاوت درمورد مسائل مهم استفاده کنند، حقیقت را بیاموزند و آینده بهتری را انتخاب کنند.