(Minghui.org) تمرینکنندگان فالون گونگ بیشتر و بیشتری قدم پیش گذاشتهاند تا دست به افشای حقایقی بزنند، حقایقی ازقبیل شکنجه، کار اجباری و سوءاستفادههای روانی که در اردوگاههای کار و زندانهای تیانجین متحمل آنها شدهاند.
براساس رویدادهایی که در سال ۲۰۱۳ درباره تیانجین گزارش شد، دستکم ۷۶ تمرینکننده بازداشت شدند و تحت آزار و اذیت قرار گرفتند و خانههایشان را غارت کردند؛ ۲۲ نفر بهطور غیرقانونی محاکمه یا محکوم شدهاند؛ چند شهروند قدیمی که بیش از ۷۰ سال سن داشتند، بازداشت و محکوم شدند؛ و چندین نفر بهحدی شکنجه شدند که در شرایط بحرانی قرار گرفته و دچارفروپاشی ذهنی و روانی شدهاند.
عموم مردم در حمایت از این تمرینکنندگان دادخواستهایی را امضا کردهاند.
حدود ۸۰۰۰ نفر از مردم برای نجات آقای هوا لیانیو دادخواستی را امضا میکنند
هوا لیانیو بهطور غیرقانونی محکوم به هفت سال زندان شد. او در اعتراض به آزار و شکنجه در زندان بینهای به مدت بیش از ۶۰۰ روز دست به اعتصاب غذا زد. زمانی که در شرایط بحرانی قرار گرفت، خانوادهاش در شکایت از دفتر قضایی تیانجین و دفتر زندان نامهای نوشتند و از عموم مردم درخواست کمک کردند.
درد و رنجی که هوا لیانیو متحمل آنها شد، همدردی و پشتیبانی مردم را برانگیخت. بسیاری از افراد بهپا خاستند تا برای نجات او با همدیگر دادخواست را امضا کرده و اثر انگشت خود را بر آن مهر کنند. تا پایان نوامبر سال ۲۰۱۳، حدود ۸۰۴۸ نفر از مردم تیانجین، هبئی و شاندونگ این دادخواست را امضا کرده بودند و این تعداد همچنان رو به افزایش بود. بهخاطر تلاشهای دستهجمعی، مسئولین زندان بینهای در پایان سال ۲۰۱۳ میلادی هوا لیانیو را آزاد کردند. آنها او را با برانکارد به خانه بردند.
حدود ۸۰۴۸ نفر این دادخواست را امضا کردند تا تمرینکننده هوا لیانیو را در اوخر نوامبر ۲۰۱۳ نجات دهند
وکلای مدافع علیه عاملین جنایت در تیانجین شکایت میکنند
وانگ گوییچی تمرینکننده فالون گونگ از تانگگو، بینهای، در پشت درهای بسته در دادگاه تانگگو محاکمه شد. خانوادهاش برای دفاع از او در دومین جلسه دادگاه و اعلان بیگناهیاش دو وکیل استخدام کردند. زمانی که وکلا تقاضا کردند که پرونده موکلشان را مشاهده کنند، قاضی لی هنگلیانگ اجازه این کار را نداد. در بعد از ظهر ۸ مه، وکلا طی درخواستی کتبی به دادگاه تانگگو، خواستار تشکیل دادگاه جدیدی برای بررسی مجدد پرونده وانگ گوییچی شدند.
بعد از اینکه دادگاه اولیه آقای وانگ را به چهار سال و نیم زندان محکوم کرد، وکلای او دادخواستی برای تجدیدنظر به دادگاه میانی شماره ۲ تیانجین تسلیم کردند. در محاکمه ۴ نوامبر، افراد مسئول پرونده و قاضی دادگاه میانی از ورود اعضای خانوادهاش به دادگاه جلوگیری و دفاع وکلا را دچار اختلال کردند. این وکلا بیگناهی موکلشان را اعلان کردند.
سپس وکلای مدافع علیه کسانی که در محاکمات غیرقانونی آقای وانگ شرکت کردند، شکایتی را به اداره نمایندگی دادگاه میانی تیانجین ارائه و آنها را به سؤاستفاده از قدرت، پیگرد بدخواهانه و بازداشت غیرقانونی متهم کردند.
قربانیان شکنجه در زندان بینهای همچنان به دادخواهیهای عمومی ادامه میدهند
چندین نفر از تمرینکنندگان فالون گونگ که در زندان بینهای شکنجه شدند، در سال ۲۰۱۳ بهمنظور درخواست تحقیق درباره جرائم مأموران در زندان، اقدام به تهیه گزارشات شخصی خود کردند. همچنین دو شکایتنامه از افراد گمنام حاوی خلاصهای از شهادت بسیاری از قربانیان ارائه شد.
لی شیلیانگ نامهای سرگشاده منتشر میکند – من خوشبختانه بههوش آمدم، اما برادرم بههوش نیامد.
تمرینکننده لی شیلیانگ، برادر بزرگتر لی شیوانگ است که در زندان گانگبی تا سرحد مرگ شکنجه شد. شیلیانگ بهمدت ۱۱ سال زندانی شد. او زمانی از مرگ برادرش آگاهی یافت که در آزادی مشروط پزشکی بهسر میبرد. بنابراین به خشم آمد و نامه سرگشادهای نوشت با عنوان من خوشبختانه بههوش آمدم، اما برادرم بههوش نیامد. او توضیح داد که دو بار در زندان بهخاطر شکنجه درحال مردن بود. او در این نامه پرسید: "آیا برادرم شکنجهای مشابه من را تجربه کرد یا تحت شکنجههای حتی بدتری قرار گرفت؟ با این تفاوت که من خوشبختانه هشیاریام را دوباره بدست آوردم اما برادرم بههوش نیامد. از بخشهای مربوطه میخواهم که درباره مظنونین دخیل در مرگ برادرم تحقیق کنند. آنها نگهبانانی به نامهای ژانگ شیلین، سونگ شوییسن و هوانگ هی هستند. این مأموران بخاطر اعمال آسیب عمدی منجر به مرگ، مجرم هستند."
همسر لی شیوانگ خواستار اجرای عدالت است
چن لیان، همسر تمرینکننده لی شیوانگ که در زندان بینهای تا سر حدمرگ شکنجه شد، نوشت: "من از منابع معتبر در زندان شنیدهام که در تاریخ ۱۸ مارس ۲۰۱۳ شوهرم تا سرحد مرگ در آنجا شکنجه شد. بعد از اینکه او را به قتل رسانده بودند، مأموران یک زندانی را مجبور کردند که به بدن شوهرم دارو تزریق کند تا این توهم را ایجاد کنند که شوهرم هنوز زنده است. این زندانی با دیدن چشمان کاملاً باز شوهر مردهام درمیان بافتهای بنفشرنگ اطراف آن وحشتزده شده بود.
"در آن زمان سه مأمور در انجام وظیفه بودند. یکی از آنها اخراج شد، هر چند آنها به همه گفتند که استعفا داده است. دو مأمور دیگر نیز منتقل شدند. آنها حتی جسد شوهرم را به بیمارستان شینشنگ منتقل کردند تا تظاهر به احیای او کنند. مأمور امنیتی در گواهیاش نوشت: "یک بدن مرده منتقل شد." اما آنها مجبورش کردند تا نوشتهاش را تغییر دهد و بنویسد: "یک زندانی را به بیمارستان منتقل کردند." دونگ، پزشک حاضر در بیمارستان شینشنگ، حتی مدرکی جعلی تهیه کرد که برطبق آن شوهرم بعد از ۶۰ دقیقه تلاش برای احیا مرده است.
"من خواستار اجرای عدالت درباره مرگ شوهرم هستم. حق دارم بدانم که او چگونه مرده است و آرزو میکنم آن افرادی که مسئول مرگش هستند به پیشگاه عدالت آورده شوند."
ژو شیانگیانگ شهادتنامه کتبی تهیه میکند – " من در زندان گانبی به مدت طولانی متحمل شکنجه لنگر شدم.
تمرینکننده ژو شیانگیانگ در آوریل سال ۲۰۱۲ از زندان گانبی آزاد شد. او شهادتنامهای نوشت با این عنوان که من در ژوئیه سال ۲۰۱۳ مورد شکنجه لنگر قرار گرفتم. خانوادهاش وکیلی استخدام کردند تا بهخاطر "آسیب عمدی اعمال شده بر او" از این زندان شکایت کنند. "ژو شرح داد که مأمور سونگ شوئیسن و زندانیانی که توسط او تحریک شدند، چگونه او را تحت شکنجه قرار دادند. او در مجموع دو بار بهمدت بیش از ۱۲۰ روز متحمل شکنجه لنگر شده بود.
وو دیانژونگ میخواهد که مأموران در زندان بینهای تحت پیگرد قرار گیرند
تمرینکننده وو دیانژونگ برای مدت چهار سال زندانی و در ژانویه ۲۰۱۳ آزاد شد. او چنان تحت شکنجههای شدید قرار گرفت که بعد از بازگشت به خانه قادر به مراقبت از خودش بود. او شهادتنامهای با این عنوان تهیه کرد که من در زندان بینهای ( که قبلاً گانبی بود ) شکنجه شدم. او گزارش کرد که در سپتامبر ۲۰۰۹ چهار زندانی به تحریک مأمور ژانگ شیلین او را تحت شکنجه قرار دادند. سپس او را به بیمارستان زندان فرستادند و فلج شد. ستون فقراتش شکسته و دچار آسیبهای دیگری هم شده بود. از آن زمان تاکنون در رنج و عذاب بهسر میبرد. او درخواست کرد که سازمانهایی که از استاندارهای درستی پیروی میکنند درباره این زندان تحقیق کنند.
فردی خودی گزارش میدهد که تمرینکننده ژو ونهوا تا سرحد مرگ تحت ضرب و شتم قرار گرفت
مأموران و زندانیان زندان بینهای (که سابقاً گانبی بود) در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۰، تمرینکننده ژو ونهوا را تا سرحد مرگ تحت ضرب و شتم قرار دادند. مسئولین زندان بهمنظور فرار از مسئولیت به خانوادهاش گفتند که او دراثر سکته قلبی مرده است.
در مارس ۲۰۱۳ فردی خودی جزئیات مرگ ژو ونهوا از جمله اسامی مجرمان زندان را افشا کرد.
مقالات مرتبط:
۵۰۰ روز اعتصاب غذای تمرینکنندهای در اعتراض به حبس – دادخواست ۸۰۰۰ امضایی برای آزادیاش
درخواست تجدیدنظر آقای وانگ گوییچی درخصوص حکم غیرقانونی، تقاضای جلسه عمومی
زندان گانبی این واقعیت را پنهان کرد که شوهرم تا سرحد مرگ شکنجه شد