(Minghui.org) حزب کمونیست چین در نیمه اول ۲۰۱۶، همچنان به آزار و شکنجه فالون گونگ ادامه داد، درحالی‌که در این دوره ۴۸۹۲ نفر بازداشت شدند و ۱۹۳۹ نفر مورد اذیت و آزار قرار گرفتند. همه این بازداشت‌ها به‌خاطر باور تمرین‌کنندگان به این تمرین معنوی بود که پایه و اساسش اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری است.

۵ تن از تمرین‌کنندگان فالون گونگِ مورد هدف، پس از گذشت چند ساعت یا چند هفته از زمان بازداشت یا آزار و اذیتشان به‌دست مسئولین، جان باختند.

درحالی‌که ۱۸۸۲ نفر (۳۸.۵% از ۴۸۹۲ تمرین‌کننده بازداشت شده) آزاد شده‌اند، تمرین‌کنندگان باقیمانده در بازداشتگاه‌های یا مراکز شستشوی مغزی مختلف حبس هستند. برخی رسماً بازداشت شده یا در دادگاه محکوم شده‌اند.

از آنهایی که مورد اذیت و آزار قرار گرفتند، اغلب خواسته ‌شد اظهاریه انکار فالون گونگ را امضاء کنند یا اینکه اطلاعات بیومتریکشان (مانند اثرانگشت یا ویژگی‌های چهره که منجر به شناسایی افراد شود) را به زور گرفتند. بسیاری از آنها نیز به‌طور مداوم زیر نظر پلیس بودند. برخی از تمرین‌کنندگان مقام و سمت‌شان در محل کار نزول پیدا کرد یا از کارشان معلق شدند، چراکه با مسئولین همکاری نکردند. حتی چند نفر خود را پنهان کردند تا مسئولین نتوانند آنها را بازداشت کنند.

مسئولین اعضای خانواده این تمرین‌کنندگان را نیز در معرض ارعاب و تهدید مداوم قرار ‌دادند. درحالی‌که برخی باندازه کافی شجاع بودند تا از تمرین‌کنندگان در خانواده خود حمایت کنند، سایرین تحت فشار تسلیم شدند و دست به هر کار ممکنی زدند تا مانع شوند اعضای خانواده‌شان فالون گونگ را تمرین‌ کنند. درنتیجه برخی از خانواده‌ها ازهم پاشیدند، درحالی‌که برخی از زوج‌ها از هم و بچه‌ها از پدر و مادرشان جدا شدند.

۵ مرگ، مدت کوتاهی پس از بازداشت یا آزار و اذیت

در میان این تمرین‌کنندگان مورد هدف، ۵ نفر مدت کوتاهی پس از بازداشت یا آزار و اذیت، جان باختند.

مرگ خانمی اهل هنان، ۴ ساعت پس از بازداشت

خانم وانگ شیویون حدود ۷۰ ساله، در استان هنان زندگی می‌کرد. او در ۱۳ مه امسال به دلیل شکایت کیفری از جیانگ زمین، بازداشت شد. او چند ساعت پس از بازداشتش جان باخت و پلیس درخصوص مرگش هیچ توضیحی به خانواده‌اش ارائه نداد.

مردی ۱۷ ساعت پس از اینکه پلیس خانه‌اش را محاصره کرد و خدمات رفاهی منزلش را قطع کرد، جان باخت.

آقای لی یوچین، تمرین‌کننده‌ای ۶۸ ساله از شانگهای، ۱۷ ساعت پس از اینکه پلیس منزلش را محاصره کرد و آب و برق منزلش را قطع کرد، جان باخت. وقتی پلیس حدود ساعت ۱۰ صبح ۱۹ ژانویۀ امسال به منزلش آمد تا خانواده‌اش را تحت آزار و اذیت قرار دهد، او درست چند روز پیش به زمین افتاده بود و در تخت بستری بود. پلیس پس از اینکه نتوانست به‌زور وارد خانه وی شود، دستور داد آب و برق منزلش را قطع کنند.

آقای لی، همان بعدازظهر به دلیل استرس شدید ناشی از این جریان، از هوش رفت. همسر و فرزندانش از پلیس خواستند تا آب و برق منزل را دوباره وصل کند، اما پلیس از انجام این کار اجتناب کرد.

پلیس به هیچ کسی هم اجازه نداد تا منزل را ترک کند. به دلیل نرسیدن مراقب‌های پزشکی، اقای لی حدود ساعت ۳ صبح روز بعد درگذشت.

کابوس یک نوجوان: مادر هنوز در حبس، درگذشت پدر در بازداشت پلیس

خانم گائو یی‌شی و همسرش از استان هیلونگ‌جیانگ در ۱۹ آوریل ۲۰۱۶، به‌خاطر باورشان به فالون گونگ بازداشت شدند. خانم گائو پس از ۱۰ روز درگذشت. به گفته خانواده‌اش که جسد وی را دیدند، سینه وی برآمده بود و معده‌اش به‌شدت فرو رفته بود. روی مچ‌های دستش علامت دست‌بند بود. وی ۴۵ سال داشت.

درحالی‌که خانم گائو یی‌شی هنوز در زندان بود، دو دختر نوجوانش به مدرسه نرفتند تا در جستجوی اجرای عدالت برای پدر و مادرشان باشند.

دو برادر با فاصله ۳ سال، در بازداشت پلیس جان باختند

آقای یانگ ژونگ‌شنگ در ۱۰ آوریل ۲۰۱۶ برای تمرین‌کردن فالون گونگ بازداشت شد و پس از ۱۱ روز درگذشت. تنها سه سال پیش، برادر بزرگ‌ترش، آقای یانگ ژونگ‌گنگ، فقط به دلیل اجتناب از انکار فالون گونگ، تا سرحد مرگ مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت.

برادران یانگ که اصالتاً از شهر رویان، واقع در استان ژجیانگ بودند، در شهر ژنگژو، استان هنان کار می‌کردند. هر دوی آنها به‌خاطر استفاده از حق آزادی عقیده که در قانون اساسی چین تصریح شده، در ۳۸ سالگی در همین شهر زندگی خود را ازدست دادند.

خانمی اهل هبی ۲ ماه پس از بازداشت، درگذشت

خانم یان گویان از استان هبی در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۶ به‌دلیل شکایت از جیانگ زمین، بازداشت شد. رئیس مرکز شستشوی مغزی محلی در ۲ فوریه با خانواده‌اش تماس گرفت و دستور داد ۱۵۰۰ یوآن پرداخت کنند و بیایند او را ببرند. خانواده‌اش وقتی به این مرکز رفتند، دیدند وی در تخت دراز کشیده و خیلی ضعیف به‌نظر می‌رسد. وی در تاریخ ۱۳ می در منزل درگذشت.

۴۲ مرگ دیگر

نیمه اول ۲۰۱۶، شاهد مرگ ۲۴ تمرین‌کننده دیگر فالون گونگ نیز بود که در سال‌های گذشته بازداشت شده بودند. آنها به دلیل شکنجه در طول بازداشت یا به دلیل آزار و اذیت طولانی‌مدت به‌دست پلیس جان خود را ازدست دادند.

در ذیل فهرست کامل این ۴۷ مرگ که در نیمه اول ۲۰۱۶ اتفاق افتادند، آورده شده است.

تمرین‌کنندگان سراسر چین هدف این بازداشت‌ها و آزار و اذیت بودند

این ۴۸۹۲ تمرین‌کننده بازداشت شده، از سراسر چین بودند و تقریباً تمام استان‌ها و مناطق شهری تحت کنترل دولت مرکزی را پوشش دادند. استان شاندونگ بیشترین بازداشت‌ها را دربرداشت (۹۶۸ بازداشت، ۱۹.۸%) و به دنبال آن استان لیائونینگ بود (۵۷۴ نفر، ۱۱.۷%). پس از آنها استان هبی (۴۲۲ نفر، ۸.۶%)، استان هیلونگ‌جیانگ (۳۶۹ نفر، ۷.۵%) و استان جیلین (۳۱۴ نفر، ۶.۴%) قرار داشتند.

۱۹۳۹ تمرین‌کننده‌ای که تحت آزار و اذیت قرار گرفتند نیز در سراسر کشور پخش بودند. استان شاندونگ با ۵۷۷ تمرین‌کننده در صدر آنها قرار داشت و پس از آن، استان هبی (۸۳۳ نفر) و استان سیچوآن (۱۲۰ نفر) بودند. در ۱۹ استان دیگر تعداد این تمرین‌کنندگان ۲ رقمی و در ۷ استان دیگر ۱ رقمی بود.

این تمرین‌کنندگانِ مورد هدف، از تمام طبقات اجتماعی بودند، شامل استادان دانشگاه، دانشجویان، پزشکان، مهندسین، حسابداران و کارفرمایان.

افرادی که به‌طور مستقیم هدف‌ این بازداشت‌ها بودند

در میان این تمرین‌کنندگان، ۶۸۲ نفر (۱۳.۹%)  برای شکایت کیفری از جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست چین، بازداشت شدند. جیانگ کسی بود که دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹ صادر کرد.

باقی این افراد درحین توزیع مطالب مربوط به آزار و شکنجه، بازداشت شدند یا گزارششان به پلیس داده شد یا اینکه آنها را در تجمعات فالون گونگ بازداشت کردند.

بازداشت‌های گروهی

بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در فهرست سیاه پلیس هستند و پلیس زندگی روزانه‌شان را تحت نظر دارد. آنها اغلب به هنگام ملاقات با سایر تمرین‌کنندگان، بازداشت می‌شوند.

در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۶، در یک تجمع در پکن ده‌ها تمرین‌کننده بازداشت شدند. آنها در اداره پلیس زندانی شدند و سپس به بازداشتگاه تونگ‌ژو فرستاده شدند. تنها یکی از این تمرین‌کنندگان به قید وثیقه آزاد شد.

در تاریخ ۱۰ مه ۲۰۱۶، یازده تمرین‌کننده از شیان‌یانگ، واقع در استان شآنشی درحال مطالعه کتاب‌های فالون گونگ با هم، بازداشت شدند. مأموران آنها را یک شب در اداره پلیس نگه داشتند. شش تمرین‌کننده صبح روز بعد آزاد شدند و ۵ نفر در حبس باقی ماندند.

بازداشت و آزار و شکنجه مکرر

در میان آنهایی که در نیمه اول ۲۰۱۶، به‌خاطر باورشان مورد هدف قرار گرفتند، برخی طی ۱۷ سال گذشته ‌به‌طور مکرر تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.

آقای یانگ دشین، ۴۸ ساله از بخش وانزای، استان جیانگشی، در ۲۷ فوریه ۲۰۱۶، به هنگام دیدار با مادر ۸۰ ساله‌اش بازداشت شد. از سال ۱۹۹۹ که جیانگ سلسله‌مبارزاتش را علیه فالون گونگ آغاز کرد، آقای یانگ بیش از ۱۰ سال، به‌طور غیرقانونی بازداشت شده است که ۳ سال در اردوگاه کار اجباری محبوس بود و بیش از ۷ سال در زندان بود.

آقای تنگ شیجون، از تیومن، استان جیلین، در ۱۲ مه ۲۰۱۶، پس از ۸ سال رفتن از یک مکان به مکانی دیگر، برای جلوگیری از آزار و شکنجه، در محل سکونتش بازداشت شد. وی پیش از آخرین بازداشتش به‌کرات بازداشت شده بود، ۲ بار به حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شده بود و ۳ بار در یک مرکز شستشوی مغزی حبس شده بود. وی به‌دلیل اجتناب از انکار باورش به فالون گونگ، به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد.

وقتی در سال ۲۰۰۸، برای آخرین بار از اردوگاه کار اجباری آزاد شد، برای اجتناب از آزار و اذیت بیشتر، مجبور شد خانه‌اش را ترک کند و در خیابان‌ها آواره باشد. وی پس از ۸ سال، یک بار دیگر بازداشت شد. درحال حاضر به خاطر فشار خون بالا به قید وثیقه آزاد شده است.

آقای چین وی، هنرمندی در پکن، در ۱۸ مه ۲۰۱۶ برای بار هشتم بازداشت شد. وی را درحالی‌که گرفتند که مطالبی انتقادی را درباره حزب کمونیست چین توزیع می‌کرد. او درحال‌حاضر در حبس است و به «استفاده از فرقه‌ها برای اختلال در اجرای قانون» محکوم شده است. پیش از این، به‌خاطر باورش به‌مدت ۵ سال و ۶ ماه زندانی شده بود. با باتوم‌های الکتریکی به صورتش شوک اعمال کردند، برای ماه‌ها از خواب محرومش کردند و وی را درمعرض شکل‌های دیگری از شکنجه قرار دادند.

وحشیگری پلیس در طول بازداشت

پلیس در طول بازداشت این تمرین‌کنندگان، اغلب از زور و خشونت وحشیانه‌ای استفاده می‌کرد. اعضای خانواده آنها که تمرین‌کننده نبودند نیز در بسیاری از موارد از این آزار و اذیت درامان نبودند.

خانم لیو گشین، تمرین‌کننده‌ای از پکن، به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ گزارشش را به پلیس دادند. درحالی که پلیس این خانم را بازداشت می‌کرد، ون پلیس به پسر چهارساله‌اش، شائویو زد و بازوها، زانوان و صورتش را کبود کرد.

در تاریخ ۳ ژوئن، مادر و پسر را به اداره پلیس بردند. درحالی ‌که از خانم لیو بازجویی می‌کردند، پسر کوچکش را به اتاق دیگری بردند و درباره شغل پدر و مادرش، محل زندگی‌شان و اینکه فالون گونگ را تمرین می‌کنند، سؤالاتی از وی پرسیدند.

این پسر ۴ ساله پس از ۳۶ ساعت بازداشت هولناک، همراه خانواده‌اش به خانه بازگشت. مادرش در اداره پلیس محبوس ماند و در  ۴ ژوئیه، یعنی یک ماه بعد آزاد شد.

در نمونه دیگری درحالی‌که خانم یوآن لیچین ۸۱ ساله به اداره پلیس می‌رفت تا درخواست کند دختر و پسرش را آزاد کنند، مأمور لی شائووی، به وی چنگ انداخت و او را بر زمین انداخت. پسر و دختر وی همراه ۹ تمرین‌کننده دیگر در ۱۰ مه ۲۰۱۶ بازداشت شدند.

خانم یوآن درحالی‌که تقلا می‌کرد از زمین بلند شود، پای مأمور لی را گرفته بود. لی او را کشید و دوباره به او لگد زد و معده خانم یوآن را به‌شدت مجروح کرد. وی در روزهای بعد قادر نبود کمرش را راست کند و هنوز در ایستادن و نشستن مشکل دارد.

مأموران پلیس خانم یوآن لیچین ۸۱ ساله را به زمین انداختند و به وی لگد زدند که منجر به جراحات شدید در ناحیه معده‌اش شد.

بازداشت حوالی «روزهای حساس»

تحت به‌اصطلاح «سیاست وِیوِن» که به همان «حفظ ثبات» برای حزب برمی‌گردد، پلیس اغلب حوالی روزهای حساس سیاسی، مانند نشست کنگره ملی خلق، رویدادهای مهم ورزشی یا سالروزهای مهم مربوط به فالون گونگ، آزار و اذیت و بازداشت تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تشدید می‌کند.

آقای ژائو مینگ ۵۶ ساله، دندانپزشکی در شهر هنگشویی، استان هبی، در ۱۱ مارس بازداشت و در طول جلسات جامع سالانه کنگره ملی خلق(NPC)  و کنفرانس مشاوره سیاسی ملی خلق چین (NCPPCC) برای بیش از یک ماه در بازداشتگاه هنگشویی زندانی شد.

آقای ژائو به‌دلیل شکایت کیفری از جیانگ زمین، احتمالاً در لیست سیاه اداره ۶۱۰ قرار دارد. جیانگ آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹ راه‌اندازی کرد.

تحت بازداشت خانگی و قطع شدن خدمات رفاهی عمومی

وقتی تمرین‌کنندگان از همکاری با پلیس اجتناب می‌کنند، مأموران آنها را تحت بازداشت خانگی قرار می‌دهند و آب، برق و سایر خدمات رفاهی‌شان را قطع می‌کنند.

در یک نمونه، وقتی خانم وانگ ونجون از رفتن به اداره پلیس برای صحبت کردن اجتناب کرد، ۲۰ مأمور به‌مدت ۵ روز از ۲۳ مارس ۲۰۱۶، به نوبت مراقب وی در منزلش بودند. پلیس برق و گاز منزلش را قطع کرد، اجازه ورود هیچ گونه مایحتاج زندگی و آب را به منزلش نداد و اجازه ندادند کسی به دیدارش برود.

بازداشت مستبدانه

اگرچه برخی از تمرین‌کنندگان مدت کوتاهی پس از بازداشت‌شان آزاد شدند، بخش زیادی از آنها گاهی برای ماه‌ها یا سال‌ها در بازداشت باقی ماندند، با وجودی که مدت زمان بازداشت قانوناً مجازشان مدت‌ها پیش تمام شده بود.

در استان هبی، ۱۱ تمرین‌کننده، بین ۱۴ و ۲۰ ژانویه ۲۰۱۶، به‌دلیل شکایت کیفری از جیانگ زمین بازداشت شدند. پس از اینکه ۱۵ روز حبس موقتشان به پایان رسید، پلیس همچنان از آزاد کردن‌شان اجتناب کرد مگر اینکه آنها حاضر می‌شدند اظهاریه انکار باورشان را بنویسند و خانواده‌هایشان جریمه و هزینه وعده‌هایی غذایی آنها را پرداخت کنند.

در ۱۴ ژوئن، آقای وانگ ژونگ‌شیان از شهر یانتایی، استان شاندونگ به اداره پلیس رفت تا همسرش، وانگ هائوهونگ که برای ۷ سال زندانی شده بود را به خانه بیاورد. آقای وانگ بجای اینکه با همسرش به خانه بازگردد، خودش بازداشت شد و در مرکز شستشوی مغزی لینگ‌نان زندانی شد. او در ۲۱ ژوئن به بازداشتگاه ژائویونان منتقل شد و به خانواده‌اش اجازه ملاقات ندادند.

وقتی خانواده‌اش در ۵ اوت به بخش امنیت عمومی رفتند تا تقاضای آزادی وی را کنند، به آنها گفته شد که آقای وانگ به مرکز شستشوی مغزی لینگ‌لونگ منتقل شده است. وضعیت فعلی او نامعلوم است.

بدرفتاری در بازداشت

بسیاری از تمرین‌کنندگان در طول حبس به دلیل اجتناب از انکار باورشان، مورد شکنجه و تعرض وحشیانه قرار گرفتند.

۳ تمرین‌کننده فالون گونگ که اخیراً از بازداشتگاهی در پکن آزاد شدند، شکنجه شدیدی را که در آنجا متحمل شده بودند، بازگو کردند، ازجمله ضرب‌وشتم مداوم، بستن بازوها با تسمه‌های مخصوص و محدویت استفاده از توالت. نگهبانان همچنین آنها را مجبور می‌کردند که با وجود یخبندان بودن هوا در پکن و کمبود وسیله گرمایشی در سلول‌هایشان، دوش آب سرد یخ بگیرند و لباس‌های زیرِ خیس به تن کنند.

شکنجه‌های فیزیکی دیگری که تمرین‌کنندگان اغلب در بازداشتگاه متحمل می‌شدند، شامل آویزان شدن، محرومیت از خواب، شوک با باتوم‌های الکتریکی و خوراندن اجباری بود.

علاوه بر شکنجه‌های فیزیکی، نمونه‌های دیگری نیز وجود داشتند. به‌عنوان مثال پلیس به‌زور داروهای ناشناخته‌ای را به تمرین‌کنندگان تزریق می‌کرد که باعث بروز علائم مختلفی می‌شد، ازجمله آتروفی (کاهیدگی) عضلانی، تاری دید، از دست دادن حافظه و کاهش وزن.

آقای ژنگ کای‌یوآن ۷۸ ساله، معلم بازنشسته منطقه هچوآن در چونگ چینگ، در ۱۲ ژوئن بازداشت شد و عوامل اداره ۶۱۰ محلی او را به مرکز شستشوی مغزی ووزون بردند.

وقتی وی در اعتراض به این بدرفتاری‌ها دست به اعتصاب غذا زد، مأموران نمونه خونش را گرفتند و داروهای نامعلومی را اطراف کبد و طحالش تزریق کردند. پس از مدت کوتاهی کاهیدگی عضلانی و درد شدید طولانی‌مدتی را در تمام بدنش تجربه کرد. درحال حاضر بستری است، به‌شدت لاغر شده و محدود به تغذیه مایعات است.

جمع‌آوری اجباری نمونه‌های خون و دی‌اِن‌اِی

در سال ۲۰۱۴، پلیس در استان‌های گوییژو، لیائونینگ و هبی شروع کرد تا به‌زور از تمرین‌کنندگان در منزلشان یا در زمان بازداشت، نمونه خون و دی‌اِن‌اِی بگیرد. برخی از مأموران از راه‌اندازی پایگاه داده‌ای درباره دی‌اِ‌ن‌اِی تمرین‌کنندگان می‌گفتند.

این نمونه خون گرفتن اجباری تا سال ۲۰۱۶ ادامه داشت. علاوه بر استان‌های فوق‌الذکر، تمرین‌کنندگان در شاندونگ، هوبی، گوانگ‌دونگ، چونگ‌چینگ، پکن و جیانگسو همگی گزارش دادند که پلیس از آنها نمونه خون گرفت.

در استان سیچوآن، ۸ تمرین‌کننده به‌دلیل شکایت از جیانگ زمین بازداشت شدند و در ۲۳ ژوئن در اداره پلیس از آنها نمونه خون گرفته شد.

خانم مائو هویلان در استان هبی درحالی‌که فلایرهای اطلاع‌رسانی فالون گونک را در تاریخ ۲۵ فوریه ۲۰۱۶ توزیع می‌کرد، بازداشت شد. پلیس از وی عکس گرفت و قبل از آزاد کردنش نمونه خون و اثر انگشتش را به‌زور گرفت.

خانم لیائو یوآن از استان گوییژو، حوالی ظهر ۱۶ مارس در مسیرش بسوی منزل بود که مردی به سویش رفت و درباره اختلال در منطقه‌اش، سر صحبت را با وی باز کرد.

وقتی آنها به نزدیک منزل لیائو رسیدند، مأمور پلیس هان لیپینگ ظاهر شد و خانم لیائو را به سمت دیواری هل داد. بازوهای و زانوان خانم لیائو را به دیوار چسباند و مأمور اول را با فریا صدا زد که به‌سرعت به وی سوزن بزند. وی ۷ باز به بازوی خانم لیائو سوزن زد و وقتی نمونه خونش را گرفتند، او را آزاد کردند، دویدند و دور شدند.

مجازات‌های مالی

هنگامی که جیانگ سلسله‌مبارزات آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد، «ازبین بردن اعتبار، نابود کردن از نظر جسمی و ورشکست کردن ازنظر مالی» اهداف وی علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ بود.

در نتیجه، قطع کردن منابع مالی تمرین‌کنندگان و گاهی اعضای خانواده‌شان یکی دیگر از روش‌هایی است که مسئولین حزب کمونیست اغلب در آزار و شکنجه فالون گونگ استفاده می‌کنند که شامل اخاذی، ضبط اموال شخصی درحین غارت منزل تمرین‌کنندگان و اخراج از کار و مدرسه، نزول مقام و رتبه در محل کار، خودداری از جبران خسارت، ندادن حقوق بازنشستگی یا حتی یارانه کم‌درآمدان است.

اخاذی و غارت منزل

مأموران پلیس درحین غارت منزل تمرین‌کنندگان، اغلب وسایل قیمتی‌شان، شامل جواهرات، پول نقد و سپرده‌های بانکی‌شان را ضبط می‌کنند. پول ضبط شده و اخاذی شده از تمرین‌کنندگان به‌دست پلیس در نیمه اول ۲۰۱۶ درمجموع به حدود ۲ میلیون یوآن رسیده است.

در یک نمونه که پلیس آقای ژانگ جینگ‌چوآن و خانم لیو جینرو در شهر سیپرینگ، استان جیلین را بازداشت کرد، در طول بازداشتشان در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۶،  ۱۶۸ هزار یوآن پول نقد و سایر اموال قیمتی مانند کامپیوترها، دستگاه‌های تلفن همراه و حتی یک موتورسیکلت را ضبط کرد.

در جینژو، استان لیائونینگ، عوامل اداره ۶۱۰ از خانواده‌های تمرین‌کنندگان بین ۵۰ هزار الی ۸۰ هزار یوآن اخاذی کردند. این خانواده‌ها می‌ترسیدند بستگانشان در زندان تحت شکنجه قرار بگیرند. هم خانواده چن یوبین و هم خانواده وانگ پینگ مقادیر هنگفتی پول برای آزادی عزیزانشان پرداخت کردند.

مجازات مالی

«اداره ۶۱۰» بخش دولان، مغولستان داخلی، برای مجازات ۱۴ تمرین‌کننده محلی که از جیانگ زمین شکایت کرده بودند، دستوری را در ۱۸ آوریل صادر کرد، مبنی بر اینکه ۲ تمرین‌کننده منبع مالی‌شان قطع شود، ۲ تمرین‌کننده در محل کار سمتشان پایین بیاید، ۲ تمرین‌کننده از کارشان اخراج شوند و ۸ بازنشسته مستمری‌شان قطع شود.

عدم پذیرش در دانشگاه

آقای گوئو جیایو که تازه از دانشکده علم و تکنولوژی چین در مقطع کارشناسی فارغ‌التحصیل شده است، در ژانویه ۲۰۱۶ به‌خاطر فشار مسئولین محلی، از پذیرش در مقطع کارشناسی ارشد همان دانشکده محروم شد. او درخواست تجدیدنظر کرد، اما موفقیتی حاصل نشد.

مقاله مربوط به زبان چینی:
明慧报告-2016上半年中共对法轮功的人权迫害（下）

http://en.minghui.org/html/articles/2016/8/30/158471.html