مجلس نمایندگان پنسیلوانیا قطعنامه دوم محکومیت برداشت اجباری اعضای بدن در چین را تصویب می‌کند
(Minghui.org) مجلس نمایندگان پنسیلوانیا اخیراً با تصویب قطعنامه دوم خود ظرف سه سال گذشته، برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی محبوس را محکوم کرد.
قطعنامه شماره 27 مجلس که در تاریخ 25 آوریل 2017 به تصویب رسید، جامعه پزشکی در پنسیلوانیا را برای کمک به ارتقای سطح آگاهی دربارۀ شیوه‌های پیوند عضو غیر اخلاقی در چین ترغیب کرد.
قطعنامه مشابهی، قطعنامه 1052 مجلس، در تاریخ 8 اکتبر 2014 تصویب شد. متیو بیکر، رئیس گروه اکثریت کمیته سلامت و بهداشت مجلس و نخستین حامی هر دو قطعنامه گفت که تلاش‌های مشابه بیشتری در سطح ملی و بین‌المللی مورد نیاز هستند.
جلسه بررسی قطعنامه 27 مجلس در کمیته بهداشت و سلامت مجلس در 13 مارس 2017
او گفت: «باعث افتخار من است که این قطعنامه با اکثریت آرای قانونگذاران به تصویب رسید. اما اگر ملت ما و جامعه بین‌المللی برای محکوم کردن این جنایت متحد نشوند و در این فعالیت دیپلماتیک شرکت نکنند و همچنین تحریم‌های اقتصادی علیه چین به‌منظور توقف برداشت اجباری اعضای بدن برای سود و کشته شدن انسان‌ها اعمال نشود، به گمان من این عمل وحشتناک ادامه خواهد یافت.»
به روزرسانی جدید
از زمان آغاز سرکوب و شکنجه فالون گونگ در سال 1999 در چین، تمرین‌کنندگان در معرض دستگیری، بازداشت، حبس، شستشوی مغزی و شکنجه بوده‌اند.
در سال 2006، دو منبع به‌طور علنی شهادت دادند که اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ در چین برداشته شده‌اند. چند ماه بعد، دیوید ماتاس، وکیل بین‌المللی حقوق بشر و دیوید کیلگور، وزیر سابق کانادا در امور آسیا و اقیانوسیه، گزارش مستندی از یافته‌های خود را منتشر کردند. از آن زمان تعداد زیادی شواهد جمع‌آوری شده است که تأییدی بر وجود برداشت اجباری اعضای بدن در چین هستند.
پزشک فیلادلفیایی، دکتر آن کورسون توضیح داد از زمانیکه پنسیلوانیا قطعنامه 1052 مجلس را در سال 2014 تصویب کرد، شواهد جدیدی در دسترس هستند. به‌عنوان مثال، پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) گزارشی را در مارس 2016 منتشر کردند که نشان می‌دهد تعداد تخمینی عمل‌های پیوند عضو واقعی که در چین انجام شده به مراتب بیش از تعداد منتشر شده توسط دولت چین است.
اتان گاتمن، محقق حقوق بشر و روزنامه‌نگار برندۀ جایزه، همراه با ماتاس و کیلگور، با داده‌هایی که مستقیماً از منابع چینی جمع‌آوری شده بودند، گزارش تحقیق به‌روزرسانی شده‌ای را در ژوئن 2016 منتشر کردند. این گزارش نشان می‌دهد که هر سال 60 هزار تا ۱۰۰ هزار پیوند در چین انجام می‌شود و این بسیار بیشتر از آمار 10 هزار پیوند در سال است که توسط دولت چین ادعا شد.
گزارش آنها شامل تحقیقات گسترده و مستقلی دربارۀ گزارش‌های رسانه‌ها، تبلیغات رسمی، مجلات پزشکی، وب سایت بیمارستان، و همچنین وب سایت بایگانی شده است که حذف شده‌اند. تجزیه و تحلیل آنها از این داده‌ها آنها را به این نتیجه رساند که از سال 1999 تعداد یک و نیم میلیون پیوند در چین انجام شده است که اکثر این قربانیان تمرین‌کنندگان فالون گونگ بوده‌اند.
سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) در ماه اوت سال 2016 گزارش «شواهد انکار ناپذیر و محکم» را منتشر کرد که شامل شواهدی است که این سازمان در طول ده سال گذشته خلاصه و جمع‌آوری کرده است. بر اساس تحقیقات انجام شده دربارۀ 865 بیمارستان چینی، 9500 جراح و بیش از 2 هزار مکالمه تلفنی ضبط شده، این گزارش مقیاس و شدت این جنایت بی‌رحمانه با مجوز دولت را تأیید کرد.
مقالات متعددی دربارۀ این موضوع نیز در مجلات علمیِ کارشناسی شده در دسترس هستند. در سپتامبر سال 2016، مجله آمریکاییِ پیوند عضو با انتشار «طب پیوند در چین نوشت: لازم است شفاف‌سازی و نظارت بین‌المللی انجام شود.» در فوریه سال 2017، اخلاق پزشکی بی‌ام‌سی، گزارشی را باعنوان: «نقض حقوق بشر در فرایند فراهم‌سازی اعضای بدن در چین» منتشر و انجام این عمل غیرقانونی و غیراخلاقی در چین را به‌طور برجسته‌ای مطرح کرد.
اگرچه دولت چین در ژانویه 2015 اعلام کرد که برداشت عضو از بدن زندانیان اعدام شده متوقف شده است، دکتر کروسان گفت: «بر اساس گزارش منتشرۀ سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ WOIPFG در ژانویه ۲۰۱۷ ، تحقیق دربارۀ 169 بیمارستان بین ماه‌های ژانویه 2015 و ژوئن 2016 نشان داد که برداشت اجباری اعضای بدن در چین همچنان ادامه دارد.»
کشتار باید متوقف شود
شهادتِ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در کمیته بهداشت و سلامت مجلس در 13 مارس 2017
به این دلایل، متیو بیکر گفت که به‌منظور آگاه‌سازی و هشدار به مردم دربارۀ «این موضوع بسیار مهم» قطعنامه تصویب شده در سال 2014 باید به‌روزرسانی شود تا اطلاعات آماری جدیدِ موجود را نیز شامل شود.
برای بیکر، طرح این قطعنامه از روی یک تمایل آنی ارائه نشد، چرا که او همواره مدافع حقوق بشر و قداست زندگی و همچنین طرفدار آزادی معنوی بوده است. به‌ویژه، او گفت: «این جنایات وحشتناک در ارتباط با برداشت اجباری اعضای بدن انسان برای کسب منفعت در چین و هزاران مرگ ناشی از حبس و آزار و شکنجۀ یک گروه صلح دوست خاص، باید افشاء شود. امیدوارم ملت ما و نیز سازمان ملل درجهت محکومیت و تحریم چین برای اعمال جنایتکارانه‌اش، اقداماتی را به انجام برساند.
بیکر گفت: « اگرچه این جرم و جنایت در کشور چین درحال وقوع است، آن دارای اهمیت جهانی است، احترام به زندگی انسان، افشای پلیدی و پیگیری برای اجرای عدالت باید برای تمام مردم متمدن یک دغدغه باشد...»
به این منظور، او مایل است رئیس جمهور، کنگره و سازمان ملل متحد «دربارۀ این جنایت به‌طور کامل آگاه شوند و دررابطه با محکومیت و تحریم این شیوه‌ها و کشتارِ در حال وقوع در چین اقدامات مقتضی انجام شود. در این قطعنامه اشاره شده که یک نسخه به نمایندگان کنگره ما و نیز به سایرین در سطح فدرال ارسال شود، چون کشور ما در گذشته نیز علیه سایر کشورهای ناقض حقوق بشر در زمینه آزار و اذیت مذهبی، نسل کشی و سایر اعمال با ماهیت فجیع اقدام کرده است.
بیکر گفت که او و سایر اعضای کمیته بهداشت و سلامت و مجلس وقتی برای اولین بار شنیدند که «چنین جنایتی در چین در حال وقوع است» وحشت‌زده شدند. این قطعنامه‌ها ضروری هستند زیرا «مردم چین باید بدانند که ما به این موضوع اهمیت می‌دهیم و خواستار توقف این جنایت بی‌رحمانه هستیم.»
پنسیلوانیا تنها ایالتی نیست که چنین قطعنامه‌ای را به‌تصویب می‌رساند. در تاریخ 25 آوریل 2017، مجلس نمایندگان میسوری قطعنامه مشترک شماره 7 را به تصویب رساند و در آن برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی را محکوم کرد و خواستار اقدامات بیشتر برای توقف این جنایت‌ها شد.
بیکر گفت: «وقتی مردان و زنان خوب هیچ کاری انجام نمی‌دهند، اهریمن واقعاً گستاخ می‌شود و به‌طور مشابه می‌توان گفت که وقتی ملت‌های متمدن خوب هیچ کاری انجام نمی‌دهند نیز اهریمن گستاخ می‌شود.»