(Minghui.org) در تاریخ ژوئن ۲۰۱۶، در باشگاه ملی مطبوعات در واشنگتن دی‌سی، سه محقق بین‌المللی درخصوص کشتار زندانیان عقیدتی به‌خاطر برداشت اعضای بدن‌شان در چین، گزارش دقیق و موشکافانه‌ای را منتشر کردند که براساس آخرین اطلاعات موجود به‌دست آمده است.
براساس گزارش رسانه‌ها، مجلات پزشکی، وب‌سایت بیمارستانها و آرشیو وب‌ها، تحقیقات گسترده آنها شامل تعداد اعمال جراحی پیوند انجام‌شده در چین و همچنین تعداد قربانیان می‌شود که بسیار بالاتر از آن تعدادی است که قبلاً برآورد شده بود.
دیوید کیلگور، وزیر امور خارجه سابق کاناد در امور آسیا و اقیانوسیه و دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر، در سال ۲۰۰۹، کتاب برداشت خونین را منتشر کردند که درباره برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین است و از این طریق موضوع برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ در چین را برملا کردند که میلیون‌ها نفر از آنها به‌خاطر باور خود بازداشت یا زندانی شده‌اند.
اتان گاتمن، مفسر چین و محقق روزنامه‌نگار و برنده جایزه، پس از انجام تحقیقات مستقل، در سال ۲۰۱۴، کتاب سلاخی را منتشر کرد که در آن به موضوع قتل عام گسترده، برداشت اعضای بدن و راه‌حل مخفیانه حکومت چین درخصوص مشکل ناراضیان پرداخته است.
دیوید کیلگور، وزیر امور خارجه سابق کاناد در امور آسیا و اقیانوسیه، در ۲۲ ژوئن یک کنفرانس مطبوعاتی را درخصوص انتشار گزارش جدید خود در باشگاه ملی مطبوعات رهبری کرد.
دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر، کتاب برداشت خونین را در سال ۲۰۰۹، همراه با کیلگور به چاپ رساند که درخصوص برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین است.
انتشار این گزارش و کنفرانس مطبوعاتی، چند روز پس از اینکه مجلس نمایندگان ایالات متحده به اتفاق آرا قطعنامه ۳۴۳ را در ۱۳ ژوئن به تصویب رساند برگزار شد. در قطعنامه مذکور برداشت سیستماتیک اعضای بدن با مجوز دولت از زندانیان عقیدتی در چین بدون رضایت آنها محکوم می‌شود که شامل تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ و اعضای سایر گروه‌های اقلیت مذهبی و قومی می‌شود.
ایلینا راس لتینن، نماینده زن کنگره که سال گذشته کار درخصوص این قطعنامه را آغاز کرد، توضیح داد: «چین شاید برخی از وحشتناک‌ترین و فاحش‌ترین موارد نقض حقوق بشر علیه فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی را تداوم بخشیده است، اما به‌ندرت با هر گونه انتقادی مواجه شده است، چه رسد به اینکه به‌خاطر این سوءاستفاده مورد تحریم قرار گیرد.» او اظهار داشت که آزار و شکنجه و برداشت اعضای بدن «باید در سطح جهانی با آن مخالفت شود و بدون قید و شرط به پایان برسد.»
تحقیق دقیق و موشکافانه
این گزارش ۶۸۰ صفحه‌ای جدید (برای دانلود در لینکwww.endorganpillaging.org قابل دسترسی است) به روزرسانی جامعی از تحقیق انجام‌شده توسط سه نویسنده در طول دهه گذشته را در اختیار قرار می‌دهد. گزارش مذکور با ارائه بیش از ۲۳۰۰ منبع، شامل حجم زیادی از اطلاعات جمع‌آوری‌شده است که از گزارش رسانه‌ها، مطالب تبلیغاتی در چین، مجلات پزشکی و وب‌سایت بیمارستانها به‌دست آمده است.
ازآنجاکه پس از برملا‌شدن برداشت اجباری اعضای بدن در سال ۲۰۰۶، بسیاری از وب‌سایت‌های چینی مرتبط با پیوند حذف شدند یا تغییر پیدا کردند، در این گزارش همچنین اطلاعات موجود در آرشیو وب‌سایت‌ها مورد کند و کاو قرار گرفت. علاوه‌براین، محققان مزبور تعداد اعمال جراحی پیوند، ظرفیت تخت بیمارستانها، آموزش کارکنان پزشکی، و سیاست‌ها و بودجه دولتی را مورد بررسی قرار دادند.
تقاضا برای پیوند اعضا
در بیشتر کشورها، بیماران باید سال‌ها برای عمل پیوند کلیه یا کبد منتظر بمانند. بااین‌حال، در چین، تطبیق بسیاری از ارگان‌های بدن در عرض چند هفته یا حتی چند روز انجام شدند، از جمله هزاران عمل پیوند اورژانسی کبد برای بیماران نیازمند به یک عضو جدید که در عرض ۷۲ ساعت به‌انجام رسیدند. برخی از بیمارستانها حتی تضمین می‌کردند که می‌توانند در عرض دو هفته یک اهداکننده کبد با کلیه را پیدا کنند.
براساس مطالب تبلیغاتی یا وب‌سایت بیمارستان‌های چین، ادعا شد که برای بیمارانی که نیازمند دریافت عضو هستند، اهدا‌کنندگان به‌آسانی قابل دسترس هستند. برخی از بیمارستانها قادر هستند در صورت پس‌زدن عضو منبعی از اندام‌های متعدد را برای یک بیمار مهیا کنند.
علاوه‌براین، بیمارستانها لیست هزینه‌های مربوط به اعمال جراحی پیوند عضو را به‌صورت آنلاین در دسترس قرار می‌دهند. برخی به‌منظور جذب بیماران خارجی (گردشگران پیوند)، تسهیلاتی را فراهم کرده‌اند که تعدادی از آنها برای یک پیوند عضو، صدها هزار یا حتی میلیون‌ها دلار امریکا پرداخت کردند. زمان انتظار به‌طورکلی کوتاه بوده و در بسیاری از نمونه‌ها در حد هفتگی است.
اتان گاتمن، برنده جایزه، روزنامه‌نگار و تحلیلگر مسائل چین، آخرین و جدید‌ترین اطلاعات درباره برداشت اجباری اعضای بدن در چین را ارائه داد.
تعداد بسیار زیاد اعمال جراحی پیوند اعضا و تعداد بسیار اندک افراد اهداکننده
یکی دیگر از پدیده‌هایی که محققان به آن دست یافتند، انجام تعداد بسیار زیاد پیوند عضو در چین است. برطبق وب‌سایت بیمارستانها، تجربه‌های پزشکان یا گزارش رسانه‌ها، برخی از تیم‌های پزشکی بی‌وقفه و پشت سر هم اعمال جراحی پیوند عضو انجام می‌دهند. برخی از مراکز پیوند به‌طور منظم حداکثر استفاده را از تخت‌های موجود می‌کنند که این میزان از مرز ۱۰۰ درصد فراتر می‌رود. همانطور که ساختمان‌های جدیدی ساخته می‌شوند، تسهیلات گسترش می‌بایند و بر تعداد تخت‌ها افزوده می‌شود، هوانگ جیفو رئیس پیوند عضو، در سال ۲۰۱۵، اعلام کرد که برای بیشتر بیمارستانها مجوز پیوند از ۱۶۹ تا ۳۰۰ عدد صادر می‌شود.
ازآنجاکه براساس سنت‌های چینی لازم است که جسم بشری پس از مرگ بدون صدمه حفظ شود و به‌خاطر نبود سیستم اهدای عضو موثر، اهدای داوطلبانه عضو در چین بسیار نادر است. بااین‌حال، وجود تعداد زیادی از اندام‌ها در چنین زمانی کوتاه، منبع اندام را مورد سؤال قرار می‌دهد. منابعی که توسط مقامات چینی ادعا شد، شامل زندانیان محکوم به اعدام (قبل ا سال ۲۰۱۵) و اهداهای داوطلبانه می‌شود که تنها بخش بسیار کوچکی از اعمال جراحی پیوند را توجیه می‌کند.
پس از اینکه برای اولین بار در سال ۲۰۰۶، برداشت اجباری اعضای بدن توجه جامعه بین‌المللی را به خود جلب کرد، نهادهای چینی با عجله اطلاعات مربوط به پیوند عضو در فضاهای آنلاین را تغییر داده یا حذف کردند. گرچه تعداد رسمی اعلام‌شده از سوی مقامات چینی در حدود ۱۰ هزار پیوند در سال است، این تعداد به‌راحتی می‌تواند تنها با چند بیمارستان فراتر از این حد برود. در سال ۲۰۰۷، بیش از ۱۰۰۰ بیمارستان اقدام به درخواست مجوز برای پیوند عضو از وزارت بهداشت کردند که نشان می‌دهد حداقل تعداد تخت پیوند مورد نیاز را برآورده کردند.
از سال ۲۰۰۰، بر اساس حداقل ظرفیت مورد نیاز مقررشده توسط وزارت بهداشت، ۱۴۶ بیمارستانی که مجاز به انجام پیوند کلیه و کبد شدند، می‌توانند حداقل یک میلیون جراحی پیوند داشته باشند. درواقع تمام این نهادها تقریباً بیشتر از حداقل ظرفیت، اعمال جراحی انجام می‌دهند. علاوه‌براین، بسیاری از مؤسسات نیز بدون کسب مجوز از وزارتخانه اقدام به انجام پیوند عضو می‌کنند.
جنایتی دولتی
پس از اینکه در سال ۲۰۰۶، رسانه‌های خبری برداشت اجباری اعضای بدن در چین را برملا کردند، شواهد نشان داده است که این عمل همچنان ادامه دارد، هر چند بیشتر به‌صورت مخفیانه‌تر انجام می‌شود. همانطور که از سوی پزشکان مشهور پیوند بیان شد، به‌خاطر وجود «مشکلاتی در خصوص منابع اندام‌ها» اغلب تعداد پیوند‌های انجام‌شده کمتر از تعداد واقعی گزارش می‌شوند و مستند نیستند؛ این موضوع نشان می‌دهد که تعیین تعداد دقیق اعمال جراحی پیوند بسیار دشوار است.
این گزارش همچنین از دست‌داشتن ارتش، حزب کمونیست، و سازمان‌های دولتی در اجرای برداشت عضو از زندانیان عقیدتی خبر می‌دهد که ناپدید شدن و آزمایشهای پزشکی اجباری تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بازداشت دولت را شامل می‌شود.
در گزارش تهیه‌شده، از منابع بیماران گرفته تا اعتبار و صلاحیت، ظرفیت، اعتبار و شایستگی‌های پرسنل و بودجه بیمارستانها، شهادت افشاگرانه شهود، ایجاد یک شبکه زنجیره‌ای سیستماتیک برای برداشت اعضای بدن که جنایتی سودجویانه و با مجوز دولت محسوب می‌شود، اطلاعات دقیقی جمع‌آوری شد.
تراژدی برداشت اعضای بدن و پیوند اندام پایان نمی‌یابد. زمانی که بسیاری از نمایشگاه‌های اجساد در سراسر جهان برگزار می‌شود، منابع بسیاری از این اجساد که از چین هستند، در پرده‌ای از ابهام قرار دارند. افزایش این شواهد آنها را به تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی ربط داده است، و بسیاری از آنها در گزارش مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند.
مجموعه برداشت اعضای بدن
