(Minghui.org) طبق اطلاعات جمعآوریشدة مینگهویی، 430 تمرینکننده فالون گونگ در نیمه اول سال 2018 از سوی سیستم دادگاه حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) محکوم شدند.
محکومیت تمرینکنندگان اغلب بهدنبال پیگردهایی همراه با نقض روندهای قانونی از سوی سازمانهای اجرای قانون، دادستانیها و دادگاهها صورت میگیرد. این در حالی است که وکلای برخی از تمرینکنندگان تلاش کردهاند از حق آزادی عقیده موکلینشان- که در قانون اساسی تصریح شده- دفاع کنند. اغلب از ورود این وکلا به سالن دادگاهها جلوگیری شده یا وقتی دفاعیهشان را ارائه میدادند، مسئولین دادگاه بهطور مداوم حرفهایشان را قطع کردهاند.
تمرینکنندگانی نیز وجود داشتهاند که یا هیچگونه نماینده قانونی در دادگاه نداشتند یا مجبور به استفاده از وکلایی بودند که دادگاه برایشان انتخاب کرده بود؛ وکلایی که به آنها دستور داده شده بود بهنیابت از تمرینکنندگان اعلام گناهکار بودن کنند. برخی از تمرینکنندگان حتی بدون اطلاع وکلا یا خانوادههایشان محاکمه و محکوم شدند.
یکی از تمرینکنندگان اولین بار در سال 2015 بهخاطر شکایت از دیکتاتور سابق چین، جیانگ زمین- برای راهاندازی آزار و شکنجه فالون گونگ در سال 1999- محکوم شد. دوره حبسش دو بار در سالهای 2016 و 2018 بدون طی کردن هیچگونه روند قانونی افزایش یافت.
تمرینکننده دیگری 12 ساعت پس از دستگیری، بدون محاکمه یا اعلام اتهامی به زندان محکوم شد.
مسنترین تمرینکننده محکومشده، آقای یانگ شییوآن از شهر چانگژو در استان جیانگسو است. این مرد 82 ساله به 2 سال حبس محکوم شد. با احتساب آقای یانگ، در مجموع سن 33 تمرینکننده محکومشده 65 یا بالای آن بوده است. درحالیکه اکثر شهروندان مسن به 1 الی 2 سال حبس محکوم شدند، برای چهار تمرینکننده حدوداً 70 ساله محکومیتهای سنگینی صادر شد.چن ییرن از چونگچینگ، 75 ساله، گو گوآنگژی از استان هوبی، 73 ساله، سو کوییرونگ از استان شاندونگ، 72 ساله و گو شیوچینگ از استان شاندونگ، 70 ساله، هر کدام به 7 سال حبس محکوم شدند. خانم سو به مبلغ 30 هزار یوآن و خانم چن به مبلغ 7 هزار یوآن نیز جریمه شدند.
خانم سو و خانم چن تنها تمرینکنندگانی نیستند که جریمه شدند. در مجموع 101 تمرینکننده بهمبلغ کل 984 هزار یوآن- با مبلغ متوسط 5000 یوآن و حداکثر مبلغ 50 هزار یوآن- جریمه شدند. علاوه بر جریمههای اعمالشده از سوی دادگاهها، پلیس چین نیز درمجموع مبلغ 147،800 یوآن از تمرینکنندگان مصادره کرد.
متوسط دوره محکومیت به زندان تمرینکنندگان ۳ سال و دو ماه بود. در مجموع 75 تمرینکننده (17٪) به 5 سال حبس یا بیشتر از آن محکوم شدند، درحالی که سنگینترین محکومیت 14 سال (1 نفر) بود و به دنبال آن 10 سال (1 نفر)، 9 سال (5 نفر)، 8 سال (7 نفر) ، 7 سال (19 نفر)، 6 سال (10 نفر)، 5.5 سال (3 نفر) و 5 سال (29 نفر) بودند.
محکومیت این تمرینکنندگان در همه ماهها صورت گرفت و تعداد محکومیتها در ماه ژانویه- با 95 مورد محکومیت- در اوج خود بود.
تمرینکنندگان محکومشده از 27 استان و شهر مهم بودهاند، درحالی که بیشترین موارد (51 مورد) مربوط به استان شاندونگ است و پس از آن لیائونینگ (50 مورد) قرار دارد. 12 استان یا شهر مهم دیگر نیز تعداد موارد محکومیتشان 2 رقمی گزارش شده است.
خانم گو شینفانگِ 75 ساله، پزشکی در بیمارستان منطقه 8 گروه ژونگجیانگ در نانجینگ، استان جیانگسو، بود. او در 15 اکتبر 2015 بهخاطر شکایت از دیکتاتور سابق چین دستگیر شد.
گرچه خانم گو در اواخر ژوئیه 2016 از بازداشتگاه محلی آزاد شد، بهمحض بازگشت به خانه متوجه شد که به یک سال حبس محکوم شده است که از زمان دستگیریاش محاسبه میشد.
وقتی او برای بازپس گرفتن پولی که در زمان بازداشتش از منزلش توقیف شده بود، نزد پلیس محلی رفت، آنها دوره حبسش را 2 سال افزایش دادند. محکومیت جدید او در 15 اکتبر 2018 پایان مییافت و به او گفته شد که طی این مدت باید در «بازداشت خانگی و تحت نظارت» باشد.
خانم گو در ژوئیه 2017 درخواست تجدیدنظری را به دادگاه عالی نانجینگ ارائه داد. مسئولین محلی تهدیدش کردند که اگر بر این درخواست پافشاری کند، او را به زندان بازمیگردانند.
تهدید آنها در 1 آوریل 2018 بهوقوع پیوست. در این تاریخ پلیس و مسئولین دادگاه به منزل خانم گو رفتند تا اعلام کنند که دوره محکومیتش یک سال افزایش یافته است و در 15 اکتبر 2019 به پایان میرسد. آنها با وسایل نظارتی او را تحت نظر نیز قرار دادند.
خانم ژو گوییچون از ساکنین شهر چیفنگ در مغولستان داخلی است. او بهخاطر اجتناب از رها کردن باورش مکرراً دستگیر شده است.
خانم ژائو وقتی در سپتامبر 2010 دستگیر شد، در اعتراض دست به اعتصاب غذا زد و هفت روز بعد به قید وثیقه آزاد شد. او برای جلوگیری از آزار و اذیت بیشتر خانهاش را ترک کرد و از محلی به محل دیگر نقلمکان میکرد.
خانم ژائو در 7 دسامبر 2011 دوباره در استان لیائونینگ دستگیر شد و به زادگاهش برگردانده شد تا در بازداشتگاه جینشان حبس شود. او دوباره دست به اعتصاب غذا زد و یک ماه بعد که بهشدت بیمار شده بود، بهقید ضمانت پزشکی آزاد شد.
خانم ژائو پس از بهبودی، دوباره بهخاطر اجتناب از آزار و شکنجه بیشتر خانهاش را ترک کرد. اداره پلیس محلی در هارچین بنر، او را در لیست افراد مورد تعقیب خود قرار داد که منجر به آخرین دستگیریاش در 18 مه 2018 شد.
شاهدان گزارش دادند که پلیس درحالی که موهایش را گرفته بود و سرش را بهشدت تکان میداد، او را از هتل کوچکی که در آن اقامت داشت، درست پس از ساعت 8 صبح بیرون میکشید. این برایش ضربه روحی شدیدی بود، بهطوری که دچار شوک شد. خانوادهاش توانست صبح آن روز در بیمارستان با او ملاقات کند، اما بعدازظهر اجازه نیافت او را ببیند.
دو مأمور پلیس و یکی از مسئولین دادگاه هارچین بنر، حدود ساعت 5 صبح به بیمارستان آمدند تا اعلام کنند که خانم ژائو به 3 سال حبس محکوم شده است. او در ساعت 8 صبح در زندان زنان مغولستان داخلی پذیرفته شد.
تا به امروز، هیچ توضیحی درباره چگونگی محکوم شدن خانم ژائو وجود ندارد، درحالیکه هرگز محاکمهای برگزار نشد یا اعلام جرمی صورت نگرفت.
یکی از اهالی شهر هولودائو، استان لیائونینگ، در دادگاهی در استان شینجیانگ- جایی که پیش از دستگیریاش کار میکرد- به 14 سال حبس محکوم شد.
آقای سونگ ژیگانگ تلفن همراهش را گم کرده بود، درحالیکه فردی آن را پیدا کرد و تحویل پلیس داد. مأموری متوجه شد که این تلفن حاوی اطلاعاتی درباره فالون گونگ است.
آقای سونگ در 24 اکتبر 2017 دستگیر شد و به بازداشتگاه بخش آکتو فرستاده شد. او در اواخر سال 2017 به بازداشتگاه اکچی منتقل شد.
دادستانی بخش آکتو در ژانویه 2018 اتهامی را علیه آقای سونگ صادر و دادگاه بخش آکتو او را به 14 سال حبس محکوم کرد. به او 10 روز فرصت دادند تا درخواست تجدیدنظر ارائه دهد. جزئیات دادگاه و درخواست تجدیدنظر آقای سونگ هنوز باید مورد بررسی قرار گیرد.
آقای یائو چنگشو از مربیان مؤسسه مهندسی هوافضای شماره 2 مربوط به نیروی هوایی استان جیلین بود. او پس از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در سال 1999، از شغلش اخراج شد.
آقای یائو درحالیکه به کارهای موقت در شنژن مشغول بود، دستگیر و به یک سال کار اجباری محکوم شد. او پس از آزادی به شانگهای نقلمکان کرد، اما در سال 2011 دوباره دستگیر و به 4 سال حبس محکوم شد. آخرین دستگیریاش در ماه مه 2017 صورت گرفت و در روز 30 ژانویه 2018 در دادگاه محاکمه شد.
قاضی چن شیلونگ و دادستان ژو شائوپنگ تلاش کردند آقای یائو را تحت فشار قرار دهند تا تمرین فالون گونگ را کنار بگذارد. آقای یائو چن و ژو را به چالش کشید تا برایش مشخص کنند او با تمرین فالون گونگ و انتشار اطلاعات درباره آن کدام قانون را نقض کرده است. آنها پاسخی نداشتند.
در زمان تنفس دادگاه، چن ژو و کارکنان اداره 610 محلی- نهادی فراقانونی که وظیفه ریشهکن کردن فالون گونگ را برعهده دارد- را جمع کرد تا درباره این پرونده با آنها صحبت کند. وقتی دادرسی ازسر گرفته شد، چن اعلام کرد که تصمیم گرفتهاند آقای یائو را به دو سال حبس محکوم کنند.
خانم پانگ شیائوهونگ و خانم یانگ جینمی، هر دو ساکن بخش چانگلی، استان هبی، در 27 آوریل 2017 دستگیر شدند، درحالیکه با مردم درباره فالون گونگ صحبت میکردند.
اولین جلسه دادرسی این دو تمرینکننده در 7 فوریه 2018 برگزار شد. دخترانشان که قرار بود از طرف آنها در دادگاه شهادت دهند، ساعتها قبل از آغاز جلسه دادگاه دستگیر شدند. وقتی وکیل خانم پانگ حاضر نشد کیفش مورد بازرسی امنیتی قرار گیرد، از دادگاه اخراج شد. براساس قانون وکلا اجازه دارند کیف خود را به داخل سالن دادگاه ببرند.
درحالی که شاهدان و وکیل خانم پانگ و خانم یانگ از حضور در دادگاه منع شدند، آنها خودشان بهتنهایی با قاضی مواجه شدند.
وقتی دادگاه در 19 آوریل ازسر گرفته شد، قاضی پرسید که آیا خانم پانگ به وکیل تعیینشده ازسوی دادگاه نیاز دارد یا خیر و خانم پانگ پاسخ منفی داد. اغلب به وکلای منصوبشده ازسوی دادگاه دستور داده میشود تا بهنیابت از آنها اعلام گناهکار بودن کنند. خانم پانگ میدانست که هیچ قانونی در چین فالون گونگ را جرم نمیداند و اینکه او با صحبت کردن با مردم درباره فالون گونگ هیچ قانونی را نقض نمیکند. طی جلسه دادرسی دوم، او از حقش برای شهادت در دفاع از خود محروم شد.
خانم پانگ بعداً به 4 سال و خانم یانگ به 5 سال حبس محکوم شد.
خانم ژو یوچین، خانم شی شوئمی و آقای لیو چینگچیانگ، از ساکنین استان هویدونگ، استان گوانگدونگ، در 24 سپتامبر 2016 دستگیر شدند و با هم در 23 ژانویه 2018 محاکمه شدند. روز قبل از دادرسی، مسئولین محلی هر تمرینکننده محلی که جرأت کند و در دادرسی حضور یابد را تهدید کردند.
درمجموع فقط 5 تن از اعضای خانواده این سه تمرینکننده فالون گونگ اجازه یافتند در جلسه دادرسی حاضر شوند، درحالیکه باقی فضای سالن را پلیس و عوامل اداره 610 محلی پر کرده بودند. حضور سنگین پلیس در خارج از دادگاه نیز دیده میشد و دو هلیکوپتر در فضای بالای دادگاه در پرواز بودند.
آقای لیو و خانم شی وکلایی را برای خود استخدام کردند، اما پلیس محلی برای هر یک از آنها- بدون اطلاع خودشان یا خانوادهشان- وکیلی را منصوب کرد. وکلای اصلی این دو تمرینکننده ابتدا از ورود به دادگاه منع شدند تا اینکه درنهایت به آنها اجازه ورود دادند.
مشخص نیست که آیا خانم ژو در این دادرسی وکیل قانونی داشت یا خیر.
وکلای آقای لیو و خانم شی بهنیابت از آنها اعلام بیگناهی کردند. این وکلا استدلال آوردند که هیچ قانونی در چین فالون گونگ را جرم نمیداند و وکلایشان بهخاطر استفاده از حق آزادی عقیدهشان که در قانون اساسی تصریح شده، نباید تحت پیگرد قانونی قرار میگرفتند.
دادستان وانگ شیائوده ادعا کرد که این سه تمرینکننده از وسایلی که از خانههایشان توقیف شده، از قبیل رایانه و چاپگر استفاده میکردند تا مطالب اطلاعرسانی فالون گونگ را تولید و توزیع کنند. قاضی ژونگ هویسونگ بارها و بارها از تمرینکنندگان سؤال کرد که کامپیوترها و چاپگرهایشان را از کجا آوردهاند و برای توزیع مطالب فالون گونگ با چه افراد دیگری در تماس بودهاند.
وکلای اصلی آقای لیو و خانم شی پاسخ دادند که داشتن و تولید مطالب اطلاعرسانی فالون گونگ کاملاً قانونی است، به هیچ فردی آسیب نمیرساند، چه برسد که براساس اتهامات دادگاه «اختلال در اجرای قانون» محسوب شود.
در تاریخ 30 مارس، به خانوادههای این تمرینکنندگان اطلاع داده شد که در تاریخ 2 آوریل حکم صادره را از دادگاه محلی دریافت کنند. آنها دریافتند که خانم ژو به 10 سال حبس و پرداخت 50 هزار یوآن جریمه، خانم شی به 9 سال حبس و پرداخت 30 هزار یوآن جریمه و آقای لیو به 4 سال حبس و پرداخت 10 هزار یوآن جریمه محکوم شده است.