(Minghui.org) از 11مارس2020 که سازمان بهداشت جهانی پاندمی ویروس کرونا را اعلام کرد، تقریباً چهار ماه میگذرد و مدارک بیشماری یافت شده است که مخفیکاری شدید حزب کمونیست چین (حکچ) را درباره شیوع اولیه این ویروس نشان میدهند.
ویروسشناسی از هنگ کنگ تصمیم گرفت فاش کند که چگونه حکچ مردم چین و جهان را درباره ویروس جدید کرونا گمراه کرده است. او متعاقباً با اقدامات شدید تلافیجویانه روبرو شد: والدینش به او التماس کردند که سکوت کند تا هدف رژیم قرار نگیرد و کارفرمایش اطلاعات او را از وبسایت سازمان حذف و او را اخراج کرد.
لیمنگ یان محقق دانشگاه هنگ کنگ است. اگرچه صفحه او در وبسایت دانشگاه حذف شده است، اطلاعات آنلاین مانند آنچه در وبسایت معتبر کِیاستون سیمپوسیا منتشر شدهو ارائه یان درباره واکسن آنفولانزا در سال 1998 است، نشان میدهد که او دارای مدرک دکترای پزشکی و پیاِچدی است. مخصوصاً علاقه تحقیقاتی او بر بیماریهای عفونی یا التهاب ازطریق مدلهای حیوانی مختلف متمرکز است.
فاکس نیوز در 10ژوئیه مقالهای را منتشر کرد با عنوان «ویروسشناس چینی که پكن را به مخفیکاری درباره ویروس كرونا متهم میكند، از هنگ کنگ فرار میکند: "میدانم آنها با افشاگران چگونه برخورد میکنند."» در این مقاله یان اظهار کرده است که دولت چین در اواخر دسامبر2019 از ویروس کرونا اطلاع داشت، اما تصمیم گرفت این اطلاعات را پنهان کند.
آشکارشدن انتقال از انسان به انسان در دسامبر2019
پس از اینکه یان متوجه شد اطلاعرسانی درباره مخفیکاری حکچ در هنگ كنگ، میتواند امنیتش را به خطر بیندازد و منجر به زندانیشدن یا «مفقودشدنش» شود، در 28آوریل2020 به ایالات متحده گریخت.
او که در آزمایشگاه مرجع سازمان بهداشت جهانی کار میکرد، یکی از نخستین دانشمندان در جهان بود که درباره ویروس کرونای جدید مطالعه و تحقیق کرد. سرپرستش، یک متخصص برتر در این زمینه که وابسته به سازمان بهداشت جهانی است، در اواخر دسامبر2019 از او خواست بهدنبال مواردی مشابه سارس باشد که از سرزمین اصلی چین میآیند.
یان در این مصاحبه گفت: «دولت چین به كارشناسان خارج از كشور، از جمله كارشناسان در هنگ كنگ، اجازه تحقیات را در چین نمیدهد، بنابراین به دوستانم متوسل شدم تا اطلاعات بیشتری کسب کنم.»
یان از طریق شبکه گستردهای از متخصصان پزشکی، در 31دسامبر2019 از انتقال این ویروس از انسان به انسان مطلع شد. درحالیکه این موضوع را به سرپرست خود گزارش داد، سرپرستش فقط به او گفت که به کار خود ادامه دهد، اما مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری چین تا 21ژانویه2020، سه روز قبل از قرنطینهشدن ووهان، مرکز ویروس، انتقال آن را از انسان به انسان اعلام نکرد.
شهادت یان بر اطلاعات بهدستآمده از منابع دیگر مطابقت دارد. آی فِن، مدیر بخش اورژانس بیمارستان مرکزی ووهان، اظهار داشت که آزمایش نمونههای حاصل از بیماران در 30دسامبر2019 ویروس کرونا را در بیمارستانش تأیید کرد. او علاوه بر گزارشدهی این موضوع به مقام مسئول بهداشت، آن را ازطریق رسانههای اجتماعی نیز به اشتراک گذاشت که منجر به اقدامات انضباطی متعدد از سوی مقامات شد. یكی از همكارانش، لی ونلیانگ، نیز مجبور شد سکوت کند و بعداً در 7فوریه2020 براثرِ ابتلا به این بیماری درگذشت.
مخفیکاری مقامات
تجربه لیمنگ یان ماجرای مشابهی را به تصویر کشید. او گفت که اطلاعیه سازمان جهانی بهداشت در تاریخ 9ژانویه که بر اساس اطلاعاتی از چین بود، انتقال این ویروس را از انسان به انسان انکار میکرد. علاوه بر آن، متخصصان پزشکی در چین نیز از بحث درباره این موضوع منع شده بودند. «نمیتوانیم درباره آن صحبت كنیم، اما باید از ماسك استفاده کنیم.» همه رابطهایش با سرزمین اصلی چین اساساً همین موضوع را به او میگفتند.
تلاشِ دیگر او برای هشدار درباره این ویروس به سرپرستش در 16ژانویه نیز رد شد. به او گفته شد: «سکوت اختیار کن و مراقب باش.» سرپرستش افزود: «از خط قرمز عبور نکن، [در غیر این صورت] به دردسر میافتیم و مفقود میشویم.»
او افزود که مالک پِیریس، از رؤسای آزمایشگاه وابسته به سازمان جهانی بهداشت، نیز از این موضوع آگاه بود، اما برای هشداردادن به مردم دست به هیچ اقدامی نزد.
اگرچه یان احساس تعهد میکرد که این اطلاعات را با مردم به اشتراک بگذارد، چراکه میتوانست زندگیهای بسیاری را نجات دهد، از عواقب احتمالی این کار نیز آگاه بود. او توضیح داد: «میدانم كه آنها [مقامات حکچ] با افشاگران چگونه برخورد میکنند.»
او درحالیکه درباره این معضل با شوهرش گفتگو میکرد، ترسش را تأیید کرد. او به یاد آورد: «شوهرم سرزنشم كرد، سعی داشت اعتمادبهنفسم را از بین ببرد... میگفت كه آنها همه ما را خواهند كشت.» این باعث شد که مصمم شود به آمریكا بیاید و در این خصوص صحبت كند.
اما اقدامات تلافیجویانه ادامه یافت. دانشگاه هنگ کنگ صفحه او را حذف و دسترسیاش را به ایمیلها و پورتالهای آنلاین لغو کرد. سخنگویی گفت كه یان دیگر كارمند آنجا نیست.
مقامات به زادگاه او در چینگدائو، واقع در استان شاندونگ، نیز رفتند و ضمن تهدید والدینش، آپارتمان او را غارت کردند. والدینش که وحشت کرده بودند، به یان التماس کردند که برگردد و با سکوت اختیارکردن از این مبارزه دست بکشد.
اما یان گفت که با وجود تهدیدهای مداوم از سوی حکچ، از صحبت درباره این موضوع دست نخواهد کشید.
خط قرمزی نامرئی، اما پررنگ
لیمنگ یان نخستین کسی نیست که اطلاعات نادرست حکچ را افشا کرد، اما مانند آی فِن و لی ونلیانگ که در بالا به آنها اشاره شد، تقریباً همه آنهایی که جرئت کردند این کار را انجام دهند، بهدلیل شجاعت و صداقتشان با عواقبی جدی روبرو شدند.
به گفته مدافعان حقوق بشر چینی، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در واشنگتن دیسی، مقامات چینی دستکم 325 تن از ساکنان را بین 22 تا 28ژانویه2020 دستگیر کردند. آنها به «انتشار شایعات»، «ایجاد وحشت» یا «تلاش برای برهمزدن نظم اجتماعی» متهم و ازطریق بازداشت، جریمه یا «آموزش انضباطی» مجازات شدند.
علاوه بر این، مقامات چینی در همه سطوح از لحن رسمی حکچ بهدقت پیروی میکردند. در تاریخ 30دسامبر2019 که آی فِن عفونت ویروس کرونا را در بیمارستان خود تأیید کرد، کمیسیون بهداشت ووهان با صدور اطلاعیهای فوری از نمونههای بیشماری از یک ذاتالریه ناشناخته خبر داد که مربوط به بازار غذاهای دریایی هوآنان در ووهان بود. این اطلاعیه مراکز پزشکی و افراد مرتبط با آنها را از افشای بدون اجازۀ چنین اطلاعاتي منع کرد.
علاوه بر این، اطلاعات بهدستآمده از مینگهویی نشان میدهد که کمیسیون سلامت ملی چین در 3ژانویه2020 سیاستی (سند شماره 3 سال 2020) را صادر کرد که حاوی این دستورالعملها بود:
1) کلیه دولتهای منطقهای و کمیسیونهای سلامت باید نمونههای ویروس کرونا را که منجر به ذاتالریه ووهان شد، مطابق مقررات مربوط به «میکروارگانیسمهای بهشدت مسری (نوع 2)» اداره کنند.
2) هیچ سازمانی حق ندارد نتایج آزمایشها را بدون اجازه در اختیار سازمانها یا افراد دیگر قرار دهد.
3) کلیه مراکز پزشکی باید بلافاصله هرگونه آزمایش ویروسیِ درحالانجام را متوقف کنند.
4) کلیه مراکز پزشکی باید همه نمونههای بیماران را از بین ببرند.
5) پزشکان خط مقدم در ووهان اجازه ندارند هیچگونه اطلاعاتی را درباره ذاتالریه ووهان افشا کنند.
تحت حاکمیت رژیم حکچ، مقامات چینی از روایتهای حزب بهدقت پیروی میکنند و هرگونه تلاش برای مقابله با دستور حکچ یا عبور از «خط قرمز»، همانطور که یان در بالا به آن اشاره کرد، را ریشهکن میکنند. نمونههای بسیار دیگری از این دست نیز در طول آزار و شکنجه فالون گونگ دیده شده است. فالون گونگ یک روش تزکیه ذهن و جسم مبتنی بر اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری است.
پس از آنکه چن زیشیو، تمرینکنندهای از استان شاندونگ، براثرِ شکنجه شدید در بازداشت پلیس درگذشت، یان جانسون ماجرای او را در وال استریت ژورنال گزارش و بعداً در سال 2001 جایزه پولیتزر را بابت این مقاله از آن خود کرد، اما دختر چن سه روز پس از انتشار این مقاله دستگیر شد. او بعداً به «افشای اسرار دولتی» متهم و چهار سال زندانی شد.
نمونه دیگر وِی شینگیان، دانشجوی فارغالتحصیل دانشگاه چونگچینگ، است که بهدلیل حفظ ایمانش به فالون گونگ دستگیر شد. مأمور پلیسی در مه2003 مقابل دو زندانی زن در بازداشتگاه بایهلین به او تجاوز کرد. پس از اینکه مینگهویی ماجرای او را گزارش کرد، اداره 610 چونگچینگ دست به اقداماتی افراطی برای سرکوبکردن این ماجرا زد و بیش از 40 نفر را به جرم افشای این رویداد دستگیر کرد. دستکم ده نفر، با دوره حبس بین 5 تا 14 سال، به زندان محکوم شدند. همه آنها به «افشای اسرار دولتی» متهم شدند.