(Minghui.org) ویروس کرونا در اواخر سال 2019 در شهر ووهانِ چین شیوع یافت. طی چند ماه، این اپیدمیِ منطقه‌ای به یک پاندمی جهانی تبدیل شد.

درحالی‌که مردم در بیش از 200 کشور و منطقه در حال مبارزه با این بیماری و به‌دنبال درمانی برای آن هستند، مایلیم دیدگاه جامعی ارائه دهیم درباره آنچه می‌توانیم از این پاندمی بیاموزیم: درباره جامعه‌مان، درباره فرهنگ و علم مدرن‌مان، و نیز درباره تاریخ.

امیدواریم که این مجموعه چهارقسمتی به خوانندگان‌مان در درک این مسئله کمک کند که اگر اطلاعات گمراه‌کنندۀ حزب کمونیست چین ادامه نمی‌یافت، این پاندمی اتفاق نمی‌‌افتاد (قسمت اول). تئوری‌های مربوط به مکانِ شروع این پاندمی را نیز بررسی می‌کنیم (قسمت دوم) و اینکه این پاندمی چگونه آغاز شد (قسمت سوم).

از سوی دیگر درک این پاندمی از دیدگاه فرهنگ و تاریخ (قسمت چهارم) سرنخ‌هایی به ما می‌دهد در این خصوص که چطور اصول و تعهدات اخلاقی‌مان را مجدداً ارزیابی کنیم، درحالی‌که خود را برای فصل جدیدی از تاریخ آماده می‌سازیم.

در زیر طرحی کلی از این مجموعه ارائه شده است:

قسمت 1: گاه‌شمار و تجزیه‌وتحلیل     فصل 1: مخفی‌کاری این شیوع در چین     فصل 2: آیا چنین تراژدی‌هایی دوباره رخ خواهند داد؟قسمت 2: ویروسی مرموز؛ آن کجا شروع شد؟     فصل 3: نظریۀ مبنی بر اینکه آمریکا مبدأ این ویروس بوده است     فصل 4: نظریۀ مبنی بر اینکه چین مبدأ این ویروس بوده استقسمت 3: ویروس مرموز؛ آن چگونه شروع شد؟     فصل 5: نظریۀ مبنی بر اینکه این ویروس ساختِ دست بشر است     فصل 6: نظریۀ مبنی بر اینکه آن ویروسی با منشأ طبیعی استقسمت 4: بازاندیشی درباره علم مدرن و بازگشت به ارزش‌های سنتی     فصل 7: ح‌ک‌چ وضعیتی دشوار و بی‌سابقه را بر بشر تحمیل می‌کند     فصل 8: تأملات درباره خرد دوران باستان

* * *

قسمت 1: گاه‌شمار و تجزیه‌وتحلیل

فرانک اسنودن، استاد تاریخ و تاریخ پزشکی در دانشگاه ییل که به‌طور افتخاری بازنشسته شده است، در کتاب اپیدمی و جامعه: از مرگ سیاه تا به امروز که در اکتبر2019، چند هفته قبل از شیوع ویروس کرونا در ووهانِ چین، منتشر شد، نوشت: «اپیدمی‌ها رخدادهایی تصادفی نیستند که همین‌طوری و بدون هشدار جوامع را گرفتار ‌کنند.»

او در مصاحبه‌ای با نیویورکر در تاریخ 3مارس2020 توضیح داد: «اپیدمی‌ها نوعی از بیماری هستند که مانند آینه‌ای برای بشر به‌نظر می‌رسند؛ آینه‌ای که نشان می‌دهد واقعاً چه کسی هستیم.»

در این قسمت از این مجموعه، نخست مجدداً بررسی می‌کنیم که چگونه حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) درباره این شیوع، اطلاعات نادرستی به مردم داد. از این منظر می‌توانیم به درک بهتری از این اشتباه صورت‌گرفته و نحوۀ اصلاح آن دست یابیم.

فصل 1: مخفی‌کاری درباره شیوع بیماری در چین

گاه‌شمار زیر نشان می‌دهد که چگونه ح‌ک‌چ شیوع ویروس کرونا را به‌طور نادرست مدیریت کرد.

در اول دسامبر سال 2019، نخستین بیمار تأییدشدۀ مبتلا به ویروس کرونای ووهان تحت درمان قرار گرفت. این فرد در معرض بازار غذاهای دریایی هوانان قرار نگرفته بود و 14 تن از متخصصان مراقبت‌های سلامت و بهداشت را که از او مراقبت و درمانش می‌کردند، به این ویروس مبتلا کرد.

در تاریخ 18دسامبر2019، یک کارمند 65ساله حمل‌و‌نقل دریایی در بیمارستان مرکزی ووهان بستری شد. علائم بیماری‌اش مربوط به ذات‌الریه بود، اما هیچ عامل بیماری‌زا در او تشخیص داده نشد و هیچ دارویی بر او تأثیر نگذاشت. در 24دسامبر، مایع شستشوی آلوئولِ تنفسی (انتهایی‌ترین بخش نای و بخشی از پارانشیم شش) این بیمار برای تشخیص به ویژن مدیکالز در گوانگژو، شهری در استان گوانگدونگ، فرستاده شد.

در تاریخ 26دسامبر2019، مرور داده‌های مربوط به توالی‌یابی نسل بعدی متاژنومیکسِ (اِم‌اِن‌جی‌اِس) این بیمار 65ساله، مربوط به نتیجه تجزیه‌وتحلیل خودکار داده‌ها، از یک ویروس کرونای مشابه سارس‌ حکایت داشت. توالی ژنوم این ویروس تا 81٪ مشابه با توالی ژنوم ویروس سارس در سال 2003 بود.

گفتگویی داخلی درباره نتایج آزمایش در تاریخ 26دسامبر2019 نشان می‌دهد که بهترین هم‌خوانی برای اطلاعات ژنتیکی این ویروس جدید، یک ویروس کرونای مشابه سارس‌ بود.

در تاریخ 27دسامبر2019، ویژن مدیکالز توالی ژنوم این کارمند 65ساله حمل‌ونقل دریایی را با مؤسسه زیست‌شناسی پاتوژن در آکادمی علوم پزشکی چین به اشتراک گذاشت. وجود نوع جديدي از ویروس کرونا نیز به بيمارستان مركزي ووهان اطلاع داده و توصیه به قرنطينه شد.

بین 26 و 27دسامبر، ژانگ جیشیان، مدیر بخش دستگاه تنفسی در بیمارستان طب سنتی چینی و غربی هوبی، زن و شوهری را که علائم ذات‌الریه‌ای غیرعادی را نشان می‌دادند، معاینه کرد. در عکس‌های گرفته‌شده از ریه این زن و شوهر و نیز پسرشان الگوهای خاصی دیده می‌شد. در همان روز، یک فروشنده در بازار غذاهای دریایی هوآنان همین علائم را از خود نشان داد. در تاریخ 27دسامبر، این موضوع به مسئولان بیمارستان و سپس به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ ووهان (سی‌دی‌سی) گزارش شد. به کارکنان پزشکی نیز دستور داده شد که از ماسک صورت استفاده کنند و لباس‌های ایزوله پزشکی سفارش داده شد.

بین 28 و 29دسامبر سال 2019، سه بیمار دیگر که با بازار غذاهای دریایی هوآنان در ارتباط بودند، در بیمارستان بستری شدند. بیمارستان طب سنتی چینی و غربی هوبی بار دیگر این موضوع را به مسئولان رده‌بالاتر گزارش داد. سپس کمیسیون سلامت چین مسئولانی را برای تحقیق درباره این موضوع به ووهان اعزام کرد.

در تاریخ 30دسامبر، آزمایشگاه بایو مد کپیتال در پکن نتایج اِم‌اِن‌جی‌اِس یک بیمار دیگرِ مبتلا به ذات‌الریه را ارائه داد و نتیجه گرفت که آن یک ویروس کرونای سارس است. آی فِن، مدیر بخش اورژانس بیمارستان مرکزی ووهان، در گزارشش به «ویروس کرونای سارس» اشاره کرد و این موضوع را با همکارش، پزشکی که بعداً آن را در گروه‌های مربوط به رسانه اجتماعی وی‌چت منتشر کرد، به اشتراک گذاشت.

توجه: به‌گفتۀ مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژیک ایالات متحده، ویروس کرونای سارسِ خفاش در دسته سارس طبقه‌بندی می‌شود. کمیته بین‌المللی طبقه‌بندی ویروس‌ها آن را سارس‌کُو2 نام‌گذاری کرد. از‌آنجاکه ح‌ک‌چ ادعا کرده در سال 2003 سارس را شکست داده است، این کمیته پیشنهاد کرد این نام به 2019اِن‌کُو تغییر یابد.

در تاریخ 30دسامبر، کمیسیون سلامت ووهان اطلاعیه‌ای فوری را درباره این ذات‌الریه ناشناخته صادر کرد. این اطلاعیه به موارد فراوانی از این ذات‌الریه ناشناخته که مربوط به بازار غذاهای دریایی هوآنان بود، اشاره داشت و به مراکز پزشکی و افراد شاغل در این حوزه هشدار می‌داد که بدون مجوز، اطلاعات مربوطه را فاش نکنند.

حدود ساعت 6 بعدازظهر 30دسامبر، لی ونلیانگ از بیمارستان مرکزی ووهان در یک گروه وی‌چت این موضوع را به اشتراک گذاشت که 7 مورد ابتلا به سارس تأیید شده است و به پزشکان هم‌کلاسی‌اش یادآوری کرد که هشیار باشند. لیو ون از بیمارستان صلیب سرخ ووهان نیز نزدیک ساعت 8 شب پیامی مشابه را در وی‌چت منتشر کرد درباره یک مرد مبتلا در بیمارستان مرکزی ووهان و به کارمندان پزشکی هشدار داد که به ایمنی خود توجه داشته باشند. شیه لینکا از بیمارستان اتحادیه ووهان یادداشتی را حوالی ساعت 9 شب منتشر و به ذات‌الریه‌ای مشابه سارس مربوط به بازار غذاهای دریایی هوآنان اشاره کرد. او گفت که تعداد زیادی از چنین بیمارانی در بیمارستان او بستری شده‌اند و به کارکنان مراقبت‌های بهداشتی یادآوری کرد که از ماسک صورت استفاده کنند.

ساعت 1:30 بامداد 31دسامبر2019، کمیسیون سلامت ووهان لی ونلیانگ را برای تحقیق و بررسی احضار کرد. در طول آن روز، او بارها به دفتر نظم‌ و مقررات بیمارستان فراخوانده و توبیخ شد. به‌طور مشابه، بیمارستانِ لیو ون نیز او را تحت بازجویی قرار داد. از سوی دیگر پلیس شیه لینکا را نیز ازطریق تلفن تحت بازجویی قرار داد.

در تاریخ 31دسامبر2019 نیز کمیسیون سلامت ووهان اطلاعیه دیگری را درباره موارد ابتلا به ذات‌الریه منتشر کرد که با بازار غذاهای دریایی هوآنان مرتبط بودند. این بار، در این اطلاعیه آمده بود كارشناسان پزشكی به این نتیجه رسیده‌اند كه این یک ذات‌الریه ویروسی است، اما هیچ‌گونه انتقال از انسان به انسان مشاهده نشده است و هیچ یك از كاركنان بهداشتی نیز آلوده نشده‌اند.

در اول ژانویه سال 2020، اداره پلیس ووهان اعلام کرد: «پلیس 8 نفر را به‌دلیل انتشار شایعات درباره ذات‌الریه ووهان، احضار و از آنها بازجویی کرده است»، اما پلیس اعلام نکرد که آیا این هشت نفر شامل آی فِن، لی ونلیانگ، لیو وِن و شیه لینکا می‌شوند یا خیر.

در تاریخ 2ژانویه، آی فن، پزشکی که اطلاعاتی را درباره ویروس کرونا ارائه داده بود، از سوی مسئولان بیمارستان آنقدر ‌شدید توبیخ شد که تقریباً دچار فروپاشی شد. پلیس لیو ون را نیز برای بازجویی احضار کرد.

از 3ژانویه، چین شروع کرد درباره این بیماری به کشورهای اطراف اطلاع‌رسانی کند، اما شدت آن را کمتر از واقعیت نشان داد. مقامات ح‌ک‌چ بعداً ادعا كردند كه دولت آمریكا فقط در ماه ژانویه 30 بار اطلاعات‌ به‌روزشده دریافت كرده است.

در 5ژانویه، ژانگ یونگژن از دانشگاه فودان و مرکز سلامت عمومی شانگهای ویروسی مشابه سارس‌ را در نمونه‌هایی که از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ووهان دریافت کرده بود، تشخیص داد و توالی کلی ژنوم این ویروس را به دست آورد. ژانگ در گزارشی به شانگهای و مقامات ملی گفت كه منشأ این ویروس جدید مشابه ویروس سارس است و ازطریق دستگاه تنفسی شیوع می‌یابد. او از مردم خواستار اقدامات پیشگیرانه نیز شد.

در 6ژانویه، سی‌دی‌سی چین واکنش اضطراری سطح دومی را در داخل کشور آغاز کرد. در همان روز، شهر ووهان کنگره ملی خلق (اِن‌پی‌سی) و کمیته ملی کنفرانس سیاسی مشاوره سیاسی خلق چین (سی‌پی‌پی‌سی‌سی) را آغاز کرد.

در 7ژانویه، لی ونلیانگ بیماری مبتلا به آب‌سیاه را معاینه کرد. روز بعد، این بیمار دچار تبشد و بعداً تشخیص داده شد که به ویروس کرونا مبتلا شده است. در 10ژانویه، سرفه‌های لی شروع و روز بعد دچار تب و در 12ژانویه در بیمارستان بستری شد.

پس از اینکه ژانگ یونگژن و تیمش اضطراری‌بودن اپیدمی سارس را گزارش دادند، پاسخی دریافت نکردند. بنابراین لی در 10ژانویه توالی جدید ژنوم را در اینترنت آپلود کرد و آن را با سایرین به اشتراک گذاشت. این جریان صنعت بهداشت و درمان را از این ویروس آگاه کرد و کارشناسان پزشکی از مقامات ارشد ح‌ک‌چ خواستند اطلاعات مربوط به این اپیدمی را منتشر کنند. کمیسیون سلامت شانگهای در واکنش به این موضوع، در 12ژانویه مرکز سلامت عمومی شانگهای را که ژانگ در آن کار می‌کرد، برای انجام تحقیق و بدون هیچ‌گونه توضیحی تعطیل کرد. ژانگ متعاقباً چهار پیشنهاد ارائه کرد و خواستار بازگشایی آزمایشگاه بی‌اِس‌اِل3 شد. اما درخواستش تا 24ژانویه که اپیدمی دیگر از کنترل خارج شده بود، تأیید نشد.

در 11ژانویه ، اطلاعیه کمیسیون سلامت ووهان 41 مورد ابتلا به ویروس کرونا، 2 مورد بهبودی، 7 مورد شدید و 1 مورد مرگ را اعلام کرد. آن همچنان اظهار داشت كه هیچ موردی از انتقال این ویروس از انسان به انسان مشاهده نشده است. این کمیسیون ادعا کرد که این بیماری «قابل‌پیشگیری و قابل‌کنترل است.»

در 17ژانویه، کمیسیون سلامت ووهان گزارش داد که 17 مورد جدید ازطریق کیت‌های آزمایش تشخیص داده شده است و تعداد کل موارد به 62 نفر رسیده است. این کمیسیون احتمال انتقال ویروس از انسان به انسان را رد نکرد، اما ادعا کرد که خطر چنین سرایتی پایین است. در آن زمان، خودی‌ها از مقامات ارشد ووهان شنیده بودند که این شهر قرار است قرنطینه شود. برخی از ساکنان کم‌کم خود را برای گریختن از این شهر آماده می‌کردند.

در 18ژانویه، جامعه بایبوتینگ بیستمین جشن سالانه 10هزار خانواده‌ای خود را طبق برنامه قبلی برگزار کرد و حدود 40هزار نفر در آن شرکت کردند. این جامعه پس از مدت کوتاهی به یکی از مناطقی تبدیل شد که شدیدترین ضربه را از این اپیدمی خورد.

در تاریخ 20ژانویه، پزشک ریه ژونگ نانشان در تلویزیون مرکزی چین که تحت کنترل دولت است، اعلام کرد ویروس جدید کرونا می‌تواند بین انسان‌ها پخش شود.

در 23ژانویه ووهان قرنطینه شد. در آن زمان 5میلیون نفر از این شهر فرار کرده بودند و این بیماری در سراسر چین پخش شده بود. اگر ویروس کرونایی وجود نمی‌داشت، براساس داده‌های تاریخی تخمین زده می‌شد تعداد افرادی که ووهان را در تعطیلات سال نو چینی ترک می‌کنند، حدود 2میلیون نفر باشد. به‌عبارت دیگر، 3میلیون نفر دیگر صرفاً به‌دلیل شیوع این بیماری، شهر را ترک کردند و این جریان شیوع این ویروس را تشدید کرد.

از 24ژانویه، چین دستگاه تبلیغاتی خود را قوی‌تر کرد و با بیان اینكه از سپتامبر۲۰۱۹ در آمریکا تعداد موارد عفونت‌های ناشی از‌ آنفولانزا به 13میلیون نفر و تعداد مرگ‌ومیرها به ۶۶۰۰ نفر رسیده است، سعی کرد این بیماری را کم‌اهمیت جلوه دهد. آنچه این تبلیغات نمی‌گفت، این بود كه آنفولانزای فصلی هر ساله معمولاً جان 88هزار نفر را در چین می‌گیرد.

درگذشتِ لی ونلیانگ در اوایل صبح 7فوریه اعلام شد. طی چند ساعت، خبر درگذشت او صدهامیلیون بازدیدکننده در رسانه‌های اجتماعی داشت و حدود یک‌میلیون نظر درباره‌اش منتشر شد. پست‌های مرتبط به آزادی بیان نیز میلیون‌ها بیننده داشت، اما دستگاه گسترده سانسور ح‌ک‌چ و ارتشِ نظارت بر اینترنت آنها را به‌سرعت حذف کرد.

فصل 2: آیا چنین تراژدی‌هایی دوباره رخ خواهند داد؟

عدم شفافیت ح‌ک‌چ پس از شیوع این بیماری همچنان ادامه یافت، از سرکوب تعداد موارد تأییدشده تا سرزنش سایرین، ازجمله ایالات متحده، برای شروع این ویروس، و لاف‌زدن درباره «موفقیت» چین در شکست‌دادن این بیماری.

گاه‌شمار فوق نشان می‌دهد درحالی‌که کارشناسان پزشکی در مراحل اولیه بارها درباره شیوع این بیماری هشدار داده بودند، ح‌ک‌چ مکرراً خطر این بیماری را کم‌اهمیت جلوه داد. این جریان رخ داد، نه به این دلیل که ح‌ک‌چ توانایی انتشار اطلاعات را نداشت، به این دلیل که «ثبات سیاسی» را بالاتر از زندگی مردم قرار داده است.

مواردی که پزشکان تشخیص دادند و گزارش کردند

در مراحل اولیه شیوع، پزشکان اطلاعاتی کافی به دست آوردند، ازجمله نتایج اِم‌اِن‌جی‌اِس را از ویژن مدیکالز در تاریخ 26دسامبر و داده‌های مربوط به کپیتال بایو مد لب را در تاریخ 30دسامبر.

علاوه بر این، این پزشکان و نیز مراکز آزمایش، یافته‌های مقامات مافوق خود را گزارش کردند که شامل گفتگوهای بین ویژن مدیکالز و آکادمی علوم پزشکی چین در تاریخ 27دسامبر، و گفتگوهای بین ژانگ جیشیان و سی‌دی‌سیِ ووهان در 27دسامبر و روزهای بعد از آن بود.

علاوه بر این، ژانگ یونگژن از دانشگاه فودان و مرکز سلامت عمومی شانگهای ویروسی مشابه سارس را در نمونه‌هایی که از سی‌دی‌سی ووهان دریافت کرده بود، تشخیص داد و از 5ژانویه توالی کلی ژنوم را به دست آورد. او این جریان را به شانگهای و مقامات رسمی گزارش داد که نشان می‌داد این ویروس جدید دارای منشأ مشابه ویروس سارس است. ازآنجاکه این ویروس ازطریق دستگاه تنفسی پخش می‌شود، ژانگ از مردم خواست در این خصوص هشیار باشند.

بنابراین در صورت اقدام به‌موقع، فناوری‌ها، کارکنان و ارتباطات کافی برای جلوگیری از شیوع این بیماری وجود داشت.

نقش کمیسیون سلامت

کمیسیون سلامت ملی چین که دارای شعبه‌هایی در هر سطح از دولت است، در تاریخ 29دسامبر مقاماتی را برای تحقیق درباره وضعیتِ ووهان اعزام کرد. در آن زمان، چند بیمارستان بیماران مبتلا به ویروس کرونا را گزارش می‌کردند.

در تاریخ 30دسامبر، کمیسیون سلامت، اطلاعیه‌ای را برای کارکنان بهداشت و سلامت ارسال کرد و درباره این ذات‌الریه ناشناخته به آنها هشدار داد. علاوه بر این، کارکنان پزشکی را از بحث درباره این اطلاعات منع کرد.

بعد از اینکه لی ونلیانگ و سایرین اطلاعات را ازطریق وی‌چت به اشتراک گذاشتند، تنها راه ممکن برای اینکه شهروندان عادی بتوانند در این حالت چنین عمل کنند، همه آنها از سوی مقامات و حتی پلیس توبیخ شدند.

در‌حالی‌که خبر شیوع این بیماری در آن زمان هرگز در رسانه‌های ملی پخش نشد، خبرگزاری دولتی شین‌هوا به‌سرعت گزارشی را منتشر کرد درباره 8 نفری که به‌دلیل انتشار شایعات مجازات شدند.

واضح بود که ح‌ک‌چ ظرفیت انتشار سریع اطلاعات را دارد، اما در انتخاب آنچه باید منتشر می‌کرد، گزینشی عمل کرد. حتی وقتی کارشناسان پزشکی بارها درباره انتقال ویروس از انسان به انسان هشدار دادند، کمیسیون سلامت هنوز ادعا می‌کرد که این بیماری «قابل‌پیشگیری و قابل‌کنترل است.» این کمیسیون انتقال ویروس از انسان به انسان را تا 20ژانویه، سه روز قبل از قرنطینه‌شدن ووهان، تصدیق نکرد.

با وجود این، شخص نمی‌تواند فقط کمیسیون سلامت را به‌دلیل مسدودکردن اطلاعات درباره شیوع این بیماری مقصر بداند، درحالی‌که این آژانس صرفاً چیزی را که ح‌ک‌چ می‌خواست مردم بدانند، گزارش می‌کرد. کنترل روایات درباره این اپیدمی فقط تجلی سرشت ح‌ک‌چ است که برای حفظ قدرت، بیشتر و بیشتر به خشونت، فریب و دروغ روی می‌آورد.

تقصیرات از سطوح بالا آغاز می‌شود

دفتر اطلاعات شورای دولت در چین گزارش موثقی را با عنوان «توسعه سلامت عمومی چین به‌عنوان یک عنصر اساسی حقوق بشر» در تاریخ 29سپتامبر2017 منتشر کرد. در این گزارش آمده است: «چین بزرگ‌ترین سیستم گزارش‌دهی مستقیمِ آنلاین را درباره اپیدمی و فوریت‌های سلامت عمومی در سال 2015 در جهان راه‌اندازی کرد، و میانگین زمان گزارش‌دهی را از 5 روز که قبل از معرفی سیستم بود، به 4 ساعت کاهش داد.»

این سیستم در ژوئیه2019 با بیش از 8.200 شرکت‌کننده از 31 استان و شهر در سطح استان بیشتر مورد آزمایش قرار گرفت. هدف این بود که یک بار در سال 2020 نحوه اداره شیوع یک ویروس نیز تمرین شود.

علاوه بر این، یک عملیات تمرینیِ نجات اضطراری دیگر در تاریخ 18سپتامبر2019، قبل از بازی‌های جهانی ارتش در سال 2019، در فرودگاه تیانهه در ووهان انجام شد. دستور کار شامل برآورد اپیدمی، نظارت بر کارکنان، منطقه قرنطینۀ موقت، انتقال بیمار و پاکسازی عمیق بود.

اما تمام این آماده‌سازی‌ها سه ماه بعد که بیماران مبتلا به ویروس کرونا تشخیص داده و به مقامات بالاتر گزارش شدند و آنها این خطر را برای حفظ «ثبات اجتماعی» کم‌اهمیت جلوه دادند، از هم فروپاشید. رهبر چین شی جین‌پینگ در طول بحران این اپیدمی به‌ندرت در انظار عمومی دیده شد، حتی اگرچه در حالت عادی معمولاً هر روز حضورهای پرطمطراقی داشت.

در روز قرنطینه‌شدن ووهان در 23ژانویه2020، شی به‌مناسبت سال نو قمری چین یک سخنرانی ایراد کرد، اما هیچ اشاره‌ای به ویروس کرونا نکرد. او روز بعد در ضیافتی به‌مناسبت جشن سال نو شرکت کرد، اما دوباره چیزی درباره شیوع این بیماری نگفت. در 28ژانویه، او با رئیس سازمان بهداشت جهانی تدروس ادهانوم قبرِیِسوس دیدار کرد. او در 5فوریه با هون سن، نخست‌وزیر کامبوج نیز دیدار کرد.

شی تا 10فوریه، هنگامی که برای بررسی عملکرد مقامات محلیِ منطقه چائویانگ در مبارزه با این ویروس، از این منطقه در پکن دیدار کرد، دیگر در ملاءعام دیده نشد. دفعه بعد که شی در ملأعام دیده شد، 10مارس بود که برای نخستین بار از زمان شیوع این اپیدمی در دسامبر2019، از ووهان دیدار کرد.

عدم واکنش شی منجر به مدیریت نادرست بیشتر این بحران شد. سندی که به‌تازگی وب‌سایت مینگهویی دریافتش کرد، آشکار کرد که کمیسیون سلامت ملیِ چین دستوراتی را به‌منظور تخریب نمونه‌های ویروس کرونا صادر و در طول بحرانِ ویروس کرونا بحث‌های مرتبط با آن را ممنوع کرد.

علاوه بر این، برطبقِ گزارشی که کمیسیون سلامت شهر چائویانگ خطاب به کمیسیون سلامت لیائونینگ در 23فوریه2020 صادر کرد، داده‌های معتبر و خام نیز برای تطابق با آماری که مقامات منتشر ‌کرده‌اند، حذف شدند. چند نهاد دولتی در تخریب داده‌ها دست داشتند و «مقامات علاوه بر ازبین‌بردن داده‌ها، همه افرادی را که به این اطلاعات دسترسی داشتند نیز یکی‌یکی شناسایی و آنها را ملزم ‌کردند توافق‌نامه‌های عدم افشای اطلاعات را امضا کنند.»

با وجود چنین سسیستم جامعی برای مسدودکردن انتشار اطلاعات، مخفی‌کردن حقایق و گمراه‌کردن مردم، بعید به‌نظر می‌رسد که صورت بروز عفونتی دیگر، هیچ‌گونه اطلاعات حیاتی در دسترس عموم قرار گیرد.

ادامه در قسمت دوم