(Minghui.org) در 22مارس2021، یک تلاش هماهنگ برای تحریم چندین ناقض حقوق بشر در استان شینجیانگ، چین آغاز شد.
فهرست افراد تحریمشده شامل جو هیلون (معاون دبیر حزب شینجیانگ)، چن مینگگو (رئیس دفتر امنیت عمومی شینجیانگ)، وانگ مینگشان (دبیر حزب کمیته امور سیاسی و حقوقی شین جیانگ) و وانگ جونژنگ (دبیر حزب سابق کمیته امور سیاسی و حقوقی در شینجیانگ و معاون فعلی دبیر حزب شینجیانگ) است.
این اولینبار است که اتحادیه اروپا و انگلیس برای تحریم مقامات حزب کمونیست چین (حکچ) بهدلیل نقض حقوق بشر متحد میشوند. اتحادیه اروپا و انگلیس و همچنین کانادا تصمیم گرفتهاند هر چهار مقام فوق الذکر را تحریم کنند. ایالات متحده اعلام کرد که چن مینگگو و وانگ جونژنگ را تحریم خواهد کرد.
این تحریم شامل ممنوعیت سفر و مسدود کردن داراییها و اموال است. این ادامه اقدامات مقابله با نقض حقوق بشر بهدست حکچ است. در 9ژوئیه2020، دولت سابق آمریکا اعلام کرد که دفتر امنیت عمومی شینجیانگ و چهار مقام حکچ، از جمله چن چوانگو، دبیر حزب شینجیانگ را تحریم میکند.
چن از زمان انتصاب به سِمت فعلی در اوت2016، علاوه بر سرکوب گروه اقلیت اویغورها، آزار و شکنجه فالون گونگ در شینجیانگ را نیز هدایت کرده است. گزارشهای قبلی در مینگهویی نشان میداد که چن در سالهای اخیر نقض حقوق بشر علیه تمرینکنندگان فالون گونگ در شینجیانگ را افزایش داده است.
سابقه نقض حقوق بشر
در13ژانویه2021، سازمان غیردولتی دیدهبان حقوق بشر گزارش جهانی 2021 خود را منتشر کرد. در این گزارش آمده است: «استبداد دولت چین در سال2020 در حالی بهنمایش درآمد که با ویروس کرونای کشنده که برای اولین بار در استان ووهان گزارش شد، مقابله میکرد. مقامات در ابتدا اخبار مربوط به ویروس را مخفی، و سپس اقدامات قرنطینه شدیدی را در ووهان و سایر مناطق چین اتخاذ کردند.» «دولت درخواستهای بین المللی برای تحقیقات مستقل و بدون محدودیت دربارۀ مقابله مقامات چینی با شیوع ویروس را رد کرد، و خانوادههای افرادی که بر اثر ویروس مردند را تحت نظر و آزار و اذیت قرار داد.»
سرکوب مردم بهدست حکچ در بخشهای دیگر از جمله قانون امنیت ملی اجباری در هنگ کنگ، بازداشت و شستشوی مغزی اویغورها در شینجیانگ و آزار و اذیت مذهبی در تبت نیز دیده شده است.
سایر سازمانهای دولتی، سازمانهای غیر دولتی، و سازمانهای حقوق بشری نیز متوجه وحشیگری در چین شدهاند. بهعنوان مثال، خانه آزادی در 4مارس سال گذشته، گزارش «آزادی در جهان 2000» را منتشر كرد. از 100 امتیاز، چین فقط 10 امتیاز داشت و همچنان یکی از کشورهایی با کمترین آزادی محسوب میشد.
یک ماه بعد ، کمیسیون آزادی مذهب بین المللی ایالات متحده (USCIRF) گزارش سالانه خود را منتشر کرد. در این گزارش آمده است: «در سال 2019 وضعیت آزادی مذهبی در چین رو به وخامت رفته است.» در نتیجه، برای بیستویکمین سال متوالی چین به عنوان «کشور با نگرانی خاص» (CPC) تعیین شد.
در9سپتامبر2020، بیش از 300 سازمان غیردولتی نامهای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد (سازمان ملل) و میشل باشلت، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد ارسال کردند. در این نامه خواستار تحقیق بینالمللی دربارۀ نقض حقوق بشر در چین و اصرار به «اقدام قاطع» شده است.
وزارت امور خارجه ایالات متحده گزارش حقوق بشر2019 را در 26اکتبر2020 منتشر کرد. در این گزارش آمده است: «موارد مهم حقوق بشر شامل نمونههای زیر بود: قتلهای خودسرانه یا غیرقانونی توسط دولت؛ ناپدیدشدن اجباری توسط دولت؛ آزار و شکنجه توسط دولت؛ بازداشت خودسرانه توسط دولت؛ زندان و شرایط بازداشت سخت و تهدیدکننده زندگی؛ زندانیان سیاسی؛ دخالت خودسرانه در حفظ حریم خصوصی؛ مشکلات اساسی در استقلال سیستم قضایی، حملات فیزیکی و تحت تعقیب کیفری قراردادن روزنامه نگاران، وکلا، نویسندگان، وبلاگنویسان، مخالفان، درخواستکنندگان دادخواهی و دیگران و همچنین اعضای خانواده آنها؛ سانسور و مسدود کردن سایت؛ تداخل در حقوق اجتماعات مسالمتآمیز و آزادی تجمع؛ قوانین بیش از حد محدودکننده برای سازمانهای غیر دولتی خارجی و داخلی؛ محدودیتهای شدید آزادی مذهبی؛ محدودیتهای اساسی در زمینه آزادی رفت و آمد (برای سفر در داخل کشور و خارج از کشور)...»
وضعیت حقوق بشر در چین در چند دهه گذشته توسط سازمانهایی مانند سازمان ملل، وزارت امور خارجه ایالات متحده، عفو بینالملل، دیدهبان حقوق بشر و دیگر سازمانها مورد انتقاد گسترده قرار گرفته است. نقض حقوق بشر در چین همیشه یک نقطه کانونی بوده است. با این حال، حکچ این موارد را نادیده گرفته و قصد بهبود ندارد.
تحریم علیه ناقضان حقوق بشر
ملتهای دموکراتیک بر حمایت از حقوق اساسی بشر اتفاق نظر دارند. در سال2016 ، ایالات متحده قانون جهانی مگنیتسکی را برای مجازات ناقضان حقوق بشر و مقامات فاسد تصویب کرد. وزارت امور خارجه ایالات متحده ضمن انتشار اعلامیهای مطبوعاتی در تاریخ 20دسامبر2019، اعلام کرد که تحت قانون بینالمللی آزادی مذهبی بینالمللیِ 1998، دوباره چین و چند کشور دیگر را بهعنوان «کشورهای با نگرانی خاص» مشخص کرده است، چراکه در «موارد نقض نظاممند، مداوم، [و] فاحش آزادی مذهبی» دست داشتهاند یا مجوزش را صادر کردهاند.
مقامات وزارت امور خارجه پیشرفتهای مداومی داشتهاند. «در ماه اکتبر، محدودیتهایی را برای ویزای مسئولان دولت چین و حزب کمونیست» بهدلیل نقض حقوق بشر درنظر گرفتیم. در ماه دسامبر، «دولت آمریكا تحت قانون جهانی ماگینتسكی، مشخصکردن 68 شخص و نهاد در 9 كشور را بهدلیل فساد و نقض حقوق بشر اعلام كرد.»
پس از انتشار اطلاعیهای توسط مینگهویی در مه2019، بیش از 10۰هزار نفر در لیست عاملانی که در آزار و شکنجه فالون گونگ در چین شرکت داشتند، قرار گرفتند. دولت آمریكا توضیح داد تا زمانی كه موارد آزار و شکنجه وجود داشته باشد، اسامی افراد میتواند در اختیار مقامات آمریكایی قرار گیرد. حتی اگر ناقضان حقوق بشر و اعضای خانوادهشان وارد ایالات متحده شده باشند، میتوان اقداماتی را برای لغو ویزا یا اخراج آنها انجام داد. چنین اقداماتی مانع از ورود ناقضان حقوق بشر به ایالات متحده به عنوان پناهگاهی امن برای جنایات خود میشود.
شورای اروپا در 7 دسامبر2020 آیین نامهای را برای ایجاد رژیم جهانی تحریم حقوق بشر تصویب کرد. در بیانیه مطبوعاتی در وب سایت شورای اروپا آمده است: «چارچوب اقدامات محدودکننده در مورد جرایمی مانند نسلکشی، جنایات علیه بشریت و سایر موارد جدی نقض حقوق بشر یا سوءرفتار (مانند شکنجه، بردهداری، کشتارهای غیرقانونی، دستگیری یا بازداشتهای خودسرانه) اعمال میشود.»
در ادامه بیانیه مطبوعاتی آمده است: «چنین اقدامات محدودكنندهای ممنوعیت سفر برای اشخاص و مسدود كردن داراییها برای اشخاص حقیقی و حقوقی را امکانپذیر میكند. علاوه بر این، اشخاص حقیقی و حقوقی در اتحادیه اروپا از دراختیار قراردادن بودجه به افراد ذکر شده، بهطور مستقیم یا غیرمستقیم منع خواهند شد.»
بر این اساس، تمرینکنندگان فالون گونگ در اوایل دسامبر2020 فهرستی از اسامی ناقضان حقوق بشر را به 29دولت ارائه دادند و از آنها خواستار اقدام علیه آزار و شکنجه فالون گونگ در چین شدند. این کشورها شامل پنج چشم (استرالیا، کانادا، نیوزیلند، انگلستان، ایالات متحده)، 18 کشور در اتحادیه اروپا (آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، بلژیک، سوئد، اتریش، ایرلند، دانمارک، فنلاند، جمهوری چک، رومانی، پرتغال، مجارستان، اسلواکی، اسلوونی) و 6 کشور دیگر (ژاپن، کره جنوبی، سوئیس، نروژ، لیختناشتاین، مکزیک) هستند.
تمرینکنندگان فالون گونگ در کانادا نیز جمعآوری امضا برای دادخواستی را آغاز کردند و از دولت کانادا خواستند مقامات چینی را بر اساس قانون مگنیتسکی تحریم کند. طی یک ماه بیش از 20هزار امضا جمعآوری شد. در ژوئیه2020، تمرینکنندگان کانادایی نیز یک فهرست اسامی را به وزیر امور خارجه ارائه دادند. این سند300 صفحهای شامل 14فرد درگیر در جنایت ضد بشری بود از جمله جیانگ زمین (رهبر سابق حکچ که در سال1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد)، لوئو گان (دبیر سابق کمیته امور سیاسی و حقوقی حزب)، لیو جینگ (رئیس سابق اداره 610) و ژو یونگکانگ (وزیر سابق امنیت عمومی).
در سطح جهان، 28کشور قوانینی مشابه قانون مگنیتسکی را اجرا یا برای آن برنامهریزی کردهاند. این شامل جلوگیری از ورود ناقضان حقوق بشر و مسدود کردن داراییهای آنها میشود.