(Minghui.org) (ادامه از قسمت 2)
سلول انفرادی و شکنجه در زندان زنان شاندونگ
تلاش اولیه برای تبدیل خانم جیانگ ناموفق بود
خانم جیانگ به‌محض ورود، در بخش شماره 11، سلول شماره 207 قرار گرفت. اندازه سلول 10 متر مربع، تقریباً به اندازه فضای یک خودروی شاسی‌بلند است. او ازسوی زندانی وو مانپینگ (از لانگ‌کوئو) و کویی لیلی (از لایژو) تحت نظر قرار گرفت. این دو نفر به خانم جیانگ گفتند که برای خرید مایحتاج روزانه مانند لیوان و رول دستمال توالت باید درخواست کتبی ارائه دهد. وقتی خانم جیانگ اعتراض کرد، به او لگد زدند و اجازه استفاده از دستشویی را به او نمی‌دادند. همچنین او را مجبور کردند مدتی طولانی در وضعیت ایستاده بماند.
پس از برخاستن در ساعت 5 صبح روز بعد، وو و کویی با دو زندانی دیگر جایگزین شد. دو شیفت از زندانیان خانم جیانگ را به‌طور شبانه‌روزی تحت نظر داشتند. هدف اصلی آنها این بود که سعی کنند خانم جیانگ اعتقادش به اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری را کنار بگذارد. او را مجبور می‌کردند برنامه‌های تبلیغاتی جعلی را تماشا کند که فالون گونگ را مورد توهین قرار داده و آن را بد جلوه می‌دادند. وقتی خانم جیانگ اعتراض کرد، او را وادار کردند که تمام روز را روی چهارپایه‌ای کوچک بنشیند. به او اجازه نمی‌دادند كاری انجام دهد، حتی از توالت استفاده كند. او بعداً متوجه شد که زندانیانی که او را تحت نظر داشتند داروهای فشار خون بالا را در مواد غذایی‌اش می‌ریختند.
به منظور اینكه خانم جیانگ اظهارنامه‌ای در نكوهش فالون گونگ بنویسد، در 18ژانویه زندانی لی ویی (كه در آن زمان 10 سال حبس را سپری می‌کرد، از آن زمان آزاد شده است)، لی شیا، چیانگ بینگ و چند نفر دیگر به خانم جیانگ حمله كردند. در حالی که لی ویی دندان‌هایش را با قاشق باز می‌کرد، او را به زمین هل دادند، به موهایش چنگ انداخته و آنها را کشیدند. دندان‌های جلویی او لق و دچار خونریزی شدند. همه این اعمال زیر نظر نگهبان یو جیانهوآ اجرا شد که آن روز در حال انجام وظیفه بود.
نشستن به مدت طولانی و مواجهه با سوءرفتارها ازسوی زندانیان
پس از آنکه تلاش اولیه برای وادارکردن خانم جیانگ به رهاکردن ایمانش به ناکامی انجامید، نگهبانان بخش برای زندانیانی تبهکاری که دارای محکومیت‌های سنگینی از جمله قتل بودند، برنامه‌ریزی کردند یک به یک خانم جیانگ را تحت نظر قرار دهند.
زندانی وانگ ونلی (که به جرم رشوه و سوءاستفاده از قدرت محکوم شده بود) این مسئله را بسیار مهم جلوه داد که خانم جیانگ «صاف بنشیند و صاف بایستد.» طی مدتی که خانم جیانگ روی چهارپایه کوچک می‌نشست، برایش مقرر می‌کردند که کمر و گردن خود را همیشه صاف نگه دارد و دستانش را مانند سرباز روی زانوهایش بگذارد. پس از مدتی طولانی نشستن در این وضعیت،نشیمنگاه خانم جیانگ متورم و ملتهب شد. پاهایش به‌خاطر گردش خون ضعیف درد می‌کرد اما اجازه نداشت آنها را حرکت دهد. بعد از یک روز نشستن در این وضعیت، ران‌ها و پاهایش متورم شده بودند.
زندانی تانگ ویوی (که به جرم کلاهبرداری در حال سپری‌کردن محکومیت 19 ساله خود بود) ابتدا وانمود کرد که دوستانه رفتار می‌کند و از خانم جیانگ درباره خانواده‌اش سؤال کرد. وقتی خانم جیانگ نشان داد که علاقه‌ای به صمیمی شدن ندارد، تانگ نگرش خود را تغییر داد. او محدودیت سختی را در میزان آب‌نوشیدن خانم جیانگ وضع کرد و فقط دوبار در روز اجازه داشت از دستشویی استفاده کند.خانم جیانگ همچنین در حالی که روی چهارپایه کوچک نشسته بود اجازه هیچ‌گونه حرکتی را نداشت.
زندانی ژانگ یائویون (محکوم به جرم کلاهبرداری) به خانم جیانگ گفت که به مدرسه تحصیلات تکمیلی رفته و به اتهام قتل در زندان است. او ماجرای زندگی خود را برای خانم جیانگ تعریف کرد و سعی کرد با رویکرد نرم او را «تبدیل» کند. هنگامی که نقشه‌اش شکست خورد، رفتارش خصمانه و توهین‌آمیز شد.
ژانگ خانم جیانگ را وادار کرد که صاف بنشیند و بدون اینکه حرکت کند، کل روز را به جلو نگاه کند. هر وقت حتی کوچکترین حرکتی می‌کرد، ژانگ او را به‌خاطر خواب‌آلودگی سرزنش می‌کرد و با وجود اینکه فصل زمستان بود پنجره را باز می‌کرد. ژانگ یک بار هم یک لگن آب سرد روی سر خانم جیانگ ریخت.
ژانگ یک بار به انگشتان پای خانم جیانگ چنان شدید ضربه وارد کرد که کبود شد. او ایراد می‌گرفت و از هر بهانه‌ای برای مجازات خانم جیانگ استفاده می‌کرد. او خانم جیانگ را برای مدت طولانی در موقعیت نظامی قرار داد و به‌طور خودسرانه حق شستشو را از خانم جیانگ گرفت. گاهی اوقات ژانگ بعد از خوابیدن سایر هم‌سلولی‌ها خانم جیانگ را وادار می‌کرد که ساعت‌ها روی چهارپایه‌ای کوچک بنشیند.
خانم جیانگ یک بار خواسته بود که ساعت 10:30 شب به رختخواب برود. اما ژانگ او را روی زمین انداخت. ژانگ از ترس اینکه دیگران صدای اعتراض خانم جیانگ را بشنوند، پارچه کثیفی را در دهان خانم جیانگ چپاند. هنگامی که ژانگ به سمت خانم جیانگ حمله کرد، او به طور غریزی برای محافظت از خود دستانش را بالا آورد و درنهایت منجر به ایجاد خراش در مچ دست ژانگ شد. ژانگ روز بعد به نگهبانان گفت که خانم جیانگ به او آسیب زد.
در دستشویی حبس شد و مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت
بلافاصله پس از تعطیلات سال نوی چینی در سال 2018، در 4 مارس دوره‌ای از آزار و شکنجه علیه آن دسته از تمرین‌کنندگان فالون گونگ آغاز شد که تسلیم نشده بودند. رئیس بخش شماره 11، لی هوییجو و دستیار سرپرست شو یومی بود که تنها هدفش در زندگی، همانطور که در ظاهر مشخص بود، تحمیل درد و رنج برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بخش بود.
چند زندانی، ازجمله ویی پینگ، آن روز خانم جیانگ را به داخل دستشویی هل دادند. دستشویی مکانی ترسناک است. به گفته یکی از زندانیان، هر سال بیش از چند تمرین‌کننده که تسلیم نمی‌شوند در حمام محبوس می‌شوند و اجازه ترک آنجا را ندارند مگر اینکه بیانیه تضمین برای نکوهش فالون گونگ را بنویسند.
خانم جیانگ را مجبور کردند که شبانه‌روز در دستشویی بایستد اما اجازه استفاده از دستشویی را نداشت. زندانیان پنجره‌ها را باز می‌کردند و باعث می‌شدند هوای سرد منجمد‌کننده به آنجا نفوذ کند. زندانی تانگ ویوی و جیانگ شیولیان در طول روز با خانم جیانگ بدرفتاری می‌کردند و شب ژانگ یائویون و یک زندانی دیگر با هم متحد می‌شدند و شیفت را تحویل می‌گرفتند.
ژانگ به سر خانم جیانگ ضربه وارد کرد و چانه و دهانش را آماج لگد قرار داد تا جایی که روی زمین افتاد. زندانیان برای جلوگیری از جیغ‌زدن او دهانش را پوشاندند و دوباره او را بالا کشیدند تا روی پاهایش بایستد. پس از یک شب ضرب‌وشتم، به خانم جیانگ اجازه داده شد تا مدت کوتاهی روی تخته چوبی استراحت کند.
اما خانم جیانگ نمی‌توانست استراحت کند، زیرا نیاز به توالت داشت. به‌محض اینکه به‌خاطر احساس ناراحتی برگشت، او را وادار به برخاستن و ایستادن کردند. پس از چند روز قرارگرفتن تحت چنین رفتار غیرانسانی، خانم جیانگ را به سلول شماره 207 منتقل کردند.
سلول انفرادی و اولین «نظارت ویژه»
خانم جیانگ بدون اینکه تماس چندانی با دنیای خارج داشته باشد، روزها در سلول کوچک خود محبوس بود. سرانجام، او را تحت شستشوی شدید مغزی قرار دادند که برای انجام آن در طول روز از سلولش خارج شده اما فقط شب برمی‌گشت. نگهبانان سعی می‌کردند او را مجبور به نوشتن «گزارشات فکری» بر‌خلاف اعتقادش و صحبت درباره سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ کنند. خانم جیانگ همکاری نکرد. نگهبان لیو فی و سرپرستان سایر گروه‌ها به نوبت او را تحت فشار می‌گذاشتند اما او تحت تأثیر قرار نمی‌گرفت.
نگهبانان ژائو لیون و لیو فی در 13ژوئن دوباره از خانم جیانگ پرسیدند که آیا گزارش فکر را می‌نویسد یا خیر، خانم ژیانگ جواب منفی داد. این دو نگهبان از فرد «کارکشته» لیو هونیان خواستند که به آنها بپیوندد. لیو به «تبدیل» موفقیت‌آمیز تمرین‌کنندگان فالون گونگ شهرت داشت. به‌محض اینکه خانم جیانگ به آنجا رسید، لیو با حالت متشنجی فریاد زد: «من خودم می‌توانم همه شما را اداره کنم.»
خانم جیانگ را در یک واحد ویژه در طبقه دوم تحت «نظارت ویژه» قرار دادند. لیو و چند نفر دیگر دستانش را از پشت پیچاندند، یکی از دست‌های او را گرفتند و انگشتانش را باز کردند تا به زور قلم را لای آنها بگذارند. درحالی‌که به او دشنام می‌دادند، دست خانم ژیانگ را فشار داده و حرکت دادند تا روی کاغذی در پشت سرش چیزهایی را بنویسد که در توهین به فالون گونگ و بنیانگذار آن بود.
آنها سپس دهان خانم جیانگ را با پارچه‌ای پر کردند، او را روی زمین هل دادند و زیر پایشان گذاشتند. موهایش را گرفتند و بارها و بارها با چهارپایه کوچکی او را آماج ضربات قرار دادند. هر بار که چهارپایه به سرش می‌خورد، خانم جیانگ احساس می‌کرد که انگار قرار است از دنیا برود.
خانم جیانگ را مجبور کردند که روی یک چهارپایه کوچک اما فقط در یک گوشه بنشیند. اگر کمی آرام حرکت می‌کرد، لیو هونگیان چنان لگدی به او می‌زد که روی زمین می‌افتاد. نشستن طولانی مدت در لبه چهارپایه آثار قرمزی دردناکی را روی باسن خانم جیانگ برجای گذاشت.
خانم جیانگ مجاز بود در روز فقط یک فنجان آب بنوشد و سه بار از دستشویی استفاده کند. یک بار وقتی در دستشویی به لیو برخوررد کرد، لیو او را با لگد روی زمین انداخت. پس از 20 روز قرارگرفتن تحت «نظارت ویژه»، خانم جیانگ را در یک سلول معمولی قرار دادند اما مجبور می‌شد برای نگهبان لیو فی «گزارش‌های فکری» ارائه دهد.
دور دوم از بدرفتاری‌ها و سوءاستفاده‌ها در طول نظارت ویژه
زندانی کویی لیلی در ابتدای اوت2018 به‌عنوان سرپرست گروه سلول منصوب شد و لیو روئیشو به‌عنوان نگهبان مسئول سلول آنها بود. لیو روئیشو بسیار ریاکار است و عذر و بهانه‌های مختلفی برای قرار دادن مجدد خانم جیانگ تحت «نظارت ویژه» پیدا می‌کرد. دستیار سرپرست شو یومی یک روز در حال انجام وظیفه بود در حالی که زندانی ویی ووکوئی خانم جیانگ را به اتاق ملاقات آورد. تمرین‌کنندگان سابق لی شوئه و سان جیانگچون (کسانی که اعتقاد خود به دافا را انکار کرده بودند، گاهی اوقات به نگهبانان کمک می‌کردند تا تمرین‌کنندگان تسلیم‌ناپذیر را مورد آزار و اذیت قرار داده و آنها را متقاعد کنند) به ویی ووکویی پیوستند.
آنها خانم جیانگ را به سمت میز هل دادند، پارچه‌ای را در دهانش چپاندند، موهایش را کشیدند و دستانش را از پشت پیچاندند. آنها دست خانم ژیانگ را گرفتند و با حرکت‌دادن آن پنج جمله نوشتند که دافا و بنیانگذار آن را مورد توهین و افترا قرار می‌داد. خانم جیانگ نمی‌توانست نفس بکشد. او در اندام‌هایش احساس ضعف کرد و تقریباً از هوش رفت.
تمرین‌کنندگان سابق لو میدو و سانگ چونمی با تکرار دروغ‌های ح‌ک‌چ در تهمت‌زدن به فالون گونگ، سعی کردند خانم جیانگ را متقاعد کنند که از عقیده خود منصرف شود. لو به خانم جیانگ لگد زد و رهایش نمی‌کرد. از آن زمان خانم جیانگ کابوس‌های مداوم را تجربه کرده است. دستانش بی‌حس بودند و گاهی علائم فلج یک طرف بدن را نشان می‌داد. زندانی كویی لیلی و لیو ونچین برای خانم جیانگ شرایط سختی را ایجاد می‌کردند، او را مجبور می‌كردند گزارش‌های دیگری درباره افكار خود بنویسد و به او دستور می‌دادند كه سخنان توهین‌آمیز علیه دافا و بنیانگذار آن ابراز كند.
دو دوره دیگر از «نظارت ویژه»
نگهبان لیو روئیشو در ژوئن2019 خانم جیانگ را به‌خاطر امتناع از نوشتن گزارش‌های فکری در گوشه‌ای از سلول تحت «نظارت ویژه» قرار داد. او را وادار كردند كه روزهاي متوالي روي چهارپايه‌ای كوچك بنشيند و كوئي ليلي او را تحت نظر قرار می‌داد.
دو هفته قرار گرفتن تحت چنین سوءرفتارهایی ذهن خانم جیانگ را تغییر نداد. روزی نگهبان به خانم جیانگ گفت که آنها باید اثر انگشت او را بگیرند و او را در سلول نگه داشت. اما، نگهبان به جای اینکه گرفتن اثر انگشتش را انجام دهد، بسیاری از سرپرستان گروه‌ها و سر‌دسته‌ها را گذاشت وارد سلول شوند و با او صحبت کنند و آنها سعی می‌کردند او را متقاعد به نوشتن گزارش‌های فکری کنند. آنها از کاهش مجازات زندان به‌عنوان مشوق استفاده کردند اما وقتی به نتیجه نرسیدند، تهدید کردند که او را تحت «نظارت ویژه» قرار می‌دهند.
هیج اهمیتی نداشت که آنها چگونه تلاش می‌کردند، خانم جیانگ قصد نداشت گزارش فکر خود را بنویسد. لیو روئیشو عصبانی شد. او با همدستی زندانی تانگ ویوی، ژو هونگمان (قاتل) و چند نفر دیگر که در شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ تجربه دارند، با هم خانم جیانگ را به واحد ویژه در طبقه دوم کشاندند و برای چهارمین بار او را تحت «نظارت ویژه» قرار دادند.
دو تمرین‌کننده سابق مأمور شدند خانم جیانگ را وادار به انصراف از فالون گونگ کنند. در آن شب، نگهبان لیو فی نگاهی به فیلم دوربین نظارتی انداخت و به خانم جیانگ گفت: «نگاه کن. ما سیستم را کاملاً جایگزین کردیم اما دانلود ضبط‌ها را شروع نکرده ایم. هر زمان که بخواهم می‌توانم تو را تحت «نظارت ویژه» قرار دهم.»
زندانی ژانگ یائویون و دونگ لی بعداً وارد کار شدند. آنها خانم جیانگ را مرعوب کرده و مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. در حالی که ژانگ یائویون سر، صورت و چانه خانم جیانگ آماج ضربات قرار می‌داد، دونگ شو دوربین را از کار انداخت. خانم جیانگ احساس سرگیجه کرد.
خانم جیانگ اجازه استفاده از دستشویی را نداشت و زندانیان کاری می‌کردند که او از دستانش به‌جای ظروف برای خوردن غذا استفاده کند. گروهی از زندانیان به‌طور ناگهانی وارد واحد ویژه می‌شدند و از خانم جیانگ می پرسند كه آیا می‌خواهد گزارش را بنویسد یا خیر. آنها دهان او را با پارچه‌ای می‌بستند، در حالی كه سرش را هل می‌دادند، موهایش را كشیده و روی پاهای او لگد می‌زدند. دستان او را به پشت می‌پیچاندند و دست او را مجبور به نوشتن جملات توهین‌آمیز به دافا و بنیانگذار آن می‌کردند. این اعمال دست‌کم سه یا چهار بار در روز، حتی گاهی تا 9 بار تکرار می‌شد.
دست خانم جیانگ خونریزی کرد و بازوهایش آسیب دیدند. او نمی‌توانست آنها را حرکت دهد یا حتی آنها را لمس کند. زیر بغل و تمام بدنش کبود شده و دچار خراش‌های دردناکی بودند. اجازه استفاده از دستشویی را نداشت و دو بار در لباسش اجابت مزاج کرد.
شکنجه غیرانسانی
خانم جیانگ در هفتمین روز از «نظارت ویژه» در 7ژوئیه2019 بود که دستیار سرپرست شو یومی و نگهبانان جیانگ و هوآ لی در حال انجام وظیفه بودند. خانم جیانگ در آن روز تحت غیرانسانی‌ترین شکنجه‌ها قرار گرفت.
زندانی شو میائومیائو (از شهر زیبو، با بیش از 10 سال حبس)، دونگ شو (از لانگ‌کوئو) خانم جیانگ را بدون وقفه‌های طولانی یک‌ساعته بین هر جلسه آماج کتک قرار دادند. ضرب و شتم با فرکانس بالاتر و شدیدتر انجام می‌شد. هر دوی آنها بازوهای خانم جیانگ را پیچاندند تا اینکه تاندون‌های بازوی او پاره شد. گرچه با نگاه‌کردن ظاهری به بازوها نمی‌توان متوجه این آسیب شد، اما درد ناشی از آن جانکاه بود.
آنها دستان خانم جیانگ را به‌زور گرفتند تا اثر انگشتش را روی برخی از سندها حک کنند و بی‌رحمانه او را کتک زدند. خانم جیانگ نمی‌توانست خودش را سرپا نگه دارد و روی زمین افتاد. زندانیان برسر او فریاد کشیدند و به او گفتند که صاف بنشیند.
جلسه شکنجه تا ساعت 9 شب ادامه داشت و خانم جیانگ را از اتاق جلسه به سلول شماره 203، واحد ویژه کشاندند و روی زمین انداختند. زندانی کشیک آب روی زمین ریخت و خانم جیانگ را کشید تا روی چهارپایه کوچکی کنار دیوار بنشیند. طولی نکشید که خانم جیانگ دوباره روی زمین افتاد. پس از مدتی طولانی، توانست آرام آرام روی جعبه‌ای چوبی بخوابد تا استراحت کند.
خانم جیانگ لکه‌های بنفش و آبی روی صورت و سراسر بدنش داشت. نمی‌توانست بازوهایش را بالا بکشد و فقط می‌توانست آنها را در حالت آویزان نگه دارد. پوست زیر بغلش همه خراشیده بود. داخل بازوی راست او توده‌ای از خون به‌وضوح در زیر پوست جمع شده بود. سراسر بدنش با آثار کبودی، بریدگی و خراش پوشیده شده بود. زندانی کشیک تحمل نگاه‌کردن به او را نداشت.
خانم جیانگ درنتیجه ضرب‌وشتم دچار درد شدید شکم شد و درخواست کرد که به رئیس زندان مراجعه کند. او می‌خواست درباره شکنجه‌هایی که آماج آنها قرار گرفته بود صحبت کرده و به پزشک مراجعه کند. اما، صبح روز بعد سرپرست گروه جدیدی به نام جیانگ پینگ (که به‌خاطر کلاهبرداری به بیش از 10 سال محکوم شد) منصوب و درخواست خانم جیانگ رد شد. لیو یوان‌یوان، پرستار مرگز درمانی، با نادیده‌گرفتن درخواست خانم جیانگ، او را مورد دشنام و توهین قرار داد.
هنگامی که نگهبانان آن روز به محل کار خود آمدند، خانم جیانگ در مقابل لیو روئیشو قرار گرفت: «شما درباره قانون آگاهی دارید. مطابق قانون زندان چه باید کرد؟» سپس به او اجازه داده شد كه زخمهایش را با یخ کمپرس کرده و از آب گرم برای شستشو استفاده كند.
سرپوش‌گذاشتن بر سوءاستفاده به هنگام بازدید
شوهر خانم جیانگ در اواسط ماه ژوئیه، یک هفته پس از جلسه شکنجه، از او دیدار کرد. نگهبان لیو روئیشو به او گفت: «اگر شوهرت کبودی روی بدن تو را دید، فقط به او بگو که به‌طور تصادفی به دیوار برخورد کرده‌ای.»
در اتاق ملاقات، خانم جیانگ تلفن را با استفاده از دست چپ خود برداشت اما به‌خاطر درد در بازو نتوانست آن را برای مدتی طولانی نگه دارد. پس از چند بار انداختن آن، تلفن را با سر خود نگه داشت. هرچند برایش دردناک بود، خودش آن را نگه داشت و نمی‌خواست نگرانی بیشتری برای شوهرش ایجاد کند. او گفتگو را انجام داد و از حال فرزندشان و سایر اعضای خانواده پرسید. شوهرش دلش را نداشت که از اوضاع روانی وخیم پسرش به او بگوید و پاسخی مبهمی به او داد.
شوهر خانم جیانگ در یک لحظه به نگهبان لیو روئیشو مراجعه کرد و پرسید: «او چه نوع کارهایی سختی را باید اینجا انجام دهد؟» لیو که انتظار این سؤال را نداشت سرهم‌بندی کرد و گفت: « او مجبور نیست اینجا کار کند. فقط تلویزیون می‌بیند و مطالعه می‌کند.» خانم جیانگ با فکرکردن درباره آزار و شکنجه‌هایی که فقط یک هفته پیش تحت آنها قرار گرفت، جرئت نکرد که حقیقت را به شوهرش بگوید.
خانم جیانگ پس از ملاقات درحالی که شوهرش را تماشا می‌کرد که درحال ترک آنجا بود قلبش شکسته شد. او نمی‌دانست که این آخرین باری است که او را می‌بیند.
در بازگشت به واحد، نگهبان لیو روئیشو سطلی را دید که زیر یک دستگاه تهویه مطبوع قرار گرفته بود و قطرات در حال چکیدن در آن بودند. او از خانم جیانگ که در طول ملاقات حتی نمی‌توانست تلفن را نگه دارد، خواست که سطل پر از آب را خالی کند. خانم جیانگ به‌جای ریختن آن در محل تخلیه، برخی از علف‌های هرز خشکیده کنار جاده را آبیاری کرد.
یک هفته بعد، دستیار سرپرست شو یومی، زندانی جیانگ پینگ و لی شیا ترغیب کرد تا خانم جیانگ را وادار به نوشتن مطالبی کنند که دافا و بنیانگذار آن را مورد توهین و افترا قرار می‌دهد. خانم جیانگ با آنها همکاری نکرد.
نگهبان لیو روئیشو به دروغ به مدیر گزارش داد و گفت خانم جیانگ در حال اشاعه فالون گونگ است. خانم جیانگ تقریباً دو ماه تحت «نظارت ویژه» قرار گرفت. او سپس در اواسط سپتامبر در سلول شماره 206 با سایر تمرین‌کنندگان تسلیم‌نشده قرار گرفت. در طول شش ماه گذشته در زندان زنان شاندونگ، خانم جیانگ به دست زندانی لیو شیوچین و لی یوجی مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت.
(ادامه دارد.)
مقاله مرتبط:
خانم لی لی و خانم جیانگ تائو از استان شاندونگ به‌طور غیرقانونی محکوم شدند
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفا عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید و صراحتاً اعلام کنید که این مقاله از وب‌سایت مینگهویی است.