(Minghui.org) (ادامه از قسمت 1)

خانواده‌ای ازهم‌پاشیده

به‌محض اینکه رژیم کمونیستی دستور آزار و شکنجه را در سال 1999 صادر کرد‌، مصائب دو دهه‌ای خانم جیانگ آغاز شد. دست‌اندرکاران آزار و اذیت نه تنها زندگی او را دائماً رصد می کردند، بلکه او را مجبور به استعفا از سمت خود در مرکز خرید عصر جدید کردند. دستمزد او نیز توقیف شد.

او در مجموع، هفت بار به‌طور خودسرانه دستگیر شد، دو بار تحت شستشوی مغزی قرار گرفت، دو بار بازداشت شد، مجبور شد زادگاهش را ترک کرده و به مدت دو سال متواری باشد. در سال 2004 به سه سال کار اجباری و در سال 2017 به سه سال زندان محکوم شد.

آزار و شکنجه علیه خانم جیانگ فشار زیادی را به شوهر و پسرش تحمیل کرد، مخصوصاً وقتی پلیس به‌طور ناگهانی برای آزار و اذیت آنها می‌آمد. شوهر و پسرش دائماً از ترس دستگیرشدن خانم جیانگ در هر زمان، در وضعیتی حاکی از رعب و وحشت زندگی می‌کردند. نگرانی و ترس، بخشی از زندگی آنها شد.

پسر خانم جیانگ، آقای ژائو شیادونگ در سال 2001 در کلاس پنجم دبستان درس می‌خواند. یک روز در ماه اوت به‌محض اینکه خانم جیانگ به خانه رسید، پسرش به او گفت: «مادر. عجله کن، الان فرار کن! مأموران پلیس، هفت یا هشت نفر از آنها به دنبالت آمده بودند!» شوهرش هم به‌شدت عصبی بود و به او گفت که سریع برود.

خانم جیانگ برای جلوگیری از دستگیری از خانه خارج شد و طی دو سال بعدی به‌صورت متواری زندگی کرد. پلیس برای جستجوی او، شوهر، پسر و سایر بستگان او را از نزدیک تحت نظر گرفت و در طی آن مدت بیش از ده بار آنها را مورد آزار و اذیت قرار داد.

بعداً پلیس از محل زندگی  خانم جیانگ مطلع شد و پس از ماه‌ها پیگیری، او را در آوریل2003 دستگیر كرد. خانم جیانگ 58 روز بعد فرار کرد.

اما، ظرف کمتر از یک سال و نیم، خانم جیانگ مجدداً در اکتبر2004 دستگیر شد و تحت دوره‌ای دیگر از شستشوی مغزی قرار گرفت. یک ماه بعد در نوامبر2004، به سه سال کار اجباری محکوم شد.

در آن زمان، پسرش، ژائو شیاودونگ، کلاس هشتم بود. با رفتن مادرش، نمرات او به‌طرز چشمگیری کاهش یافت. ژائو ازآنجاکه پدرش مجبور بود کار کند اغلب در خانه تنها بود. پسری که زمانی برون‌گرا بود، به‌تدریج بیشتر و بیشتر درون‌گرا شد. او چند بار با گریه به پدرش گفت كه دیگر نمی‌خواهد به مدرسه برود. شوهر خانم جیانگ خودش مجبور بود از خانه و پسر جوان‌شان مراقبت کند. او مجبور بود فشار مالی را به دوش بکشد و با اظهارات کنایه‌آمیز و آسیب‌زای خانواده و دوستان روبرو شود.

وقتی خانم جیانگ در ژوئیه2007 آزاد شد، ژائو سال سوم دبیرستان بود. ژائو از شش سال دوره مدرسه‌اش یعنی از کلاس 5 تا 11 به مدت 5 سال از عشق و مراقبت مادرانه محروم بود. ازدست‌دادن مادر و نگرانی درخصوص او بخشی از زندگی پسر شد. دوران کودکی او غم انگیز بود. در دوران نوجوانی نیز ژائو از هیچ‌گونه شادی در زندگی برخوردار نبود. او از تنهایی، اضطراب و عزت نفس پایین رنج می‌برد.

ژائو در پایان سال آخر خود در آزمون‌های تعیین سطح کالج عملکرد خوبی نداشت و تصمیم گرفت برای تحصیل در کالج به کره برود. زندگی در یک کشور آزاد نگرانی و اضطراب او را کاهش نداد. او اغلب تماس می‌گرفت تا از وضعیت خانم جیانگ باخبر شود و ببیند حال او چطور است.

وقتی خانم جیانگ از او در کره دیدار کرد، آنها برای گردش به نزدیکی مدرسه ژائو رفتند. وقتی با هم قدم می‌زدند، ناگهان ژائو خانم جیانگ را گرفت و با حالت مشکوکی پرسید: «چه کاری انجام داده‌ای؟ به من بگو!» دیدن فعالیت روشنگری حقیقت تمرین کنندگان فالون گونگ در فرودگاه نیز احساس بسیار ناخوشایندی در ژائو ایجاد کرد. عصبی بود و مدام به اطراف نگاه می‌کرد. رفتار عجیب او خانم جیانگ را نگران کرد.

سلامت روانی ژائو همچنان رو به زوال بود تا جایی که خانواده‌اش مجبور شدند او را ‌در سال 2014 از کره برگردانند. او افسرده به نظر می‌رسید و به‌ندرت با کسی صحبت می‌کرد. نگاهی بد‌بینانه به زندگی داشت و فاقد انگیزه برای انجام کار بود. برای فرار از واقعیت، تمام روز بازی‌های ویدئویی انجام می‌داد. شوهر خانم جیانگ از دیدن پسرش در این وضعیت متنفر بود، اغلب او را لعن و نفرین می‌کرد و حتی کتکش می‌زد. ژائو نیز به نوبه خود به‌راحتی برانگیخته می‌شد و بلافاصله کنترل رفتارش را از دست می‌داد. فقط وقتی اوقاتش را با خانم ژجیانگ می‌گذراند، به نظر می‌رسید که حالش خوب است.

شوهر خانم جیانگ سردرگم و درمانده بود. او می‌دانست که فالون دافا تمرین خوبی است اما به‌خاطر آزار و شکنجه جرئت نمی‌کرد آن را انجام دهد. او که به‌شدت به کانالی برای تخیله فشار‌های روانی‌اش نیاز داشت، به خشونت روی آورد و شروع به بدرفتاری فیزیکی و کلامی با خانم جیانگ و پسرشان کرد.

پس از اینکه در آوریل2017 ازسوی یک روستایی در دهکده جوجیا از توابع شهرستان گوئوژوانگ به پلیس گزارش داده شد، خانم جیانگ به دست مأموران اداره پلیس گوئوژوانگ دستگیر شد. لی جیانگهوا، معاون رئیس پلیس، لیو جی از دفتر امنیت داخلی و گوئو یوچنگ از اداره 610، غارت خانه خانم جیانگ را رهبری کردند. آنها محل را زیر و رو کرده و وسایل شخصی او را توقیف کردند.

شوهر و پسر خانم جیانگ مورد ارعاب و تهدید قرار گرفتند ژائو بیش از حد هیجان‌زده بود و بر سر جمعیتی که جمع‌شده بودند فریاد زد: «مادرم به زودی برمی‌گردد!» وقتی خانم جیانگ همانطور که ژائو انتظار داشت برنگشت، پریشان‌خاطر شد و یکی از انگشتانش را برید.

شوهرش علاوه‌بر کار برای تأمین هزینه خانواده و تقاضای دادخواست در ادارات مختلف برای آزادی خانم جیانگ، مجبور بود از پسرشان که دچار بیماری روانی شده بود نیز مراقبت کند. دوستان و اعضای خانواده رفتارهای خصمانه‌ای با آنها داشتند و اظهارنظرهایی تند و زننده ابراز می‌کردند. او از نظر روانی و جسمی فرسوده شد. به نظر می‌رسید مجبور‌شدن به اینکه پسرش را به بیمارستان روانی بفرستد آخرین ضربه‌ای بود که این مرد را از پای درآورد، مردی که زمانی قوی و خوش‌بین بود. او در چهارمین روز از سال نوی چینی، تنها 42 روز قبل از آزادی خانم جیانگ در آوریل2020، خودکشی کرد.

قرارگرفتن تحت خوراندن اجباری در بازداشتگاه شماره 2 چینگدائو

شب بعد از دستگیری خانم جیانگ در 11آوریل2017، در اتاقی کوچک در اداره پلیس گوئوژوانگ نگهداری شد و توسط دو مأمور تحت نظارت قرار گرفت. معاون رئیس لی جیانهوا به او دروغ گفت: «فردا خانواده‌ات تو را به خانه می‌برند.»

خانم جیانگ آن شب نخوابید، غذا نخورد یا چیزی ننوشید. او دچار مشکل معده شد و بالا آورد. معاون رئیس و چند نفر دیگر او را صبح روز بعد برای معاینه فیزیکی به بیمارستان روستای جنوبی منتقل کردند و سپس او را به اداره پلیس بردند. روز بعد دو مأمور پلیس سعی کردند به‌زور از او اثر انگشت بگیرند. وقتی خانم جیانگ همکاری نکرد، آنها دست او را گرفتند و انگشت او را روی کاغذها فشار دادند. بند انگشت خانم جیانگ متورم شد.

خانم جیانگ بعدازظهر آن روز توسط معاون رئیس و دو مأمور دیگر، یک مرد و یک زن، به بازداشتگاه شماره 2 چینگدائو در شهر پودونگ منتقل شد. در‌حالی‌که معاینه بدنی انجام می‌شد، معاون رئیس خانم جیانگ را از نزدیک تحت نظر می‌گرفت و یک لحظه هم از او دور نمی‌شد. به نظر می‌رسید که پس از پذیرفتن او در بازداشتگاه بسیار خرسند بود: «ظرف یک هفته پرونده‌اش را به دادستانی ارسال کرده و دستور بازداشت را صادر می کنم.» خانم جیانگ فهمید که تمام اینها نقشه لی است. به او توصیه كرد كه مرتكب كار ناشایستی نشود اما لی نمی‌توانست کمترین اهمیتی به این موضوع بدهد، بیشتر خوشحال بود از اینکه قرار است ترفیع بگیرد.

خانم جیانگ را در سلولی با شش در فلزی قفل‌شده قرار دادند. به‌محض رسیدن او به آنجا، شش زندانی او را آماج سیخونک‌زدن قرار دادند، برهنه‌اش کردند و لباس زندانی را به او پوشاندند. وقتی نمی‌خواست موهایش را کوتاه کند، شش زندانی او را به زور به آرایشگاه بردند. به‌منظور اعتراض به چنین بدرفتاری، خانم جیانگ دست به اعتصاب غذا زد و سه روز اعتصاب کرد. او مورد آزار و شکنجه کلامی قرار گرفت و تهدید شد و هم‌سلولی‌هایش نیز در این آزار و اذیت دخیل بودند. سرپرست وانگ یوفانگ تلویزیون را خاموش کرد و حق خرید در فروشگاه را از همه گرفت که منجر به حمله هم‌سلولی‌هایش به او شد و سعی کردند او را مجبور به خوردن غذا کنند.

وقتی پرونده‌ خانم جیانگ به دادستانی رسید، برای حضور در جلسه احضار شد و از او خواستند که گزارش بازجویی را امضا کند. او توضیح داد که گناهی ندارد و از امضای مدارک خودداری کرد. یک دادستان زن به نگهبانان بازداشتگاه گفت: «او از امضای مدارک امتناع می‌ورزد. شما باید او را آزاد کنید.» یک نگهبان زن پاسخ داد: «آیا آنها (تمرین‌کنندگان فالون گونگ] همه از امضاکردن امتناع نمی‌کنند؟» خانم جیانگ را دوباره به سلولش منتقل کردند.

خانم جیانگ در اکتبر سال 2017 به سه سال زندان محکوم شد. او درخصوص این تصمیم تقاضای تجدید‌نظر کرد و دست به اعتصاب غذا زد. روز چهارم، نگهبان دو یونگی او را به بیمارستان منتقل کرد که در آنجا او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند. چند نفر از کارکنان، ازجمله یک کارگر مرد او را محکم نگه داشته بود در حالی که لوله تغذیه را وارد کرده و بیرون می‌کشیدند و این به عقب و جلو کشیده‌شدن لوله تغذیه 9 بار تکرار شد. لوله مذکور چند بار به داخل ریه او فرو رفت و باعث خونریزی شد. با‌این‌وجود، خوراندن اجباری ادامه داشت.

خانم جیانگ نمی‌‌توانست نفس بکشد و احساس می‌کرد که دارد می‌میرد. بعدازظهر دوباره خوراندن اجباری تکرار شد. در حالی که خانم جیانگ در اعتصاب غذا بود، زندانی لین نینگ که به جرایم اقتصادی محکوم شده بود، اغلب او را لگد می‌زد.

خانم جیانگ پس از سپری‌کردن تقریباً نه ماه در بازداشتگاه، در ژانویه2018 به زندان زنان شاندونگ در شهر جینان منتقل شد.

(ادامه دارد.)

مقاله مرتبط:

خانم لی لی و خانم جیانگ تائو از استان شاندونگ به‎طور غیرقانونی محکوم شدند

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفا عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید و صراحتاً اعلام کنید که این مقاله از وب‌سایت مینگهویی است.