(Minghui.org) با ورود آزار و شکنجه فالون گونگ به بیست و دومین سال خود در 2021، تعداد 27 مورد دیگر از مرگ تمرینکنندگان فالون گونگ بین ماه ژانویه تا مارس گزارش شد.
فالون گونگ، معروف به فالون دافا، یک روش معنوی سنتی است که بر اساس اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری بنا شده است. از آنجا که حزب کمونیست چین در ژوئیه1999 دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، تمرینکنندگان زیادی دستگیر، بازداشت، محکوم و شکنجه شدهاند. تا به امروز، بیش از 4500 مرگ و میر ناشی از آزار و شکنجه توسط وب سایتمینگهویی گزارش شده است. بهدلیل محاصره اطلاعات در چین هنوز موارد بیشتری تأیید نشده است.
در میان 27 مورد مرگ تازه تأیید شده، 11 مورد بین ژوئن تا دسامبر سال 2020 رخ داده است. 9 تمرینکننده دیگر در ژانویه2021، ۳نفر در فوریه و ۴ نفر در مارس درگذشتند.
این ۲۷ تمرینکننده، شامل 17 زن، اهل 16 استان و شهر مهم بودند. در حالی که بیشتر مناطق یک یا دو مورد مرگ را ثبت کردهاند، هیلونگ جیانگ و لیائونینگ به ترتیب 3 و 5 مورد مرگ گزارش کردهاند. به جز سه تمرینکننده که سن آنها مشخص نیست، 24 تمرین کننده دیگر بین 46 تا 85 سال داشتند.
دو نفر از تمرینکنندگان در حالی که بهخاطر ایمانشان دوره محکومیتشان را میگذراندند، در زندان درگذشتند. دو نفر دیگر نیز ماهها پس از آن که بهدلیل سو رفتار در وضعیت بحرانی قرار گرفتند در بازداشت فوت کردند.
بسیاری از 23 تمرینکننده دیگر در معرض دستگیریهای مکرر، آزار و اذیت بیوقفه و حبسهای طولانی قرار گرفتند. مردی۱۶ سال پس از فوت همسرش در اثر شدت آزار و شکنجه، درگذشت. یک زن و مادرشوهرش با فاصله دو ماه درگذشتند، در حالی که شوهرش برای اجتناب از دستگیری هنوز مخفی بود و برادرشوهرش محکوم شد.
در زیر مختصری دربارۀ برخی از این موارد ارائه شده است. لیست کامل 27 مورد را میتوانید دانلود کنید.
مرگ ناگهانی بانوی 76 ساله هنگام گذراندن دورۀ محکومیت
هنگامی که زندان شماره 2 زنان در استان یوننان ناگهان در اواسط ژانویه2021 به خانواده خانواده دینگ گویینگ اطلاع داد که او درگذشته است، آنها ضربه سنگینی را متحمل شدند. قبل از آن، خانواده خانم دینگ حتی نمیدانستند که وی بهخاطر اعتقاد به فالون گونگ محکوم شده است. زندان روز بعد باعجله جسدش را سوزاند. او 76 ساله بود.
خانم دینگ، ساکن شهر کونمینگ، استان یوننان، در تاریخ 28اوت2019 در خانهاش دستگیر شد. از آنجا که بازداشتگاه شهر کونمینگ ملاقات خانوادگی را برای خانم دینگ ممنوع کرده بود و مقامات هرگز اطلاعات جدیدی دربارۀ وضعیت پرونده او به خانوادهاش ارائه نکردند، آنها هنوز فکر میکردند که او در بازداشتگاه است و اغلب برای تقاضای آزادیاش به بخش امنیت داخلی مراجعه میکردند.
نگهبانی از زندان شماره 2 زنان استان یوننان به آنها اطلاع داد که خانم دینگ در 14ژانویه بهطور ناگهانی دچار «بیماری حاد» شد و در ساعت 8:53 صبح 15ژانویه درگذشت. زندان جسدش را در 19ژانویه سوزاند بدون اینکه توضیح زیادی دربارۀ وضعیت او بدهد. از آنجا که خانم دینگ قبل از دستگیری کاملاً سالم بود، خانواده وی مظنون بودند که وی ممکن است به دلیل سوءرفتار در دورۀ بازداشت، نه بهدلیل بیماری طبق ادعای زندان درگذشته باشد.
پس از فوت خانم دینگ، خانوادهاش حکم وی را دریافت کردند. وی در10ژوئیه2020 در دادگاه منطقه ووهوا به چهار سال حبس محکوم شد.
مردی 54 ساله که آزادی مشروط پزشکی او رد شده بود، دو ماه پس از زندانی شدن درگذشت
آقای یوئی کایون، متولد شهرستان یوچنگ، استان هنان، دو ماه پس از زندانی شدن بهدلیل ایمان به فالون گونگ درگذشت. او 54 ساله بود.
آقای یو در شهر هانگژو، استان ژجیانگ، جایی که چند سال گذشته در آن زندگی میکرد، در 21 اوت2020 دستگیر شد. پلیس هانگژو وی را به ارسال مطالب اطلاعاتی در مورد فالون گونگ متهم کرد.
آقای یوئی چهار ماه در اعتصاب غذا به سر برد و اغلب تحت خوراندن اجباری قرار میگرفت. پزشک بازداشتگاه نیز هر روز که آنجا حضور داشت داروهای نامعلومی را به او تزریق میکرد.
او در اواخر دسامبر سال 2020 به یک سال و چهار ماه حبس در زندان شماره 2 هانگژو محکوم شد. پس از انتقال به زندان اعتصاب را ادامه داد.
مقامات زندان خانوادهاش را از ملاقات با او منع کرده و باوجود شرایط وخیم او درخواست آنها برای آزادی به قید ضمانت پزشکی را رد کردند. زندان حتی ادعا کرد که آقای یوئی از روی عمد به خودش آسیب رسانده است.
در 24فوریه2021، زندان به خانواده آقای یوئی اطلاع داد که او تازه فوت کرده است. به گفته پسرش که جسد او را در بیمارستان دید، بسیار لاغر و نحیف شده بود. زندان هرگونه مسئولیت درقبال مرگ آقای یو را انکار کرد. آنها خانوادهاش را تهدید کردند که این موضوع را افشا نکنند وگرنه شغل خود را از دست خواهند داد. زندان به خانواده آقای یو بهعنوان تسویهحساب نهایی، 30هزار یوآن پرداخت کرد.
مرد شاندونگی در بازداشتگاه به کما رفت، و مرگ او پس از آنکه پلیس او را از دستگاه جدا کرد
در حالی که آقای یائو شینرن پس از سکته مغزی هنوز در کما بود، مقامات اتصال دستگاه تنفس مصنوعی به او را قطع و از بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان به مرکز سالمندان بدون تجهیزات پزشکی مناسب برای مراقبت منتقلش کردند. مرد 51 ساله یک هفته بعد درگذشت و همسر و تنها فرزندش را ترک کرد.
آقای یائو، ساکن شهر لانگکو، استان شاندونگ، در 22آوریل2020 ، تقریباً ده ماه پس از دستگیری در 3ژوئیه2019 حدود ساعت 9 شب دچار سکته مغزی شد.او در اوایل صبح 23آوریل در بیمارستان خلق شهر لانگکو تحت جراحی جمجمهبرداری قرار گرفت. دو روز بعد پزشک بر روی او عمل نایبُری انجام داد و او را به دستگاه تنفس مصنوعی وصل کرد.
وقتی همسر آقای یائو برای جویا شدن از وضعیت وی به بیمارستان رفت، پلیس مانع شد که پرستار و پزشک اطلاعاتی به آنها بدهند. آنها همچنین از نشان دادن تصاویر دوربین نظارتی آقای یائو، دربارۀ آنچه برای وی در بازداشتگاه اتفاق افتاده بود، خودداری کردند.
آقای یائو بعد از جراحی جمجمهبرداری
اگرچه آقای یائو پس از جراحی در کما باقی ماند، پلیس طی ۹ ماه بعد در خارج از بخش مراقبتهای ویژه ماند و از نزدیک شدن افراد به وی جلوگیری کرد.
مأموران پلیس محافظ آقای یائو در بیمارستان
در 4فوریه2021، پلیس و کارکنان بیمارستان آقای یائو را از بخش مراقبتهای ویژه خارج کردند و او را به مرکز سالمندان دونگجیانگ بردند که تجهیزات لازم برای مراقبت مناسب از او را نداشت. او حدود ساعت 1:40 بامداد 11فوریه درگذشت.
درگذشت مردی اهل هنان پس از نزدیک به یک سال و نیم حبس
پس از آنکه آقای گوئو بائوجون، از شهر ژنگژو، استان هنان، در 14مارس2021 در بازداشت درگذشت، نگهبانان بازداشتگاه شماره 3 شهر ژنگژو خانواده وی را از دیدن جنازهاش یا ارائه گزارش کالبد شکافی منع کردند.
آقای گوئو پس از گزارش بهدلیل توزیع مطالب اطلاعرسانی درباره فالون گونگ، در تاریخ 10نوامبر2019 دستگیر شد. وی در 13 ژوئن 2020 از طریق یک کنفرانس ویدیویی در بازداشتگاه محاکمه شد. تا آن زمان، او به مدت هفت ماه در اعتصاب غذا بود. نگهبانان در هنگام دادرسی لوله تغذیه را در بینی او نگه داشتند.
آقای گوئو در تاریخ 29ژوئن به دو سال حبس و 20 هزار یوان جریمه محکوم شد. وی از این حکم فرجامخواهی کرد، اما دادگاه موقت در 28 اوت حکم اولیه را تأیید کرد.
از آنجا که آقای گوئو اعتصاب غذایش را ادامه داد، وضعیت او همچنان رو به وخامت بود. در اوایل ماه دسامبر، حالش وخیم و در بیمارستان بستری شد.
در سوم دسامبر، سرانجام پسر و عروس آقای گوئو اجازه ملاقات با وی را در بیمارستان داشتند، این اولین بار از زمان دستگیری بیش از یک سال پیش بود. پسر آقای گوئو گفت که پدرش لاغر شده است. لبهایش بسیارخشک و پوستش ترک خورده و چشمهایش متورم شده بود.
مشخص نیست که آیا آقای گوئو قبل از مرگ هرگز به بازداشتگاه منتقل شده بود یا خیر. او 63 ساله بود.
مرگ مادر و همسر، حبس برادر کوچکتر، ترک خانه به اجبار برای اجتناب از آزار و شکنجه
آقای یوان گوانگوو در کمتر از سه ماه مادر و همسرش را از دست داد. برادر کوچکش به سه سال حبس محکوم شد. خود آقای یوان مجبور به زندگی دور از خانه است تا بهدلیل تمرین فالون گونگ مورد آزار و اذیت قرار نگیرد.
مادر آقای یوان، متوفی خانم لی کیئی
همسر فقید آقای یوان، خانم ژانگ کویکوی
آقای یوان54 ساله، ساکن شهرستان لیچوان، استان شاآنشی، تمرین فالون گونگ را در بهار 1997 شروع کرد. بلافاصله بعد از آن، میگرن، درد عصب سه قلو، زخم معده و بیماری کبدی که سالها او را رنج داده بودند، ناپدید شدند. همسرش خانم ژانگ کویکوی، برادر کوچکترش آقای یوان هویوو، همسر برادرش خانم لی یینگ و مادرشان خانم لی کایه، با دیدن تغییرات وی، همه تمرین فالون گونگ را شروع کردند.
دو برادر یوان در 22مه2000 دستگیر شدند. چهل روز بعد، به آقای یوان گوانگوو به ۲ سال و نیم حبس و آقای یوان هویوو به 2 سال کار اجباری محکوم شدند. در اردوگاه کار اجباری زازیه، زندانیان اغلب آقای یوان گوانگوو را لگدکوب میکردند. آنها او را در سلول انفرادی نگه داشته و روی تختی در وضعیت عقاب با بالهای گسترده میبستند. دو زندانی مأمور شدند تا شبانه روز او را تحت نظر بگیرند. نه به او اجازه خواب داده شد و نه در زمستان به او رواندازی میدادند. زندانیان گاهی ادرار او را جمع میکردند و داخل شلوارش میریختند.
تا سپتامبر سال 2001، سراسر بدن آقای یوان گوانگوو دچار گال و عفونت بود. نگهبانان او را مجبور کردند شش ماه روی زمین سیمانی بخوابد. نگهبانان در ادامه تلاش برای تحقیر او و مجبور کردنش به رهاکردن تمرین فالون گونگ، گاهی لباسهایش را در میآوردند و به او دستور میدادند در هنگام وقت ناهار برهنه در حیاط بایستد تا «ضدعفونی» شود.
پس از آزادی آقای یوان گوانگوو در ژوئیه2002 ، پلیس به آزار و اذیت وی ادامه داد. آنها او را تحت نظر قرار داده و به او دستور دادند كه مرتباً به آنها گزارش دهد و نمیگذاشتند که زندگی عادی داشته باشد.
این دو برادر مجدداً در تاریخ 30ژوئن2008 دستگیر شدند و پس از 15 روز بازداشت و هر یک از آنها به یک سال حبس در اردوگاه کار اجباری زائوزیه محکوم شد. پس از دو ماه ضرب و شتم و شکنجه، آقای یوان گوانگوو در آستانه مرگ بود و سپس آزاد شد.
آقای یوان و خانم ژانگ برای جلوگیری از آزار و اذیت بیشتر دور از خانه زندگی میکردند، اما در 17ژوئیه2014 هنگام کار در شهر شیان در حوالی ۹۷ کیلومتری خانه خود در لیچوان دستگیر شدند.
در طی بازجویی در ادارۀ پلیس، مأموران با لگد او را به زمین انداختند و در بینیاش آب ریختند. آنها همچنین دستهایش را از پشت و در بالا بهم بستند و مجبور به خم شدن کردند تا جایی که سرش زمین را لمس میکرد. سپس مأموری دستش را گرفت و اثر انگشتش را درپای سندی به زور ثبت کرد.
روز بعد آقای یوان را به بازداشتگاه منطقه یانتا بردند. پلیس جلوی در ورودی به صورتش سیلی زد و باعث شد گوش چپش برای همیشه شنواییاش را از دست بدهد. نگهبانان بازداشتگاه نیز وی را مورد ضرب و شتم قرار داده و به تخته چوبی بستند. آنها یک بار او را به مدت سه ماه با دستبند و پابند بسته بودند. وقتی دستبندها برداشته شد، او نتوانست دستانش را صاف کند.
آقای یوان در نتیجه شکنجه در 5فوریه2015 در شرایط بحرانی قرار گرفت. وی به مدت یک ماه در بیمارستان بستری و سپس به بازداشتگاه منتقل شد. پلیس پس از آنکه موفق به جمعآوری مدارک علیه او نشد، وی چهار ماه دیگر او را در زندان نگه داشت و در 19ژوئن2015 با قرار وثیقه آزادش کرد.
پلیس در تاریخ 28سپتامبر2019 وارد خانه آقای یوان شد. آنها او را روی زمین هل دادند، دستبند زدند و محل زندگیاش را جستجو کردند. مادر و همسرش در آن زمان بهشدت بیمار بودند. آنها چنان از پلیس ترسیده بودند که از هوش رفتند.
پس از مدتی احیا در بیمارستان، خانم ژانگ هوشیار شد و توانست با آقای یوان فرار کند.
مادر آنها خانم لی پس از ترخیص به همراه دخترش نقل مکان کرد. با این وجود پلیس مرتباً برای آزار خانواده بازمیگشت.
در تاریخ 29نوامبر2020 ، خانم لی در 75 سالگی درگذشت. دو ماه بعد خانم ژانگ در حالی که هنوز در حال فرار بود در 3فوریه2021 درگذشت.
زن و شوهر بهخاطر آزار و شکنجه ایمان مشترکشان به فاصله 16 سال از یکدیگر درگذشتند
مردی تنها در شهر دالیان، استان لیائونینگ، بهدلیل ایمان به فالون گونگ دو دهه تحت آزار و شکنجه قرار گرفت و در 20ژانویه2021 در 56 سالگی درگذشت. مرگ آقای یانگ چوانجون به دنبال دستگیریهای متعددش و دو حکم زندان در مجموع نُه سال اتفاق افتاد. همسرش که او نیز تمرینکننده فالون گونگ بود، پس از تحمل آزار و اذیت و شکنجه، 16 سال پیش درگذشت.
آقای یانگ، یكی از هماهنگكنندگان داوطلب مکان تمرین گروهی فالون گونگ در دالیان، هنگام شروع آزار و شكنجه بهعنوان هدف اصلی در لیست افراد تحت تعقیب قرار گرفت. در ساعت 4:15 بامداد 20ژوئیه1999، گروهی از مأموران وارد خانهاش شدند و او را دستگیر کردند.
معلوم نیست که بعد از اولین دستگیری آقای یانگ چه اتفاقی برایش افتاده بود. دفعه بعد، زمانی که در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا در سال 2000 نگهداری میشد، درباره آزار و اذیت او گزارش شد مبنیبر اینکه بهخاطر خستگی مفرط ناشی از کار سخت و توانفرسای اجباری، 10 ساعت از هوش رفت.
آقای یانگ بار دیگر در 24آوریل2002، دستگیر و برای چند ماه در بازداشتگاه یائوجیا نگه داشته شد. پلیس سعی کرد او را دوباره به اردوگاه کار ماسانجیا بفرستد، اما اردوگاه کار از پذیرش او خودداری کرد. گرچه پلیس پس از آن او را آزاد كرد، اما او را در حصر خانگی قرار داد و اجازه نداد سر كارش برود.
پلیس بهمنظور زندانیكردن آقای یانگ، مداركی علیه او جعل و ادعا كرد كه او درحال سازماندهی كنفرانس بینالمللی تمرینكنندگان فالون گونگ در دالیان بود.
طولی نکشید که آقای یانگ دوباره دستگیر شد. او در تاریخ 21ژانویه2003 در دادگاه منطقه گانجینگزی تحت محاکمه قرار گرفت. او هرگونه تخلف بهخاطر تمرین فالون گونگ را انکار و فاش کرد که پلیس برای گرفتن اعتراف از او سه روز او را با باتوم الکتریکی مورد ضربوشتم قرار داده و به او شوک اعمال کرده است. قاضی مخفیانه او را به 4 سال حبس در زندان دالیان محکوم کرد.
هنگامی که آقای یانگ برای ایستادگی در برابر آزار و اذیت دست به اعتصاب غذا زد، نگهبانان زندان او را در سلولی کوچک حبس کردند، تحت خوراندن اجباری قرار دادند و لوله تغذیه را در معدهاش باقی گذاشتند تا بیشتر متحمل درد و رنج شود.
آقای یانگ یک بار دیگر در 19ژوئن2007 دستگیر شد. او اغلب تا حدی شکنجه میشد که هشیاریاش را از دست میداد و خون بالا میآورد. هنگامی که برای معاینه به بیمارستان مرکزی دالیان منتقل شد، فشار خونش بسیار بالا بود.
دادگاه منطقه شیگانگ دو جلسه برای رسیدگی به پرونده او برگزار کرد، اما دادستان در ارائه مدرک موفق نبود. در سومین جلسه دادگاه که حتی دادستان در آن حضور نداشت، قاضی مستقیماً آقای یانگ را به پنج سال حبس در زندان دونگلینگ در شنیانگ محکوم کرد. او در دادگاه به این حکم اعتراض کرد، اما قاضی بهسرعت بدون گفتن حرفی آنجا را ترک کرد.
بانوی اهل لیايونینگ پس از دو دهه آزار و شکنجه به دلیل ایمانش در ۵۷ سالگی درگذشت
طی دو دهه آزار و شکنجه علیه فالون گونگ، خانم شیه دِوِن چهار بار دستگیر و دو دوره در اردوگاه کار اجباری حبس شده و تحت انواعواقسام شکنجهها، مخصوصاً در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا، قرار گرفته بود. او در نهایت تسلیم این شکنجهها شد و در 21ژانویه2021 در 57سالگی درگذشت.
خانم شیه دوین
آزارواذیت و شکنجه مداوم خانم شیه باعث شد زندگی والدین مسنش نیز توأم با ترس باشد. نهتنها خانم شیه، بلکه خواهر بزرگ و برادر کوچکش نیز بهدلیل اعتقاد مشترکشان به فالون گونگ، دستگیر شدند و تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.
پدر خانم شیه بر اثر آزار و شکنجۀ فرزندانش چنان به هم ریخت که پس از چهارمین دستگیری دخترش در سال 2004 بیمار شد. او سه سال با بیماریهایش دستوپنجه نرم کرد و دو ماه پس از آزادی خانم شیه از حبس سهسالهاش، درگذشت.
از آن زمان به بعد، خانم شیه با مادرش زندگی میکرد. در سالهای اخیر، او و مادرش خانهشان را فروختند و از محل زندگی اصلی خود دور شدند تا بیشتر از آن تحت آزارواذیت مداوم پلیس قرار نگیرند. مادرش که حدود 90 سال دارد، حتی نمیتواند یک روز هم در آرامش زندگی کند و اکنون با درگذشت زودهنگام خانم شیه ویران شده است.
بهرغم این واقعیت که خانم لیو شیوفانگ بهشدت بیمار بود، مقامات همچنان او را مجبور به امضای بیانیهای مبنی بر انکار فالون گونگ کرده و از او فیلمبرداری کردند. در غم و اندوه عمیق، وضعیت او به سرعت وخیم شد. او شش ماه بعد در 29ژانویه2021 در ساعت 8:55 شب درگذشت. او 68 ساله بود.
خانم لیو شیوفانگ
مرگ خانم لیو یک پایان غمانگیز برای مصائبی بود که وی در جریان آزار و شکنجه 22 ساله فالون گونگ متحمل شد، این ساکن شهر جیاموسی، استان هیلونگ جیانگ هشت بار دستگیر شد و همچنین به سه دوره حبس در اردوگاه کار اجباری و یک دوره زندان محکوم شد.
وی در حین بازداشت تحت انواع شکنجهها قرار گرفت، از جمله ضرب و شتم با تخته بامبو ضخیم، بستهشدن روی تخت در حالت عقاب با بالهای گسترده، نشستن اجباری روی یک چهارپایه کوچک بدون حرکت، ساعتهای طولانی بسته شدن دستها از پشت. هنگام تحمل شکنجه با دستبند بدنش از درد میلرزید، اما زندانیان برای افزایش درد و رنجش دستهای او را میکشیدند. او گفت که احساس میکرد یک ثانیه برایش هزاران سال طول میکشد.
بازآفرینی شکنجه: بستهشدن دستها با دستبند در پشت سر
پس از دستگیری در سال 2009، مأموران پلیس او را به مدت پنج روز روی نیمکت ببر بستند و به او اجازه ندادند تا سه روز غذا بخورد یا بخوابد. در نتیجه دچار بیاختیاری شد.
شوهر و پسر خانم لیو، که فالون گونگ را تمرین نمیکنند، بههمراه او دستگیر شدند. پلیس به صورت شوهرش سیلی زد و همچنین او را به مدت سه روز روی نیمکت ببر بست. آنها شوهرش را مجبورکردند که اثر انگشتش را روی برگهای بگذارد و او را برای مدت دو روز در بازداشتگاه حبس کردند. پسر خانم لیو نیز دو روز در بازداشت بود و یک روز روی یک صندلی فلزی بسته شده بود.
شوهر خانم لیو بهدلیل بازداشت و شکنجه دچار ضربه روانی شد. چشمانش بیرمق و گوشهگیر شده بود. حافظه او رو به زوال رفت و گاهی اوقات فراموش میکرد که در حال انجام چه کاری است. حتی چند سال بعد، او هنوز بهبود نیافت.
خانم لیو نیز در اثر شکنجه در زندان به نارسایی قلبی و فشار خون بالا مبتلا شد، اما نگهبانان به بهانه اینکه خانم لیو حاضر به رها کردن باورش به فالون گونگ نشد، از آزادیاش بهقید ضمانت پزشکی خودداری کردند.
خانم لیو پس از آزادیاش، با سلامتی ضعیف دست به گریبان بود. او در ژوئن2019 سکته کرد و بستری شد.
در کمپین آزار و اذیت «حذف کامل» که از اوایل سال2020 آغاز شد، مسئولین به خانه هر تمرینکننده فالون گونگ میرفتند و سعی میکردند آنها را وادار به رهاکردن ایمان خود کنند. آنها همچنین بهعنوان اثبات انجام وظیفه خود از او فیلمبرداری کردند. این آزار و اذیت وضعیت خانم لیو را وخیمتر کرد و شش ماه بعد درگذشت.
مرگ نظامی بازنشسته اهل جیانگسو پس از 11 سال در بستری بیماری بودن
آقای ژانگ چائوگوئی، ساکن شهر سوژو، استان جیانگسو، پس از یازده سال بستریبودن در وضعیت نباتی، در 30ژانویه2021 در سن 83 سالگی درگذشت.
آقای ژانگ، نظامی بازنشسته ارتش در شهر سوژو در استان جیانگسو، تمرین فالون گونگ را در سال 1997 آغاز کرد. پس از آنکه حزب کمونیست چین آزار و شکنجه فالون گونگ را در 20ژوئیه1999 آغاز کرد، آقای ژانگ در 21 ژوئیه برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به نزد مقامات شانگهای رفت. پس از بازگشت، لیو شوانگرونگ، رئیس دفتر امنیت داخلی منطقه پینگجیانگ، اقدام به دستگیری آقای ژانگ کرد، اما موفق نشد.
لیو برای چند بار از ارتش خواهان دستگیری آقای ژانگ شد، اما دوباره با اعتراض روبرو شد. وی سپس با مقامات سوژو و ادارۀ 610 محلی تماس گرفت و آنها را وادار به تحت فشارقراردادن ارتش برای دستگیری آقای ژانگ کرد.ادارۀ ۶۱۰ سازمان غیرقانونی است که برای آزار و شکنجه فالون گونگ ایجاد شده است.
تحت فشار مقامات، ارتش آقای ژانگ را بازداشت و وی را در مرکز شستشوی مغزی نگه داشت. او را وادارکردند که تقاضای بازنشستگی کند.
پس از بازنشستگی، ارتش به شستشوی مغزی و ارعاب وی ادامه داد. آنها همچنین از نزدیک زندگی روزانه او را زیر نظر داشتند. هنگامی که آقای ژانگ در سال نو چینی به شهر خود در مجاورت شهر یانگژو بازگشت، ارتش برای تعقیب او در کل سفرش افرادی را فرستاد.
در همان زمان، مدیر دفتر امنیت داخلی لیو، پلیس محلی و اعضای کمیته مسکونی هرازگاهی آقای ژانگ را مورد آزار و اذیت قرار داده و زندگی وی را زیر نظر داشتند. آزار و اذیت طولانی مدت و فشارهای روانی به وضعیت سلامتیاش آسیب رساند. او در اواخر سال 2010 ناتوان شد و بهخاطر از دست دادن کامل حافظهاش رنج میبرد. وی قبل از درگذشت در 30ژانویه2021 یازده سال در وضعیت نباتی بستری بود.
آقای ژانگ تنها شخصی در خانوادهاش نبود که بهدلیل ایمان به فالون گونگ هدف قرار گرفت. همسرش، خانم چنگ، ابتدا در ژوئیه2008 دستگیر و بهمدت دو ساعت بازداشت شد. وی بهدلیل توزیع مطالب فالون گونگ بار دیگر دستگیر و خانهاش در مارس 2012 غارت شد. پسر و دختر این زوج نیز پس از آزار و شکنجه به اتهام همدستی مجبور به طلاق شدند.
در طی یازده سالی که آقای ژانگ در بستر بیماری بود، ارتش از بازپرداخت هزینههای پزشکیاش خودداری کرد، اگرچه تحت پوشش بیمه درمانی آن بود. وقتی خانم چنگ خواستار بازپرداخت هزینههای پزشکی شوهرش شد، ارتش تهدید کرد که او را دستگیر و به زندان محکوم میکند.
صاحب مغازه خشکشویی 5 ماه و نیم پس از آزادی از زندان درگذشت
در 4مارس2021، یکی از ساکنین شهر یینگکو، استان لیائونینگ، کمتر از شش ماه پس از اتمام دوره پنج ساله حبسش بهخاطر تمرین فالون گونگ، درگذشت. خانم چن یونگچون 50 ساله بود.
خانم چن که یک خشکشویی را اداره میکرد، در 19اکتبر2015 بهدلیل طرح شکایت کیفری علیه جیانگ زمین به جرم آزار و شکنجه فالون گونگ دستگیر شد. در طول یک سال و هفت ماهی که در بازداشتگاه شهر یینگکو محبوس بود، نگهبانان او را سه بار در وضعیت عقاب با بالهای گسترده به یک تخته بستند زیرا او در اعتراض فریاد زد «فالون دافا خوب است.» او شبانه روز به تخته بسته شده بود و فقط در مواقعی که نیاز به استفاده از سرویس بهداشتی یا غذا خوردن داشت او را آزاد میکردند. وقتی او دوباره فریاد زد «فالون دافا خوب است» زندانیان دهانش را با پارچههای کهنه پُر کردند. نگهبانان همچنین زندانیان را تحریک کردند که آب داخل بینی او بریزند یا روی قفسه سینهاش بایستند.
خانم چن در اوایل سال 2017 به پنج سال حبس در زندان زنان شنیانگ محکوم شد. او مجبور بود هر روز ساعتهای متمادی کار کند و اجازه استفاده از توالت یا استراحت را نداشت. صدمات جسمی و روانی ناشی از شکنجه باعث کاهش سریع وزنش شد. او اغلب در حالت خلسه بود و اشتهایش را از دست داده بود. وی در سال 2019 با تشخیص دیابت و با وجود سه بار بستری در بیمارستان، وضعیتش بدتر شد.
در 18اکتبر2020، روزی که خانم چن آزاد شد، شوهرش از دیدن همسر لاغر و نحیفش بسیار ناراحت شد. او ضعیف شده بود و قادر به راه رفتن نبود. بهرغم وضعیتش، پلیس به آزار و اذیت او در خانه ادامه داد و او در ترس زندگی میکرد.
خانم چن پس از کمتر از شش ماه که با وضعیت سلامتی ضعیف دست و پنجه نرم کرد، در 4مارس2021 در بیمارستان درگذشت.
پس از اینکه حزب کمونیست چین در ژوئیه 1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، خانم کانگ چیانهوآ بارها دستگیر شد و تحت آزار و اذیت و نظارت قرارگرفت. او را برای دورهای به اردوگاه کار اجباری فرستادند و بهخاطر پابرجاماندن بر ایمانش در یک مرکز شستشوی مغزی حبس کردند. ترس و استرس باعث تنزل وضعیت سلامتیاش شد و در 56 سالگی در 12مارس2021 درگذشت.
چند ماه قبل از مرگش، پلیس دوربینهای نظارتی بیشتری را در ساختمانش نصب کرد تا او را تحت نظر داشته باشد.
خانم کانگ یکبار بهیاد آورد: «آزار و شکنجه فشار غیرقابل تصوری را بر خانوادهام وارد کرد. عذاب روانی ویرانگر بود. وقتی پدرم مجبور شد یکی از برگههای دستگیریام را امضاء کند، به گریه افتاد. این آزار و شکنجه صدمات سنگینی بر سلامتی او وارد کرد. قلب و ریههایش از کار افتادند و سرانجام درگذشت.
«پس از اینکه مادرم چند بار شاهد دستگیریام بود، هرزمان پلیس را میدید از ترس اینکه دوباره دستگیر شوم شروع به لرزیدن میکرد. او هر روز در ترس زندگی میکرد. در مورد دخترم، او پس از دستگیریام چندبار بهشدت گریه کرد.»
خانم کانگ، از شهر لانجو، استان گانسو، اولین بار در سال 2000 بهدلیل توزیع مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ دستگیر شد. در دسامبر سال 2000 در اردوگاه کار اجباری پینگآنتای به او یک سال و دو ماه فرصت داده شد. وی از نزدیک توسط زندانیان تحت نظارت قرار گرفت، مجبور به انجام کار فشرده و بدون مزد شد و مورد ضرب و شتم مکرر و شستشوی مغزی قرار گرفت. نگهبانان یک بار او را بهمدت طولانی در اتاق تاریکی آویزان کردند در حالیکه قدر به حرکت دادن دستانش نبود چند روز او را به همان حال رها کردند.
از آنجا که خانم کانگ حاضر به انصراف از فالون گونگ نشد، با پایان یافتن دوره حبس در اردوگاه کار اجباریاش، او را مستقیماً به مرکز شستشوی مغزی منتقل کردند. او چند ماه در آنجا بود.
پس از اینکه وی در سال 2015 شکایت کیفری علیه جیانگ زمین مطرح کرد، رئیس سابق رژیم کمونیستی که دستور آزار و شکنجه را صادر کرد، پلیس بهطور منظم شروع به آزار و اذیت او کرد.
در آوریل2019، پلیس دوربینهای نظارتی را در داخل آسانسور درساختمان محل سکونت خانم کانگ و نزدیک چراغهای خیابان نصب کرد، در حالی که لنز دوربین به سمت درِ ورودی آپارتمان او بود.
دو هفته بعد، شامگاه 28آوریل2019، خانم کانگ هنگام سفر به شانگهای دستگیر شد. پس از آزادی در 14مه، هر روز هنگام بیرون رفتن او را تعقیب میکردند.
پلیس در سپتامبر2019 یک دوربین نظارت کوچک در ورودی ساختمان آپارتمانش نصب کرد. دوربینهای نظارتی بیشتری در ورودی و طبقه اول و دوم آپارتمان وی در 6نوامبر2020 قرار داده شدند.
بانوی اهل لیائونینگ سه سال پس از تحمل ده سال زندان و شکنجه مداوم درگذشت
وقتی دورۀ محکومیت خانم وانگ سومی برای تمرین فالون گونگ در تاریخ 21ژوئیه2018 به پایان رسید، موهایش خاکستری، چهار تا از دندانهایش افتاده و هفت عدد لق شده و بیناییاش هم تار شده بود.
بهرغم وضعیت او، پلیس پیوسته او را اذیت میکرد و دستور میداد که اظهارنامهای مبنی بر رهاکردن فالون گونگ بنویسد. شوهرش رابطه نامشروع داشت و او را رها کرد و در یأس عمیقی تنهایش گذاشت. او نزد خواهرش ماند که از او مراقبت میکرد. پس از تقریباً سه سال دست به گریبان بودن با وضعیت سلامتی ضعیفش، این ساکن شهر شنیانگ، استان لیائونینگ در 12مارس2021 ، یک روز پس از بازگشت پسرش به خانه در ۵۹ سالگی درگذشت.
خانم وانگ در تاریخ 21ژوئیه2008 طی عملیات پاکسازی پلیس دستگیر و بعداً در دادگاه منطقهای شنبی به ده سال حبس محکوم شد.
در زندان زنان لیائونینگ، او مجبور شد حداقل 12 ساعت در روز کار کند و از 7 صبح تا 7شب بافتنی ببافد. سرشب او مجبور بود قبل از اجازه برای به رختخواب رفتن، تا ساعت 1 بامداد بیحرکت بایستد.
ازآنجاکه خانم وانگ در ایمانش ثابت قدم بود، نگهبانان زندانیان را تحریک کردند تا وی را تحت نظر و شکنجه دهند. بعضی از آنها او را به اندازهای از زمین آویزان میکردند که پاهایش از زمین فاصله گرفته باشد. گاهی اوقات موهایش را گرفته و بلند میکردند و سرش را داخل سطل پر از آب فرو میبردند طوری که وضعیت غرقشدگی را تجربه کند. دیگران هر روز به صورتش سیلی میزدند و رانهایش را نیشگون میگرفتند. حتی وقتی خانم وانگ مشغول کار اجباری بود، زندانیان گاهی او را بدون دلیل کتک میزدند.
یکی از زندانیانی که به جرم قتل زندانی شده بود، دهان خانم وانگ را به زور باز کرد و به دندانهایش فشار آورد. اگرچه ظاهراً هیچ آسیبی قابل مشاهده نبود، اما دندانهای خانم وانگ لق شد و درد گرفت.
زندانیان برای اینکه مانع خانم وانگ برای انجام تمرینات فالون گونگ شوند، اغلب حتی هنگام خواب دستهایش را از پشت میبستند. آنها گاهی ملافهها را پاره میکردند و او را روی تخت محکم میبستند. آنقدر محکم او را بستند که مچش آسیب دید. از آنجا که وی در اعتراض به آزار و شکنجه فریاد زد: «فالون دافا خوب است» ، زندانیان دهانش را با نوار چسب بستند.
با توجه به سوءرفتارهای بیوقفه جسمی و روانی، علاوه بر 12 ساعت کار اجباری در هر روز و رژیم غذایی نامناسب، مشخص شد خانم وانگ دچار قند خون پایین است. در نتیجه، در تاریخ 25ژانویه2012 به بخش سالمندان و معلولین در بخش 11 منتقل شد. نگهبانان همچنان او را مجبور به انجام کار بدون مزد کردند، این بار گوشپاککن درست میکرد.
در طول دورۀ حبسش، خانواده خانم وانگ بارها و بارها درخواست ملاقات با وی را داشتند، اما هر بار درخواستشان توسط نگهبانان رد شد. وقتی خواهرش او را بیرون از زندان سوار خودرو کرد، به سختی توانست زنی را که مقابلش ایستاده بود را بشناسد.
گزارش مرتبط:
مرگ ۸۳ تمرینکننده فالون گونگ براثرِ آزار و شکنجه ایمانشان در سال 2020
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وبسایت مینگهویی منتشر میشوند، توسط وبسایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپیرایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.