(Minghui.org) حزب کمونیست چین (حکچ) 22 سال است که فالون گونگ را تحت آزار و شکنجه قرار میدهد. بسیاری از مردم پوشش همهجانبه تبلیغات انزجارآمیز علیه فالون گونگ بهدست رژیم توتالیتر را در سالهای اولیه فراموش کردهاند. حتی برخی از بستگان و دوستان تمرینکنندگان فالون گونگ که در خارج از چین زندگی میکنند به تمرینکنندگان میگویند: «به چین برگردید و از چین دیدار کنید. چه کسی میگوید هنوز آزار و شکنجه وجود دارد؟ دیگر در اخبار حرفی از فالون گونگ نیست.» آیا درست است که دیگر در چین آزار و شکنجه وجود ندارد؟
بر اساس گزارش اخیر وبسایت مینگهویی، در نیمه اول سال 2021 گزارش داده شده که تعداد 9،470 تمرینکننده فالون گونگ در چین بهدلیل ایمانشان هدف قرار گرفتهاند. بدیهی است که حکچ در طول پاندمی، حتی از میزان آزار و شکنجه فالون گونگ نکاسته است.
این آزار و شکنجه با «جنبشی» به سبک انقلاب فرهنگی آغاز شد. در 10ژوئن1999، حدود یک ماه قبل از آغاز رسمی آزار و شکنجه بهدست حکچ، نهاد خاصی تأسیس شد و اداره 610 نام گرفت. آن نهادی فراقانونی برای اجرای سیاست آزار و شکنجه فالون گونگ است که کنترل کاملی بر امنیت عمومی و شعب قضایی دارد.
تأسیس اداره 610 اساساً آزار و شکنجه افراد خوب را به یک حرفه تبدیل کرده است، زیرا افرادی که برای این نهاد کار میکنند از طرف دولت برای سازماندهی و اجرای آزار و شکنجه، حقوق دریافت میکنند.
ادراه 610 درحالیکه «سازمانی حرفهای» برای حمله به تمرینکنندگان بیگناه و قانونمدار محسوب میشود، تمرینکنندگان را مستقیماً هدف قرار میدهد و کنترل شدیدی بر جریان رسانهها و اطلاعات اعمال میکند.
اداره 610 طی سالهای اولیه آزار و شکنجه، برای دامنزدن سریع به انزجار عمومی و جلب حمایت مردم از کمپین آزار و شکنجه علیه فالون گونگ، رسانههای تحت کنترل دولت را در راستای حمله به روشی مسالمتآمیز هدایت میکرد. نمایش زمان اصلیِ «گزارش فوکوس» از تلویزیون مرکزی چین (سیسیتیوی) که تحت کنترل دولت است، طی 42 روز بین 2 ژوئیه تا 31اوت1999، 30 قسمت را به تبلیغات علیه فالون گونگ اختصاص داد. همچنین این همان «گزارش فوکوس» است که بعداً «حقه خودسوزی میدان تیانآنمن» را در سال 2001 پخش کرد تا بیاعتمادی و نفرت مردم چین را نسبت به تمرینکنندگان تقویت کند.
اما درحالیکه آزار و شکنجه پیشرفت میکرد، حکچ رویکرد دیگری را اتخاذ کرد. آنها بهجای راهاندازی کمپینهای آشکارتر تبلیغاتی، آزار و شکنجه را زیرزمینی کردند تا آن را از دید مردم چین دور نگه دارند.
با سانسور شدید اطلاعات، اکثر مردم هیچ اطلاعی از آزار و شکنجه درحالوقوع ندارند، مگر اینکه خودشان تمرینکننده باشند یا اعضای خانوادهای داشته باشند که فالون گونگ را تمرین میکنند. هرچه تعداد بیشتری از مردم درباره آزار و شکنجه بیتوجه باشند، حکچ در خصوص آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ آشکارتر عمل میکند.
اداره 610 بدون نظارت عمومی، در «جنایات حرفهای» خود، حتی بیپرواتر شد، درحالیکه سیاستهای اصلی آزار و شکنجه را اجرا میکرد تا «آنها [تمرینکنندگان] را از نظر جسمی نابود کند، اعتبارشان را از بین ببرد و آنها را از نظر مالی ورشکسته کند.»
جنایات حکچ در طول سالهای متمادی علیه تمرینکنندگان فالون گونگ، بیش از حدی است که بتوان فهرستشان کرد.
یکی از وحشتناکترین جنایات حکچ در طول این آزار و شکنجه، برداشت اجباری اعضای بدن تمرینکنندگان زنده فالون گونگ بوده است. یک از خودیها در مارس2006 این شرارت بیسابقه را برای جهانیان آشکار کرد.
اندکی پس از آغاز آزار و شکنجه، تعداد عملهای پیوند عضو در چین رشد چشمگیری را تجربه کرد و چین علیرغم اینکه هیچ سیستم اهدای عضوی نداشت، به محبوبترین مقصد برای «توریسم پیوند عضو» تبدیل شد. شاهدانی كه بعداً شهادت دادند اظهار کردند كه تمرینکنندگان فالون گونگ هدف اصلی تأمین اعضای بدن هستند.
این خط کشتار مخفیانه در مقیاس بزرگ، تنها درصورتی امکانپذیر است که اداره 610 بیمارستانها، بازداشتگاهها و اغلب اوقات شعب نظامی را بهطور همزمان بسیج کرده باشد.
در این جنایت، پزشکان و پرستاران که برای نجات جان مردم آموزش دیده بودند، به قاتلانی بیرحم تبدیل شدند. شاید از نظر آنها، زندگی تمرینکنندگان فالون گونگ چیزی نیست نبود جز قدمگذاشتن روی سنگهایی برای بهدستآوردن سرمایه سیاسی و کسب ثروت. بنابراین سیاست آزار و شکنجه حکچ، برداشت اجباری اعضای بدن را بخشی از «حرفه» آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ ساخت.
شن ژونگیانگ، مدیر سابق مرکز پیوند عضو در بیمارستان مرکزی شماره 1 تیانجین و مؤسسه پیوند کبد بیمارستان عمومی پلیس مسلح، از زمان آغاز آزار و شکنجه، در حمله به فالون گونگ فعال بوده است.
ژنگ شوسن، رئیس سابق بیمارستان شماره 1 وابسته به دانشگاه ژجیانگ و مدیر سازمان تهیه اعضای بدن چین، نیز بین سالهای 2007 و 2017 ریاست «انجمن ضد فرقه چین» در استان ژجیانگ را بر عهده داشت، و مسئول تولید و گسترش تبلیغات افتراآمیز علیه فالون گونگ، هم در داخل چین و هم در خارج از کشور، بود.
هوانگ جیِفو، معاون سابق وزیر بهداشت، در مصاحبه با دیلی پیپلز (بزرگترین روزنامه دولتی در چین) در سال 2001 اظهار کرد: «نبرد با فالون گونگ یک جنگ جدی سیاسی است و نباید به مشتی از اعضای اصلی آن رحم کنیم.»
این «متخصصان پزشکی» بیرحم که فریب تبلیغات انزجارآمیز حکچ را خوردهاند و تحت فرهنگ حزب شستشوی مغزی شدهاند، سرشت انسانی و اخلاق حرفهای خود را از دست دادهاند.
وظیفه اصلی دیگر اداره 610، علاوه بر «ازبینبردن تمرینکنندگان از نظر جسمی،» میزبانی مراکز شستشوی مغزی در تلاش برای سرکوب ایمان تمرینکنندگان فالون گونگ است که اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری را دنبال میکنند. طبق اطلاعات جمعآوریشده وبسایت مینگهویی، 3600 مرکز شستشوی مغزی مستند در سراسر چین وجود دارد، که در آنجا تمرینکنندگان تحت شکنجه و فشار قرار میگیرند تا ایمانشان را رها کنند.
اداره 610 «مربیانی حرفهای» را استخدام کرد تا تلاش کنند تمرینکنندگان را مجبور به رهاکردن باورشان کنند. این افراد معمولاً جلساتی را ترتیب میدهند تا تجربیات خود را در شكنجه و شستشوی مغزی تمرینکنندگان با هم به اشتراک بگذارند، و به این وسیله به نرخ «تبدیل» بالاتری دست یابند. یکی از روشهای شکنجه که مؤثرترین روش تلقی میشود، محرومیت طولانیمدت از خواب است که ممکن است تمرینکنندگان را به فروپاشی ذهنی سوق دهد، اما صدمات جسمی قابلمشاهدهای برجای نمیگذارد.
در آگهی استخدام منتشرشده در سال 2014 از سوی اداره 610 در شهر بینژو، استان شاندونگ، از همه افرادی که بهتازگی از کالج فارغالتحصیل شده بودند و کمتر از 28 سال داشتند و عضو حزب کمونیست چین بودند، دعوت به همکاری شده بود. آیا غمانگیز نیست که جوانان آیندهدار به «حرفهای» برای آزار و شکنجه افراد خوب بپیوندند؟
چنگ دونگشیائو، رئیس اداره 610 در منطقه گولو، شهر نانجینگ، استان جیانگسو، یکی از این «آزار و شکنجهگران حرفهای» است. او بیش از یک دهه از عمرش را صرف شستشوی مغزی تمرینکنندگان فالون گونگ کرده است. او یک بار گفت: «در جهان هیچجای دیگری مانند کشور ما وجود ندارد که چنین سیستم شستشوی مغزی گستردهای را در تمام سطوح دولت ایجاد کند.» او ادعا كرد كه يكی از موفقترين تجربياتش برگزاری «جلسات شستشوی مغزی تکنفره» تمرینکنندگان بوده است.
فعالیتهای شستشوی مغزی اداره 610 علاوه بر هدف قراردادن تمرینکنندگان، به هر گوشه جامعه، ازجمله مدارس ابتدایی نیز گسترش یافته است.
در تاریخ 6دسامبر2017، اعضای اداره 610 در سطح استان، شهر و بخش در بخش جو در استان شاندونگ به مدرسه ابتدایی شماره 3 بخش جو رفتند تا تأثیرات کمپین تبلیغاتی علیه فالون گونگ را بر دانشآموزان بررسی کنند.
حکچ هرگز از گسترش سیاست آزار و شکنجه خود به خارج از چین نیز دست برنداشته است. برای نمونه، توافقنامه مشترک صادرشده در تاریخ 30مارس2021 از سوی وزارت امنیت عمومی چین و وزارت امنیت دولت چین برای نامگذاری وو شیوها بهعنوان رئیس «شعبه کمپین ضد فالون گونگ در آمریکای شمالی» است.
در سطح کشور، اداره 610 هر چند سال یک بار میزبان رویدادهای ویژهای نیز است که فالون گونگ را اهریمنی جلوه میدهند و انزجار عمومی را علیه تمرینکنندگان برمیانگیزند. برخی از این نمونهها عبارتند از «آموزش ضدفرقه» در سال 2004، «نبرد آموزش تبدیل و اتحاد» در سال 2010 و 2012، «کارت تعهد خانواده در ردکردن فرقهها» در سال 2011، «نبرد قاطع برای تبدیل طرفداران فالون گونگ» در سال 2013 تا سال 2015، کمپین «مراجعه به درِ منازل» در سال 2017 و جدیدترین کمپین «صفر کامل» در سال 2020 و 2021. همه اینها برای اعمال فشار بر تمرینکنندگان، محرومکردن بیشتر آنها از حقوق پایهای و دزدیدن معیشتشان است.
برای «شکنجهگران حرفهای» در سیستم اداره 610، مسیر شغلی آنها بر اساس «آزار و شکنجه حرفهای» افرادی بنا نهاده میشود که تلاش میکنند «حقیقت، نیکخواهی و بردباری» را دنبال کنند.
با وجود نابودی فیزیکی وحشیانه و سرکوب ذهنی که طی 22 سال گذشته علیه تمرینکنندگان استفاده شده است، اکثر تمرینکنندگان هنوز بر ایمان خود ثابتقدم هستند.
چنگ دونگشیائو، رئیس اداره 610 در نانجینگ که در بالا به او اشاره شد، یک بار اعتراف کرد که «تغییر ایمان یا روح شخص بسیار دشوار است. پس از سالهای بسیار زیاد تلاش، شدت (نبرد علیه فالون گونگ) که با آن روبرو هستیم بهبود نیافته، بلکه حتی بدتر هم شده است.»
در سند داخلی دیگری که کمیته خیابان شینگدونگ در شهر داندونگِ استان لیائونینگ در 26ژانویه2021 صادرش کرد و به دست اپک تایمز رسید، آمده است: «خیابان ما بهدلیل تعداد زیاد طرفداران فالون گونگ که هنوز باید تبدیل شوند، با فشار زیادی روبرو است. ضروری است که کمیته امور سیاسی و حقوقی خیابان وضعیت دشواری را که با آن روبرو هستیم تصدیق کند.»
سام براونبک، سفیر کبیر سابق آزادی مذهبی بینالمللی، در بیانیه ویدئویی در سال 2020 گفت: «حزب کمونیست چین در جنگی است که پیروزش نخواهند شد [زیرا] این جنگی است که تلاش سایر دولتها در آن برای آزار و شکنجه مردم مؤمن ناموفق بوده است. این همیشه ناکام میماند، [زیرا] روح از دولت قویتر است، اعتقاد شخص از کسی که میخواهد به او ستم کند، قویتر است.»
این آزار و شکنجه پس از 22 سال همچنان ادامه دارد و ادراه 610 و سایر نهادهایی که آزار و شکنجه را سازمان میدهند همچنان فعال هستند. فقط وقتی افراد بیشتری، ازجمله «شکنجهگران حرفهای،» ماهیت شیطانی حزب کمونیست چین را درک میکنند، آنها میتوانند به توقف آزار و شکنجه کمک کنند؛ آزار و شکنجهای که درحال نابودسازی بنیان اخلاقی جامعه چین است.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وبسایت مینگهویی منتشر میشوند، توسط وبسایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپیرایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی است.