(Minghui.org) (ادامه قسمت 2)
علاوه بر این، اداره 610 کمپینهای مختلفی را برای بدنامکردن فالون گونگ و برانگیحتن انزجار راهاندازی کرده بود. برای نمونه، «یکمیلیون امضا [برای حمایت از آزار و شکنجه]،» «هرکسی موضعش را [علیه فالون گونگ] انتخاب میکند» و «کارت تعهد [تعهد به حمایتنکردن از فالون گونگ]» برای افترازدن به فالون گونگ راهاندازی شدند.
اداره 610 برای دستیابی به هدف آزار و شکنجه، جمعآوری اطلاعات مربوط به فالون گونگ را وظیفهای اصلی در نظر گرفته است.
برای نمونه، ادارۀ ۶۱۰ شهر چینگژو در استان شاندونگ حوالی سال 2010 کاربرگهای خاصی را برای هدفقراردادن تمرینکنندگان فالون گونگ تهیه کرد. این کاربرگها باید طبقهبندی میشدند و شامل جداول زیادی بودند که با اطلاعات درباره تمرینکنندگان محلی پر میشدند. آنها که در مراکز مدیریت جامع و حفظ ثبات در سطح دهستان (یا خیابان) توزیع میشدند، دارای سه بخش بودند.
بخش اول مربوط به اطلاعات پایهای هر یک از تمرینکنندگان بود که بر اساس آن، هر تمرینکننده در یکی از 7 طبقهبندی فهرست میشد: 1) فردی که مدتی طولانی خارج از شهر خود بوده است، با ثبتنام محلی خانوار. 2) در لیست «تحت تعقیب» قرار داشته و در مکانهای دیگر اقامت دارد. 3) کارکنان «خارج از کنترل.» 4) افرادی که زمانی برای ایجاد دردسر (به معنی «دادخواهی برای فالون گونگ») بیرون رفتهاند. 5) کارکنانی که هنوز تبدیل نشدهاند. 6) کارکنانی که قبلاً زندانی یا به اردوگاههای کار اجباری فرستاده شدهاند. 7) کارکنان کلیدی که قابلاعتماد نیستند.
بخش دوم شامل اطلاعات درباره افرادی بود که هدفهای اصلی آزار و شکنجه بودند (عکسی از تمرینکننده مورد هدف به این بخش ضمیمه میشد).
بخش سوم سوابق دیدارها بود که باید به تفصیل شرح میداد وقتی پلیس یا سایر عوامل دولت محلی به دیدار هریک از تمرینکنندگان رفته، آن تمرینکننده چه گفته یا چه چیزی نوشته است.
همه این اطلاعات بسیار حیاتی بودند زیرا اداره 610 براساس آنها، تصمیمات آزار و شکنجهاش را اتخاذ میکرد. بهطور دقیقتر، این اطلاعات به اداره 610 کمک میکرد که تصمیم بگیرد چه کسی را تحتنظر قرار دهد، چه کسی را دستگیر کند، چه کسی را به مراکز شستشوی مغزی بفرستد، و غیره.
آزادی عقیده یکی از حقوق اساسی بشر است که قانون اساسی چین از آن محافظت میکند. با وجود این، اداره 610 با جعل انواعواقسام دروغها برای افترازدن به فالون گونگ، مقامات حکچ را در همه سطوح بهسوی مشارکت در آزار و شکنجه سوق داده است. در نتیجه، این سرکوب نظاممند، نهادینه و جامع شد. بهطور خاصتر، آن شامل ایجاد رهبری سازمانی، تنظیم سیاستها و قوانین، ایجاد تیمهای سازمانی، انجام وظایف برای آزار و شکنجه فالون گونگ، نظارت بر تمرینکنندگان فالون گونگ، برگزاری کلاسهای شستشوی مغزی و سایر موارد است.
در میان آنها، یک روش بسیار شرورانه، مرتبطکردن آزار و شکنجه فالون گونگ با عملکرد مقامات است. اداره 610 معیارهایی را برای ارزیابی «عملکرد» نهادهای دولتی مرتبط طراحی کرد. در زیر یک جدول امتیازات ارزیابی مربوط به اداره 610 منطقه وِیچنگ از شهر شیانیانگِ استان شآنشی ارائه شده است.
جدول امتیازات ارزیابیِ اداره 610 منطقه ویچنگ از شهر شیانیانگ در استان شآنشی (بهدستآمده از اینترنت در تاریخ 15آوریل2008)
تصویر بالا (به زبان چینی) نشان میدهد که نرخ تبدیل 75درصد برای سازمانی دولتی 20 امتیاز کسب میکند و اگر هیچ تمرینکننده محلی فالون گونگ برای دادخواهی به پکن نرود، آن نهاد 10 امتیاز بهدست میآورد. میتوانیم ببینیم که حکچ مشارکت در سرکوب را با عملکرد مقامات مرتبط کرده است.
چنین «ارزیابیای» نشان میدهد که اداره 610 آزار و شکنجه فالون گونگ را نهادینه کرده است. به این ترتیب، مقامات را در همه سطوح مجبور میکند که هم تحت فشار زیاد و هم از طریق انگیزههای مالی مشارکت کنند. این نشان میدهد که آزار و شکنجه بسیار سازمانیافته، نهادینهشده و نظاممند است. نشان میدهد این سرکوب گسترده و عمیق نیز است.
کنترل پیاِلاِیسی و اداره 610 بر اجرای قانون، دادستانی، دادگاه و دادگستری جامع و کامل است. آن رازی آشکار است که اداره 610 نتیجه پروندههای فالون گونگ را دستکاری میکند که وظایفی سیاسی به نظر میرسند. کیفرخواست، محاکمه و صدور حکم فقط بهطور سطحی انجام میشود درحالیکه نتیجه را اداره 610 مدتها پیش مشخص کرده است. بسیاری از قضات صریحاً اعتراف کردند که چون اداره 610 حرف آخر را میزند، نمیتوانند تصمیمی اتخاذ کنند.
حکچ فالون گونگ را دشمن شماره یک میداند. در موارد بسیاری، مقامات اداره 610 صریحاً گفتند که در خصوص پروندههای فالون گونگ، فقط سیاست را در نظر میگیرند، نه قوانین را. بسیاری از قضات نیز گفتند که هنگام رسیدگی به چنین مواردی از قانون پیروی نمیکنند.
برای نمونه، دادگاه چیانآن در استان هبی چند تمرینکننده را در 6دسامبر2009، به زندان محکوم کرد، ازجمله خانم لیانگ شیولان (8 سال)، خانم ژانگ لیچین (7.5 سال)، خانم شائو لیانرونگ (7.5 سال)، خانم لی شیوهوا (7 سال)، آقای سان یونگشنگ ( 7 سال)، و آقای یانگ ژانمین (7 سال). وقتی اعضای خانواده این تمرینکنندگان بعداً درباره محکومیت نابهحق آنها پرسوجو کردند، قاضی پرونده فنگ شیائولین گفت که هیچ قانونی در خصوص پروندههای فالون گونگ صدق نمیکند.
علاوه بر «سیاست بالاتر از قانون،» اداره 610 با مداخله در جلسات دادرسی، محاکمهها، دفاعیه وکلا و محکومکردن، قوانین را نیز زیر پا میگذارد و آنها را دستکاری میکند.
بسیاری از قضات در جمع مردم به وکلای مدافع و خانواده تمرینکنندگان گفتند که حکمها را اداره 610 صادر کرده است، نه خودشان. اغلب اوقات، اداره 610 بهطور مخفیانه و از پیش دوره حبس را تعیین کرده است. قضات در طول دادگاه نمایشی فقط دستورالعملها را دنبال میکردند. گاهی اداره 610 حتی بهطور مستقیم در جلسه دادرسی دادگاه دخالت میکرد.
برای نمونه، دادگاه شنبیشین در شهر شنیانگِ استان لیائونینگ، در طول دو دادگاه در دسامبر2008، یكی در اول دسامبر و دیگری در 9دسامبر، چهار تمرینكننده را محكوم كرد. در میان تمرینکنندگان محکومشده، آقی وانگ سومی به 10 سال حبس، آقای شی چانگهای به 11 سال حبس، آقای سان یوشو به 8 سال حبس و آقای هوئو دفو به 6 سال حبس محکوم شد. مقامات دادگاه گفتند که این دورههای زندان را اداره 610 از قبل تعیین کرده بود، و آنها نقشی در آن نداشتند.
سون یونگگانگ در آن زمان رئیس تازهمنصوبشده اداره 610 در منطقه شِنبِیشین بود. پیش از آن، او در کمیته مدیریت رودخانه پوهه کار میکرد و در آنجا فعالانه در آزار و شکنجه مشارکت داشت. خانم وانگ سومِی پس از دستگیری گفت كه اعتقاد به اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری جرم نیست و خواستار آزادی فوری شد. سون بهعنوان رئیس تازهمنصوبشده اداره 610 مشتاق جمعآوری سرمایه سیاسی بود و فریاد زد: «به 10 سال حبس محکومت میکنم!» با این حکم، خانم وانگ 10 سال زندانی شد.
اداره 610 در ارتش نیز وجود دارد، اما اطلاعات کمی درباره آن به بیرون درز کرده است. مشارکت ارتش در آزار و شکنجه باید قبل از مشارکت دولتهای محلی باشد، زیرا حکچ همیشه ارتش را بهشدیرترین روش کنترل کرده و اغلب از آن بهعنوان الگویی برای غیرنظامیان استفاده میکند تا در کمپینهای مختلف دنبالش کنند. وقتی جیانگ آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، میخواست آنچه ارتش انجام میداد به کل ملت گسترش دهد و هدفش را از طریق ارتش پیش ببرد.
بالاترین سطح اداره 610 در ارتش وابسته به بخش سیاسی کلی ارتش است. نخستین رئیس آن، یو یونگبو، رئیس وقت جیپیدی بود. معاون رئیس، معاون جیپیدی بود که هم مسئول بازرسی انظباطی و هم کار پیاِلاِیسی بود. بنابراین، سطح آن به بالایی جیپیدی بود. به همین دلیل، بهراحتی میتوانست اعضای مورد نیاز را جذب کند.
علاوه بر این، اداره 610 در نیروهای زمینی، دریایی و هوایی ارتش آزادیبخش خلق راهاندازی شد و همه سطوح ارتش، لشکر، تیپ تا هنگ را پوشش داد.
جلسه سطح بالا
مدت کوتاهی پس از رویداد خودسوزی صحنهسازیشده در 23ژانویه2001، یو یک جلسه سطح بالای اداره 610 را با دستور جیانگِ دیکتاتور برگزار کرد. این جلسه بهطور مخفیانه در دپارتمان امنیت جیپیدی برگزار شد و اجازه ضبط و عکاسی داده نشد. طبق اطلاعات داخلی، شرکتکنندگان در این جلسه اعضای اصلی اداره 610 بودند. یو میزبان جلسه بود و کمتر از 30 نفر دعوت شدند. یو ابتدا خلاصهای از آنچه ارتش برای سرکوب فالون گونگ انجام داده بود و برنامه برای گام بعدی، ارائه داد. سپس جیانگ سخنرانی کرد.
در طول جلسه، جیانگ به ارتش دستور داد که در آزار و شکنجه نقش رهبری را به عهده بگیرد و الگو باشد. همه کارکنان ارتش که فالون گونگ را تمرین میکردند باید بدون استثنا «تبدیل» میشدند. تبدیل باید کامل میبود و ارتش نیاز داشت متخصصان و اساتیدِ تبدیل خودش را تهیه کند. آنهایی که در تبدیل مشارکت داشتند باید قاطع، مصمم و سختگیر میبودند. هر زمان که نیاز بود، انواع مختلفی از روشها میتوانست استفاده شود. آنها نمیتوانستند خودنمایی کنند و فقط باید در سکوت کارها را انجام میدادند. تنها هدف، مجبورکردن تمرینکنندگان به رهاکردن فالون گونگ بود. تا زمانی که این هدف محقق نشود، آن باید ادامه یابد. برای ترویجش، افراد درگیر در تبدیل پاداش میگرفتند.
آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ بهدست ارتش وحشتناک است. اما بهدلیل کنترل شدید اطلاعات، اطلاعات کمی در این خصوص وجود دارد. وبسایت مینگهویی یک بار گزارش داد که چگونه یک تمرینکننده در سطح رئیس بخش وابسته تحت آزار و شکنجه قرار گرفت.
آقای یانگ شینگفول از منطقه نظامی نانجینگ بود و در نوامبر1949 متولد شد. او با درجه نظامی سرهنگ ارشد، ویراستار اصلی ایستلاین فیلم اند تلویژن، روزنامهای از بخش سیاسی منطقه نظامی نانجینگ، بود. آقای یانگ بهخاطر تمرین فالون گونگ بارها تحت آزار و شکنجه قرار گرفت.
آقای یانگ بعد از اینکه در ژوئیه1996 تمرین دافا را آغاز کرد، از مزایای جسمی و معنوی آن بهرهمند شد. پس از شروع آزار و شکنجه در سال 1999، اداره 610 منطقه نظامی نانجینگ، او را سه بار دستگیر و بازداشت کرد.
اداره امنیت دولتی نانجینگ او را بهدلیل توزیع مطالب فالون گونگ، در ژوئیه2000 تعقیب و دستگیر کرد. پس از بازجویی مخفیانه، دادگاه نظامی منطقه نظامی نانجینگ او را به سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم کرد. او پس از آزادی در سال 2003، مجبور شد زودتر بازنشسته شود. مسکن و مزایایش همه کاهش یافتند.
در ژانویه2005، اداره 610 منطقه نظامی نانجینگ بار دیگر منزل آقای یانگ را غارت کرد و او را برای سه سال حبس به اردوگاه کار اجباری فرستاد. دختر و دامادش هم از ارتش اخراج شدند.
در آوریل2012، اداره 610 ارتش نانجینگ، اداره 610 نانجینگ و پلیس نانجینگ به هم ملحق شدند تا منزل آقای یانگ را غارت کنند. مقامات رایانه، چاپگر، دستگاه کپی دیویدی، کتابهای فالون گونگ و دیویدیهای شن یون او را توقیف کردند. آقای یانگ و همسرش در بازداشتگاه نانجینگ حبس شدند. برای سومین بار، دادگاه نظامیِ منطقه نظامی نانجینگ آقای یانگ را به سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم کرد. او سپس در اردوگاه کار اجباری منطقه نظامی نانجینگ حبس شد. همسرش خانم چن چونمِی ابتدا یک ماه بازداشت و سپس به مرکز شستشوی مغزی شوانوو در نانجینگ فرستاده شد.
هم پیاِلاِیسی و هم اداره 610 بخشی از سازمانهای حزب کمونیست چین هستند و نقشهای مهمی را در آزار و شکنجه فالون گونگ ایفا کردهاند. ازآنجاکه این سرکوب هنوز ادامه دارد، و هر دو نهاد، نهادهایی محرمانه هستند، همراه با کنترل شدید اطلاعات بهدست حکچ، بسیاری از جزئیات مربوط به عملکرد داخلی این نهادها پنهان مانده است. این گزارش بر اساس اطلاعات عمومی در دسترس، بهویژه واقعیتهای منتشرشده در وبسایت مینگهویی تهیه شده است و هدفش خلاصهکردن عملکردهای این دو نهاد در آزار و شکنجه است.
(پایان)
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وبسایت مینگهویی منتشر میشوند، توسط وبسایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپیرایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی است.