(Minghui.org) خانم ژائو چنیو اهل شهر کونمینگ، استان یوننان در اوت ۲۰۱۸ به‌دلیل تمرین فالون گونگ در خانه دستگیر و منزلش غارت شد. او بعداً در بازداشتگاه استان شیشوانگ‌باننا نگهداری و در ژوئیه ۲۰۱۹ به ۴ سال زندان محکوم شد. در ۲۳ ژوئن ۲۰۲۰، به بخش نهم در زندان زنان شماره ۲ استان یوننان منتقل شد و تا وقتی آزاد شد تحت مدیریت شدید و سختگیرانه قرار داشت.

در زیر گزارشی از آزار و شکنجه خانم ژائو ارائه شده است.

شروع تمرین فالون گونگ

خانم ژائو، ۵۸ساله، در مدرسه راهنمایی سی‌ام شهر کونمینگ تدریس می‌کرد. او در نوامبر ۱۹۹۸ شروع به تمرین فالون گونگ کرد، پس از اینکه یکی از همکارانش کتاب جوآن فالون را به او توصیه کرد. پسر ۵‌ساله‌اش نیز با او شروع به تمرین می‌کرد.

وقتی خانم ژائو پسرش را در سال نو چینی به زادگاهش برد، فالون گونگ را به خانواده‌اش معرفی کرد. مادر، خواهران، برادران و فرزندانش نیز شروع به تمرین کردند.

تلاش خانم ژائو این بوده است تا بر اساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری فالون گونگ زندگی کند و همچنین دانش‌آموزان خود را با این اصول راهنمایی می‌کرد. دانش‌آموزانش در تحصیلات خود به‌طور چشمگیری پیشرفت کردند و محیط کلاسش تغییر کرد و مثبت شد. بیش از ۱۰۰ دانش‌آموز و معلم در مدرسه نیز شروع به تمرین فالون گونگ کردند.

از آنجایی که پس از دستور حزب کمونیست چین برای آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه ۱۹۹۹، او از رها کردن ایمانش امتناع کرد، خانم ژائو چند بار دستگیر شد. او در سال ۲۰۰۶ به‌دنبال محکومیت به سه سال زندان از کارش اخراج شد. شوهرش که افسر پلیس بود از او طلاق گرفت. هنگامی که او تحت آزار و اذیت قرار گرفت، والدینش ضربه شدیدی خوردند. آن‌ها در ترس زندگی می‌کردند و هر دو در حالی که او در زندان بود فوت کردند.

آخرین دستگیری

خانم ژائو در ۲۷ اوت ۲۰۱۸، مدت کوتاهی پس از از دیدار با مادرش در زادگاهش شهر جین‌گونگ در استان خودمختار شی‌شوانگباننا دای، در استان یوننان و بازگشت به خانه، توسط ۹ مأمور لباس شخصی دستگیر شد.

پلیس در شهر جینگهونگ بیش از ۵۰۰ کیلومتر را تا کونمینگ طی کرد تا خانم ژائو را دستگیر کند. آن‌ها همراه پلیس کونمینگ، خانه خانم ژائو را غارت کردند و بسیاری از وسایل شخصی او، از جمله کتاب‌های فالون گونگ، ۳ کامپیوتر، ۲ چاپگر، ۱۷ تلفن همراه، ۴۳ شارژر، ۳۵ باتری تلفن همراه، ۱۱ کارتخوان، ۵۷ فلش درایو ۱۸ کارت اس‌دی، مقداری لباس و هزاران یوان پول نقد او را توقیف کردند. پلیس از ارائه فهرستی از اقلام ضبط شده خودداری کرد.

در حین دستگیری، خانم ژائو درخواست کرد با محل کارش تماس بگیرد تا به آن‌ها بگوید چه اتفاقی افتاده است، اما درخواست او رد شد.

خانم ژائو به ادارۀ پلیس دونگلوچیائو در منطقه شیشان منتقل شد. به او دستور داده شد تا اقلام ضبط شده را شناسایی کند. اما او قبول نکرد، زیرا می‌دانست که اگر اعتراف کند که اقلام مربوط به فالون گونگ مال او هستند، پلیس از آن به‌عنوان مدرک علیه او استفاده می‌کند. او بعداً مجبور شد همراه با سایر بازداشت‌شدگانی که به‌دلیل دزدی یا دعوا دستگیر شده بودند، در یک اتاق بنشیند. در آن شب، خانم ژائو قبل از اینکه به بازداشتگاه شهر کونمینگ فرستاده شود، برای معاینه فیزیکی به بیمارستان شین‌شین‌هوا منتقل شد. دو روز بعد او را به بازداشتگاه استان شیشوانگبانا منتقل کردند.

همدست‌دانستن خانواده

در حوالی زمانی که خانم ژائو دستگیر شد، گروه دیگری از مأموران در شهر جین‌گونگ خانه‌ مادر و پسرش را غارت کردند.

مادر ۸۴ساله خانم ژائو، خانم منگ یونیینگ، ۱۵ روز بازداشت و ۱۰۰۰ یوان جریمه شد. به‌دلیل کهولت سن، پلیس او را از گذراندن دورۀ بازداشت معاف کرد. اما فشار روانی آزار و اذیت پلیس بر سلامت این زن مسن تأثیر گذاشت. او در خانه به زمین افتاد و استخوان رانش آسیب دید. او در بیمارستان بستری شد و در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۹ بدون اینکه دخترش خانم ژائو را برای آخرین بار ببیند درگذشت.

پلیس به جستجوی پسر خانم ژائو ادامه داد اما نتوانست او را پیدا کند. او در یک سفر کاری به شهر پوئر در همان استان بود. در نهایت او را در هتل پیدا کردند و بدون هیچ توضیحی در مقابل چشمان همکارانش به او دستبند زدند. او و همکارانش شوکه شده بودند.

پلیس احضاریه‌ای صادر کرد و پسر خانم ژائو پس از انتقال به اداره پلیس مورد بازجویی قرار گرفت. پلیس گفت که خانم ژائو وقتی به شهر کونمینگ برگشت، در اتوموبیل پسرش نشست که متعلق به شرکت بود. آن‌ها تهدید کردند که اگر مطالب فالون گونگ در آن پیدا شود، خودرو را مصادره خواهند کرد. این حادثه بر پسر خانم ژائو تأثیر زیادی گذاشت. اما بعداً تأیید شد که هیچ مطلب فالون گونگی در اتوموبیل نبود.

خواهر بزرگتر خانم ژائو و خواهرزاده او نیز مورد بازجویی قرار گرفتند. پلیس گفت که دوربین‌های مداربسته تصویر موتورسیکلت برقی خواهرزاده خانم ژائو را در یک منطقه ضبط کردند. آن‌ها از او پرسیدند که آیا خانم ژائو سوار آن موتور شده است و آیا به خانم ژائو در انتقال مطالب فالون گونگ کمک کرده است.

خواهر کوچکتر و شوهرخواهر خانم ژائو نیز مورد بازجویی قرار گرفتند. خانم ژائو با اتوموبیل پسرش به خانه مادرش رفت، اما هنگام برگشت سوار اتوموبیل خواهرش شد. اتوموبیل بعداً در منزل خانم ژائو  پارک شد چون خواهر و شوهرخواهرش روز بعد برای تعطیلات به خارج از کشور سفر کردند. سوئیچ اتوموبیل در جریان حمله به خانه ضبط شد و پلیس خواهر و شوهرخواهر را پس از دو هفته پس از بازگشت به چین به اداره پلیس احضار کردند. وقتی اتوموبیل را به جین‌گونگ برگرداندند، پلیس آن‌ها را احضار کرد و از آن‌ها پرسید که آیا خانم ژائو وقتی به شهر کونمینگ رفتند در اتوموبیل آن‌ها نشسته است یا خیر.

اظهارات خواهر و شوهرخواهر به‌عنوان شهادت شاهد علیه خانم ژائو استفاده شد.

اجبار به گرفتن اثر انگشت

خانم ژائو پس از دو روز بازداشت در بازداشتگاه شهر کونمینگ به جین‌گونگ بازگردانده شد. او ابتدا در ادارۀ پلیس شهر جین‌گونگ بازداشت شد و در آنجا به زور از او عکس و اثر انگشت گرفتند. از آنجایی که او از همکاری امتناع کرد، اثر انگشت واضح و قابل استفاده نبود. پس از آن، او به بازداشتگاه استان شیشوانگبانا فرستاده شد.

چند روز بعد، خانم ژائو را به ادارۀ پلیس دیگری بردند و در آنجا او را روی نیمکت ببر بستند. دو مأمور سرش را به عقب کشیدند و سعی کردند اثر انگشتش را بگیرند اما موفق نشدند. بعدازظهر سه نفر دیگر آمدند. چشمانش را پوشاندند و سرش را به سمت عقب کشیدند، در حالی که انگشتانش را به زور روی اسکنر نوری گذاشته بودند. بعد از اینکه بالاخره اثر انگشتش را گرفتند، او را به بازداشتگاه بردند.

در بازداشتگاه، نگهبانان به زندانیان دستور دادند که خانم ژائو را زیر نظر بگیرند و ببینند که آیا او تمرینات فالون گونگ را انجام می‌دهد یا با افراد درباره فالون گونگ صحبت می‌کند. نگهبانان همچنین به‌طور مکرر سلول را بازرسی کردند و وسایل شخصی او را دور انداختند.

در چند ماه اول که خانم ژائو در بازداشتگاه نگهداری می‌شد، پلیس مکرراً برای بازجویی از او می‌آمد اما او از پاسخ به سؤالات آن‌ها خودداری می‌کرد.

پرونده او بعداً به دادستانی شهرستان مِنگلا ارسال شد و در فوریه ۲۰۱۹ کیفرخواست برای او صادر شد.

محکومیت به چهار سال حبس

خانم ژائو در ۶مه و ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۹ در دادگاه شهرستان مِنگلا حاضر شد. در جلسه دوم، قاضی یانگ جیانوی هر بار که خانم ژائو سعی در دفاع از خود داشت، صحبت او را قطع کرد.

در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۹، قاضی خانم ژائو را به ۴ سال زندان و ۴۰ هزار یوان جریمه نقدی محکوم کرد. روز بعد خانم ژائو حکم را دریافت کرد. پس از تقاضای تجدیدنظر، شخصی از دادگاه میانی به بازداشتگاه رفت و از او در مورد پرونده‌اش پرسید. او تکرار کرد که تمرین فالون گونگ قانونی است. قاضی لی بینگ فنگ و لو ژنگکون از دادگاه میانی، در ۲۵ مارس ۲۰۲۰ بدون رسیدگی به پرونده او، حکم اولیه او را تأیید کردند.

شکنجه در زندان زنان شماره ۲ استان یوننان

خانم ژائو در تاریخ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۰ از بازداشتگاه استان شیشوانگبانا به زندان زنان شماره ۲ استان یوننان منتقل شد. او به جز کیفرخواست و حکم خود اجازه نداشت چیزی با خود ببرد. به‌محض ورود او را برهنه و وادارش کردند که لباس زندان را بپوشد.

ازآنجایی‌که پاندمی کووید بود، همه افرادی که به‌تازگی در زندان پذیرش شده بودند باید به‌مدت ۱۵ روز قرنطینه می‌شدند. نگهبانان همچنین به خانم ژائو دستور دادند که اظهاراتی بنویسد مبنی بر اینکه می‌پذیرد به‌دلیل تمرین فالون گونگ گناهکار است. او از این کار امتناع کرد. در تلافی، هنگامی که نگهبانان در طول جشنواره قایق اژدها، به زندانیان کوفته، تخم اردک و تخم مرغ دادند به خانم ژائو هیچ‌چیز داده نشد.

نگهبان خانم ژائو را تحت مدیریت شدید قرار داد و دو زندانی را برای نظارت بر او گمارد. او فقط مجاز به خوردن نیمی از هر وعده غذایی بود. استفاده از توالت به چهار بار در روز محدود شد و مصرف آب نیز برایش محدودیت داشت.

خانم ژائو در مورد این محدودیت به نگهبان شکایت کرد. نگهبانان مدیریت سخت را لغو کردند و کوفته‌ و تخم مرغ به او دادند. پس از ۱۵ روز، خانم ژائو به تیم دوم بخش نهم منتقل شد و در آنجا سه ماه دوره آموزشی را پشت سر گذاشت.

بازآفرینی شکنجه: نشستن روی یک چهارپایه کوچک

نگهبان وانگ یانرونگ به خانم ژائو دستور داد تا یک اعتراف بنویسد. او حقایقی درباره فالون گونگ نوشت و از نگهبانان خواست که در آزار و اذیت تمرین‌کنندگان از رژیم کمونیستی پیروی نکنند. در تلافی، برای چند روز تحت مدیریت سختگیرانه قرار گرفت.

تمرین‌کنندگان و زندانیان تازه‌پذیرفته شده باید هر روز صبح به‌مدت ۲.۵ ساعت تمرینات صف‌آرایی انجام دهند. پس از آن، زندانیان برای کار به کارگاه می‌روند در حالی که تمرین‌کنندگان مجبورند تا ساعت ۱۰ شب بدون هیچ وقفه‌ای روی چهارپایه‌های کوچک در سلول خود بنشینند. زندانیانی که وظیفه نظارت بر تمرین‌کنندگان را بر عهده دارند، مجبور نیستند کار کنند و می‌توانند آزادانه در سلول حرکت کنند.

سلول انفرادی

خانم ژائو پس از پایان آموزش دوباره تحت مدیریت سختگیرانه و شدید قرار گرفت. اتاق مدیریت سخت‌گیرانه در طبقه دوم از بازسازی دو سلول ساخته شد و در ژوئيه ۲۰۱۹ به‌طور خاص برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان راه‌اندازی شد. نوارهای آبی و سفید راه‌راه روی دیوارها چسبانده شده بود. کف با نوار زرد به سه قسمت تقسیم شد: یک منطقه تأمل، منطقه مطالعه و یک منطقه خواب. در اتاق خواب هیچ تختی وجود نداشت. در عوض، منطقه با یک لایه نازک آستر نخی پوشانده شده بود و روانداز بسیار نازک و کوچک بود. تمرین‌کنندگان مجاز بودند فقط یک چهارپایه و لیوان بیاورند. خانم ژائو باید در منطقه تأمل می‌نشست با دو زندانی که در هر طرف او نشسته بودند و او را تماشا می‌کردند. زندانیان تهدید کردند که اگر باز هم از نوشتن اعتراف امتناع کند، او را شب در اتاق رها می‌کنند (در آن زمان همچنان اجازه داشت به سلول بازگردد تا بخوابد).

چند روز بعد، با تکمیل ظرفیت زندان، اتاق مدیریت سختگیرانه دوباره به سلول تبدیل شد. مدیریت سخت‌گیرانه به دو طبقه مختلف تقسیم شد. خانم ژائو در طبقه دوم بود. او باید هر روز ساعت ۵:۴۰ صبح از خواب بیدار می‌شد و دندان‌هایش را با آب در لگن مسواک می‌زد. پس از شستشو، یکی از زندانیان او را تا دستشویی همراهی می کرد تا آب را بیرون بریزد و سپس به سلول برگردد و تا ساعت ۱۱ شب روی یک چهارپایه کوچک بنشیند. نشیمنگاه او پس از چند روز نشستن روی چهارپایه دچار عفونت شد. علاوه بر این، او هر شب به‌مدت دو ساعت برای انجام وظیفه گمارده می‌شد.

از آنجایی که نگهبانان استفاده از توالت را برای خانم ژائو به چهار بار در روز محدود کردند، معمولاً دو لیوان آب که سهمیه مجاز روزانه اش بود را نمی‌نوشید. در نتیجه دچار یبوست شد.

به او پنج دقیقه زمان برای استحمام، شامل شستن لباس زیر و جورابش داده می‌شد. اولین باری که دوش گرفت، زندانی به او گفت وقتش تمام شده است و فقط بدنش را صابون زد، آب را قطع کرد. او مجبور شد از آب کمی که در لگن باقی مانده بود برای شستن صابون بدنش استفاده کند.

او اجازه داشت هفته ای دو بار به رختشویی برود و هر دو ماه یکبار ملافه‌هایش را بشوید. اما قبل از اینکه به او اجازه داده شود ملافه‌هایش را بشوید، مجبور شد برای آن درخواست بنویسد و بپذیرد که یک جنایتکار است. در طول بیش از دو سالی که در زندان بود، تنها دو بار رختخواب خود را شست و نگهبانان فقط پس از شکایت او در مورد بدرفتاری‌ها، آن را تأیید کردند.

نگهبانان مکرراً با او صحبت و سعی می‌کردند او را مجبور کنند که فالون گونگ را کنار بگذارد و بپذیرد که گناهکار است. زندانیانی که مأمور نظارت بر وی شده بودند نیز با تحریک نگهبانان او را شکنجه و مورد آزار لفظی قرار می‌دادند.

کار اجباری

در مارس ۲۰۲۱، خانم ژائو قرار بود هر روز از ساعت ۷ صبح تا ۵:۳۰ بعدازظهر در کارگاه کار کند. او باید هر روز منجوق‌دوزی می‌کرد. اگر نمی‌توانست سهمیه روزانه‌اش را تمام کند، مجبور می‌شد به‌مدت یک هفته هر روز سه ساعت تمرین صف‌آرایی انجام دهد.

تمرین‌کنندگان اجازه نداشتند با دیگران صحبت کنند. هرکسی که با تمرین‌کنندگان ارتباط برقرار می‌کرد، به نگهبانان گزارش می‌شد و دستور می‌دادند که گزارش‌های فکری یا اظهارنامه بنویسد، امتیازاتش کسر می‌شد، در شیفت شبانه قرار می‌گرفت یا باید قوانین زندان را تا نیمه‌شب حفظ می‌کرد. دو زندانی که مسئول نظارت بر خانم ژائو بودند اغلب برای او دردسر درست می‌کردند و تحقیرش می‌کردند.

تصویر: کارگاه بیگاری در زندان

در مه ۲۰۲۱، زندان ضمن برگزاری یک جلسه شستشوی مغزی گروهی از افراد را برای شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان استخدام کرد. کسانی که از انکار فالون گونگ امتناع کردند، از جمله خانم ژائو، مجبور شدند هر روز به‌مدت یک هفته در جلسه شستشوی مغزی شرکت کنند.

این زندان در مارس ۲۰۲۱ به زندانیان کمک حقوقی کرد. وقتی خانم ژائو با وکیل ملاقات کرد و از او پرسید که آیا می‌تواند برای بررسی مجدد پرونده‌اش درخواستی ارائه کند، وکیل پاسخ مثبت داد. سپس خانم ژائو این دادخواست را آماده و ارائه کرد. اما او تاکنون هیچ خبر جدیدی در این رابطه دریافت نکرده است.

خانم ژائو یادداشت‌های شخصی زیادی در زندان نوشت و زندانیان او را به یانگ یونگفن، نگهبان اداره آموزش گزارش دادند. چهارده روز قبل از آزادی، کتاب‌ها، دفترها، تجدیدنظرخواهی، حکم و نامه‌هایش مصادره شد. هنگام آزادی، فقط حکم به او پس داده شد.

نگهبان یانگ از زمان شروع آزار و شکنجه در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان شرکت داشته است و اغلب ویدئوهایی را ضبط می‌کند که در آن به فالون گونگ تهمت می‌زند و آن‌ها را برای زندانیان تازه‌پذیرش‌شده پخش می‌کند.

کمپین تبدیل قبل از آزادی از زندان

شش ماه قبل از آزادی خانم ژائو، اداره آموزش و زندان آزار و شکنجه علیه او را افزایش دادند و تلاش کردند او را مجبور به اعتراف به گناه کنند. هر روز صبح یا بعدازظهر، خانم ژائو را از کارگاه به ساختمان اداره آموزش احضار می‌کردند. هشت مأمور در گروه‌های دو نفره با او صحبت می‌کردند و به او دستور می‌دادند که از ایمانش دست بکشد. یانگ همچنین او را به تماشای ویدیوهایی با مضامین افتراآمیز نسبت به فالون گونگ وادار می‌کرد. هنگامی که او برای نوشتن گزارش‌های فکری تحت فشار قرار گرفت، خانم ژائو در مورد اینکه چگونه رژیم کمونیستی تبلیغات نفرت‌انگیز علیه فالون گونگ انجام داده است، نوشت. این کمپین تبدیل ۳ ماه طول کشید تا اینکه او به کارگاه بازگردانده شد.

بیست و یک روز قبل از آزادی خانم ژائو، کمپین تبدیل از سر گرفته شد. او هر روز به بخش آموزش فراخوانده می‌شد و به او دستور می‌دادند اعتراف کند و بیانیه‌ای برای انکار فالون گونگ بنویسد. یانگ همچنین به یک زندانی دستور داد که بیانیه را از طرف خانم ژائو بنویسد و او آن را امضا کند، اما خانم ژائو نپذیرفت. در پایان، نگهبان تهدید کرد که در صورت امتناع از تبدیل، او را به مرکز شستشوی مغزی می‌فرستد. خانم ژائو باز هم امتناع کرد.

پس از پذیرش خانم ژائو در زندان، خانواده او اجازه ملاقات با او را نداشتند و پسرش به‌شدت دلتنگ او بود. زندان یک ملاقات مجازی بین او و پسرش ترتیب داد و پسرش را با این تهدید که مادرش با عواقب بدی روبرو می‌شود فریب داد تا او را به نفی فالون گونگ راضی کند. خانم ژائو تحت تأثیر قرار نگرفت و به پسرش دلداری داد و گفت که حالش خوب خواهد شد.

در تلاشی دیگر برای تضعیف اراده او، نگهبانان او را از خواب محروم کردند و مجبورش کردند در آخرین روزهای حضور در زندان دو ساعت شیفت شبانه انجام دهد. نگهبانان قبل از آزادی‌اش هرگز از مجبور کردن او به تماشای ویدیوهای افتراآمیز نسبت به فالون گونگ یا درخواست از او برای نوشتن اظهارنامه برای اطاعت از قانون دست برنداشتند.

آزار و اذیت پس از آزادی

خانم ژائو در تمرین فالون گونگ ثابت‌قدم ماند. او در ۲۶ اوت ۲۰۲۲ آزاد شد. وقتی از در اصلی زندان خارج شد، دو مأمور از ادارۀ پلیس محلی دونگلوچیائو منتظر او بودند. او از رفتن با آن‌ها خودداری کرد و با خانواده‌اش که برای بردن او آنجا بودند به خانه رفت. پلیس مدام با پسرش تماس می‌گرفت و به خانم ژائو دستور می‌داد که به ادارۀ پلیس برود.

خانم ژائو هفته بعد با پسرش به ادارۀ پلیس رفت. خانم ژائو از پلیس پرس و جو کرد که چرا آن‌ها حتی پس از گذراندن دوره زندان به نظارت بر زندگی روزمره او ادامه داده‌اند. پلیس این موضوع را رد کرد، اما خواستار گرفتن اثر انگشت او شد. او از پلیس درخواست کرد که قوانینی را به او نشان دهد که می‌توانستند اثر انگشت او را بگیرند. وقتی نتوانستند، او گفت که گرفتن اثر انگشت حقوق شهروندی را نقض می‌کند و تمرین فالون گونگ قانونی است.

تا سه ماه بعد، سه مأمور از ادارۀ پلیس دونگلوچیائو هر روز به خانه او می‌رفتند تا بررسی کنند که آیا او در خانه است یا خیر و حتی عکس می‌گرفتند. این روند بعداً به یک بار در هفته، سپس هر دو هفته و بعداً یک بار در ماه کاهش یافت. آن‌ها بعد از سه ماه دیگر نیامدند اما به جای آن با پسرش تماس گرفتند. خانم ژائو به پلیس گفت که مزاحم پسرش نشوند، بنابراین پلیس هر سه ماه یک بار با او تماس می‌گرفت.

زندانیان درگیر در آزار و شکنجه

در زیر خلاصه‌ای از پیشینه زندانیان که در آزار و شکنجه خانم ژائو و سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ شرکت داشتند، آمده است.

۱. یانگ کایژوان، ۳۸ساله، فروشنده موادمخدر اهل شهر مانگشی، استان یوننان، به حبس ابد محکوم شد. او در ژوئن ۲۰۱۹ به بخش نهم منتقل شد و به‌طور فعال در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ، به‌ویژه کسانی که بر ایمانشان ثابت‌قدم ماندند، شرکت کرد. او همچنین با گزارش در مورد سایر زندانیان امتیاز کسب می‌کرد و در جلب رضایت نگهبانان خوب عمل می‌کرد. در ژوئن ۲۰۲۱، او به گوشه چشم خانم هه لیچون لگد زد و باعث تورم صورتش شد. در ماه مه ۲۰۲۳، او یقه خانم لیو فانگ را گرفت و او را تهدید به ضربه زدن کرد. یانگ در حال حاضر روی تبدیل خانم لیو یان، استاد سابق زبان انگلیسی و مادر یک مقیم کانادا کار می‌کند.

۲. ژائو یونا، ۳۶ساله، به‌دلیل کلاهبرداری به ۱۱ سال زندان محکوم شد. او که اهل شهرستان ییلیانگ، استان یوننان است، در ماه مه ۲۰۲۰ در زندان پذیرش شد و از آن زمان در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان شرکت داشته است. او فعالانه پیشنهاداتی را در مورد نحوه آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان به نگهبانان ارائه کرد. در سال ۲۰۲۱، او زخمی در شکمش ایجاد کرد. به‌رغم دریافت درمان، این بیماری خوب نشد و او مجبور بود هر روز ترشحات عفونی را تمیز کند. دخترش که دانش‌آموز راهنمایی بود افسرده شد و مجبور شد به روانپزشک مراجعه کند.

۳. چین یوئه‌یان در ۲۰ سالگی به‌دلیل افتتاح یک کازینو به سه سال حبس محکوم شد و به زودی آزاد خواهد شد. پس از ورود او به زندان، او درگیر آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان شد و شبانه‌روز آن‌ها را زیر نظر داشت. همیشه سعی می‌کرد آن‌ها را به پلیس گزارش کند تا امتیاز کسب کند و وظیفه نظارت بر تمرین‌کنندگانی را داشت که در ایمانشان ثابت قدم بودند.

۴. وو آهوا، ۴۲ساله، اهل بورما، به‌دلیل سازماندهی افراد برای عبور غیرقانونی از مرز به ۷ سال زندان محکوم شد و قرار است در سال ۲۰۲۴ آزاد شود. او از اوت ۲۰۱۹ به‌طور فعال در آزار و اذیت تمرین‌کنندگان شرکت داشته است.

۵. کنگ ونگ، ۵۳ساله، اهل برمه، به جرم قاچاق مواد مخدر به حبس ابد محکوم شد. او در سال ۲۰۱۱ به زندان فرستاده شد اما اخیراً قرار شد تمرین‌کنندگان را زیر نظر بگیرد. او فعالانه با نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان همکاری می‌کند.

۶. لی گوئیزی، ۳۵ساله، اهل شهر کونمینگ، استان یوننان، به‌دلیل قاچاق مواد مخدر به اعدام تعلیقی محکوم شد. او با نگهبانان برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فعالانه همکاری کرده است. او نه تنها بر تمرین‌کنندگانی که زیر نظر او بودند، نظارت می‌کرد، بلکه سایر تمرین‌کنندگان را نیز زیر نظر داشت و آن‌ها را به نگهبانان گزارش می‌داد تا امتیاز کسب کند.

۷. وانگ روشین، ۵۶ساله، اهل بورما، به جرم قاچاق مواد مخدر به ۱۵ سال زندان محکوم شد. از سال ۲۰۱۱، او فعالانه با نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان همکاری کرد و پس از ارتقای شغلی در سال ۲۰۱۹، اغلب آن‌ها را مورد آزار و اذیت کلامی و تحقیر قرار داد. او در ژوئن ۲۰۲۲ آزاد شد.

۸. وانگ لی، ۳۰ساله، به‌دلیل تصادف رانندگی که منجر به مرگ شد به سه سال حبس محکوم شد. او هنگام نظارت بر تمرین‌کنندگان بسیار شرور است.

۹. ما یان، فروشنده مواد مخدر ۴۳ساله که به ۱۵ سال زندان محکوم شده بود، در مه ۲۰۱۹ هنگام ورود به زندان، مسئول نظارت بر تمرین‌کنندگان شد. ملیت او مشخص نیست.

۱۰. فن یانلی، ۳۰ساله، به جرم قاچاق مواد مخدر به حبس ابد محکوم شد.

۱۱. کائو هیرونگ، ۴۷ساله، به تقلب در قرارداد متهم و به ۱۳ سال حبس محکوم شد. او به این ‌دلیل تا ۳ سال دیگر آزاد می‌شود. در سال ۲۰۱۹، او برای نظارت بر تمرین‌کنندگان منصوب شد و در حال حاضر رهبر تیم سوم است.

۱۲. ما یومی، قاچاقچی ۵۲ساله مواد مخدر، به اعدام تعلیقی محکوم شد. او با نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فعالانه همکاری کرده است. در حال حاضر رهبر بخش بزرگ است. چند سال پیش، در شکمش توموری ایجاد شد و از آن زمان بزرگتر از سینه‌اش شده است.

۱۳. دنگ سونگیون، در ۴۰ سالگی، به‌دلیل قاچاق مواد مخدر به اعدام محکوم شد.

۱۴. لیو چیفئی، ۵۰ساله، به‌دلیل قاچاق مواد مخدر به اعدام محکوم شد.

۱۵. هان شیائویان یک قاچاقچی انسان و رهبر تیم دوم است.

۱۶. سون یانگ، ۲۷ساله، یک فروشنده موادمخدر اهل شهر ژائوتنگ، استان یوننان بود. او به ۸ سال حبس محکوم و در سال ۲۰۲۱ آزاد شد. او هنگام نظارت بر تمرین‌کنندگان بسیار شرور بود و اغلب آن‌ها را مورد آزار و اذیت کلامی قرار می‌داد.

۱۷. وانگ پینگ، ۴۲ساله، به جرم قاچاق مواد مخدر به حبس ابد محکوم شد. او از سال ۲۰۱۲ مسئولیت نظارت بر تمرین‌کنندگان را بر عهده داشته و اغلب آن‌ها را مورد آزار و اذیت کلامی قرار داده است. در سال‌های اخیر، به‌دلیل انجام رفتار همجنس‌گرایانه با سایر زندانیان از امتیازش کسر شد. پس از آن، او افسرده شد، نتوانست خدماتش را تکمیل کند و عقب افتاد.

۱۸. چن ناپینگ، ۳۲ساله، به اتهام قاچاق مواد مخدر به ۷ سال زندان محکوم شد. او از آوریل ۲۰۲۰ تمرین‌کنندگان را زیر نظر داشت و با نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فعالانه همکاری کرد. او اکنون سرپرست است و قرار است در سال ۲۰۲۴ آزاد شود.

۱۹. وو جیه، ۴۳ساله، به جرم قاچاق مواد مخدر به ۱۵ سال زندان محکوم شد. او پس از ورود به زندان در سال ۲۰۱۸ به‌عنوان رهبر منصوب شد. او زندانیان جدید را از صحبت با تمرین‌کنندگان منع می‌کند. او در حال حاضر سرپرست بخش نهم است.

۲۰. وئی شیائوینگ، ۳۳ساله، به جرم قاچاق مواد مخدر به ۱۵ سال زندان محکوم شد. از سال ۲۰۱۹، او به‌طور فعال با نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان همکاری کرده است.

۲۱. ژانگ سانمئی، ۲۳ساله، به جرم قاچاق مواد مخدر به ۸ سال زندان محکوم شد. از ژوئن ۲۰۲۰، او به‌عنوان ناظر منصوب شد و با تمرین‌کنندگان بدرفتاری می‌کند.

۲۲. وانگ نان، ۳۵ساله، به جرم قاچاق مواد مخدر به ۱۵ سال زندان محکوم شد. از سال ۲۰۲۱، او به‌عنوان ناظر منصوب شد و به‌طور فعال با نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان همکاری کرده است.

۲۳. ژانگ یوشیانگ، ۴۴ساله، به جرم قاچاق مواد مخدر به حبس ابد محکوم شد. او از سال ۲۰۰۶ تمرین‌کنندگان را زیر نظر داشت و فعالانه با نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان همکاری کرد. او در سال ۲۰۲۱ آزاد شد.

۲۴. شیا پینگ، ۳۰ساله، به‌دلیل قاچاق مواد مخدر به ۱۲ سال زندان محکوم شد. او هنگام آزار و اذیت تمرین‌کنندگان بسیار شرور است. او را به بند ۵ منتقل کردند.

۲۵. لی مئی، ۲۷ساله، اهل بورما، به جرم قاچاق مواد مخدر به ۱۵ سال زندان محکوم شد. او از سال ۲۰۱۷ تمرین‌کنندگان را زیر نظر داشت و با نگهبان‌ها برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فعالانه همکاری کرد.

۲۶. یانگ جولی مسئول نظارت بر تمرین‌کنندگان در بخش نهم است.

۲۷. مایوئه هویچین ۳۵ساله، اهل بورما در سال ۲۰۰۸ به‌دلیل قاچاق مواد مخدر به حبس ابد محکوم شد. او در اوت ۲۰۲۳ آزاد شد. زمانی که در زندان بود، مسئولیت نظارت بر تمرین‌کنندگان را بر عهده داشت و بعداً سرپرست شد. او با نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فعالانه همکاری کرد.

۲۸. وا، ۴۸ساله، اهل بورما، به جرم قاچاق مواد مخدر به اعدام محکوم شد. قبل از آزادی در سال ۲۰۲۲، او با نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان به‌طور فعال همکاری کرد.

گزارش‌های مرتبط:

معلم سابق به‌دلیل ایمانش به زندان محکوم شد، مادر پس از آزار پلیس درگذشت

یک معلم سابق که یک بار به‌مدت سه سال زندانی شد، دوباره به‌دلیل ایمانش متهم شد

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.