(Minghui.org) خانم وانگ هویی، ۵۱ساله، که در شهر تومن، استان جیلین زندگی می‌کند، اخیراً به‌دلیل تمرین فالون گونگ به چهار سال زندان محکوم شد. این تمرین معنوی از ژوئیه۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

خانم وانگ هویی در ۱۵مه۲۰۲۱ دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی شهر تومن منتقل شد. مأموران اداره امنیت داخلی شهر تومن دست‌کم هفت تمرین‌کننده محلی فالون گونگ را در آن روز دستگیر کردند و به همان مرکز شستشوی مغزی‌ای بردند که توسط اداره ۶۱۰ شهر تومن اداره می‌شود. در آن زمان حدود ۴۰ تمرین‌کننده در آنجا بازداشت بودند.

خانم وانگ بعداً قبل از اینکه در سال ۲۰۲۲ به زندان زنان استان جیلین فرستاده شود به مرکزی در شهر یانجی در استان جیلین منتقل شد. جزئیات بازداشت، کیفرخواست، محاکمه و محکومیت او درحال بررسی است. 

یادگیری فالون گونگ

خانم وانگ و همسرش، آقای لیو تیجون، به‌خاطر اینکه فالون گونگ سلامتی آن‌ها را بازگرداند و به آن‌ها نشان داد که چگونه افراد بهتری باشند، آن را تحسین می‌کنند.

آقای لیو در سال ۱۹۹۴ تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و طولی نکشید که از بیماری‌هایش، ازجمله آرتریت روماتوئید و التهاب حنجره بهبود یافت.

خانم وانگ قبل از شروع تمرین در مه۱۹۹۵، سال‌ها از فشار خون بالا، تاکیکاردی (ضربان سریع غیرطبیعی قلب)، التهاب بینی، آرتریت روماتوئید و مشکلات معده رنج می‌برد. سرش به‌دلیل فشار خون بالا همیشه احساس سنگینی می‌کرد. هر وقت شکمش درد می‌کرد، از شدت درد روی تخت غلت می‌زد. التهاب بینی او نیز زندگی‌اش را فلاکت‌بار کرده بود، به‌خصوص زمانی که باد می‌وزید. کوچکترین نسیمی سرش را به درد می‌آورد.

تنها سه روز پس از شروع تمرین فالون گونگ، خانم وانگ احساس بهتری داشت. در عرض دو ماه تمام بیماری‌هایش از بین رفتند.

خانم وانگ و آقای لیو یک غرفه مواد غذایی در بازار محلی داشتند. پس از آن‌که تمرین فالون گونگ را آغاز کردند، تلاش کردند تا براساس اصول آن یعنی حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری زندگی کنند. آن‌ها هرگز مشتریانشان را مغبون نکردند و تجارتشان رونق گرفت. خانم وانگ پول خرد اضافی را که فروشندگان هنگام خرید به اشتباه به او می‌دادند، پس می‌داد. مردم از صداقت او شگفت‌زده شدند. در چین امروزی، بیشتر مردم فقط پول به جیب می‌زنند.

هدف قرارگرفتن به‌طور مکرر

خانم وانگ و آقای لیو پس از شروع آزار و شکنجه در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹ بر ایمان خود ثابت قدم بودند و بارها هدف قرار گرفتند.

دستگیری همسر در سال ۱۹۹۹

خانم وانگ تصمیم گرفت برای درادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به پکن برود و در ۱۹دسامبر۱۹۹۹ سوار قطاری شد که به مقصد پکن می‌رفت. پلیس راه‌آهن در جریان بررسی‌های امنیتی قطار متوجه شد که او تمرین‌کننده فالون گونگ است و او را در قطار تا ایستگاهی در شهر میهیکو، استان جیلین همراهی کرد. پلیس شهر تومن او را تحویل گرفت و به بازداشتگاه شهر تومن برد، جایی که او را روی تخته چوبی سرد و بدون تشک خواباندند. زمستان بود و هوا چنان سرد بود که برای گرم‌شدن مجبور بود دور سلولش قدم بزند. او پانزده روز بعد آزاد شد.

دستگیری زن و شوهر در سال ۲۰۰۰ ، محکومیت همسر به ۱.۵ سال کار اجباری

خانم وانگ و آقای لیو توسط مأموران اداره پلیس شهر تومن در ۱۲فوریه۲۰۰۰ از خانه‌شان ربوده شدند. پلیس از این زوج بازجویی کرد و می‌خواست بداند که کتاب‌های فالون گونگ خود را از کجا تهیه کرده‌اند. هر دو کتک خوردند. یک افسر به پاهای خانم وانگ لگد زد و آن‌ها را به‌شدت کبود کرد.

چهل‌وپنج روز بعد، آقای لیو آزاد شد. به خانم وانگ یک سال کار اجباری داده شد که بعداً به ۱.۵ سال افزایش یافت.

خانم وانگ و سایر تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده، درحالی‌که در اردوگاه کار زنان هیزوئیزی در چانگ‌چون (مرکز استان) نگهداری می‌شدند، تمرینات فالون گونگ را با هم انجام می‌دادند. نگهبانان به تلافی این‌کارشان، به زندانیان جنایتکار دستور دادند که دست‌های تمرین‌کنندگان را ببندند و ساعت‌ها در حالت ایستاده بمانند یا چمباتمه بزنند.

نگهبان هو ژیهونگ با یک باتوم الکتریکی که روی حداکثر ولتاژ تنظیم شده بود، به ناحیه پشت سر خانم وانگ شوک اعمال کرد. خانم وانگ احساس کرد موجی از الکتریسیته در تمام بدنش می‌گذرد.

خانم وانگ و نُه تمرین‌کننده دیگر در اعتراض دست به اعتصاب غذا زدند. در روز سوم، هر ده نفر به درمانگاه اردوگاه کار اجباری منتقل شدند. لیان مدیر بخش آموزش در اردوگاه کار به یک پزشک کلینیک دستور داد که دهان او را با انبردست باز کند و یک لوله لاستیکی ضخیم را تا پایین معده‌اش داخل آن بگذارد. او را تحت خوراندن اجباری سبوس ذرت مخلوط با نمک قرار دادند.

خانم وانگ به‌شدت استفراغ کرد و سبوس ذرت در تمام زمین پخش شد. نگهبان هو سپس روز بعد در دفتر او را تحت خوراندن اجباری قرار داد. درحالی‌که چهار زندانی جنایتکار خانم وانگ را محکم گرفته بودند، یکی از زندانیان دهان او را باز نگه داشت و هو فرنی برنج را در آن ریخت. خانم وانگ درحالی‌که بینی‌اش را گرفته بودند و دهانش پر از فرنی‌ بود به‌ سختی نفس می‌کشید.

حدود یک ماه بعد، اردوگاه کار دور فشرده‌ای از آزار و شکنجه را آغاز کرد که هدف آن وادارکردن تمام تمرین‌کنندگان بود تا از ایمانشان دست بکشند. کسانی که حاضر به رعایت این قانون نشدند با باتوم‌های الکتریکی آماج شوک قرار گرفتند، مجبور شدند برای مدتی طولانی بایستند و از خواب محروم شوند. یک بار فرمانده ژانگ شومی خانم وانگ را به دفترش احضار کرد و با یک باتوم الکتریکی فشار قوی به ناحیه گردن و پشتش شوک اعمال کرد.

خانم وانگ همچنین مجبور شد هر روز کارهای سخت بدون دستمزد انجام دهد و زمان بسیار کمی برای خواب شبانه در اختیار داشت. گاهی اوقات کار شامل چیدن دانه‌های سویا و حمل کیسه‌های دانه سویا به وزن حدود ۷۲ کیلو به طبقه بالا بود. به او فقط ۱۵ دقیقه زمان برای ناهار داده می‌شد و حتی اگر غذا را تمام نکرده بود مجبور می‌شد دست از خوردن بکشد و  کارش را از سر بگیرد. کارهای دیگری که او انجام می‌داد شامل درست‌کردن کتاب و صنایع دستی پرنده بود.

ازآنجاکه به ایمان خود پایبند بود، اردوگاه کار دوره محکومیت او را شش ماه تمدید کرد. به‌دلیل شکنجه جسمی و فشار روانی، سیکل قاعدگی خانم وانگ متوقف شد. او فقط در اوایل ۳۰سالگی‌اش بود. زمانی که آزاد شد، موهایش خاکستری بود.

دستگیری زن و شوهر در سال ۲۰۰۵، محکومیت شوهر به ۲ سال زندان

ظهر روز ۲۰اکتبر۲۰۰۵، خانم وانگ و آقای لیو از محل کار به خانه می‌رفتند که توسط دو مأمور گشت‌زنی مشاهده شدند. آن‌ها با خودروی‌شان این زوج را تعقیب کردند و با ۱۱۰ (شماره پلیس اضطراری در چین) و اداره امنیت داخلی شهر تومن تماس گرفتند. این دو سازمان مأمورانی را برای دستگیری این زوج فرستادند.

سپس دو مأمور گشت زن و شوهر را به خانه‌شان رساندند و قفل در را شکستند. آن‌ها وارد خانه شدند و ۱۰ هزار یوان پول نقد، یک دستگاه تلویزیون، یک دستگاه پخش وی‌سی‌دی، یک بخاری قابل حمل، یک تلفن همراه، سه کامپیوتر و یک چاپگر را ضبط کردند. سپس زوج مزبور قبل از انتقال به اداره امنیت داخلی شهرستان تومن به پایگاه مأموران گشت منتقل شدند. بعد از اینکه تمام شب مورد بازجویی قرار گرفتند، این زوج به بازداشتگاه هویچون منتقل شدند. سه روز بعد به بازداشتگاه شهر تومن منتقل شدند.

خانم وانگ خواستار آزادی بی‌قیدوشرط خود شد و دست به اعتصاب غذا زد. در روز هفتم، مدیر بازداشتگاه و پزشک کلینیک داخل مرکز، قبل از اینکه او را برای گذاشتن لوله تغذیه به بیمارستان ببرند، با دستبند و زنجیر بستند. مدیر به پرستار بیمارستان گفت که اگر خانم وانگ برای وارد کردن لوله تغذیه حتی اندکی همکاری نداشت، از زور استفاده کند. او پس از قراردادن لوله در بینی‌اش به بازداشتگاه بازگردانده شد. بعدازظهر آن روز، پزشک کلینیک به دو زندانی دستور داد که او را به زور از طریق لوله تغذیه کنند.

پس از یک ماه ماندن در بازداشتگاه، خانم وانگ با قرار وثیقه آزاد شد. اداره امنیت داخلی شهر تومن از او خواست ۱۳ هزار یوان وثیقه بپردازد، اما خانواده‌اش فقط توانستند ۳۰۰۰ یوان بپردازند. پلیس رسیدی صادر کرد اما مبلغی را که خانواده‌اش پرداخت کرده بود را نشان نداد. پلیس هرگز به خانواده او نگفت که ۱۰ هزار یوان از خانه خانم وانگ توقیف شده است.

آقای لیو بعداً به دو سال زندان محکوم شد. او یک سال در بازداشتگاه نگهداری شد تا اینکه برای پایان دوره به زندان گونگژولینگ منتقل شد. خانم وانگ در زمانی که شوهرش زندانی بود، برای حمایت از تحصیل فرزندشان کارهای متفرقه انجام می‌داد.

بازداشت شوهر به مدت ۱۵ روز در سال ۲۰۱۱

حوالی ساعت ۸ شب در ۲نوامبر۲۰۱۱، آقای لیو هنگامی که از محل کار به خانه بازمی‌گشت، توسط پلیسی که خانه‌اش را زیر نظر داشت، دستگیر شد. آن‌ها به خانه‌اش یورش بردند و او را به اداره پلیس یوگونگ بردند. آن‌ها کلیدی را آن‌قدر به ناحیه سینه‌اش فرو کردند که کلید خم شد. دو مأمور به نوبت او را کتک زدند و از او بازجویی کردند تا بفهمند همسرش کجاست. صورتش ورم کرده و دهانش زخمی شده بود. روز بعد او را به زندانی بردند و به‌مدت ۱۵ روز در آنجا نگه داشتند.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.