(Minghui.org) موارد ابتلا به کووید در چین همچنان درحال انفجار است و تعداد زیادی از مردم جان باخته‌اند. برخی از کاربران اینترنت گفته‌اند که اخیراً به‌جای جشن‌گرفتن سال نوی چینی (22 ژانویه) مشغول شرکت در مراسم خاکسپاری بوده‌اند. اما حزب کمونیست چین (ح.‌ک‌.چ) با پنهان‌کردن آمار واقعی ابتلاها و تلفات، همچنان مردم را گمراه می‌کند.

در 15ژانویه، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های چین (سی‌دی‌سی، بخشی از کمیسیون بهداشت ملی چین) اعلام کرد که 59938 نفر بین 8دسامبر2022 تا 12ژانویه2023، براثر کووید در بیمارستان‌ها جان خود را از دست داده‌اند. چنین رقمِ به‌طور نامعقول پایینی بلافاصله خشم عموم مردم را برانگیخت. چند روز بعد، این سازمان اعلام کرد که 12658 شهروند دیگر بین 13 تا 19ژانویه جان خود را براثر کووید از دست داده‌اند. این سازمان ادعا کرد که با مجموع مرگ 72596 نفر طی 43 روز، اوج آخرین موج کووید به پایان رسیده است.

تعداد بالای مرگ‌ومیر اعضای ح‌.ک.‌چ

طولی نکشید که شواهد زیادی برای رد ارقام کمیسیون بهداشت ملی چین به دست آمد. چنگ، ساکن ایالات متحده، در 22ژانویه برخی از اطلاعات داخلی را با اپک تایمز به اشتراک گذاشت. او گفت: «من دوستی دارم که در کمیسیون بهداشت ملی کار می‌کند و مسئول نظارت بر جمعیت و میزان زادوولد است. او به من گفت که 10 درصد از اعضای ح.ک.چ براثر کووید جان خود را از دست داده‌اند. آنها یک مدل نظارت بر جمعیت را اجرا می‌کنند تا خودشان و مقامات ارشد ح.ک.چ بدانند چه خبر است.» چنگ با استناد به اطلاعات یک مقامِ اداره خروج و ورود گفت که حداقل 200هزار جسد در پکن وجود دارد که هنوز سوزانده نشده‌اند.

ح.ک.چ به دروغ‌گویی بدنام است، به این معنی که حتی اطلاعات داخلی ممکن است کاملاً قابل‌اعتماد نباشد. اما آن حداقل می‌تواند نگاهی اجمالی به ما بدهد درباره آنچه ح.ک.چ تلاش می‌کند پنهانش کند. براساس گزارش دپارتمان سازمان مرکزی ح.ک.چ، تا 31 دسامبر 2021، 96.71میلیون عضو ح.ک.چ وجود داشت. اگر از این عدد به‌عنوان خط مبنا استفاده کنیم، 10 درصد از اعضای ح.ک.چ 9.671میلیون نفر خواهند بود که 133 برابر رقم 72596 اعلامی ازسوی کمیسیون بهداشت ملی چین است. و توجه داشته باشید که بسیاری از مردم که از اعضای ح.ک.چ نبودند نیز براثر کووید جان خود را از دست داده‌اند.

حدود 19.42میلیون از 96.71میلیون عضو ح.ک.چ از مشاغل خود بازنشسته شده‌اند. اگر اکثریت 9.671میلیون مرگ از بین آنها بود، حدود نیمی از اعضای بازنشسته باید مرده باشند. درواقع، برخی از اعضای جوان‌تر ح.ک.چ نیز بودند که در طی این پاندمی جان باختند. بنابراین به‌دلیل فقدان داده، نمی‌توانیم برآورد دقیقی از میزان مرگ‌میر ناشی از کووید در بین اعضای ح.ک.چ ارائه کنیم، اما محاسبۀ ریاضی فوق‌العاده سادۀ‌ بالا حداقل می‌تواند تصوری از مرگ‌ومیر اعضای ح.ک.چ به ما بدهد.

خبرگزاری شینهوا در 28دسامبر2022 گزارش داد که دپارتمان مرکزی 336.6میلیون یوان «هزینه دیدار» برای سال نوی چینی 2023 در نظر گرفته است. چنین هزینه‌ای معمولاً صرف دیدار با افراد مسن یا کم‌درآمد ح.ک.چ می‌شود. در این خبر به‌طور مشخص اشاره شده است که این خانواده‌ها شامل اعضای خانواده برخی از افرادی است که قبل از سال 1949 به حزب پیوسته بودند و همچنین خانواده‌هایی که عزیزانی داشتند که درحین انجام وظیفه جان خود را از دست داده‌اند. شایان ذکر است که این مقاماتی که قبل از سال 1949 به حزب ملحق شدند حداقل 90 سال داشتند و به‌شدت تحت تأثیر کووید قرار گرفته بودند، درحالی‌که بسیاری از «مرگ‌های حین انجام وظیفه» ناشی از کووید بود.

این هزینه دیدار، 111میلیون یوان در سال 2019 و 227میلیون یوان در سال 2020 بود. اطلاعات مربوط به این هزینه برای سال 2021 موجود نبود، اما برای سال 2022 تقریباً به همان میزان (220میلیون یوان) باقی ماند و با جهش 53درصدی به 336.6میلیون یوان در سال 2023 رسید. درحالی‌که نمی‌توان تمام این افزایش را به دیدار با خانواده‌های اعضای متوفی ح.ک.چ نسبت داد، اما افزایش شدید از سال 2019 تا 2020 (زمانی که کووید برای اولین بار شیوع پیدا کرد) و سپس 2022 تا 2023 (سونامی جدید کووید) با دو موج مشابه پاندمی مطابقت داشت.

بازهم داده‌های کاملی نداریم و نمی‌توانیم تخمین‌های دقیقی بزنیم، اما شواهد مستقیم و پیرامونی باید باعث شوند به آمار مرگ‌ومیر ناشی از کووید، که به‌طور رسمی گزارش‌ شده است، شک کنیم.

وقتی حقیقت مدفون می‌شود

آقای لی هنگجی، بنیانگذار فالون گونگ، در 15ژانویه گفتند که ح.ک.چ حقیقت را پنهان کرده است و بیش از 400میلیون نفر در چین در طول این پاندمی سه‌ساله جان خود را از دست داده‌اند. تقریباً همه از این رقم شوکه شدند و برخی درباره تعداد کشته‌شدگان تردید داشتند.

اما با نگاهی به تاریخ می‌توانیم درس‌های زیادی از این دست را بیابیم. در طول جنگ جهانی دوم، وقتی دیپلمات لهستانی یان کارسکی به مقامات آمریکایی ازجمله فرانکلین روزولت، رئیس‌جمهور ایالات متحده، و فلیکس فرانکفورتر، قاضی دادگاه عالی، روایت دست‌اول خود از هولوکاست علیه یهودیان لهستانی را گفت، آنها آن را رد کردند. فرانکفورتر که خود یهودی بود گفت: «من نمی‌توانم حرفتان را باور کنم.» سفیر لهستان که در آنجا حضور داشت، گفت: «فلیکس، نمی‌توانی به این مرد نگاه کنی و بگویی که دروغ می‌گوید. قدرت دولت من پشت سر اوست.» قاضی پاسخ داد: «آقای سفیر، من نگفتم که این جوان دروغ می‌گوید. گفتم که نمی‌توانم حرفش را باور کنم. تفاوتی وجود دارد.»

با فرض اینکه مردم شجاعتِ روبرو شدن با فشار را داشته باشند، یافتن حقیقت دشوار نیست. والتر دورانتی، رئیس دفتر نیویورک تایمز در مسکو (1922-1936)، برای گزارش‌های مثبت فراوانش درباره اتحاد جماهیر شوروی، در سال 1932 جایزه پولیتزر را دریافت کرد.

گرت جونز، روزنامه‌نگار جوان بریتانیایی، به اتحاد جماهیر شوروی رفت و پس از بازگشت، بیانیه‌ای مطبوعاتی منتشر کرد و وضعیت وخیم آنجا را شرح داد. اما دورانتی چند مقاله نوشت و جونز را محکوم و قحطی را انکار کرد. همان‌طور که بسیاری از حقایق سال‌ها بعد آشکار شد، درخواست‌هایی برای لغو جایزه پولیتزر او انجام شد. نیویورک تایمز، که آثار او را در سال 1932 برای دریافت جایزه ارسال کرد، همچنین در سال 1990 نوشت که مقالات بعدی دورانتی در انکار قحطی «بعضی از بدترین گزارش‌هایی بود که در این روزنامه منتشر شد.»

دیدن حقیقت وقتی فجایع به خانه می‌رسند

با توجه به تکنولوژی پیشرفته سانسور و نفوذ جهانی قوی ح.ک.چ، مردم شجاع کمی هستند که رژیم را به چالش بکشند. گرچه برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ با همدستی ح.ک.چ، در اوایل سال 2006 افشا شد، بسیاری از مردم چین آن را باور نکردند، چه رسد به اینکه اقداماتی برای توقف این جنایت انجام دهند. تا اینکه در اکتبر 2022 وقتی یک دانش‌آموز 1۵ساله دبیرستانی در مسیرش از خوابگاه به کلاس درس در مدرسه خصوصی ناپدید شد، بسیاری به وجود برداشت اجباری اعضای بدن مشکوک شدند.

مثال دیگر آزار و شکنجه 23ساله فالون گونگ است. از ژوئیه1999 که ح.ک.چ شروع به آزار و شکنجه فالون گونگ کرد، ده‌هامیلیون تمرین‌کننده دستگیر، بازداشت و شکنجه شده‌اند. درنتیجه تبلیغات نفرت‌برانگیز ح.ک.چ علیه فالون گونگ، بسیاری از شهروندان چینی اصلاً به درد و رنج تمرین‌کنندگان اهمیت نمی‌دادند. اما آنها در هنگام شیوع پاندمی، بی‌رحمی ح.ک.چ را از نزدیک تجربه کردند و ازطریق برنامه‌های کد سلامت (که بسیاری آن را به دستبند الکترونیکی تشبیه کردند) روی تلفن‌شان، زندانی شدند و تحت نظارت شدید قرار گرفتند. وقتی پلیس و بیگ وایت (کارکنان بهداشتی که تجهیزات شخصی محافظ تمام بدن سفید پوشیده بودند) می‌توانستند به میل خود وارد خانه‌های شخصی شوند و مردم را برای قرنطینه ببرند، بسیاری متوجه شدند که اصلاً از حقوق اولیه برخوردار نیستند.

نقطه کوری برای حقایق

برخی از شهروندان چینی فکر کردند: «اگر 400میلیون نفر در طی این پاندمی جانشان را از دست داده بودند، من متوجه آن می‌شدم، درست است؟» آنها نمی‌دانند که چرا هنوز این همه مردم در خیابان‌ها هستند طوری که انگار اصلاً تغییری در کار نیست؟

در اینجا می‌خواهیم چند حوزه را بررسی کنیم که در آن‌ها چشم‌ها و روند فکری‌مان می‌تواند ما را فریب دهد.

خطای دید

خطای مولر- لیر

یک مثال، خطای مولر- لیر است. سه پاره‌خط نشان‌داده‌شده در بالا دارای طول مساوی هستند، اما ممکن است پاره‌خط وسط، بین دو فلش روبه‌داخل، را بلندتر از پاره‌خط بالا و پایین بدانیم. طول پاره‌خط وسط تا 20 درصد بیشتر از طول واقعی به‌نظر می‌رسد.

خطای ابینگهاوس

مثال دیگر خطای دید ابینگهاوس است. گرچه دو دایره نارنجی در تصویر بالا به یک اندازه هستند، اما دایره سمت چپ کوچک‌تر از دایره سمت راست به‌نظر می‌رسد.

انواع دیگری از خطای دید نیز وجود دارد، مانند خطای مونکر-وایت، خطای هرینگ، هرمان گرید و خطای حسی دست لاستیکی. خوانندگان علاقه‌مند می‌توانند آنها را در اینترنت جستجو کنند. نتیجه این است که اگر در خیابانی در پکن ایستاده باشید، نمی‌توانید بگویید که چین 1.4میلیارد نفر جمعیت دارد یا 700میلیون نفر.

عدد دانبار - قانون 150

رابین دانبار، بریتانیایی، متخصص در گلچین آثار، در اوایل سال 1990 پیشنهاد کرد که به‌دلیل ساختار مغز ما، یک فرد فقط می‌تواند با 150 نفر تعامل کند، «فراتر از اینکه کدام یک از اعضای هر گروه اجتماعی توانایی خود را برای عملکرد مؤثر در روابط اجتماعی از دست می‌دهد.» حتی در بین این 150 نفر، معمولاً 5 دوست صمیمی، 15 دوست خوب (شامل 5 دوست صمیمی)، 50 دوست (شامل حدود 20 دوست خوب) و 150 آشنا (شامل همه) وجود دارد.

چنین پدیده‌ای اغلب در لیست مخاطبین، دوستان فیس‌بوک، دریافت‌کنندگان کارت کریسمس، واحد نظامی، قمار آنلاین، اندازه کلاس و اندازه جامعه محل سکونت دیده می‌شود. تا زمانی که افراد در حلقه نزدیک ما تغییرات عمده‌ای نداشته باشند، ممکن است متوجه تغییرات خارج از دایره نشویم.

البته قانون 150 یک الگو در جامعه آزاد است. در چین کمونیستی، مردم ممکن است حلقه‌های کوچک‌تری داشته باشند (با کمتر از 150 نفر) که ما ازطریق آن‌ها درباره محیط اطراف خود و جامعه به‌عنوان یک کل نظر می‌دهیم، به‌ویژه با توجه به پیشرفته‌ترین سانسور و تبلیغات تحت کنترل دولت، رسانه‌ها و عوامل طرفدار ح.ک.چ (که به‌عنوان اعضای 50سِنتی حزب نیز شناخته می‌شوند که برای ستایش ح.ک.چ در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی، پول می‌گرفتند.)

سوگیری بازماندگی

سوگیری بازماندگی، که به‌عنوان سوگیری بقا نیز معروف است، یک خطای منطقی در تمرکز بر موجودیت‌هایی است که از یک فرآیند گزینش گذر کرده‌اند، اما آنهایی که از فرآیند گزینش گذر نکرده‌اند نادیده گرفته می‌شوند. برای مثال، اگر داده‌های عملکرد مالی با حذف شرکت‌های شکست‌خورده که دیگر وجود نداشتند جمع‌آوری می‌شد، نتیجه میانگین بیشتر می‌شد. به همین ترتیب، وقتی دلیل تصادف اتومبیل را بررسی می‌کنیم، ممکن است ازطریق مصاحبه فقط با بازماندگان اطلاعات ناقص به دست آوریم، زیرا مردگان دیگر نمی‌توانند هیچ بینشی درباره تصادف ارائه دهند.

در همین راستا، اگر هیچ‌یک از اطرافیان یک نفر براثر کووید جان نباخته باشند یا تعداد بسیار کمی از اطرافیانش جان باخته باشند، ممکن است متوجه خانواده‌های خارج از حلقه اطرافش که عزیزانشان را به‌دلیل کووید از دست داده‌اند، نشود.

ژائو لانجیان، متخصص سابق رسانه‌ که زمانی هدف ح.ک.چ قرار گرفت و به‌دنبال حقیقت درباره زنی بود که به‌عنوان برده جنسی فروخته ‌شد و تمام روز به زنجیر بسته شده بود، اخیراً در توئیتر درباره این پاندمی اظهارنظر کرد. او نوشت: «بعد از این پاندمی، فکر می‌کنم جمعیت چین زیر یک‌میلیارد یا حتی کمتر خواهد بود. می‌توانید شواهدی از خانه‌های خالی، مکان‌های متروک و زمین‌های بایر در شهرها و روستاها پیدا کنید.»

تحت سانسور پیشرفته و همه‌جانبه و وحشیانه ح.ک.چ، تعداد کمی از مردم جرئت می‌کنند زندگی خود را برای جستجوی حقیقت به خطر بیندازند و دچار سندروم استکهلم هستند (افرادی که در طول زمان احساسات مثبتی نسبت به اسیرکنندگان یا سوء‌استفاده‌کنندگان خود پیدا می‌کنند)، سکوت را انتخاب می‌کنند یا برای غلبه بر تجربیات آسیب‌زننده، حتی در کنار ح.ک.چ قرار می‌گیرند تا دروغ‌ها را تکرار کنند.

شواهدی دیگر

اما حقایق حقایق هستند و شواهد دیر یا زود آشکار خواهند شد. یی فوشیان، محقق دانشگاه ویسکانسین در مدیسون، معتقد است که آمار جمعیت منتشرشده توسط چین قابل‌اعتماد نیست. اطلاعات افشاشده ازسوی دولت چین، تحلیل او را تأیید کرد. واشنگتن پست با استناد به سخنان او در مقاله‌ای در سال 2022 با عنوان «داده‌های جمعیت‌شناسی چین حاکی از افول است نه تسلط» گزارش داد: «این بدان معناست که جمعیت واقعی چین 1.41میلیارد نفر (ارقام رسمی) نیست و می‌تواند حتی کمتر از برآورد من 1.28میلیارد باشد. »

با نگاهی به اطلاعات لورفته از پلیس شانگهای می‌توان استنباط دیگری کرد. یک هکر با نام «چاینادان» در اواخر ژوئن2022 در انجمن هکرها بریچ فروم مطلبی ارسال کرد، درحالی‌که مردم را به خرید اطلاعات محرمانه 970میلیون شهروند چینی ازجمله نام، آدرس، محل تولد، شماره شناسه ملی، شماره تلفن همراه و غیره آنها ترغیب می‌کرد. اعتقاد بر این است که این رقم فاش‌شده (970میلیون) نشان‌دهنده جمعیت بزرگسال در چین است.

شواهد بیشتری را می‌توان از صنعت سوزاندن جسد یافت. گرچه بسیاری از صنایع دیگر در طول پاندمی سقوط کرده‌اند، کسب‌وکار آزمایش اسید نوکلئیک تا زمان لغو سیاست حذف کامل کووید، تقاضای زیادی داشت. پس از آن صنعت کفن‌ودفن و سوزاندن جسد به صنعت داغ بعدی تبدیل شد. ظرفیت کوره‌های جسدسوزی در سراسر چین طی چند ماه گذشته پر شده‌ است. درواقع، در سال 2003 به‌خاطر شیوع سارس نیز همین اتفاق افتاد. وب‌سایت تنسنت (Tencent.com) در 3آوریل2021 گزارش داد که «صنعت کفن‌ودفن از سال 2003 برای چند سال، "به 10 صنعت سودآور برتر در چین" تبدیل شده است.» درواقع، سال 2003 زمانی بود که سارس بسیاری از شهروندان چینی را کشت.

داده‌های عمومی نشان می‌دهد که در سال 2015، حدود 2706 کسب‌وکار در ارتباط با صنعت کفن‌ودفن و سوزاندن جسد وجود داشته است. این تعداد طی چند سال بعد، با 7789 شرکت در سال 2019، 10123 شرکت در سال 2020، و 13879 شرکت در سال 2021، به‌طور پیوسته افزایش یافته است. چنین افزایش شدیدی با تعداد بالای مرگ‌ومیر ناشی از کووید در طول این پاندمی مطابقت دارد.

ایمن ماندن

پدیده‌هایی غیرمعمول اغلب قبل از بلایای بزرگ انسانی یا طبیعی، یا همراه با آنها دیده می‌شدند. ابری هفت‌رنگ قبل از زلزله در استان سیچوان در ژوئن2022 دیده شد، یک شهاب‌سنگ در استان ژجیانگ در دسامبر2022 سقوط کرد و هم‌ترازی چهار سیاره در سال نو چینی امسال رخ داد. علاوه‌بر این، ساکنان سیچوان و شین‌جیانگ در روز 26ژانویه، خورشیدی سبز دیدند، درحالی‌که روز قبل سه خورشید در شهر تیلینگ در استان لیائونینگ دیده شد.

فرهنگ سنتی چین بر هماهنگی بین آسمان، زمین و انسان تأکید دارد. همه این پدیده‌های غیرعادی می‌توانند نشانه‌هایی از عدم اطمینان‌ها در جامعه ما باشند. با توجه به پاندمی کنونی و افزایش اخیر ابتلاها و مرگ‌میرها در چین، این مسئله که چگونه می‌توان ایمن ماند برای مردم مهم‌تر شده است.

بنیانگذار فالون گونگ، آقای لی هنگجی، در مارس2020 نوشت: «...یک بیماری همه‌گیری مانند ویروس ح.ک.چ (یا «ویروس ووهان») با هدفی آمده است و نشانه‌گیری خود را دارد. آن اینجا است تا اعضای حزب و آنهایی را که در کنارش هستند ازبین ببرد.» («خردمند بمانید»)

در همان مقاله، آقای لی همچنین نوشتند: «مردم باید از ح.ک.چ فاصله بگیرند و همراهی با آن را متوقف کنند. در پشت آن، شیطانِ سرخ نهفته است، درحالی‌که در ظاهر شبیه تبهکاران عمل می‌کند و از هیچ شرارتی فروگذار نمی‌کند. پس حالا که خدایان شروع کردند آن را نابود کنند، همۀ آنهایی که هنوز در کنار آن هستند باید نابود شوند. کسانی که شک دارند فقط منتظر باشند و ببینند.» «آنچه مردم باید انجام دهند این است که در کمال خلوص در پیشگاه الهی توبه کنند، اشتباهات خود را بپذیرند و دعا کنند که فرصتی باشد تا شیوه‌های خود را تغییر دهند. راه‌حل فقط همین است و علاج کار فقط این است.»

آقای لی همچنین در 20 ژانویه 2023 نوشتند: «زیرا انسان‌ها می‌توانند ازطریق بدن بشری و در بحبوحۀ رنج‌کشیدن، گناهان و کارما را از بین ببرند و درعین‌حال، در محیطی که اصول معکوس وجود دارد، اگر انسان بتواند به اصول درستی که خدا گفته پایبند باشد و مهربانی را حفظ کند، زندگی او تعالی خواهد یافت. آخرین مرحلۀ نابودی فرارسیده است، دروازه آسمان در سه قلمرو باز شده است و آفریدگار این نوع افراد را برای نجات انتخاب می‌کند.» («انسان چگونه پدید آمد»)

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.