(Minghui.org) یک بانوی ۶۴ساله در شهر شنیانگ (استان لیائونینگ)، از زمان پذیرش در زندان در مارس۲۰۲۳، برای گذراندن حبس چهارسالهاش بهخاطر ایمانش به فالون گونگ (یک تمرین تزکیه ذهن و جسم که از ژوئیه۱۹۹۹، توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است)، در معرض شکلهای مختلف بدرفتاری قرار گرفته است.
طی سه چهار ماه گذشته، نگهبانان زندان عمداً مصرف غذای خانم وانگ جینفنگ را نیز هر روز محدود کردهاند. او لاغر و نحیف شده و در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.
خانواده او همچنین در بیش از نه ماه گذشته از هرگونه ارتباط با او محروم بودهاند، زیرا او به ایمان خود به فالون گونگ پایبند بوده است. اخیراً وقتی در ۲۶دسامبر۲۰۲۳ دوباره سعی کردند با او ملاقات کنند، یک نگهبان زندان با شنیدن درباره شکنجه او از خنده منفجر شد، زیرا باور نداشت که او هرگز مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشد.
خانم وانگ جینفنگ
خانم وانگ در ۱۹فوریه۲۰۲۲ دستگیر و در ۱۹سپتامبر۲۰۲۲، به چهار سال حبس محکوم شد. درخواست تجدیدنظر وی در ۲۴نوامبر۲۰۲۲ رد و در ۳۰مارس۲۰۲۳ به زندان زنان شماره ۲ استان لیائونینگ منتقل شد. خانواده او بهتازگی در ۲۸آوریل۲۰۲۳، ازطریق یکی از خودیها، از انتقال او به زندان مطلع شدند.
خانم وانگ قبل از آخرین محکومیتش، در سال ۱۹۹۹ به یک سال کار اجباری محکوم و در ۱۰فوریه۲۰۱۰، به هفت سال زندان محکوم شد. او در دورههای بازداشت قبلیاش بهطرز وحشیانهای شکنجه شد و عزیزانش ازطریق یکی از خودیها دریافتند که او پس از پذیرش در زندان در مارس۲۰۲۳، در معرض شکلهای مختلف آزار و اذیت قرار گرفته است.
خانم وانگ ابتدا در بند دو که مخصوص زندانیان تازهپذیرفتهشده است محبوس شد. ازآنجاکه حاضر به رها کردن ایمان خود نشد، یک بار در آوریل۲۰۲۳، برای یک روز کامل از استفاده از توالت محروم شد.
پس از اینکه او به تیم چهار در بخش ده منتقل شد، نگهبانان آنجا به زندانیان دستور دادند که او را شکنجه کنند تا مجبور شود ایمانش را رها کند. زندانیان یک بار دهان او را با نوارچسب بستند و او نزدیک بود خفه شود و بمیرد.
در سپتامبر۲۰۲۳، خانم وانگ در پایان یک روز کاری، از همکاری با خواستهای غیرمنطقی زندان خودداری کرد و دو زندانی بازوهای او را محکم گرفتند، درحالیکه زندانی سوم به موهایش چنگ انداخت و سرش را بهسمت بالا کشید. چهارمین زندانی سه زندانی اول را به اتهام آزار و اذیت خانم وانگ محکوم کرد. لو وئی، رئیس بخش ده، دید که چه اتفاقی افتاده است، اما بهجای تنبیه آن سه زندانی، خانم وانگ را مورد آزار کلامی قرار داد.
ازآنجاکه خانم وانگ بر ایمان خود ثابتقدم بود، نگهبانان به او اجازه نمیدادند که با خانوادهاش هیچ نوع ارتباطی داشته باشد یا مایحتاج روزانه خود را خریداری کند. آنها برای مجازات بیشتر او ، حدود سه چهار ماه پیش شروع به محدود کردن غذای وی کردند. گاهی حتی به او هیچچیزی نمیدادند. او لاغر و نحیف شده است و در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.
خانواده وی بسیار نگران وضعیت و سلامت او بودند، اما بارها از تماسهای تلفنی یا بازدیدهای حضوری با وی محروم شدند. جدیدترین درخواست آنها برای بازدید از وی در ۲۶دسامبر۲۰۲۳، دوباره رد شد.
خانواده خانم وانگ ساعت ۹:۳۰ بامداد ۲۶دسامبر۲۰۲۳ به مرکز بازدیدکنندگان زندان رسیدند، اما دوباره درخواست ملاقاتشان رد شد. آنها سپس به مرکز امور زندان رفتند تا شکایت کنند. یک نگهبان مرد حدوداً ۵۰ساله با نشان به شماره ۲۱۱۷۲۹۷ آنها را پذیرش کرد. وی از آنها سؤال كرد كه آیا از خانم وانگ تماسی داشتهاند كه به آنها درباره بازدیدهای خانوادگی چیزی بگوید یا خیر. پاسخ آنها منفی بود، زیرا از زمان پذیرش وی در زندان، در بیش از نه ماه پیش، آنها از هر شکلی از ارتباط با وی محروم بودند. نگهبان گفت: «جای تعجب نیست که مرکز بازدیدکنندگان شما را بدون تأیید تلفنی درباره بازدیدهای خانوادگی رد کرد.»
خانواده خانم وانگ از نگهبان خواستند که مداخله و به آنها کمک کند تا با عزیزشان ملاقاتی داشته باشند. آنها گفتند که دهان وی را در زندان با نوارچسب بستند، موهایش را کشیدند، و غذای کمی به او میدهند و از این طریق شکنجهاش میکنند.
در کمال تعجب آنها، نگهبان با شنیدن این حرف به خنده افتاد. وی سؤال كرد كه چه كسی اینها را به آنها گفته است و گفت که مدرک ارائه و شکایات خود را به دادستانی ارائه دهند. او گفت که باور نمیکند خانم وانگ شکنجه شده باشد، به همین دلیل به «دروغِ» خانوادهاش خندید.
هنگامی که خانواده خانم وانگ خواستار دلیلی برای محروم بودنشان از ملاقات با او شدند، نگهبان گفت که میتوانند وضعیت را به مرکز استیناف اداره مدیریت زندان استان لیائونینگ گزارش دهند.
خانواده پاسخ دادند که البته بهدنبال عدالت برای خانم وانگ هستند، اما از اینکه زندان قانون را زیر پا میگذارد و آنها را از حق ملاقات با او محروم میکند، خشمگین هستند. نگهبان دوباره گفت که میتوانند شکایتی را به دادستانی محلی یا اداره مدیریت زندان استان لیائونینگ ارائه کنند.
خانواده گفتند که مرکز امور زندان باید بتواند مشکل ملاقات را حل کند و نگهبان ادعا کرد که خانم وانگ شرایط ملاقات با خانواده را ندارد. او مجدداً گفت که در ابتدا خندید، زیرا ۱۰۰% مطمئن است که ابداً دهان خانم وانگ را با نوارچسب نبستهاند، به موهایش چنگ نینداختهاند یا غذای کمی برای خوردن به او ندادهاند. او خانواده را بهخاطر باور به شایعات بهجای باور به اظهارات معتبر خودش، ملامت کرد.
سپس با بخش ده تماس گرفت و از نگهبانان آنجا خواست که بیرون بیایند و با خانواده خانم وانگ صحبت کنند.
دو نگهبان خانم از بند ده، بیش از نیم ساعت بعد بیرون آمدند. یکی از آنها سرپرست تیم چهار (با شماره نشان ۲۱۱۷۱۸۹) بود و نگهبان دیگر دارای شماره نشان ۲۱۱۷۴۹۰ بود. سرپرست تیم مدرک مربوط به رابطه خانواده با خانم وانگ را بررسی کرد و از آنها پرسید: «نظرتان درمورد حکم زندان وانگ جینفنگ چیست؟ آیا به جرمی که او محکوم شده است، اذعان دارید؟ نظرتان درمورد فالون گونگ چیست؟ آیا قبول دارید که این یک فرقه است [هیچ قانونی در چین فالون گونگ را جرم تلقی نمیکند یا آن را فرقه نمینامد]؟»
خانواده خانم وانگ گفتند که او بهدلیل استفاده از حق آزادی عقیدهاش که در قانون اساسی تصریح شده، بهناحق محکوم شده است. سرپرست تیم پاسخ داد که آنها میتوانند درخواست تجدیدنظری برای محکومیت او ارائه دهند. او افزود که اداره مدیریت زندان استان لیائونینگ سیاستی دارد که براساس آن تمرینکنندگان فالون گونگ محبوس در بخش مدیریت سختگیرانه، اجازه ملاقات با خانواده را ندارند.
خانواده خانم وانگ استدلال کردند که چنین سیاستی یک قانون مصوب نیست. طبق قانون، همه زندانیان حق ملاقات با خانواده را دارند.
سرپرست تیم دوباره گفت که میتوانند به دادگاه درخواست تجدیدنظر ارائه کنند. خانواده پاسخ دادند که آنها برای ملاقات حضوری با او در زندان هستند، نه برای اعتراض به محکومیت او. زندان با ممانعت از ملاقات خانوادهاش با او، قانون را زیر پا گذاشت.
سرپرست تیم مدام میگفت که هیچکس در بخش مدیریت سختگیرانه اجازه هیچگونه ارتباطی با خانواده خود را نخواهد داشت. نگهبان دیگری ناگهان وارد بحث شد و از خانواده پرسید: «آیا میدانید چرا وانگ جینفنگ زندانی شده است؟»
عزیزانش گفتند: «چون فالون گونگ را تمرین میکرد.» نگهبان دیگری پرسید: «آنگاه نگرش شما نسبت به فالون گونگ چیست؟» او تهدید کرد که اگر خانواده نیز فالون گونگ را تمرین کنند با پلیس تماس خواهد گرفت.
خانواده خانم وانگ پاسخ دادند که آنها هم میتوانند با پلیس تماس بگیرند تا تهدیدات نگهبان را گزارش کنند.
سپس نگهبان ملایمتر شد و گفت که اشتیاق خانواده برای دیدن خانم وانگ را درک میکند. سرپرست تیم تکرار کرد که هیچ ملاقات خانوادگیای مجاز نخواهد بود و از خانواده خانم وانگ خواست تا سیاست مربوط به بازدیدهای خانوادگی را بهصورت آنلاین در گوگل جستجو کنند و در صورت نارضایتی از این سیاست، شکایت خود را به نهادهای مرتبط ارسال کنند.
وقتی خانواده شکنجه خانم وانگ را مطرح کردند، هر دو نگهبان بلافاصله آن را انکار کردند و مدام میگفتند: «این غیرممکن است!» آنها ادعا کردند که خانم وانگ در زندان واقعاً حالش خوب است، زیرا آنها همیشه از تمام مقررات برای مدیریت زندانیان پیروی میکنند.
خانواده به نگهبانان هشدار دادند که با عواقب حبس غیرقانونی و شکنجه وحشیانه عزیزشان مواجه خواهند شد. نگهبانان حرفشان را قطع و دوباره تهدید کردند که با پلیس تماس خواهند گرفت.
دو تن از ساکنان لیائونینگ به زندان محکوم شدند و وضعیت جسمیشان در زندان وخیم شد
دو بانوی اهل لیائونینگ بهخاطر ایمان خود به فالون گونگ، محاکمه میشوند