(Minghui.org)
نام: لیانگ لیشیننام چینی: 梁立新جنسیت: زنسن: نامعلومشهر: توچواناستان: مغولستان داخلیشغل: کارمند دولتتاریخ مرگ: مارس۲۰۲۳تاریخ آخرین دستگیری: مارس۲۰۲۳آخرین محل بازداشت: بازداشتگاه شهر چانگچون
«خانم. لیانگ لیشین در سلول ۴۲۰۳ بازداشتگاه شماره ۴ شهر چانگچون [در استان جیلین] نگهداری می‌شد. او سالم به نظر می‌رسید اما نگهبانان او را مجبور به مصرف داروهای نامعلوم کردند. یک شب درست بعد از شام استفراغ کرد و ساعاتی بعد از هوش رفت. دو پزشک زن با روپوش سفید آمدند، اما پس از انجام احیای قلبی‌ریوی و استفاده از چند کیسه اکسیژن نتوانستند او را به هوش بیاورند. دو مرد با لباس نظامی آمدند و نتوانستند او را احیا کنند. حدود نیمه‌شب او را بردند و نگهبانان گفتند که او را برای احیا به بیمارستان بردند. چند روز بعد، نگهبانان به زندانیانی که برای نظارت بر او گمارده شده بودند، دستور دادند تا شهادت دهند که وی «هرگز دارو دریافت نکرده یا بدرفتاری با او نشده است».
مطالب فوق روایت یکی از داخلی‌ها درباره آخرین روزی است که خانم لیانگ زنده بود. خانم لیانگ، ساکن شهرستان توچوان، لیگ هینگ‌گان، مغولستان داخلی، شش روز پس از دستگیری‌اش که در مارس۲۰۲۳ هنگام دیدار با دخترش در شهر چانگچون، استان جیلین انجام شد، درگذشت.
ایستگاه پلیس‌ِ راه گویلین در شهر چانگچون، خانم لیانگ را هدف قرار داد، زیرا به او مشکوک بودند که بروشورهای فالون گونگ را در جاده گویلین نصب کرده است. فالون گونگ یک تمرین تزکیه ذهن و بدن است که از ژوئیه۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
خانم لیانگ از همکاری با دستورات مأمور‌‌ان پلیس برای نوشتن اظهاراتی مبنی بر انکار ایمانش به فالون گونگ یا امضای سوابق بازجویی خودداری کرد. پلیس او را به بازداشتگاه جیوتای برد و بعداً به بازداشتگاه شماره ۴ شهر چانگچون منتقل شد و در آنجا درگذشت. پلیس در حال تشکیل پرونده برای او بود که فوت کرد.
تاریخ دقیق دستگیری و مرگ خانم لیانگ نامشخص است. پیش از مرگ او چند دهه به خاطر ایمانش متحمل آزار و اذیت شد. او ۲٫۵ سال کار اجباری و دو بار زندان را تحمل کرد که مجموعاً ۱۰.۵ سال قبل از آخرین دستگیری‌اش بود. برای اطلاع از جزییات آزار و شکنجه وی در گذشته به گزارش مربوطه مراجعه کنید.
به گفته یک خودی، خانم لیانگ تنها تمرین‌کننده فالون گونگ نیست که در همان بازداشتگاه دارو به او داده شد. خانم ژو یافن نیز که در اواخر اوت۲۰۲۲ دستگیر شد، مجبور می‌شد هر روز قرص‌های نامعلومی مصرف کند. وقتی او نپذیرفت، زندانیانی که برای نظارت بر او تعیین شده بودند موهای سرش را گرفتند تا به زور به او دارو بخورانند. وقتی از درد فریاد زد، دهانش را با جوراب‌های کثیف یا پارچه‌هایی که برای شستن زمین استفاده می‌شد پر کردند. او بعداً به زندان محکوم و در ۲۹آوریل۲۰۲۳ به زندان زنان استان جیلین منتقل شد. او پس از پذیرش در زندان به‌مدت چهار روز متوالی شکنجه شد. وقتی از هوش رفت نگهبانان دست از شکنجه برداشتند.