(Minghui.org) درگذشت هشت تمرین‌کننده فالون گونگ که به‌دلیل آزار و شکنجه جان خود را از دست داده‌اند، در فوریه۲۰۲۵ گزارش شد.

این هشت مرگِ تازه‌گزارش‌شده شامل یک مورد در سال ۲۰۲۳، چهار مورد در سال ۲۰۲۴ و سه مورد در سال ۲۰۲۵ بوده‌اند. درگذشتگان شامل شش زن و دو مرد با رنج سنی بین ۶۰ تا ۷۴ سال و از چهار استان بودند. استان شاندونگ چهار مورد، استان هبی دو مورد و استان‌های هیلونگ‌جیانگ و گوانگ‌دونگ هر کدام یک مورد داشتند. به‌دلیل سانسور شدید اطلاعات توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، همیشه امکان گزارش به‌موقع آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ وجود ندارد و همچنین تمام اطلاعات به‌راحتی در دسترس نیست.

این هشت مورد نمایانگر رنج‌های جسمی، روحی و مالی‌ای هستند که جامعه فالون گونگ در طول ۲۶ سال آزار و شکنجه متحمل شده‌ است.

مردی از استان هبی، در حالی درگذشت که محکومیت ۱۳ساله زندان خود به‌دلیل تمرین فالون گونگ را می‌گذراند. بانویی از استان شاندونگ، دو هفته پس از آزاد شدن از زندان، در شرایط وخیم درگذشت. وضعیت سلامتی او فقط چهار ماه پس از ورودش به زندان، به‌سرعت رو به وخامت گذاشت. بانوی دیگری در استان گوانگ‌دونگ که در زندان به سرطان رحم مبتلا شده بود، از آزادی به قید ضمانت پزشکی محروم شد و دو سال پس از آزادی جان باخت.

دو نفر از این تمرین‌کنندگان، علاوه‌بر شکنجه جسمی در زندان، زمانی در بیمارستان‌های روان‌پزشکی حبس شدند و تحت خوراندن اجباری دارو قرار گرفتند که یکی از روش‌های رایج برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان است.

مردی در استان هبی، پس از اینکه مقامات در سال ۲۰۲۲، حقوق بازنشستگی‌اش را قطع کردند، ضربه روحی سختی برایش بود و دو سال بعد درگذشت.

علاوه‌بر رنج‌های شخصی این تمرین‌کنندگان، زنی پیش از مرگش، سه عضو خانواده خود را به‌دلیل آزار و شکنجه از دست داد.

در زیر خلاصه‌ای از این هشت مورد مرگ ارائه شده است. فهرست تمرین‌کنندگان درگذشته را می‌توانید از اینجا (پی‌دی‌اِف) دانلود کنید.

درگذشت در بازداشت

درگذشت مرد ۶۷ساله اهل هبی درحالی‌که محکومیت حبس ۱۳ساله‌‌ به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ را می‌گذراند

آقای زوئو هونگتائو، از شهر چین‌هوانگ‌دائو در استان هبی، در تاریخ ۶اوت۲۰۲۴، درحالی‌که حکم ۱۳ سال زندان خود به‌دلیل تمرین فالون گونگ را می‌گذراند، درگذشت. او در زمان فوت، ۶۷ سال داشت.

آقای زوئو در ۹ژوئن۲۰۱۷ دستگیر و در ژانویه۲۰۱۸، به ۱۳ سال زندان محکوم و بعداً در بخش ۱۹ زندان بائودینگ حبس شد. او در ۱۹ژوئیه۲۰۲۴، به‌شدت بیمار شد و برای مراقبت‌های اورژانسی، با عجله به بیمارستان منتقل شد. وی سپس مرخص و به زندان بازگردانده شد و در ۶اوت در آنجا درگذشت. خانواده‌اش اجازه نداشتند به جسد او نزدیک شوند و جسد وی بدون رضایت خانواده‌اش سوزانده شد.

مرگ پس از آزادی از زندان

بانوی 63ساله‌ای که پس از چهار ماه حبس، تا سرحد وخیم شدن وضعیتش شکنجه شده بود، دو هفته پس از آزادی مشروط پزشکی جان باخت

خانم لین جیان‌پینگ از شهر چیشیا در استان شاندونگ، در اواسط اکتبر2024، برای گذراندن یک محکومیت سه‌ساله زندان که در مارس2023، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ صادر شده بود، دوباره به زندان منتقل شد. او در زندان، مورد آزار و اذیت قرار گرفت و وضعیتش وخیم شد. مقامات زندان او را در 30ژانویه2025، به‌صورت مشروط آزاد کردند و وی در 13فوریه درگذشت، درحالی‌که ۶۳ سال داشت.

خانم لین جیان‌پینگ

درگذشت خانم لین پس از ده‌ها سال رنج کشیدنش به‌دست حزب کمونیست چین، به‌دلیل حفظ ایمانش، رخ داد. او در 26سپتامبر2004، دستگیر و به سه سال کار اجباری محکوم شد. پس از پایان دوره محکومیتش، بدون هیچ‌گونه روال قانونی، او را مستقیماً به زندان بردند تا یک دوره سه‌ساله حبس را سپری کند. او درحالی‌که در زندان بود به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد.

خانم لین پس از دستگیری دیگری در 6فوریه2022، در حبس خانگی قرار گرفت و در همان روز آزاد شد. او در 29مارس2023، به سه سال حبس دیگر با 5000 یوان جریمه محکوم شد. درخواست تجدیدنظر او اندکی بعد توسط دادگاه میانی شهر یانتای رد شد. او به‌دلیل مشکلاتی در وضعیت سلامتی‌اش، بلافاصله زندانی نشد.

پلیس در سپتامبر2024، به‌زور در منزلش را باز کرد و او را برای معاینه فیزیکی به بیمارستان برد. وی هنوز برای بازداشت مناسب نبود و به خانه فرستاده شد. حوالی اواسط اکتبر2024، پلیس دوباره تلاش کرد و موفق شد او را در زندان زنان استان شاندونگ واقع در شهر جینان، مرکز استان، حبس کند.

خانم لی به‌دلیل آزار و اذیت در زندان، در وضعیتی وخیم قرار گرفت، دچار اختلال روانی شد و گیج بود. سپس زندان در 30ژانویه2025 (دومین روز سال نو چینی) به خانواده‌اش اطلاع داد که بروند و او را تحویل بگیرند. عزیزانش او را مستقیماً برای مراقبت‌های اضطراری به بیمارستان منتقل کردند. او در ساعت 2 بامداد 13فوریه2025 درگذشت. مشخص نیست که آیا وی در بیمارستان درگذشت یا در خانه.

مرگ بانوی ۷۴ساله‌ دو سال پس از آزادی از زندان که در آنجا متحمل شکنجه و مصرف اجباری دارو شده بود

خانم وانگ یولینگ، از شهر زیبو در استان شاندونگ، در تاریخ ۷اکتبر۲۰۲۴، کمتر از دو سال پس از اتمام دوره زندانش به‌دلیل تمرین فالون گونگ درگذشت. او به‌دلیل شکنجه‌های فیزیکی و مصرف اجباری دارو که در زندان متحمل شد، برای بهبودی تقلا و‌ در سال‌های آخر زندگی با درد شدید زندگی می‌کرد. وی در زمان فوت، ۷۴ساله بود.

پس از اینکه رژیم کمونیستی چین در ژوئيه۱۹۹۹، آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، خانم وانگ یولینگ بارها به‌دلیل حفظ ایمانش هدف قرار گرفت. ازآنجا‌که در سال ۱۹۹۹، به‌منظور دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت، در بیمارستان روانی حبس شد و در آنجا به او داروهای سمی تزریق شد و تحت شوک الکتریکی قرار گرفت.

در سپتامبر۲۰۰۲، دو ماه قبل از شانزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین، خانم وانگ دوباره دستگیر و در یک بیمارستان روانی حبس شد. دوباره به او داروهای سمی تزریق شد و تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. مقامات بعداً او را به بازداشتگاه ژانگدیان منتقل و به سه‌ سال حبس در اردوگاه کار محکوم کردند. او درحالی‌که در اردوگاه کار اجباری وانگ‌کون بود، برای مدتی طولانی در سلول انفرادی حبس، از خواب محروم و مجبور به تماشای مطالب تبلیغاتی افتراآمیز علیه فالون گونگ شد.

خانم وانگ دوباره در اواخر اوت۲۰۲۱، به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ، پس از تعقیب شدن توسط پلیس دستگیر شد. او در اداره پلیس منطقه زیچوان تحت بازجویی قرار گرفت. پلیس ۲۰۰۰ یوان از او اخاذی و سپس او را آزاد کرد و او را در حبس خانگی قرار داد. خانه‌اش نیز تفتیش شد.

آخرین دستگیری خانم وانگ در ژوئیه۲۰۲۲ بود که منجر به صدور حکم ۱.۵ سال حبس برایش شد. وی به‌دلیل امتناع از انکار فالون گونگ، به‌مدت پنج ماه در زندان زنان استان شاندونگ در انفرادی حبس شد. چهار زندانی به‌نوبت او را در تمام ساعات شبانه‌روز تحت‌نظر داشتند. آن‌ها همچنین به او دستور دادند هر روز مقالاتی در زمینه محکومیت فالون گونگ بنویسد. وقتی او حاضر به همکاری نشد، دست او را گرفتند و مجبورش کردند که بنویسد.

نگهبانان همچنین خانم وانگ را مجبور می‌کردند که روزانه سه بار داروهای نامعلومی مصرف کند. اگر امتناع می‌کرد زندانیان به‌زور به او دارو می‌دادند. زندانیان با تحریک از سوی نگهبانان، به میل خود او را مورد ضرب‌وشتم و آزار لفظی قرار می‌دادند. وی همچنین مجبور می‌شد ساعت‌های طولانی، بی‌حرکت روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند و اجازه استفاده از توالت را نداشت.

خانم وانگ پس از آزادی در ۳۰ژانویه‌۲۰۲۳، بسیار ضعیف شده بود و با عوارض شدید ناشی از مصرف دارو در زندان، دست و پنجه نرم می‌کرد. این رنج اغلب در شب تشدید می‌شد و گاهی باعث می‌شد که از شدت درد فریاد بزند.

خانم وانگ در ۳۱اوت۲۰۲۴، ناگهان از حال رفت و برای درمان اورژانسی به بیمارستان منتقل شد. پزشک متوجه نارسایی چند عضو بدنش شد. او دو ماه بعد در ۷اکتبر‌۲۰۲۴ درگذشت.

بانوی اهل گوانگدونگ با وجود سرطان رحم، از آزادی مشروط محروم شد، و دو سال پس از آزادی نهایی‌اش از زندان درگذشت

خانم چیو هان‌نونگ، ساکن شهر هِیوآن در استان گوانگدونگ، درحین گذراندن محکومیت چهار سال و سه ماه حبسش در زندان، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، به سرطان رحم مبتلا شد. درخواست آزادی مشروط او رد شد و او تا پایان دوره محکومیتش در دسامبر2022 در زندان ماند. وضعیتش پس از آزادی، همچنان رو به وخامت گذاشت و او در 14دسامبر2024، در 66سالگی درگذشت.

از زمان آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹، خانم چیو سه بار دستگیر و دو بار به‌مدت مجموعاً هفت سال و سه ماه زندانی شد.

خانم چیو اولین بار در 3اوت۲۰۱۳ دستگیر و اموال شخصی‌اش توقیف شد. او بار دیگر در سپتامبر۲۰۱۳، به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد و به سه سال کار اجباری محکوم شد.

آخرین دستگیری او در ۱۱سپتامبر۲۰۱۸ صورت گرفت. خانواده‌اش در ۲۱سپتامبر، به اداره پلیس مراجعه کردند تا آزادی او را درخواست کنند، اما آن‌ها تهدید و بیرونشان کردند. پلیس سه عضو خانواده را به‌مدت چند ساعت با دستبند بست. خانم چیو در 4آوریل2019، در دادگاه منطقه یوانچنگ حضور یافت و به چهار سال و سه ماه حبس و 3000 یوان جریمه محکوم شد.

به‌دلیل آزار و شکنجه در طول سال‌ها، خانم چیو درحین گذراندن دوران محکومیتش در زندان زنان استان گوانگدونگ، به سرطان رحم مبتلا شد. به‌رغم شرایطش، زندان از آزادی مشروط پزشکی او خودداری کرد. بعد از اینکه خانم چیو، پس از گذراندن دوره کامل حبسش، آزاد شد، خانواده‌اش به او اجازه ندادند تمرین فالون گونگ را از سر بگیرد. درنتیجه وضعیتش بدتر شد و درنهایت درگذشت.

مرد ۶۲ساله اهل هبی پس از محرومیت از حقوق بازنشستگی، دچار سکته مغزی شد و دو سال بعد درگذشت

یکی از ساکنان شهر سانهه در استان هبی در سال ۲۰۲۲، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ از حقوق بازنشستگی محروم شد. از دست دادن حقوق بازنشستگی برای آقای لو چونیانگ که قبلاً ده‌ها سال آزار و شکنجه را به‌خاطر ایمانش متحمل شده بود، آخرین ضربه‌ای بود که وی را درهم شکست. او مدتی بعد سکته کرد و در ۱۵‌ژانویه‌۲۰۲۵ درگذشت، درحالی‌که ۶۲ سال داشت.

آقای لو چونیانگ

آقای لو، که قبلاً مدیر دفتر شرکت صادرات شهر سانهه بود، و همسرش، خانم لی یونگلیان، که زمانی در مدرسه ابتدایی شماره 4 در شهر سانهه تدریس می‌کرد، هردو در سال ۱۹۹۷، تمرین فالون گونگ را شروع کردند. آن‌ها پس از شروع آزار و اذیت در دو سال بعد، به‌طور مکرر به‌دلیل حفظ ایمانشان هدف قرار گرفتند.

این زوج در ۲۰ژوئیه‌۱۹۹۹، روزی که آزار و شکنجه رسماً آغاز شد، به‌منظور دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ به پکن رفتند. آن‌ها دستگیر و به شهر بائودینگ در استان هبی منتقل شدند. آن‌ها یک روز کامل زیر آفتاب سوزان در فضای باز نگه داشته شدند. آن شب آقای لو را به محل کارش بردند و به او دستور دادند که اظهاریه‌هایی مبنی بر انکار فالون گونگ بنویسد. همسرش ابتدا به یک هتل و سپس به هتل دیگری منتقل شد. دو روز بعد، یکی از مقامات شهر به او دستور داد که برای افترا زدن به فالون گونگ به تلویزیون برود. او نپذیرفت و مدیران مدرسه‌اش به او درباره «روزهای سخت پیشِ‌رو» هشدار دادند، زیرا او جرئت کرد مسئول شهر را به چالش بکشد. سپس او را به مدرسه‌اش بردند و در آنجا نگه داشتند، بدون اینکه اجازه هیچ تماسی با خانواده‌اش را داشته باشد.

این زن و شوهر و دخترشان ساعت ۱۱ شب ۲۳سپتامبر۱۹۹۹ در خواب عمیق بودند که کسی به در کوبید. آقای لو در را باز کرد و حدود هشت مأمور از اداره پلیس بیچنگ به داخل هجوم آوردند. آن‌ها کتاب‌های فالون گونگ این زوج را توقیف کردند و همسرش را گرفتند. خانم لی برای مدت نامعلومی در بازداشتگاه شهر سانهه حبس شد.

خانم لی و آقای لو هردو در ۲۸اوت۲۰۰۰ در محل کار دستگیر شدند و پلیس به خانه آن‌ها یورش برد. آقای لو از امضای اعلامیه بازداشت کیفری خودداری کرد و پلیس او را محکم روی زمین نگه داشت و یکی از دستانش را پشت سرش پیچاند تا به دست دیگرش که از جلو بر روی شانه دیگرش کشیده شده بود، دستبند بزند. او از شدت درد جیغ می‌زد. درحالی‌که او را به بازداشتگاه می‌بردند، دستبند گوشت دستش را برید و پلیس پس از مدتی طولانی دستبند را باز کرد. آثار جراحت روی مچ دست او تا چند ماه بعد ناپدید نشد.

کارفرمای آقای لو در سپتامبر۲۰۰۰ که او هنوز در بازداشت بود حقوق او را قطع کرد. پس از آزادی او در اواسط دسامبر۲۰۰۰، آن‌ها به او اجازه بازگشت به کار را ندادند و در سال ۲۰۰۲، او را به‌طور رسمی اخراج کردند. همسرش در سال ۲۰۰۰ شغل خود را از دست داد. مقامات همچنین در تلویزیون به این زوج افترا زدند.

این زوج پس از ازدست دادن شغل خود، برای امرارمعاش در یک باغ میوه کار می‌کردند. آقای لو درحالی‌که در ۲۵سپتامبر۲۰۰۲، در باغ مشغول به کار بود، دستگیر شد. دو مأمور جوان به سر او مشت زدند که منجر به یک برآمدگی بسیار بزرگ و سردردهای بعدی شد. او فریاد زد: «پلیس مردم را کتک می‌زند!» آن‌ها دهان او را با شن پر و او را به یک می‌نی‌ون منتقل کردند. حتی اجازه نداشت کت و کفش‌هایش را بپوشد.

پلیس آقای لو را به بیمارستان برد تا داروهایی برای آسیب سرش دریافت کند. مشخص شد که فشار خونش بسیار بالاست. پلیس بدون توجه به این موضوع، او را سوار ون کرد و پس از معاینه به مرکز شستشوی مغزی لانگ‌فانگ برد. او ۲۰ روز در آنجا حبس شد. کارفرمای سابق او، شرکت صادراتی شهر سانهه، در ازای آزادی او، ۸۰۰۰ یوان به مرکز شستشوی مغزی پرداخت کرد.

پدر آقای لو به‌خاطر آزار و اذیت پسرش، دچار آسیب روحی و بیمار شد. این مرد مسن چندین بار در بیمارستان بستری شد و در سال ۲۰۰۹ درگذشت. مادر آقای لو به زوال عقل مبتلا شد و نیاز به مراقبت شبانه‌روزی داشت. او در سال ۲۰۱۵ درگذشت. دختر آقای لو در حالی بزرگ شد که شاهد آزار و اذیت والدینش بود و عملکرد تحصیلی‌اش به‌دلیل این آسیب روحی افت کرد.

در سال‌های بعد، آقای لو و همسرش به‌طور مداوم مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. در سال ۲۰۲۲، اداره منابع انسانی شهر سانهه سال‌های خدمت آن‌ها را به صفر کاهش داد و عملاً مبلغ مستمری آن‌ها را به صفر رساند. آقای لو به‌قدری افسرده شد که مدت کوتاهی پس از آن، دچار سکته مغزی شد. او هرگز بهبود نیافت و در ۱۵ژانویه۲۰۲۵ درگذشت.

درگذشت معلم 60ساله اهل شاندونگ پس از سال‌ها آزار و اذیت شدن به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ

خانم هو کلینگ در سال 2015، شکایتی را علیه جیانگ زمین، دیکتاتور سابق چین، به‌دلیل آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ که منجر به دستگیری و آزار وی شد، تنظیم کرد. این ساکن شهر لایشی (استان شاندونگ) پس از آن تحت نظارت دقیق پلیس قرار گرفت و مجبور شد از مکانی به مکان دیگر نقل‌مکان کند. زندگی بی‌ثبات و فشار روانی بر وضعیت سلامت او تأثیر گذاشت، که در سال 2018 شروع به افول کرد. او هرگز بهبود نیافت و در نوامبر2024، در 60سالگی درگذشت.

پس از آغاز آزار و شکنجه در سال 1999، خانم هو در 14فوریه2000 به پکن رفت تا برای فالون گونگ دادخواهی کند و دستگیر شد. شوهرش که در آن زمان، یک مقام دولتی در سطح اداره بود، می‌ترسید که در این ماجرا همدست شناخته شود. پس از بازگشت خانم هو به خانه، شوهرش او را به مشت و لگد گرفت.

خانم هو در 27سپتامبر2000، سفر دیگری به پکن داشت و دوباره دستگیر شد. پلیس پکن با باطوم‌های برقی به گردن، گونه‌ها و پشت دست‌هایش شوک وارد کرد. او دچار آثار سوختگی دائمی روی گردنش شد.

خانم هو در 28دسامبر2001 دستگیر شد و شوهرش روز بعد از او طلاق گرفت. او را به پناهگاه لایشی بردند و برای مدت نامعلومی در آنجا حبس کردند. پس از آزادی، خانه‌ای برای بازگشت نداشت و طی 9 ماه بعد، در فقر و تنگدستی زندگی می‌کرد.

خانم هو در 24سپتامبر2002، هنگام سوار شدن به قطار به‌سمت جینان (مرکز استان شاندونگ)، در ایستگاه قطار دستگیر و به ایستگاه پلیس چنگ‌گوان منتقل شد. سه روز بعد، پلیس سعی کرد او را به اردوگاه کار اجباری وانگ‌کون منتقل کند، اما موفق نشد. آن‌ها سپس یک مرکز شستشوی مغزی را امتحان کردند و نگهبانان آنجا نیز از پذیرش او خودداری کردند.

سپس پلیس با کارفرمای او، مدرسه راهنمایی تجربی شهر لایشی، همکاری کرد و او را به بخش روانپزشکی بیمارستان شماره 2 لایشی برد. او را به تخت بستند و بلافاصله به او آمپول زدند. بعد از آن، خواب‌آلود شد و تمام شب را خوابید. از روز بعد مجبور شد هر روز داروهای نامعلوم مصرف یا تزریق کند. او تا 29ژانویه2003 آزاد نشد. مدرسه‌اش به او دستور داد که تمام هزینه‌های پزشکی مربوط به چهار ماه بستری شدنش در بیمارستان را پرداخت کند.

او گفت که سالم وارد بیمارستان شد، اما به‌دلیل داروهای نامعلوم تقریباً دچار روان‌پریشی شد. تا زمانی که آزاد شد، دست و پاهایش سفت و دیدش تار شده بود و احساس بی‌حسی می‌کرد. صورتش رنگ‌پریده و لاغر و چشمانش بی‌روح شده بود و تمام بدنش می‌لرزید. او هیچ قاعدگی‌ای در بیمارستان نداشت. حتی شش ماه پس از آزادی، پاهایش هنوز آنقدر متورم بود که نمی‌توانست کفش بپوشد. مفاصل تمام انگشتانش هنوز بزرگ بودند و تغییر شکل داده بودند.

تغییر شکل مفاصل انگشتان خانم هو کلینگ

اندکی پس از شروع ترم بهار در سال 2006، مدرسه خانم هو طبق دستورالعمل اداره آموزش شهر لایشی، او را به کار در کتابخانه تنزل داد. اداره 610 شهر لایشی دستور تعلیق پرداخت حقوقش و پرداخت فقط 380 یوان کمک‌هزینه ماهانه به او را صادر کرد. اما حسابدار مدرسه حتی کمک‌هزینه را نیز دریغ کرد.

بیش از ده مأمور خانم هو را دوباره در 13ژوئیه2006، در مدرسه دستگیر و او را در بازداشتگاه داشان حبس کردند. یازده روز بعد او را در حبس خانگی قرار دادند و به خانه‌اش، یک واحد آپارتمانی که توسط مدرسه در محوطه مدرسه به او داده شده بود، بازگرداندند. حدود هشت نفر به‌طور شبانه‌روزی خانه‌اش را تحت‌نظر داشتند و هزینه‌های غذای آن‌ها همگی از دستمزد او که در آن زمان بازگردانده شده بود، کسر می‌شد. مدرسه حتی شیشه‌های پنجره خانه‌اش را شکست و دو میله فلزی برای جلوگیری از فرار او نصب کرد. او در 26ژوئیه2006 موفق شد از یک دیوار بالا برود و فرار کند.

اداره آموزش و پرورش او را در اوایل سال ۲۰۰۷ رسماً اخراج کرد. پیش از آن، بارها از ارتقای شغلی او جلوگیری کرده بودند، هرچند اذعان می‌داشتند که او معلمی برجسته است. خانم هو سال‌های آخر عمر خود را در فقر گذراند.

مرگ بانویی ۷۳ساله اهل شاندونگ پس از تحمل سال‌ها آزار و شکنجه به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ

خانم لو گویجوان، ساکن 73ساله شهر ژوچنگ در استان شاندونگ، در 25فوریه2025، پس از تحمل سال‌ها آزار و اذیت به‌دلیل تمرین فالون گونگ درگذشت.

خانم لو گویجوان متحمل سه سال کار اجباری (2001-2004) و 6.5 سال زندان (2009-2015) شد. علاوه‌بر این، او سه بار در یک مرکز شستشوی مغزی درمجموع حدود 30 روز و در مراکز مختلف دیگر درمجموع به‌مدت 210 روز حبس شد. خانه او بارها مورد تفتیش قرار گرفت و وسایل شخصی او به ارزش 91هزار یوان توقیف شد. پول نقدی که از خانه او توقیف شد و جریمه‌های دریافت‌شده از او بالغ بر 202284 یوان بود. زمانی که او در بازداشت نبود، تحت نظارت دقیق و آزار و اذیت مداوم قرار گرفت. آزار و شکنجه بی‌پایان سرانجام جانش را گرفت.

خانم لو و شوهرش در 30مارس2009، طی یک عملیات پاکسازی پلیس دستگیر شدند. رایانه، چاپگر، بیش از 100هزار یوان پول نقد و دیگر اقلام ارزشمند آن‌ها توسط پلیس توقیف شد. سپس آن‌ها به مرکز شستشوی مغزی منتقل شدند. نگهبانان خانم لو را از مچ دستانش از بالای تخت دوطبقه آویزان کردند، به‌طوری که فقط نوک انگشتان پایش زمین را لمس می‌کرد. این شکنجه به‌مدت 24 ساعت در روز و برای چندین روز متوالی ادامه داشت. درنتیجه پاها و کف پاهایش به‌شدت متورم شد و دیگر نمی‌توانست کفش‌هایش را بپوشد.

بازسازی صحنه شکنجه: آویزان شدن از تخت دوطبقه با پاهایی که به‌سختی زمین را لمس می‌کنند

خانم لو در اواسط آوریل2009، به بازداشتگاه شهر ژوچنگ منتقل شد. فشار خون سیستولیک او در سپتامبر به 230 میلی‌متر جیوه رسید (محدوده طبیعی 120 یا کمتر است)، اما نگهبانان از آزاد کردن او خودداری کردند. شوهر او در 28دسامبر2009 به دادگاه شهر ژوچنگ احضار شد و بلافاصله پس از ورود به دادگاه، به همان بازداشتگاه منتقل شد.

دادگاه شهر ژوچنگ در 9آوریل2010 خانم لو را به 6.5 سال و همسرش را به 3.5 سال حبس محکوم کرد. درخواست تجدیدنظر آن‌ها رد شد و اندکی بعد در زندان جینان پذیرفته شدند. عزیزانشان هنگام ملاقات با آن‌ها در زندان، متوجه شدند که فشار خون سیستولیک خانم لو هنوز حدود 230 میلی‌متر جیوه باقی مانده است.

در طول دوره زندان، آسیب بیشتری به سلامتی‌ خانم لو وارد شد. او پس از آزادی در سال 2015 هرگز بهبود نیافت و در 25‌فوریه‌2025 درگذشت.

تأثیر بر خانواده

بانوی اهل هیلونگ‌جیانگ پس از تحمل دستگیری‌های مکرر و بازداشت به‌دلیل تمرین فالون گونگ درگذشت و چندین عضو خانواده‌اش پیش از او فوت کردند

خانم هان شو‌جوان، ساکن جیانسان‌جیانگ در استان هیلونگ‌جیانگ، در 30ژوئیه2023، پس از تحمل ده‌ها سال آزار و شکنجه به‌دلیل تمرین فالون گونگ درگذشت، درحالی‌که 60 سال داشت.

خانم هان در کارخانه آجر وابسته به مزرعه چیشینگ کار می‌کرد. پس از آنکه او و شوهرش، آقای شی منگ‌چانگ، در ماه مه1996، تمرین فالون گونگ را آغاز کردند، از دعوا با یکدیگر دست کشیدند و زندگی خانوادگی‌شان هماهنگ شد. بیش از 30 عضو خانواده‌شان نیز پس از مشاهده تغییرات آن‌ها، شروع به تمرین فالون گونگ کردند، ازجمله پدر خانم هان، آقای هان ژن‌کوی، پدرشوهرش آقای شی دیان‌لی، مادرشوهرش خانم وانگ چینگرونگ، خواهرشوهرش خانم شی شیویینگ، و برادرشوهرش آقای شی منگ‌ون.

پس از شروع آزار و شکنجه در سال 1999، خانم هان و شوهرش چندین بار دستگیر و بازداشت شدند. خانم هان به‌مدت 183 روز در مرکز شستشوی مغزی حبس شد. او همچنین یک دوره سه‌ساله حبس در اردوگاه کار اجباری را گذراند و یک بار محکوم شد. آقای شی دو دوره در اردوگاه کار اجباری به‌مدت پنج سال و یک دوره در زندان به‌مدت 2.5 سال را گذراند و در سایر مراکز به‌مدت ده ماه دیگر بازداشت شد. پسرشان، آقای شی چی‌لی، در 16سالگی مجبور شد دبیرستان را ترک کند و برای تأمین مخارج خود کار کند.

علاوه‌بر این زوج، برادر آقای شی، آقای شی منگ‌ون، در نوامبر2000، به یک دوره دوساله حبس در اردوگاه کار اجباری و در سال 2008 به 5.5 سال حبس و در سال 2014 به سه سال زندان محکوم شد. زمانی که او در بازداشت بود، دختر ده‌ساله‌اش به تنهایی زندگی می‌کرد و اغلب فقط نودل فوری برای خوردن داشت، زیرا مادرش در خارج از شهر کار می‌کرد. مادربزرگ این دختر، که حدود 70 سال داشت، مجبور بود بین سه مکان مختلف در رفت‌وآمد باشد تا از شوهر و دو نوه‌اش (یکی پسر و یکی دختر) مراقبت کند.

خانه خواهر برادران شی، خانم شی شیویینگ، چند بار مورد بازرسی قرار گرفت. او درحالی‌که در اکتبر2010، در مرکز شستشوی مغزی چینگ‌لونگ‌شان بود، به سرطان معده مبتلا شد. وی در وضعیت بحرانی آزاد و مجبور به انجام گاسترکتومی شد تا سه‌چهارم معده‌اش برداشته شود.

دراثر آزار و شکنجه مکرر این خانواده بزرگ، پدر خانم هان در ژانویه2012، پدرشوهرش در سال 2015 و مادرشوهرش در ژانویه2023، شش ماه قبل از فوت خانم هان، درگذشتند.

ردیف جلو، از چپ به راست: خانم شی چیلی، آقای شی دیانلی، خانم وانگ چینگ‌رونگ،خانم لیو لیمین (همسر آقای شی چیلی)
ردیف عقب، از چپ به راست: آقای شی منگون، آقای شی منگچانگ، خانم هان شوجوآن، خانم شی شیویینگ

گزارش مرتبط:
گزارش‌شده در ژانویه2025: مرگ 13 تمرین‌کننده فالون گونگ در نتیجه آزار و شکنجه