(Minghui.org)

نام: وانگ یولینگنام چینی: 王玉玲جنسیت: زنسن: ۷۴شهر: زیبواستان: شاندونگشغل: نامعلومتاریخ مرگ: ۷اکتبر۲۰۲۴تاریخ آخرین دستگیری: ژوئیه۲۰۲۲آخرین محل بازداشت: زندان زنان استان شاندونگ

بانویی ساکن شهر زیبو، استان شاندونگ، در ۷اکتبر۲۰۲۴، کمتر از دو سال پس از اتمام دوره حبسش به‌دلیل تمرین فالون گونگ، درگذشت. به‌دلیل شکنجه‌های فیزیکی و مصرف اجباری دارو که در زندان تحمل کرد، او برای بهبودی تقلا و‌ در سال‌های آخر زندگی با درد شدید زندگی کرد. او ۷۴ساله بود.

پس از اینکه رژیم کمونیستی چین در ژوئيه۱۹۹۹ آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، خانم وانگ یولینگ بارها به‌دلیل حفظ ایمانش هدف قرار گرفت. ازآنجا‌که او در سال ۱۹۹۹ برای درخواست حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت، در بیمارستان روانی نگه داشته شد و در آنجا به او داروهای سمی تزریق شد و تحت شوک الکتریکی قرار گرفت.

در سپتامبر۲۰۰۲، دو ماه قبل از شانزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین، خانم وانگ دوباره دستگیر و در یک بیمارستان روانی نگهداری شد. دوباره به او داروهای سمی تزریق شد و با اجبار به او غذا دادند. مقامات بعداً او را به بازداشتگاه ژانگدیان منتقل و به سه‌سال حبس در اردوگاه کار محکوم کردند. او در حالی که در اردوگاه کار اجباری وانگ‌کون بود، برای مدت طولانی در سلول انفرادی نگهداری و از خواب محروم و به تماشای مطالب تبلیغاتی افتراآمیز نسبت به فالون گونگ وادار شد.

خانم وانگ دوباره در اواخر اوت۲۰۲۱ به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ، پس از تعقیب توسط پلیس دستگیر شد. او در اداره پلیس منطقه زیچوان تحت بازجویی قرار گرفت. پلیس ۲۰۰۰ یوان از او اخاذی و سپس او را آزاد کرد و او را در حبس خانگی قرار داد. خانه او نیز تفتیش شد.

آخرین دستگیری خانم وانگ در ژوئیه۲۰۲۲ بود، زمانی که او توسط مأموران اداره پلیس شهر هنگشان در خانه دستگیر شد. دادگاه ناحیه زیچوان او را در ۶سپتامبر۲۰۲۲ به ۱.۵ سال زندان محکوم کرد. مدت کوتاهی پس از آن از بازداشتگاه شهر زیبو به زندان زنان استان شاندونگ منتقل شد.

از‌آنجا‌که خانم وانگ از انکار فالون گونگ در زندان امتناع کرد، به‌مدت پنج ماه در سلول انفرادی نگهداری شد. چهار زندانی به‌نوبت او را در تمام ساعات شبانه‌روز تحت‌نظر داشتند. آن‌ها همچنین به او دستور دادند که هر روز مقالاتی در زمینه محکومیت فالون گونگ بنویسد. هنگامی که او حاضر به تمکین نشد، دست او را گرفتند و مجبورش کردند که بنویسد. نگهبانان همچنین خانم وانگ را مجبور کردند که روزانه سه بار داروهای نامعلومی را مصرف کند. اگر امتناع می‌کرد زندانیان به زور به او غذا می‌دادند. زندانیان با تحریک از سوی نگهبانان به میل خود او را مورد ضرب و شتم و آزار لفظی قرار دادند. او همچنین مجبور می‌شد ساعت‌های طولانی روی یک چهارپایه کوچک بی‌حرکت بنشیند و اجازه استفاده از توالت را نداشت.

پس از آزادی خانم وانگ در ۳۰ژانویه‌۲۰۲۳، او بسیار ضعیف شده بود و با عوارض شدید ناشی از مصرف دارو در زندان دست و پنجه نرم می‌کرد. این رنج اغلب در شب تشدید می‌شد و گاهی باعث می‌شد که او از شدت درد فریاد بزند.

خانم وانگ در ۳۱اوت۲۰۲۴ ناگهان از حال رفت و برای درمان اورژانسی به بیمارستان منتقل شد. پزشک متوجه نارسایی چند عضو وی شد. او دو ماه بعد در ۷اکتبر‌۲۰۲۴ درگذشت.