۱. مرگ "لیو چونلینگ" بر اثر اصابت ضربه به سر، نه بر اثر خودسوزی
تصویر صحنه آهسته برنامه پخش شده توسط "تلویزیون مرکزی چین" (CCTV) نشان میدهد که یکی از خانمها، "لیو چونلینگ"—که به روایت شینهوآ (سخنگوی رسمی حزب کمونیست چین)، از قرار معلوم به علت صدمات ناشی از سوختگی جان باخته است—در حقیقت مورد اصابت ضربه شدیدی به پیشانیاش قرار می‌گیرد. این ضربه با شیئی که شبیه میلهای آهنی است توسط مردی که پالتوی ارتش به تن دارد وارد میآید. مشاهده میشود که او بلافاصله نقش بر زمین شده و به احتمال زیاد بر اثر آن ضربه جان خود را از دست میدهد. آشکار است که مردی که پالتوی نظامی به تن دارد در حال تلاش برای نجات لیو چونلینگ نبوده است. او کیست؟ چرا لیو چونلینگ را به قتل میرساند؟
در رابطه با شیئی که از پشت سر "لیو" به پرواز در میآید، عدهای میگویند که وسیله و سلاحی مرگآور بوده است، عدهای میگویند موهای لیو بوده است، و عدهای دیگر نیز میگویند که لباس لیو است. اما به هر شکل، این وسیله از گاز آزاد شده از کپسول آتشنشانی که در آن زمان در حال استفاده است نمیآید؛ در واقع این شیئ به سمت پلیسی که کپسول آتشنشانی را در دست داشت به هوا پرتاب میشود. این موضوع نشانگر این است که این شیئ از کپسول آتشنشانی نمیآید، بلکه نوعی شیئ است که بعد از اعمال ضربه به سر لیو کمانه میکند. این امر که میتوانیم ببینیم که به هنگام پرواز این شیئ در هوا، به نظر میرسد که خم شده باشد، حکایت از شدت ضربه وارده به جمجمه لیو و قدرت حمله مهاجم دارد. حتی میتوان تشخیص داد که در حین به زمین افتادن لیو، دست چپ وی به طور غریزی به سمت سرش، محل اصابت ضربه، حرکت میکند.
۲. عدم امکان ادعای مرگ لیو چونلینگ بر اثر سوختن در آتش
در صحنهای که لیو چونلینگ با ضربه کشته میشود، میتوان دید که موهای او در حال سوختن هستند. این بدین معنی است که مدت زمانی که وی در حال سوختن بوده بسیار کوتاه بوده است—این زمان نمیتوانسته بیشتر از چند ثانیه باشد. با این حال، پلیسها از همان آغاز شعلهها شروع به اطفای حریق میکنند. چنانچه آنها خاموش کردن شعلهها را با این سرعت آغاز کرده باشند، این امکان وجود نداشته که او بر اثر آتش جان خود را از دست بدهد، چراکه آنها پیش از وقوع آسیبی مهلک آتش را خاموش کرده بودند.
۳. افشاسازی مقالهای در واشنگتنپست مبنی بر اینکه "لیو چونلینگ" فالون گونگ را تمرین نمیکرد
در تاریخ ۴ فوریه ۲۰۰۱، واشنگتنپست گزارشی تحقیقاتی را به چاپ رساند که عنوان آن بود: "شعلههای بشری بر معمای چین – انگیزه ایجاد حریق در ملأ عام، جدال با فالون گونگ را شدت میبخشد". این مقاله چندین واقعیت از جمله موارد زیر را مطرح می‌کرد:
* لیو چونلینگ اصالتاً اهل "کایفنگ" نبود و به عنوان مهماندار یک کاباره زندگی خود را میگذراند.
* لیو چونلینگ بعضی مواقع مادر سالخورده و دختر جوان خود را کتک میزد.
* هیچ کس هرگز ندیده بود که لیو تمرینهای فالون گونگ را انجام دهد.
برای خواندن این گزارش اینجا را کلیک کنید.
۴. دستنخورده ماندن بطری پلاستیکی اسپرایت، از قرار معلوم محتوی بنزین، در شعلهها
یکی از افرادی که خودسوزی را انجام میدهد، وانگ جیندونگ، برای به آتش کشیدن خود، از قرار معلوم از یک بطری اسپرایت پلاستیکی سبزرنگ که با بنزین پر شده است برای ریختن بنزین بر روی بدن خود استفاده میکند. در ویدیوی به نمایش در آمده، بطری اسپرایت در میان پاهای وانگ نشان داده شده است. یک بطری پلاستیکی که محتوی بنزین بوده باید یکی از اولین چیزهایی بود که ذوب می‌شد، اما به طور جالب توجهی در میان پاهای او دستنخورده باقی میماند.
۵. لباسهای ضخیم، ماسک، و موهای کاملاً سالم وانگ
نگاهی دقیقتر مشخص میکند که موهای وانگ هنوز نسبتاً هیچ آسیبی ندیدهاند، و خطی صاف دور سر او وجود دارد. مو به سرعت آتش می‌گیرد و باید یکی از اولین چیزهایی بوده که میسوخت. لباسهای وی ضخیم هستند؛ گویی برای محافظت او از شعلهها. همچنین به نظر میرسد که وی ماسکی همراه خود دارد (به محل موهای او توجه کنید). همچنین باید توجه داشت که پوست انسان وقتی آب جوش روی آن ریخته شود ظرف چند ثانیه تاول میزند، و سوختگی ناشی از آن بسیار دردناک است؛ اما پوست وانگ، بعد از این آتش شدید، به نظر میرسد که صدمهای ندیده باشد. گذشته از این، وقتی بنزین آتش می‌گیرد، دما میتواند به بالغ بر ۴۰۰ درجه سانتیگراد برسد. اما گوشها، موها، و پوست سر وانگ، همگی پس از این رویداد سالم و دستنخورده هستند.
موهای انسان به شدت قابل اشتعال بوده و سریعاً میسوزند. در واقع چنانچه آتش بلافاصله فرونشانده نشود موها در عرض چند ثانیه به طور کامل میسوزند. با این حال، در ویدیوی بهظاهر خودسوزی، آشکار است که موهای وانگ جیندونگ اصلاً از حریق آسیبی ندیدهاند، و این در حالی است که به نظر میرسد صورت وی بر اثر حریق به رنگ خاکستری سوخته درآمده است. منابع تهیهکننده این ویدیو مایل بودهاند که مردم باور کنند که شعلههای آتش صورت او را سوزاندهاند، اما قابل اشتعالترین بخش بدن یعنی موها سالم باقی ماندهاند. بنا به این گزارش، پلیسها آتش را در کمتر از یک دقیقه خاموش کردند. غیر ممکن بوده است که موها در شدت بالای شعلههای بهظاهر "بنزین"، از صدمه کامل در امان بمانند. بررسی دقیق این ویدیو گویای این نیز هست که خط موها بسیار مرتب و آراسته است، که چنانچه وی در آتش بوده باشد این امر ممکن نیست. بعلاوه، ابروهای جیندونگ حتی نسوختهاند! این واقعیت نشان میدهد که امکان ندارد وانگ جیندونگ خود را به آتش کشیده باشد. ممکن است از گریم برای نشان دادن سوختگیهای او استفاده شده باشد. یا ممکن است که وانگ جیندونگ از نوعی سوخت ویژه استفاده کرده باشد، مثل وسایل صحنه که در فیلم و تئاتر استفاده میشوند، که به او اجازه داده است که از صدمه بدنی در امان مانده ولی برای ویدیو، نمایشی از شعلههای به ظاهر واقعی به جا بگذارد.
۶. مأمور پلیس برای پوشاندن وانگ با پتو منتظر علامت میماند
در فیلم تلویزیون مرکزی چین (CCTV) ملاحظه میشود که در حالی که وانگ در میدان تیان‌آن‌من نشسته است پلیسی پشت سر او منتظر مانده است. فقط بعد از اینکه وانگ جیندونگ شعارهایی را فریاد میزند پلیس او را با پتوی اطفای حریق میپوشاند—گویی منتظر علامت بوده است. اگر واقعاً موضوع مرگ و زندگی مطرح بوده، چنین انتظار میرفت که او بلافاصله پتو را بر روی وانگ بیندازد.
۷. وانگ علیرغم آتش ناشی از بنزین بر بدنش میتواند صحبت کند
تارهای صوتی وانگ علیرغم دمای فوقالعاده بالای آتش بنزین صدمه ندیدهاند. وقتی شخصی در چنان هوای داغی نفس بکشد، باعث سوختگی در زبان، تارهای صوتی، و حتی نای و نایچههای او خواهد شد. صدای وی برای مردی که بدنش ظاهراً در حال سوختن است در وضع خوبی به نظر میرسد—او بلند و واضح فریاد میزند.
۸. بدن وانگ جیندونگ هرگز در آتش دیده نمیشود
علیرغم ادعاهای شینهوآ مبنی بر اینکه وانگ در دود و شعلههای سرخ پیچیده شده بود، فیلم CCTV هرگز نشان نمیدهد که او در حال سوختن باشد یا دودی از بدن وی بلند شود. این واقعیت که پتوی اطفای حریق هیچ چیزی را فرونمینشاند این ناهمخوانی را برجستهتر میکند.
۹. نه کلمات و نه حالت مدیتیشن وانگ جیندونگ هیچ شباهتی به فالون گونگ ندارند
مأموران حکومت میگویند که وانگ جیندونگ یک تمرینکنندهی فالون گونگ است و مسئول هماهنگی رویداد خودسوزی بوده است. ترجمه کلماتی که وانگ فریاد میزند چنین است: "این دافای جهانی، چیزی است که هر کسی باید از آن گذر کند..."
هر کسی که فالون گونگ را مطالعه کرده باشد می‌داند که این گفته هیچ مبنایی در فالون گونگ ندارد. با این وجود، این کلمات، و طرز نشستن وانگ جیندونگ مبنای ادعای آژانس خبری شینهوآ بوده است که خودسوزیکنندگان تمرینکنندهی فالون گونگ هستند. هیچ نشانه دیگری دال بر این ادعا وجود ندارد. حقیقت این است که طرز نشستن وانگ نیز به فالون گونگ تعلق ندارد.
فالون گونگ لازم می‌داند که تمرین‌کنندگان به هنگام مدیتیشن با دو پای ضربدری بنشینند. این وضعیت، وضعیت لوتوس کامل نامیده میشود. مبتدیان تا زمانی که انعطاف لازم برای نشستن در لوتوس کامل را پیدا کنند مجاز به نشستن در وضعیت نیملوتوس هستند، که در آن فقط یک پا بر روی پای دیگر قرار می‌گیرد. همانطور که در ویدیو دیده میشود، مردی که شینهوآ ادعا میکند که تمرینکنندهی فالون گونگ است حتی یکی از پاهای خود را نیز روی پای دیگر قرار نداده است. رسانهها گزارش کردند که وانگ جیندونگ از سال ۱۹۹۶ در حال تمرین فالون گونگ بوده است. برای فردی که این تعداد سال تمرین کرده است، آیا عجیب نیست که نتواند در وضعیت لوتوس کامل بنشیند؟
وانگ همچنین نمیتواند ابتداییترین وضعیت دست را، که "جه یین" نامیده میشود و اولین وضعیت در همهی تمرینهای فالون گونگ است، به درستی انجام دهد. تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ میآموزند تا با لمس آهستهی نوک دو انگشت شست، بهدرستی وضعیت "جه یین" را انجام دهند. میتوانیم ببینیم که وانگ به طرز کاملاً اشتباهی انگشتان شست خود را از روی هم رد کرده است.
وانگ در آوریل سال ۲۰۰۳ طی مصاحبهای با شینهوآ تلاش کرد که توضیحی ارائه دهد: "به محض اینکه کبریت را زدم، شعلهها بلافاصله مرا فروبلعیدند—وقت این را نداشتم که در وضعیت داپان بنشینم بنابراین در وضعیت یکپا ضربدر نشستم". اما، عبارت "داپان" بخشی از فالون گونگ نیست، و وانگ در ویدیوی CCTV در وضعیت یکپا ضربدر قرار ندارد.
بسیاری توجه کردهاند که طرز نشستن وانگ جیندونگ دقیقاً مثل سربازان چینی است. در واقع بنا به اظهارات یکی از سخنگویان سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ، یک منبع موثق در چین افشا کرده است که فرد حاضر در ویدیو، در حقیقت از افسران ارتش آزادیبخش خلق است.
۱۰. خودکشی و کشتن اکیداً در فالون گونگ منع شدهاند
هنگامی که اخبار "خودسوزی" در ۲۳ ژانویه ۲۰۰۱ پخش شد، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر دنیا بلافاصله به این واقعه مشکوک شدند، به این دلیل ساده که آن عمل، یک بخش پایهای از آموزشها را نقض می‌کرد: فالون گونگ اکیداً کشتن و خودکشی را منع میکند.
در ذیل، دو قسمت از صحبتهای استاد "لی هنگجی" ذکر شده است. اولین قسمت متعلق به متن اصلی فالون دافا، جوآن فالون، میباشد که در سال ۱۹۹۵ منتشر شده است. دومین قسمت متعلق به یکی از سخنرانیهای استاد لی در سیدنی در سال ۱۹۹۶ است که مستقیماً به پرسش یک تمرینکننده در زمینهی خودکشی پاسخ داده میشود.
"موضوع کشتن بسیار حساس است. ما برای تمرین‌کنندگان شرایط جدی و سختی را معین کرده‌ایم که نمی‌توانند موجودات را بکشند. اعم از اینکه مدرسه‌ی بودا، مدرسه‌ی تائو، یا مدرسه‌ی چیمن باشد، بدون توجه به اینکه کدام مدرسه یا روش تزکیه‌ای است، تا آن‌جا که آن روش تزکیه‌ی درستی باشد، این مسئله را خیلی مطلق درنظر می‌گیرد و کشتن را ممنوع می‌داند، مطمئناً این‌طور است. از آن‌جا که پیامد از بین بردن یک زندگی بسیار جدی است، باید در مورد جزئیات آن صحبت کنیم. در بودیسم اولیه، "کشتن" عمدتاً به گرفتن جان انسان اشاره می‌کرد، که جدی‌ترین عمل بود. بعدها، کشتن موجودات بزرگ، حیوانات بزرگ خانگی یا حیوانات نسبتاً بزرگ، همگی بسیار جدی درنظر گرفته شدند. چرا جامعه‌ی تزکیه‌کنندگان کشتن را این‌قدر جدی درنظر گرفته‌اند؟ در گذشته، در بودیسم عقیده بر این بود، اگر موجوداتی که قرار نبود بمیرند، کشته می‌شدند، به‌صورت ارواحی تنها و شبح‌هایی بی‌خانمان درمی‌آمدند. در زمان‌های قدیم، مراسم و تشریفاتی برای آزاد کردن روح این افراد از درد و رنج انجام می‌شد. بدون چنین مراسمی، این ارواح از گرسنگی و تشنگی رنج می‌بردند و در شرایط بسیار مشقت‌باری زندگی می‌کردند. این آن چیزی است که بودیسم در گذشته بیان کرده است." (جوآن فالون، "موضوع کشتن")
" پرسش: سومین سوال، موضوع کشتن است که در کتاب عنوان شده است. از بین بردن یک زندگی گناه بسیار بزرگی است. اگر فردی مرتکب خودکشی شود، آیا این گناه به حساب میآید یا خیر؟
استاد: گناه به حساب میآید. اکنون، این اجتماع بشری دیگر خوب نیست، و انواع چیزهای عجیب و غریب ظاهر شدهاند. آنها دربارهی بهاصطلاح "اوتانازی" صحبت کرده و تزریقاتی انجام میدهند تا بگذارند که افراد بمیرند. همه این را میدانند. چرا تزریقاتی انجام میدهند که بگذارند یک شخص بمیرد؟ فکر میکنند که او رنج میبرد. با این حال، ما فکر میکنیم که رنج بردن او از بین بردن کارما است. هنگامی که او در زندگی بعدی متولد میشود، بدنی سبک عاری از کارما داشته و اقبالی عالی منتظر او خواهد بود. در حالی که در میان درد است و کارما را از بین میبرد، قطعاً برایش آسان نیست. اگر نگذارید که کارمای خود را از بین ببرد و او را بکشید، آیا این قتل نیست؟ اگر او، همراه با آن کارما، برود، در زندگی بعدی ناچار به بازپرداخت آن کارما خواهد بود. بنابراین، میگویید کدام یک درست است؟ خودکشی کردن گناه دیگری دارد. علتش این است که زندگی یک فرد از پیش نظم و ترتیب یافته است. شما باعث اخلال در توالی طرح کلی خدا شدهاید. از طریق تعهدهایی که در جامعه اجرا میکنید، در بین مردم این نوع از ارتباط متقابل وجود دارد. اگر فرد بمیرد، آیا کل این توالی، باعث اخلال در نظم و ترتیب خدا نمیشود؟ اگر آن را به اختلال بکشانید، او شما را رها نخواهد کرد. بنابراین، خودکشی کردن گناهکارانه است." ("سخنرانی در سیدنی"، ۱۹۹۶)
آشکار است که هیچ کسی که واقعاً تمرینکنندهی فالون دافا باشد به چیزی چون خودسوزی فکر نخواهد کرد. در واقع، مشخص شده است افرادی که "خودسوزی" صحنهسازی شده را به اجرا درآوردند تمرینکننده نبودند، و قبل و بعد از این رویداد هیچ گزارش معتبر یا مستدلی وجود نداشته است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ مرتکب قتل یا خودکشی شده باشند.
برعکس، تمرین‌کنندگان فالون گونگ آموختهاند که بردبار باشند و مسائل روزمره را سبک بگیرند. در نظر داشته باشید که چین یکی از بالاترین نرخهای خودکشی در جهان را دارا است. تعداد زیادی از مقالههای تبادل تجربهی ارسالی تمرین‌کنندگان برای وبسایت Clearwisdom، شرح افرادی را بیان میکند که پیش از یادگرفتن فالون گونگ هیچ امیدی به زندگی نداشتند. پس از اینکه تمرینکننده شدند، حس جدیدی از هدف و خوشبینی پیدا کردند، و گرفتاریهای خود را به صورت چالشهایی دیدند که امکان غلبه بر آنها وجود دارد. این پدیدهی متداولی است. با وجود دهها میلیون نفری که در چین و خارج از چین تمرین میکنند، در واقع فالون گونگ زندگیهای بسیار زیادی را نجات داده است.
