۱۱. میکروفون به‌طور واضح و قابل رویت مقابل وانگ قرار دارد
هنگامی که صحنه مدیتیشن وانگ جین‌دونگ با دقت مشاهده می‌شود، نور یک میکروفون ضبط را در گوشه سمت چپ صفحه می‌توانید مشاهده کنید. میکروفون مقابل وانگ جین‌دونگ قرار دارد. نما به‌سرعت به سمت راست حرکت می‌کند تا میکروفون را پنهان کند. این صحنه تأیید می‌کند که دوربین درست روبروی وانگ جین‌دونگ بوده است- بهترین موقعیت برای ضبط فیلم. بر طبق فریادهای واضح وانگ جین‌دونگ، فیلمبردار باید به او بسیار نزدیک بوده باشد، وگرنه غیرممکن می‌بود که کیفیت صوتی خوبی را در ضبط دریافت کند. این همچنین نشان می‌دهد که علاوه بر افرادی که کیف دوربین را حمل می‌کردند و با فاصله از صحنه فیلم می‌گرفتند، شخص دیگری در حال تهیه فیلم از وانگ جین‌دونگ بوده است.
کلماتی که وانگ جین‌دونگ در زمان خودسوزی‌اش فریاد زده است و در CCTV پخش شد آنقدر واضح ضبط شده‌اند که فاصله‌ی ضبط نمی‌بایست بیشتر از ۱۰ متر بوده باشد. بجز در حالتی که دوربین‌ها قبل از حادثه آماده و مستقر شده باشند، امکان نداشت که صداها و جزئیات آنقدر کامل و عالی ضبط شود، چرا که بر طبق گزارش‌های رسمی، کل حادثه از ابتدا تا انتها بیشتر از حدود یک دقیقه طول نکشیده است.
همچنین شایان ذکر است که وقتی یک گزارشگر با شخصی در فضای باز مصاحبه می‌کند، میکروفون را درست مقابل دهان صحبت‌کننده می‌گیرد تا صدایش واضح‌تر شنیده شود. در تلویزیون، صدای وانگ بلند و واضح بود.
۱۲. افراد متعددی نقش وانگ جین‌دونگ را بازی می‌کنند
"وانگ جین‌دونگ" در فیلم CCTV (عکس ۲) با عکس وانگ جین‌دونگ (عکس ۱) همخوانی ندارد. به عکس وانگ نگاه کنید: لاله گوش نزدیک سر و حالت گوش کشیده و بلند است، در حالی‌که گوش کسی که خود را آتش زد کوچک و گرد است. آیا مردی که خود را آتش زد وانگ جین‌دونگ واقعی بود؟
همچنین مردی که در مصاحبه بعدی CCTV نشان داده شد (عکس ۳) شبیه دو نفر قبل نمی‌باشد.
۱۳. تکنولوژی تشخیص گفتار ثابت می‌کند که در مصاحبه‌ها افراد متفاوتی نقش وانگ جین‌دونگ و لیو بائورونگ را بازی کرده‌اند
وانگ جین‌دونگ و لیو بائورونگ، دو نفر از "خودسوزی‌کنندگان"، در مصاحبه‌های زیادی در CCTV ظاهر شدند. سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) تحقیقی را از طریق آنالیز کامپیوتری صداها به عمل آورد. آنها به این نتیجه رسیدند که وانگ و لیو در اولین ویدئو همان وانگ و لیو در ویدئوی دوم نمی‌باشند. این گزارش را می‌توان در اینجا پیدا کرد.
بر اساس گفته‌های سخنگوی WOIPFG، یک منبع موثق در چین افشا کرده است که وانگ جین‌دونگ حاضر در خودسوزی در واقع یک افسر ارتش آزادی‌بخش خلق بود.
۱۴. بر خلاف ادعای CCTV، تصاویر ویدئو متعلق به CNN نبود
رسانه‌های چینی ادعا کردند که خبرنگاران CNN بودند که صحنه‌های کلوزآپ را ضبط کردند. در واشنگتن‌پست به نقل از مدیر خبری ارشد CNN، ایسون جردن، آمده است: "صحنه‌های استفاده شده در گزارش‌های تلویزیون چین نمی‌توانسته از نوارهای ضبط شده CNN باشد چون فیلمبردار CNN تقریباً بلافاصله بعد از شروع حادثه دستگیر شد." CNN شانس این را نداشت که از هیچ صحنه‌ای فیلم بگیرد.
چرا پلیس مانع فیلمبرداری CNN از حادثه شد و دوربین را توقیف کرد؟ آیا نباید دولت چین بخواهد که CNN از حادثه فیلم بگیرد و آن را در دنیا پخش کند؟
هنگامی که دوباره به نوار تلویزیون مرکزی چین (CCTV) نگاه می‌کنیم می‌توانیم مردی را ببینیم که در صحنه یک کیف دوربین را حمل می‌کند. به‌نظر می‌رسد که او از کل حادثه از فاصله نزدیک فیلم می‌گیرد. او کیست؟ چرا پلیس او را همانند گزارشگران CNN متوقف نکرد؟
چرا دولت باید درباره منبع نوارهای ویدئویی دروغ بگوید؟ حتی اگر صحنه‌های کلوزآپ توسط یک افسر پلیس که به‌طور اتفاقی آن روز آنجا بوده گرفته شده‌اند، چرا دولت منبع این فیلم‌ها را فاش نمی‌کند؟
۱۵. ح.ک.چ در ابتدا تعداد تمرین‌کنندگان شرکت‌کننده را ۵ نفر و سپس ۷ نفر اعلام می‌کند
در نخستین گزارش خبری شین‌هوآ، ۵ نفر در حادثه شرکت داشتند؛ اما یک هفته بعد، گزارش شد که ۷ نفر خودشان را سوزاندند و یکی از آنها یک دختر ۱۲ ساله بود. قابل ملاحظه است که یکی از گزارشگران CNN حاضر در صحنه فقط ۵ نفر را دید که هیچ یک از آنها کودک نبودند.
۱۶. دختر دوازده ساله بعد از عمل نای، آواز می‌خواند
لی‌چی معاون دپارتمان سوختگی در بیمارستان جی‌شوئیتان پکن بعد از این حادثه گفت: "ما چهار بیمار دریافت کردیم. آنها همگی زخم‌های تنفسی وخیمی در نای داشتند. هر لحظه این خطر وجود داشت که دچار خفگی شوند. بنابراین همزمان هم سوختگی‌های سطحی‌شان را عمل کردیم و هم فوراً عمل جراحی نای‌بُری را انجام دادیم."
در عمل نای‌بری یک لوله در گلو زیر تارهای صوتی قرار داده می‌شود طوری‌که بیمار بتواند نفس بکشد. بیمار نمی‌تواند از دهانش برای نفس کشیدن استفاده کند و هوا نمی‌تواند به تارهای صوتی و حنجره‌اش برسد، بنابراین بیمار نمی‌تواند صحبت کند. برای یک بزرگسال روزهای زیادی طول می‌کشد که بتواند خود را با این شرایط وفق دهد و برای یک کودک زمان بسیار بیشتری طول خواهد کشید. اگر یک بیمار واقعاً بخواهد صحبت کند باید سوراخ لوله را بپوشاند، اما صدا منقطع و ناواضح خواهد بود. با این وجود، گزارش‌های مصاحبه با قربانی ۱۲ ساله توسط آژانس خبری شین‌هوآ، تصویر متفاوتی را نمایش می‌دهد.
دختر کوچک، لیو سی‌یینگ در شرایط وخیمی بود: نای او بریده شده بود، اما فقط بعد از چهار روز با صدای بلند و واضح با مصاحبه‌کنندگان صحبت کرده و آواز می‌خواند. این از نظر پزشکی غیرممکن است.
۱۷. لیو سی‌یینگ از ملاقات با خانواده‌اش منع می‌شود، و به شکل مرموزی می‌میرد
مسئولین به هیچ گزارشگری به غیر از گزارشگران آژانس خبری شین‌هوآ اجازه ندادند که با سی‌یینگ ۱۲ ساله مصاحبه کنند و همچنین به هیچ یک از اعضای خانواده‌اش اجازه ملاقات با او را ندادند. حتی مادربزرگ او را نیز تهدید کردند، تا آنجایی که او از مصاحبه با هر نوع گزارشگری وحشت داشت.
گروه پزشکی بیمارستان جی‌شوئیتان گزارش می‌کنند که علت مرگ لیو سی‌یینگ بسیار مشکوک بوده است. او به‌طور ناگهانی در ۱۷ مارس ۲۰۰۱ هنگامی که آماده مرخص شدن از بیمارستان بود مرد. یکی از اعضای گروه پزشکی که در بیمارستان جی‌شوئیتان به لیو سی‌یینگ رسیدگی می‌کرد گفت: "لیو سی‌یینگ به‌طور ناگهانی و در زمانی مرد که سوختگی‌هایش تقریباً خوب شده بودند و سلامتی‌اش اساساً بهبود یافته بود و آماده بود تا از بیمارستان مرخص شود. علت مرگ او بسیار مشکوک است." در زمان قبل از مرگش، شامل جمعه ۱۶ مارس ۲۰۰۱، یک روز قبل از مرگ وی، نوار قلب و سایر آزمایش‌های لیو سی‌یینگ نتایج نرمالی را نشان دادند. سپس در شنبه، ۱۷ مارس ۲۰۰۱، بین ساعت ۱۱ الی ۱۲ ظهر، پزشکان ناگهان متوجه می‌شوند که لیو سی‌یینگ در شرایط بحرانی است. او مدت زمان کوتاهی بعد از آن مرد. بعلاوه در صبح ۱۷ مارس ۲۰۰۱ بین ساعت ۸ تا ۹ صبح، رئیس بیمارستان جی‌شوئیتان و رئیس بخش تزریقات پزشکی شهر پکن به ملاقات لیو سی‌یینگ در بیمارستان رفتند و با او در اتاقش برای زمانی نسبتاً طولانی صحبت کردند. به گزارش یکی از اعضای گروه، "در آن زمان، لیو سی‌یینگ هنوز کاملاً سرحال و فعال بود." کالبدشکافی لیو سی‌یینگ در بیمارستان جی‌شوئیتان انجام شد اما گزارش کالبدشکافی به‌وسیله مرکز فوریت‌های پزشکی صادر شد. بعلاوه گزارش کالبدشکافی از هر گونه اظهارنظری پیرامون موضوع اجتناب کرد. تنها به صورت کلی اظهار داشت که مرگ او احتمالاً به‌دلیل مشکلات میوکارد قلب بوده است.
در میان افرادی که متهم به خودسوزی بودند، لیو سی‌یینگ شخصی بود که از همه بیشتر احتمال می‌رفت رازها را افشا کند زیرا سنش آنقدر کم بود که تهدیدها بر او به اندازه بزرگسالان اثر نمی‌کرد. بزرگسالان را می‌شد به زندان محکوم کرد یا حداقل به طور موقت از جهان بیرون دور نگه داشت. اما لیو سی‌یینگ زیر سن قانونی برای بازداشت بود. بنابراین بازداشت کردن علنی او اثری بسیار منفی می‌داشت، و آزاد کردن او می‌توانست برای آنها مشکل‌آفرین شود چراکه شاید زبان به سخن می‌گشود و حقیقت را برملا می‌کرد. تنها راه برای تضمین سکوت او و ممانعت از افشای هرگونه رازی به عموم، کشتن او بود.
۱۸. تجهیزات آتش‌نشانی به ناگهان در روز خودسوزی در میدان تیان‌آن‌من ظاهر می‌شود
"اخبار عصر پکن" در روز ۱۶ فوریه ۲۰۰۱ گزارش داد: "۳ یا ۴ پلیس در حال خاموش کردن آتش هر فرد خودسوزی‌کننده بودند." روی‌هم‌رفته آنها حدود ۲۵ فقره تجهیزات آتش‌نشانی داشتند.
این داستان به‌طور قابل ملاحظه‌ای متفاوت با برنامه‌ای است که توسط تلویزیون مرکزی چین پخش شد. برنامه CCTV نشان داد که تنها دو ماشین پلیس در صحنه وجود داشت. مأموران پلیس که در میدان گشت می‌زنند به‌طور معمول تجهیزات آتش‌نشانی حمل نمی‌کنند و تصاویر فیلم نیز هیچ تجهیزات آتش‌نشانی را در خود میدان تیان‌آن‌من نشان نمی‌دهد. در پکن، نزدیک‌ترین ساختمان به بنای یادبود قهرمان مردم، حداقل ۱۰ دقیقه پیاده فاصله دارد. پلیس از کجا تجهیزات را به‌دست آورد و چگونه آنقدر سریع آنها را به‌دست آورد؟ چرا دو ماشین گشت پلیس در میدان تیان‌آن‌من باید حامل ۲۵ فقره تجهیزات آتش‌نشانی باشند؟ آیا در انتظار این بودند که آن روز آتشی را خاموش کنند؟
۱۹. خاموش‌کننده‌های آتش از نوع عادی که پلیس‌ها استفاده می‌کنند نبود
در تصاویر ویدئو، مدل دستگاه‌های آتش‌نشانی استفاده شده در حادثه، شبیه خاموش‌کننده‌های بزرگ‌تری است که داخل ساختمان‌ها استفاده می‌شوند، که اندازه‌ای در حدود طول بازوی یک فرد بزرگسال دارند. خاموش‌کننده‌هایی که در ماشین‌های گشت ایوکو وجود دارد باید از نوع کوچک‌تر باشند که طولشان حدوداً به اندازه ساعد دست یک بزرگسال است. بنابراین این احتمال وجود دارد که خاموش‌کننده‌های استفاده‌شده از قبل به آنجا آورده شده بودند.
۲۰. زنی که نصف بطری بنزین را نوشیده است زنده می‌ماند تا آن را تعریف کند
فرد دیگری که اظهار می‌شود در صدد خودسوزی بوده است، لیو بائورونگ، هرگز در اولین گزارش آژانس خبری صحبتی درباره‌اش نشد و هیچ صحنه‌ای وجود ندارد که نشان دهد او در میدان تیان‌آن‌من بود. وی ادعا کرد که آماده بود خود را بسوزاند اما هنگامی که سوختن دیگران را دید در آخرین دقیقه نظرش را تغییر داد. او در یک مصاحبه ویدئویی بیان کرد: "من نصف یک بطری را نوشیدم و خواستم که بقیه‌اش را روی بدنم بریزم."
نوشیدن یکدهم اونس از بنزین به ازای هر پوند از وزن بدن منجر به مرگ می‌شود. برای فردی با وزن لیو، نصف یک بطری بنزین برای کشتن او باید کافی می‌بود.
