(Minghui.org) صحنه‌ای تکان‌دهنده در مقابل ساختمان اتحادیه دانشجویی، در محوطه دانشگاه کاردیف، توجه رهگذران بسیاری را به خود جلب کرد: فردی که روی یک تخت جراحی، زیر یک ملحفه خونین خوابیده و اعضای بدنش دیده می‌شود. چند پزشک و یک پرستار با دانشجویان و اعضای هیئت علمی صحبت می‌کنند. بر روی پرچم بالای تخت نوشته شده بود «کمک کنید جداسازی اجباری اعضای بدن متوقف شود.»
درواقع این رویداد، دادخواستی بود برای جمع‌آوری امضا، که در تاریخ ۲۸ نوامبر توسط جمعیت عضو سازمان عفو بین‌الملل در دانشگاه کاردیف سازماندهی شده بود. اعضای سازمان عفو بین‌الملل به این شکل جداسازی اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ را به صورت نمایشی اجرا کردند، آن را در معرض نمایش عموم قرار دادند و برای توقف آن درخواست کمک کردند.
اجرای نمایشی جداسازی اعضای بدن و جمع‌آوری امضاء
مبتکر این برنامه خانم آمبر روگوسکی، رئیس سازمان عفو بین‌الملل دانشگاه کاردیف بود. وی یک متخصص خبره در زمینه مغز و اعصاب است. دو هفته پیش از این رویداد، "پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن" (DAFOH) نیز «اقدام غیراخلاقی برداشت اعضا در چین» را در مجلس ملی ولز ارائه کردند.
آمبر و تعدادی از کسانی که به این اجتماع پیوسته بودند از این اعمال وحشیانه شوکه شده بودند. آنها تصمیم گرفتند دست به اقدامی فوری بزنند. طی دو هفته، اعضای سازمان عفو بین‌الملل فلایر و بنرهایی را برای این رویداد تهیه کردند، و لوازمی را که برای اجرای نمایشی جداسازی اعضای بدن نیاز بود، فراهم کردند.
همسو با این دادخواست پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH)، سازمان‌دهندگان این رویداد نیز برای توقف فوری برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین، به جمع‌آوری امضا پرداختند. این دادخواست برای ارائه به سازمان ملل متحد تنظیم شده است. آمبر و دوستانش با آگاهی کامل از فوریت و اهمیت موضوع، بلافاصله پس از پایان این برنامه، امضاها را اسکن کرده و برای پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن ارسال کردند.
تعداد زیادی دانشجوی چینی در دانشگاه کاردیف مشغول به تحصیل هستند. این دانشگاه در شهر کاردیف، مرکز ولز واقع شده است. در طول پنج ساعتی که امضاها جمع‌آوری می‌شد، بسیاری از آنان می‌ایستادند تا واقعیت وحشیانه‌ای را که توسط اجرای نمایشی حکایت می‌شد تماشا کنند. آنان می‌ایستادند تا نظاره‌گر این جوان‌های اهل ولز باشند که داوطلبانه برای مردم چین درخواست کمک می‌کردند. برخی از دانشجویان از دیدن این رویداد عمیقاً منقلب شدند. دانشجویان به گفتگو با این افراد داوطلب می‌پرداختند و شجاعانه دادخواست را امضا می‌کردند. یکی از دانشجویان از لیگ جوانان کمونیست چین خارج شد.
مردم دادخواست را امضا می‌کنند
آقای لین، از سالمندان عالی‌رتبه، در حال گفتگو با داوطلبان است.
آقای لِین یک دانشجوی ارشد رشته اعتراضات خیابانی است. او مدتی طولانی برای تماشای اجرای نمایشی ایستاد و دادخواست را امضا کرد. وی طی سال‌های اخیر چند بار فعالیت‌های تمرین‌کنندگان فالون گونگ را در دانشگاه کاردیف دیده است. آقای لین استفاده اعضای سازمان عفو بین‌الملل از ابزار نمایش و شیوه بازسازی واقعه را برای آگاه‌سازی مردم ستود. او همچنین روش پوشیدن لباس پزشکی و پرستاری را که داوطلبان برای تعامل و صحبت با مردم استفاده کردند، قابل توجه دانست. وی معتقد است که این روش قدرتمندی است که اجازه می‌دهد مردم بیشتری درباره جنایت جداسازی اعضای بدن توسط حزب کمونیست آگاه شوند.
در واقع در این رویداد، اعضای انجمن سازمان عفو بین‌الملل دانشگاه کاردیف یک موضوع سخت را از طریق بازیگری و ایفای نقش به شکلی جذاب و عامیانه تشریح کردند.
خانم آمبر برای این رویداد فلایرهایی را طراحی کرد که در آنها نوشته شده بود: «تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای اعضای بدنشان کشته شده‌اند»، «در این دادخواست به ما بپیوندید!» همچنین پیشنهاد اجرای نمایشی جداسازی اعضای بدن از طرف او بود.
فلایر طراحی شده توسط آمبر
لورا، متخصص علوم و تاریخ سیاسی است و کز، دانشجوی دوره مقدماتی پزشکی، امیلی موسیقی می‌خواند، و فیونا دانشجوی داروسازی است. آنها اعضای انجمن سازمان عفو بین‌الملل کاردیف هستند که با پوشیدن لباس پزشکی و پرستاری با رهگذران صحبت کردند و آنها را ترغیب کردند که دادخواست را امضا کنند.
فیونا یک پرستار است و می‌خواهد در آینده یک پزشک شود. مادر او هم یک پرستار حرفه‌ای است و موضوع جداسازی اعضای بدن را از فیونا شنیده است. او پس از شنیدن این وقایع شوکه و نگران شد و به فیونا یاد داد که برای اجرای نمایشی، یک ماکت اعضای بدن بسازد.
فیونا گفت: «ما قصد داریم این صحنۀ تکان‌دهنده را بازآفرینی کنیم، چراکه جداسازی اعضای بدن عملی تکان‌دهنده و جنایتی شیطانی است. بسیاری از مردم هرگز درباره آن چیزی نشنیده‌اند. بنابراین ما می‌خواهیم آنها را تحت‌تأثیر قرار دهیم. ما معتقدیم یک بار که مردم درباره آن می‌شنوند، حس عمیقی پیدا می‌کنند، و هدف این رویداد نیز همین است. برخی از مردم به سختی باور می‌کنند که این جنایت جداسازی اعضای بدن هنوز رخ می‌دهد. بنابراین ما سعی می‌کنیم به مردم بگوییم که این اتفاق در چین درحال وقوع است. مردم شوکه شده بودند و از ما می‌پرسیدند که چه کمکی از دستشان برمی‌آید.»
اعضای داوطلب انجمن عفو بین‌الملل کاردیف خواستار پایان برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ در چین هستند: لورا (بالا – چپ)، کز (بالا – راست)، آمبر (وسط)، امیلی (پایین – چپ)، و فیونا (پایین – راست)
انجمن سازمان عفو بین‌الملل کاردیف جلسه ماهیانه خود را یک شب قبل از جمع کردن امضاها برگزار کرد. دو تمرین‌کننده فالون گونگ برای نمایش دادن تمرین‌ها دعوت شده بودند. یک ویدئوی ۸ دقیقه‌ای که توسط شبکه تلویزیونی اِن‌تی‌دی NTDTV تولید شده بود نیز برای حاضرین پخش شد، با عنوان: «قربانیان اعضای بدن: پیوند عضو، تجارت مخفی حکومت چین». در پایان جلسه خانم آمبر پیشنهاد کرد که همۀ شرکت‌کنندگان به طور جداگانه نامه‌ای به مجلس قانون‌گذاری کشور خود بنویسند و از این طریق از قانون‌گذاران درخواست کنند که جنایات جداسازی اعضای بدن توسط رژیم چین را محکوم کنند.
شرکت‌کنندگان در این جلسه، آزار و شکنجه فالون گونگ را به‌شدت محکوم کردند. کز رز گفت: «واقعاً مسخره است که مردم به خاطر انجام تمرین مدیتیشن دستگیر شوند. درک این موضوع برای مردم غربی سخت است، چراکه آن از حقوق اساسی بشر است.» وی ادامه داد: «این آزار و شکنجه به پلیدی نسل‌کشی نازی‌ها است. اگر هیچ‌کسی برای توقف آن کاری انجام ندهد، چه وقت تمام می‌شود؟ جامعه بین‌المللی نباید این جنایت را نادیده بگیرد.»
آمبر معتقد است که این آزار و شکنجه از قتل‌هایی که در جنگ‌ها رخ می‌دهد وحشتناک‌تر است. وی گفت: «این یک نسل‌کشی است و دلیلی وجود ندارد که در برابر آن سکوت کنیم.»
اعضای سازمان عفو بین‌الملل در جلسه ماهیانه‌شان، درحال نوشتن نامه به قانون‌گذاران خود هستند تا آنان نیز به توقف جداسازی اعضای بدن تمرین‌کنندگان کمک کنند
با توجه به نزدیکی مهلت تعیین شده برای ارائه دادخواست به کمیسریای حقوق بشر سازمان ملل متحد، [که در زمان وقوع این رویداد] فقط دو هفته باقی مانده بود، آمبر پس از اتمام جلسه، فوراً امضاها را اسکن کرد و برای «پزشکان مخالف برداشت اعضای بدن» ارسال کرد. نامه‌های دادخواست اعضای انجمن سازمان عفو بین‌الملل کاردیف نیز به زودی ارسال خواهد شد.
دانشگاه کاردیف که در سال ۱۸۸۳ میلادی تأسیس شد، دومین دانشگاه قدیمی ولز است. این دانشگاه شامل سه کالج می‌باشد: کالج هنر، علوم انسانی و اجتماعی؛ کالج علوم زیستی و زیست‌پزشکی؛ و کالج علوم و فنون فیزیکی. این دانشگاه یکی از اعضای گروه راسل می‌باشد. این گروه در بین دانشگاه‌های تحقیقاتی بریتانیا پیشتاز است.
مجموعه برداشت اعضای بدن
