(Minghui.org) دانشگاه تونگهای دانشگاهی معروف است و به‌خاطر گردشگرانی که برای دیدن بنا‌ها و نقاط دیدنی آن می‌آیند همیشه شلوغ و پرازدحام است.
مسئلۀ دیگری به‌تازگی توجه مردم را به‌خود جلب کرد: دو نقاشی رنگ روغن بزرگ که در بیرونِ ورودی سالن یادبود چیانگ کایشک آویزان شده بود.
نقاشی‌ها به‌شکل زیبایی کشیده شده بودند، چهرۀ دختری که حالتی آرام و صلح آمیز داشت. کنجکاوی درباره اینکه این نقاشی‌ها به چه چیزی مربوطند، بسیاری از مردم را به داخل می‌کشاند تا اطلاعات بیشتری کسب کنند.
آنها متوجه شدند آنچه دیدند بخشی از نمایشگاه هنری بین‌المللیِ «حقیقت-نیک خواهی-بردباری» فالون گونگ بود. این نمایشگاه هنری در بیش از ۲۰۰ شهر در ۴۰ کشور برگزار شده و در دانشگاه تونگهای از تاریخ ۱۲ تا ۱۸ اکتبر برپا بود. این نمایشگاه توجه بسیاری از ناظران، شامل گردشگران و همچنین دانشجویان، کارمندان، اعضای هیئت علمی و ساکنان محلی را به خود جلب کرد.
این هنرمندان از طریق آثارشان ماجراهایی را درباره خوبی فالون گونگ روایت می‌کردند که در تضاد کامل با آزار و شکنجه وحشیانه‌ای است در سرزمین اصلی چین درحال اجرا است. یک مضمون مشترک در آنها این باور بود که نیکی پاداش داده می‌شود در حالی که پلیدی مجازات می‌شود.
بسیاری از ناظران از زیبایی نقاشی‌ها مبهوت بودند و از برخی حقایق وحشتناک که به تصویر کشیده شده بود نیز شوکه شدند. حتی برخی از آنها به‌گریه افتادند و افراد غریبه را در آغوش کشیدند، گویی آنها دوستانی قدیمی بودند. در پایان این مراسم، برخی از ناظران اطلاعات بیشتری درباره فالون گونگ درخواست کردند و اینکه چگونه آنها نیز می‌توانند این تمرین معنوی فوق‌العاده را شروع کنند.
دو نقاشی‌های رنگ روغن بزرگ که بیرونِ در ورودی سالن یادبود چیانگ کایشک آویزان شده بود
در ذیل تعدادی از نظرات بازدیدکنندگان آورده شد است.
چشم‌پزشکِ اکوادوری: "این نقاشی‌ها بسیار گرم و درخشان است.»
گابریلا سرسپو، چشم پزشک اکوادوری، عمیقاً تحت تأثیر رنگ‌های گرم و انرژی این نقاشی‌ها قرار گرفت. با دیدن چند اثر اول، او گفت زمانی شنیده بود که تمرین‌کنندگان فالون گونگ خودشان را به آتش می‌کشند، موضوعی که او درباره آن شک داشت.
راهنمایش وو یولین، جواب داد: «خودسوزی در میدان تیان‌آن‌من توسط حزب کمونیست چین صحنه‌سازی شده بود.»
گابریلا پرسید: «آیا واقعاً این‌چنین است؟» «خب، خوشحالم که کسی را پیدا کرده‌ام که از وضعیت واقعی بیشتر آگاه است.»
سپس یولین درباره تمام شواهدی صحبت کرد که افشا می‌کرد آن رویداد مانند نمایشی بود که توسط اداره ۶۱۰ اجرا شد. گابریلا مشتاقانه گوش می‌‌داد و در آخر سرش را به نشانه تأیید تکان داد.
گابریلا گفت که او احساس می‌کند از نقاشی‌های شامگاه راهپیمایی و بازگشت از راهپیمایی گرما ساطع می‌شود.
او گفت: «این نقاشی‌ها بسیار گرم و درخشان هستند، مرا به یاد نقاشی‌های دوران رنسانس می‌اندازند.»
وی اضافه کرد، نقاشی‌های مذهبی قرون وسطی همیشه فضا و حالتی دلگیر و غم‌انگیز دارند، که خیلی از آنها خوشش نمی‌آمد. رنگ‌های آسمانی و خوشفام هنر رنسانس خیلی بهتر مناسب سلیقۀ او هستند. به‌ویژه نمای تمرین‌کنندۀ سالمند را در شامگاه راهپیمایی دوست داشت که او را لبریز از سرور می‌کرد.
در اتاقی که اکثریت آسیایی بودند، گابریلا متمایز بود، موهای مجعد قهوه‌ای و صدایی بلند و دوستانه. او یک سال پیش برای دیدن برادرش که در حال یادگیری زبان چینی بود به تایوان آمده بود، اما نهایتاً عاشق تایوان شد.
تقریباً بلافاصله کارش را ترک و به تایوان مهاجرت کرد. دوستانش فکر کردند که او دیوانه شده، چون حتی نمی‌توانست توضیح دهد که چرا تایوان را این اندازه زیاد دوست دارد. فقط به‌نظر می‌رسید یک نیروی مغناطیسی غیر قابل توضیح وجود دارد که او را به جزیره فورموسا می‌کشید.
پس از شنیدن داستانش، یولین به او گفت: «داستانت شگفت‌انگیز است و آن را درک می‌کنم.» سپس درخصوص باوری که چینی‌ها درباره تقدیر و سرنوشت دارند، برای گابریلا توضیحاتی را ارائه داد و اینکه چگونه تقدیر اغلب می‌تواند مردم را در مسیرهای اسرار‌آمیز هدایت کند.
« معتقدم که در پایان سفر، دلیل آن را خواهید فهمید.» آن دو همدیگر را در آغوش کشیدند و اشک شوق ریختند.
بعدها، بعد از دیدن نقاشی‌ها که صحنه‌هایی از آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را توصیف می‌کرد، گابریلا به‌سختی توانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد. او تحمل نداشت شاهد خشونتی باشد که بر ضد این مردم مهربان در حال وقوع است.
یولین سپس معرفی کوتاهی درباره این تمرین ارائه داد.
او گفت: «فالون گونگ تمرین ذهن و بدن و شامل پنج مجموعه تمرین است و بر تزکیه خصوصیات و منش فرد تمرکز دارد. هیچ عقاید تعصب‌آمیز و یا سازمان‌دهی خاصی وجود ندارد. تمام این تمرین‌کنندگان صرفاً می‌خواهند خودشان را رشد دهند و آزادند که به انجام این تمرین ادامه دهند یا آن را کنار بگذارند.»
این معرفی برای گابریلا بسیار جذاب بود و از یولین اطلاعات بیشتری درخواست کرد. او می‌خواست نگاهی عمیق‌تر به این تمرین بیندازد و تصمیم گرفت تا خواندن نسخه انگلیسی جوآن فالون را شروع کند.
صحنه‌ای از نمایشگاه
گردشگری از سرزمین اصلی از حقیقت آگاه می‌شود
آقای وانگ با شک و تردید با یک دوربین SLR در دستش، وارد نمایشگاه هنری شد. به یولین گفت که او قبلاً دربارۀ فالون گونگ شنیده بود، اما به‌دلیل سانسور قوی و معمول در سرزمین اصلی چین، نتوانسته هیچگونه اطلاعات بیشتری درباره این تمرین پیدا کند.
یولین سپس برای گردشگران درباره آزار و شکنجه غم‌انگیز تمرین‌کنندگان بیگناه فالون گونگ در چین صحبت کرد. آقای وانگ سرش را خم کرد و حالتی محتاطانه به خود گرفت، با این وجود به گوش دادن ادامه داد.
پس از آن توجه گروه به یک نقاشی جلب شد که تمرین‌کنندگان فالون گونگی را به‌تصویر کشیده که به‌اجبار اعضای بدن‌شان را خارج می‌کنند، در حالیکه خدایان با نارضایتی نگاه می‌کنند، برای مجازات ستمگران آماده می‌شوند.
یولین توضیح داد: «درخصوص این اثر، هنرمند امیدوار بود که حس عدالت مردم را برانگیزد، تا آنها حقیقت را اشاعه دهند. همچنین امیدوار است نشان دهد که از طریق تزکیه می‌توان در مواجهه با سختی‌های زندگی و مرگ، را‌ه‌های مختلفی را انتخاب کرد.»
سپس یولین مطالب مختلفی را درباره برداشت اجباری اعضای بدن به آقای وانگ و گروه گردشگران نشان داد، همان موضوعِ اصلی نقاشی‌ای که چند لحظه قبل در حال تماشایش بودند. به آنها درباره یک و نیم میلیون امضا گفت که در سال گذشته برای دادخواست علیه برداشت اجباری اعضای بدن جمع‌آوری شد، پزشکان متخصص از این کمپین حمایت کردند.
آقای وانگ وقتی این موضوع را دریافت، شوکه شد و تعجب کرد که یک چنین بی‌رحمی می‌تواند در یکی از بزرگترین کشورهای جهان برای مدت طولانی ادامه داشته باشد.
یولین گفت:«بسیاری از مردم، بعد از آگاه شدن از حقیقت، انتخاب کرده‌اند تا حساب‌شان را از حزب کمونیست جدا کنند. ۱۸۰ میلیون چینی در سراسر جهان هستند که از چ.ک.چ و سازمان‌های وابسته به آن خارج شده‌اند. اگر مایلید، می‌توانیم به شما کمک کنیم تا شما هم اکنون خارج شوید.»
آقای وانگ بلافاصله موافقت کرد و دو کتابِ اندام‌های دولتی و نه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست را با خودش به خانه برد.
دانشجویان دانشگاه همدردی‌شان را ابراز می‌کنند
دانشگاه تونگهای، دانشجویان مبادله‌ای بسیاری را از سراسر جهان دارد و در طول نمایشگاه هنری، بسیاری از آنها به این محل سر می‌زدند تا ببینند چه خبر است.
رئیس انجمن فالون دافای دانشگاه تونگهای، چن هونگ‌آن، گفت که بیشتر از همه، دانشجویی اندونزیایی او را تحت تأثیر قرار داد. او شدیداً مشتاق بسیاری از این آثار هنری بود و برنامه زمانبندی آموزش تمرینات رایگان را درخواست کرد.
او در طول «نمایشگاه انجمن‌های دانشگاه» برخی از اطلاعات را دریافت کرده بود ولی کلی بود و جزئیات در آنها ذکر نشده بود. اما اکنون، در این نمایشگاه نقاشی، او از طریق این نقاشی‌های زیبا متوجه چیزهای بیشتری شد. این موضوع چن را بسیار خوشحال کرد.
او گفت: «نمایشگاه بین‌المللی هنری حقیقت- نیک‌خواهی- بردباری را برگزار می‌کنیم تا زیبایی تمرین فالون دافا را با دیگران به اشتراک بگذاریم و آنان را در جریان آزار و شکنجه وحشیانۀ این تمرین که درحال حاضر در سرزمین اصلی چین در حال وقوع است قرار دهیم.» امیدواریم سطح آگاهی درباره این مسئله را افزایش دهیم به امید اینکه مردم بیشتری برای توقف این آزار و شکنجه وحشیانه به ما بپیوندند.»
دو دانشجوی دختر از سرزمین اصلی چین در روز افتتاحیه آمدند. پس از دیدن کل نمایشگاه، آنها از راهنمای‌شان پرسیدند: چطور می‌دانید که همه این چیزها درست هستند؟ آیا در سرزمین اصلی بوده‌اید؟ چگونه این چیزها می‌تواند در حال وقوع باشد در حالیکه ما چیزی در مورد آن در سرزمین اصلی چین نشنیده‌ایم؟»
راهنمای‌شان گفت که تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند که پس از آزار و شکنجه از سرزمین اصلی چین فرار کرده‌اند. برخی حتی شواهدی را درباره تجربیات شخصی‌شان در رابطه با آسیبی که از سوی دولت چین متحمل شده‌اند، در جلسه‌های رسیدگی رسمی در ایالات متحده ارائه داده‌اند.
راهنما پاسخ داد: «والدین دختر کوچکی که در نقاشی «اشک یتیم» است واقعاً تا سرحد مرگ مورد آزار و شکنجه واقع شدند. اما این اطلاعات در سرزمین اصلی چین مسدود می‌شوند. با این حال، ما معتقدیم که اکثریت قریب به اتفاق مردم چین خوب هستند و تنها اطلاعات تحریف شده است که آنها را درباره فالون گونگ دچار سوء تفاهم می‌کند.
از این رو ما همچنان حقایق فالون گونگ و آزار و شکنجه در چین و خارج از کشور را به‌آرامی به مردم می‌گوییم، به امید اینکه خاتمۀ زودهنگام آزار و شکنجه را به‌ارمغان بیاورد. آزار و شکنجه فالون گونگ توسط پول مالیات‌دهندگان تأمین می‌شود که باید در جهت منفعت مردم صرف شود، نه کشتن مردم بیگناه. مردم فقط زندگی آرام می‌خواهند، درست است؟
دختران گفتند: «بله، ما مردم خوبی هستیم، از اینرو می‌خواهیم بیشتر بدانیم. ما درباره برداشت اعضای بدن شنیده‌ایم. آیا شما اطلاعات بیشتری به ما می‌دهید تا مطالعه کنیم؟»
راهنما نسخه‌ای از محصول خونین و اندام‌های دولتی را به آنها داد که آنها با کمال میل پذیرفتند.
دانشجویی از استان هونان در حال مشاهده نمایشگاه پرسید: « این فالون گونگ است نه؟ آیا در چین ممنوع نشده است؟»
راهنمایش، چن شومان، پرسید: «آیا می‌دانید که فالون گونگ در چین تحت آزار و شکنجه قرار دارد؟»
او پاسخ داد که گزارش‌های منفی رسانه‌ها را درباره فالون گونگ دیده بودم، اما تصاویری از فالون گونگ را نیز در تایلند دیده‌ام. درنتیجه، او کاملاً دچار تعارض شده بود.
چن در مقابل نقاشی مربوط به برداشت عضو، توضیح داد که اغلب با شکافتن بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در حالی که زنده و به‌هوش هستند، اعضای بدن‌شان را خارج می‌کنند. طوری‌که دولت بتواند این اندامها را برای سود به‌فروش برساند.
این دانشجو در شرف گریه بود و به چن گفت که از طریق این نقاشی‌ها و تفسیرشان، درکش از فالون گونگ به‌طور کامل تغییر کرده است. برای مطالعه بیشتر درباره این مسئله، قبل از رفتن، بسیاری از مطالب اطلاعاتی را برداشت و با خودش برد.
گردشگران تایوانی نقاشی‌ها را تحسین می‌کنند
خانم هوانگ دانشجوی سال آخر با دوستش آقای تسه به دیدن محوطه دانشگاه تونگهای آمد. نقاشی‌هایی که در خارج از محل برگزاری بود توجه آنها را جلب کرد. به‌طوری که به داخل آمدند تا ببیند چه خبر است؟
بعد از اینکه به‌دقت به توضیح و تفسیر راهنما گوش دادند، خانم هوانگ گفت: «شوکه شده‌ام! وقتی فالون گونگ دربارۀ «حقیقت- نیک‌خواهی- بردباری» است، چگونه می‌تواند چنین چیزی اتفاق بیفتد؟ و اینکه همۀ این نقاشی‌ها انرژی بسیار مثبتی نیز ساطع می‌کنند.»
او با مطلع شدن از چنین آزار و شکنجه خشونت آمیزی که در سرزمین اصلی چین درحال وقوع است، وحشت‌زده شد. قبلاً درباره آن چیزی نشنیده بود. او معتقد بود که چنین آزار و شکنجه‌ای نباید وجود داشته باشد و گفت که این خبر را بین دوستان سرزمین اصلی‌اش پخش می‌کند. چون آن کار درستی است.
آقای تسه نیز درباره فالون گونگ نشنیده بود. اما اکنون، پس از مشاهده این نمایشگاه گفت که مایل است بیشتر دربارۀ آن بداند و با تشکر و امتنان فلایرهای اطلاعاتی راهنما را پذیرفت.
مجموعه فرهنگ
