(Minghui.org) وقتی برای اولین بار مقاله جدید استاد، «آموزش فای ارائه شده در کنفرانس فای سان فرانسیسکو ۲۰۱۴»، را در وب‌سایت مینگهویی خواندم، احساس کردم گویا شخصاً آنجا حضور دارم و به سخنرانی استاد گوش می‌دهم، درحالی‌که تمام وجودم غرق در نیک‌خواهی و رحمت عظیم ایشان بود.
وقتی سؤال تمرین‌کننده‌ای را خواندم، ناگهان شوکه شدم: «آیا کسب‌وکار شخصی در محدودۀ مسئله‌ای که مطرح کردید، قرار می‌گیرد؟»
این تمرین‌کننده در سؤالش از کلمه چینی 你 (با تلفظ «نی») برای خطاب به استاد استفاده کرد. در چینی، دو کلمه به معنی «شما» وجود دارد: 你 («نی» تلفظ می‌شود) و 您 («نین» تلفظ می‌شود). «نی» به‌صورت عمومی استفاده می‌شود، «نین» برای خطاب به شخصی با شأن و مقام بالا استفاده می‌شود. «نین» بسیار محترمانه‌تر از «نی» است.
این جمله را چند بار دیگر خواندم، درحالی‌که اشک بر چهره‌ام جاری بود. از اینکه به استاد احترام نمی‌گذاشتیم، بسیار احساس اندوه کردم و از اینکه یک مرید دافا این‌گونه صحبت می‌کند، شوکه شدم. البته، این سؤال شاید توسط تمرین‌کننده‌ای جدید یا به زبان دیگری مطرح شده و اشتباه ترجمه شده باشد. اما تصادفی نبود که من آن را دیدم.
مردم در چین با فرهنگ حزب کمونیست آلوده شده‌اند. نمونه‌هایی از تکبر و خودنمایی تمرین‌کنندگان یا فقدان احترامشان به استاد یا دافا، نادر نیستند.
یک بازتاب رایج از احترام نگذاشتن به فا، احترام نگذاشتن به کتاب‌های دافا است. بعضی تمرین‌کنندگان کتاب‌ها را واقعاً هر جایی می‌گذارند، بدون توجه به اینکه آیا آن مکان مناسب است یا نه؛ برخی کتاب را باز می‌کنند و قسمت باز را رو به پایین قرار می‌دهند و بعضی عینک‌شان را روی کتاب قرار می‌دهند.
بعضی از تمرین‌کنندگان کتاب‌های جدید را ترجیح می‌دهند. وقتی یک جلد از جوآن فالون را بارها می‌خوانند و کتابشان فرسوده می‌شود، جلد دیگری برمی‌دارند. برخی در گذشته نسخه‌های متعددی دریافت کرده‌اند.
تمرین‌کنندگان بسیاری می‌توانند مجموعه‌ای از سخنرانی‌ها و مقالات استاد را چاپ کنند. بعضی از تمرین‌کنندگان مرتب درباره آخرین نسخه سؤال می‌کنند، زیرا مجموعه قبلی آنها جدیدترین سخنرانی‌ها را ندارد.
به نظر من، این طرز برخورد با مطالب دافا محترمانه نیست. به‌عنوان یک چاپ‌کننده، درخواست یک تمرین‌کننده قدیمی برای کتاب‌های دافا یا مجموعه‌ای از مقالات استاد را رد خواهم کرد. می‌دانم همه آنها نسخه‌هایی از تک‌تک مقالات و سخنرانی‌های استاد را دارند. آنها می‌توانند آن نسخه‌های تکی را بخوانند. اما برای تمرین‌کنندگان جدید مجموعه کامل را چاپ می‌کنم.
وقتی تمرین‌کنندگان کتاب‌های پاره یا استفاده شده یا مقاله‌های تکی خود را به من می‌دهند، غمگین می‌شوم. اولین کتاب دافایی که خواندم یک نسخه دست‌نوشتۀ نه‌چندان مرتب بود. یک بار وقتی دوستی به‌طور اتفاقی روی صفحه اول کتابم آب ریخت، آن صفحه را دست‌نویس و جایگزین کردم. آن اشتباهاتی داشت، اما برای من بسیار ارزشمند بود. می‌دانم استاد بیان کرده‌اند: «کتاب‌های دست‌نویس همان قدرت فای کتاب‌های چاپ شده را دارند.» («اداره کردن کپی‌های دست‌نویس متون» از نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر )
درحال‌حاضر بسیاری از تمرین‌کنندگان، ازجمله من، کتاب‌های دافا را آن‌قدر زیاد گرامی نمی‌دارند، زیرا به‌دست آوردن یک جایگزین برایشان بسیار آسان است و حتی می‌توانیم خودمان کتاب دیگری را پرینت کنیم. اما تمایل به دریافت یک کتاب دافای جدید ممکن است وابستگی به کتابی جدید باشد نه گرامی‌داشتن فای گرانبها.
در گذشته، وقتی مردم روش‌های تمرین سطح پایین‌تر را تزکیه می‌کردند، ممکن بود تمام عمر‌شان را صرف انتظار یا جستجو برای فا کنند، تا مبادا این فرصت را ازدست بدهند و حالا درحالی‌که دافا در سراسر دنیا گسترش می‌یابد، چطور می‌توانیم به آن احترام نگذاریم و تلاش نکنیم تا از وابستگی‌هایمان رها شویم؟ اگر ما این فرصت مقدس را ازدست بدهیم، سرانجام به افسوس و ندامتی بی‌پایان برایمان منجر خواهد شد.
هم‌تمرین‌کنندگان، بیایید حقیقتاً به استاد احترام بگذاریم و دافا را گرامی داریم.
لطفاً به شکاف‌هایم اشاره کنید.
مجموعه رشد و اصلاح خود
