(Minghui.org) آقای گو چونژان تجربه‌اش در زندان شماره ۱ شنیانگ را این‌طور توضیح داد: «آنها از باتون‌های برقی استفاده می‌کردند تا از سر تا نوک پا، به هرجایی که می‌توانستند، شوک اعمال کنند. گاهی همزمان از دو و گاهی از تعداد بیشتری باتون استفاده می‌کردند. به غیر از زمانی که غذا می‌خوردند و هنگامی‌که باتون‌ها به شارژ نیاز داشتند، شوک بدون وقفه به مدت سه شبانه‌روز ادامه داشت.»
اما آزار و اذیت به همین جا ختم نشد. روز بعد، پلیس بطری‌هایی را از آب جوش پر می‌کرد و آنها را به پشت و باسن لخت آقای گو فشار می‌داد. وقتی یکی از بطری‌ها سرد می‌شد، با بطری داغ دیگری جایگزین می‌شد. پس از انجام این کار، پشت وی به‌طور کامل سوخت.
در دو ماه بعد، آقای گو مجبور بود روی شکمش دراز بکشد. به‌سختی می‌توانست حرکت کند، اما این باعث نشد پلیس دست از شکنجه بیشتر او بردارد. آقای گو گفت: «آنها به زندانیان آموزش می‌دادند با پیچ‌گوشتی زخم‌ها را خراش بدهند. آن را "عمل جراحی" می‌نامیدند. دردش طاقت‌فرسا و آن بدتر از مرگ بود.»
آقای گو چونژان، در سال ۲۰۰۹، به‌خاطر تمرین فالون گونگ، بازداشت و به‌طور غیرقانونی به چهار سال زندان محکوم شد. در سال ۲۰۱۳ که از زندان آزاد شد، ناحیه بزرگی از پشتش دچار نکروز شده بود؛ یک بیماری غیرقابل برگشت از مردگی بافت‌های بدن. او همچنین براثر شکنجه در زندان دچار جراحات درونی بسیاری شده بود. آقای گو در ۳۰ آوریل ۲۰۱۵ درگذشت.
مرگ آقای گو در میان ۳۸ مرگ تأیید شده در سال ۲۰۱۵
مرگ آقای گو یکی از ۳۸ مورد مرگ تمرین‌کنندگان فالون گونگ است که بین ژانویه و ژوئن ۲۰۱۵ گزارش شده است. این موارد در ۱۷ استان، منطقه خودمختار و شهرداری اتفاق افتادند که به‌طور مستقیم توسط حکومت مرکزی کنترل می‌شدند. در رتبه‌بندی مناطق ازنظر تعداد موارد مرگ، استان لیائونینگ با ۷ مورد مرگ رتبه اول را دارد، پس از آن استان جیلین با ۶ مرگ و سپس شهرداری چونگ‌چینگ (با ۴ مرگ) قرار دارد. ۲۲ نفر از این ۳۸ تمرین‌کننده، زن بودند.
نمودار ۱. توزیع جغرافیایی مرگ تمرین‌کنندگان براثر آزار و شکنجه، در نیمه اول سال ۲۰۱۵.
بعضی از این تمرین‌کنندگان در طول دوره حبس غیرقانونی خود درگذشتند، درحالیکه سایرین در منزل جانشان را ازدست دادند، آنها نتوانستند از آسیب‌های وارده یا بیماری‌هایی که از سوء‌رفتار در حبس متحمل شده بودند، بهبود یابند.
علاوه‌براین، در نیمه اول سال ۲۰۱۵، ۲۳ مورد مرگ گزارش نشده قبلی تأیید شدند که بین سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۱۴ رخ داده بودند.
خلاصه‌ای از چهار مورد مرگ دیگر
تمرین‌کنندگان بسیاری مانند آقای گائو، سختی‌های مشابهی را تجربه کردند، زیرا از رها کردن باورشان به فالون گونگ امتناع کردند. آنها با تمرین فالون گونگ سالم و تندرست شده بودند، اما بازداشت و حبس باعث صدمات غیرقابل برگشت ذهنی و جسمی و درنهایت مرگ غیرطبیعی آنها شد. چهار نمونه از چنین مواردی را ذکر می‌کنیم.
آقای زو یونژو، کشاورز سبزیجات از شهر گوانگ‌آن، استان سیچوان، به‌طور ناگهانی در ۱۱ مه درگذشت، درحالیکه یک دوره حبس ۳ سال و ۶ ماهه را می‌گذراند. زندان جیاژو بدون انجام کالبدشکافی ادعا کرد که آقای ژو از سکته قلبی درگذشت، درحالیکه آقای زو هیچ سابقه‌ای از مشکل قلبی نداشت.
خانم یانگ سولینگ، یکی از مسئولین کارخانه بلوئر (ماشین دمنده صنعتی) آنشان در استان لیائونینگ، سه سال در یک اردوگاه کار اجباری و ۷ سال در زندان حبس بود. وقتی در اوت ۲۰۱۴، از زندان آزاد شد، از کمر به پایین فلج شده بود. باوجود بدتر شدن وضعیتش و افزایش سن، یک مأمور قضایی از آزار و اذیت وی دست نکشید: هر هفته با او تماس می‌گرفت، با تهدید از فرزندانش می‌خواست که از ارتباط او با سایر تمرین‌کنندگان جلوگیری کنند. خانم یانگ در ۲۲ آوریل ۲۰۱۵، در ۷۸ سالگی درگذشت.
خانم چو لیانرونگ از بخش خودمختار فنگ‌نینگ مانچو، در دسامبر ۲۰۱۴، به‌خاطر آویختن بنرهایی جهت آگاه کردن مردم از آزار و شکنجه فالون گونگ بازداشت شد. سه ماه بعد وقتی برادرش او را به منزل آورد، وی لاغر و ضعیف شده بود، نمی‌توانست سرش را بلند کند و چند جراحت روی صورتش وجود داشت. نمی‌توانست بخورد، بنوشد، حرف بزند یا چشم‌هایش را باز کند. وقتی بدنش لمس می‌شد، عصبی و تحریک می‌شد. جواب خانواده‌اش را نمی‌داد، گویا نمی‌توانست چیزی بشنود. او ۱۹ روز پس از آزادی‌اش، در ۱۲ آوریل ۲۰۱۵، در ۵۰ سالگی درگذشت.
خانم لین فنگ‌لیان، معلمی بازنشسته از استان جیلین، در سال ۲۰۱۲، درحالیکه اطلاعات درباره آزار و شکنجه فالون گونگ را روی دیوارهای یک ساختمان مسکونی نصب می‌کرد توسط پلیس محاصره و در همین حین دچار سکته مغزی شد. از آن به بعد، او در انجام کارهای شخصی‌اش مشکل داشت. خانم لین در ۲۵ آوریل ۲۰۱۵ درگذشت.
تصاویر ۸ تمرین‌کننده فوت شده
تصاویر زیر خانم چو لیانرونگ، که در بالا به وی اشاره شد و ۷ تمرین‌کننده دیگر را نشان می‌دهند که درباره آنها اطلاعات مختصری داریم (عنوان تصویر را ملاحظه کنید).
ردیف بالا، از چپ به راست: خانم چو لیانرونگ روی‌هم‌رفته ۱۰ سال در زندان حبس بود و در ماه آوریل درگذشت؛ خانم لیو یولان و یکی دیگر از اعضای خانواده‌اش درنتیجه آزار و اذیت و شکنجه درگذشتند؛ خانم ژو یولان در زندان درگذشت و آقای ژانگ شیان‌لونگ، یک معلم.
ردیف پایین، از چپ به راست: آقای ژانگ جینژونگ توسط زندانیان تحت ضرب و شتم شرورانه‌ای قرار گرفت و دچار فروپاشی ذهنی شد؛ خانم لیو ژیمی، دانشجو، به ۱۲ سال حبس در زندان زنان شاندونگ محکوم شد که در آنجا داروهای ناشناخته به او تزریق و وی روانی شد؛ خانم لی شیوشو در زندان زنان هیلونگ‌جیانگ، داروهای ناشناخته به وی تزریق می‌شد، روانی شد و براثر ازکارافتادگی اعضای بدنش درگذشت و آقای وانگ لیژانگ، یک مهندس.
لیست کامل ۳۸ قربانی
استان لیائونینگ (۷)
خانم لی یوپینگ
خانم یانگ سولین
خانم شی ژائوچی
آقای گو چونژان
خانم ژو یولان
آقای یون ژنچون
یک تمرین‌کننده زن از شهر وافانگ‌دیان
استان جیلین (۶)
خانم لین فنگ‌لیان
آقای جین چانگژو
خانم وانگ یان
آقای وانگ ژانشن
آقای ژی یائوکای
آقای لیو جیانگ
چونگ‌چینگ (۴)
آقای دونگ شائوتای
خانم تان ونمینگ
خانم ژنگ اینگ‌یون
خانم چی سونگ‌لینگ
تیانجین (۳)
خانم ژانگ جینژونگ
خانم وانگ هوییژن
خانم لیو یوانجی
استان هبی (۳)
خانم چو لیانرونگ
آقای وانگ جیوفو
آقای لی شونلی
استان شاندونگ (۲)
خانم لیو ژیمی
خانم یائو بینگ‌فانگ
استان سیچوان (۲)
آقای ژو یونژو
آقای تان دگانگ.
استان جیانگشی
خانم پنگ جومی
آقای ژو چومینگ
پکن
خانم ژانگ شیوشیا
هیلونگ‌جیانگ
خانم لیو یولان
استان هنان
آقای شی هونگشین
استان جیانگسو
آقای جیانگ دانان
استان فوجیان
خانم ژو لیان‌یینگ
استان هوبی
خانم یو زائورونگ
استان هونان
آقای دنگ چانگ‌گنگ
استان گوییژو
خانم هوانگ گویشیان
منطقه خودمختار شین‌جیانگ
خانم بای یون
