(Minghui.org) وکیل لین چیلِی اخیراً شکایت کیفری خود را علیه رئیس و مسئولین بازداشتگاهی را تنظیم کرد که تمرین‌کنندۀ فالون گونگ ژائو یانمین در شهر چیفنگ در مغولستان در آنجا حبس است. متهمان نهایت سعی‌شان را کردند تا با قابلیت‌های وکیل برای ارائه دفاع از موکلش مداخله کنند. این پرونده ظاهراً سبب ایجاد یک به‌هم ریختگی کامل در ادارۀ پلیس محلی و جوامع قضایی شد.
خانم ژائو توسط پلیس امنیت داخلی محلی به‌دلیل تمرین فالون گونگ بازداشت شد. او به بازداشتگاهی در کلاچین(هارچین) در شهر چیفنگ فرستاده شد. خانواده‌اش آقای لین را برای دفاع از او استخدام کردند. اما، رئیس و مسئولین بازداشتگاه از دیدار آقای لین با خانم ژائو ممانعت کردند.
پیش‌زمینه
وکیل شکایت کیفری خود را علیه رئیس زندان بائو شیائوبین و معاونش هو یوچنگ و ژانگ ونز و مدیر نظارت بر آن مکان از طرف دادستانی لیو شیانگیوان تنظیم کرد.
آقای لین در تاریخ ۳ دسامبر ۲۰۱۵ برای دیدار با خانم ژائو به بازداشتگاه هارچین رفت. آقای لین در شکایتش نوشت: «پس از نشان دادن مدارک لازم، یکی از کارکنان وقتی متوجه شد که خانم ژائو تمرین‌کنندۀ فالون گونگ است، از من خواست کارت وکالتم و همچنین گواهینامه سالانه‌ام را نشان دهم.»
سپس وکیل موضوع را با معاون سرپرست ژانگ ونزی مطرح کرد، اما او کمکی نکرد. برای جلوگیری از اختلافات و بحث بیشتر، او رفت و اسناد را برای آنها تهیه کرد. اما از او خواسته شد تا فرم دیگری را نیز پر کند که لازم بود وکیل توسط مؤسسۀ مسئول پرونده، احراز هویت شود.
آقای لین با معاون سرپرست هو یوچنگ صحبت کرد. او گفت که ماده ۳۳ قانون مدنی لازم می‌داند که وکیل به سازمان مسئول اطلاع دهد و قبل از ملاقات با زندانی از آنها تأییدیه دریافت کند.
آقای لین به او گفت که آنچه در ماده ۳۳ بیان شده این نیست و این مرکز، قانون را به‌غلط تفسیر می‌کند و عمداً این فرایند را برای وکیل پیچیده می‌کند. هیچ بازداشتگاه دیگر حتی در شهر چیفنگ، چنین الزامی ندارد. ژانگ از روی مخالفت آقای لین را به چالش کشید تا از او شکایت کند. آقای لین برای دیدن سرپرست رفت. اما پاسخ او این بود: «این پاسخ بر اساس تخصص ما است. شما وکلا قانون را نمی‌دانید.»
آقای لین با ناامیدی به دفتر دادستانی در مرکز بازداشت تماس گرفت و با مدیر لیو شیانگیوان صحبت کرد. لیو بعد از اینکه متوجه شرایط شد گفت: «آنها همیشه طبق همین روال رفتار می‌کنند. ما نمی‌توانیم کاری انجام دهیم.»
آقای لین پرسید: «شما بخش نظارت هستید. هیچ کاری در ارتباط با این شیوه‌های غیرقانونی انجام نمی‌دهید؟ من به‌اندازه کافی دربارۀ قانون نمی‌دانم. اگر شما فکر می‌کنید آنها در اشتباه هستند، چرا شما آنها را متقاعد نمی‌کنید؟» لیو پس از اینکه از پاسخ آقای لین غافلگیر شد، تماس را قطع کرد.
آقای لین سپس اقدام به شکایت کرد و خواستار موارد ذیل شد:
۱. سزای کیفری چهار متهم در قبال سوء استفاده از قدرت‌شان.
۲. ملزم نمودن متهمان برای معذرت‌خواهی از شاکی و لغو مقررات غیرقانونی در خصوص ملاقات‌ها.
۳. صدور دستور به متهمان برای ترتیب دادن جلسه (جلساتی) برای دیدار وکیل با موکلش. علاوه بر این، آقای لین خواسته است که رئیس زندان مبلغ ۲۰۰۰ یوان برای جبران خسارات مالی شاکی پرداخت کند و پاسخگوی همه هزینه‌های قانونی باشد.
شکایت وکیل به دادستانی عالی، وزارت امنیت عمومی، بخش امنیت عمومی و دادستانیِ مغولستان داخلی، اداره پلیس و دادستانی خلق شهر چیفنگ و همه مقامات در کمیته دائمی کنگره ملی خلق ارسال شد.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
