(Minghui.org) مجلس عوام بریتانیا در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۶، به‌منظور بحث درباره برداشت اجباری اعضای بدن در چین، جلسه‌ای را برای تبادل‌نظر در این زمینه برگزار کرد. این برنامه در بی‌بی‌سی پخش شد.
این نشست با میزبانی جناب آقایجیم شانون، عضو پارلمان، برگزار شد.او با تأکید بر اهمیت نگاه به موضوع برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین بحث را آغاز کرد و گفت:
«اینکه اعضای بدن کسی را برداشت و در ظرف یخ گذاشت، عملی بدوی بوده و دیگر زمان آن گذشته است. بااین‌حال، ازآنجا که در آستانه آخرین روز از ماه اکتبر و جشن هالووین هستیم، بحث امروز ما براساس یک داستان ترسناک نیست؛ این یک ماجرای ساختگی نیست. بلکه رعب و وحشتی بسیار واقعی در چین است. همان‌طور که مورد توجه همه ما قرار گرفته است، احساس می‌کنم که ما نقشی برای ایفا‌کردن داریم تا این ماجرا را به تاریخ بسپاریم و به شکل بدوی خود بازگردانیم. به همین دلیل است که این بحث بسیار مهم است.»
او یک جدول زمانی ارائه داد مبنی‌بر اینکه چگونه این جنایات که رژیم کمونیستی چین مرتکب آنها شد، برملا شد:
«این ماجرا، که گستره وحشتناکی‌اش تقریباً فراتر از حدی است که بتوان آن را باور کرد، در ماه مارس ۲۰۰۶ آشکار شد، هنگامی که یک زن اظهار داشت که حدود ۴۰۰۰ تمرین‌کنندهفالون گونگ بهخاطر اعضای بدنشان در بیمارستانی کشته شده‌اند که او در آن کار می‌کرد. من افتخار ملاقات با برخی از خانواده‌های این افراد را در مجلس داشتم و یک سازمان خیریه نیز درگیر این مسئله بود، بنابراین ما به برخی از ماجراهای دست اول آگاه هستیم ...
«یک هفته بعد، یک دکتر نظامی چین نه تنها گزارش زن مزبور را تأیید کرد، بلکه اظهار کرد که چنین فجایعی در ۳۶ اردوگاه کار اجباری مختلف در سراسر کشور رخ می‌دهد. او گفت که خودش نیز شاهد بود که در شب و تحت تدابیر امنیتی شدید، شمار زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ را در قطار‌های حمل احشام به سراسر کشور منتقل می‌کردند. مردم ممکن است فکر کنند که این رویدادی مربوط به تاریخ جنگ جهانی دوم است، اما حمل مردم در قطار‌های حمل احشام بسیار واقعی است. همان‌طور که گفتم، این رویداد در شب و تحت تدابیر امنیتی شدید اتفاق می‌افتد.
«در سال ۲۰۰۶، دو محقق برجسته کانادایی، دیوید کیلگور، نماینده سابق پارلمان کانادا و دیوید ماتاس، وکیل‌مدافع حقوق بشر، برای سازمان بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ در چین، گزارشی را منتشر کردند که در آن ادعای مبنی‌بر برداشت اعضای بدن از زندانیان محکوم به اعدام گروه فالون گونگ به دست مقامات چینی به اثبات رسید. قربانیان قبل از کالبد شکافی در اردوگاه‌های کار اجباری نگهداری می‌شوند و پس از آن بلافاصله اجسادشان سوزانده می‌شود، بهخاطر اینکه با با سوزاندن سریع آنها، مقامات می‌توانند از برملاشدن شواهد ناشی از اعمال کریه خود رهایی یابند.
در ژوئیه ۲۰۰۶ بود که کیلگور و ماتاس گزارش ۱۴۰ صفحه‌ای خودشان را منتشر کردند. «نتایج تأسف‌بار این گزارش تمامی ادعاها را ثابت کرد که حقیقت دارند.»
«این تحقیقات ماهیت تقاضا برای پیوند عضو در چین را افشا کرد؛ علیرغم فقدان یک سیستم کاربردی برای اهدای عضو، اندام‌های فراوانی برای پیوند در آن وجود دارند. ده سال بعد، در ژوئن سال ۲۰۱۶، آنها گزارش به‌روزرسانی‌شده خود را منتشر کردند که براساس آخرین یافته‌ها است. این گزارش موضوعاتی را که در ادامه ذکر می‌شود مورد بررسی قرار می‌دهد: ادامه گسترش ظرفیت پیوند عضو که برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ برملا شد، عوامل گرداننده در پشت رشد صنعت پیوند عضو و نقش حزب حاکم، سازمان‌های دولتی و سایر مقامات به‌صورت انفرادی در به اجرا درآوردن و تداوم کشتار سیستماتیک زندانیان عقیدتی بهخاطر اعضای بدنشان. ما در‌حال صحبت باره کسانی هستیم که به فالون گونگ باور دارند، کسانی به مسیحیت اعتقاد دارند، کسانی که تحت آزار و اذیت قرار گرفتند محاکمه شده اند، افرادی که در زندان و افرادی که از سایر گروه‌های قومی هستند.»
چند تن از نمایندگان مجلس و همکار آقای شانون، برای ابراز نظرات خود درباره موضوع به این بحث ملحق شدند.
جناب آقای پاتریک گریدی ازگلاسگوی شمالی گفت:
«بسیاری از موضوعاتی که او مطرح کرده است نگرانی تعداد زیادی از افراد این تشکل ما هستند؛ برخی از آنها درباره این موضوع با من تماس گرفته‌اند و من هم سؤالات را به افرادی از این تشکل که با آنها در تماس بودم ارائه دادم. آیا او ناامیدی مرا درخصوص فقدان تعامل دولت درباره این مسئله به اشتراک گذاشت؟ ما درک می‌کنیم که آنها مجبور هستند به شکل مثبت و حساسی با دولت چین تعامل داشته باشند، اما موضوع نگرانی بسیاری از افراد این تشکل باید جدی در نظر گرفته شود.»
جناب آقایمارتین دی، به نمایندگی از لین‌لیت‌گو و فالکریک شرقی، اظهار کرد که «کیفیت اطلاعات ارائه‌شده فوق‌العاده عالی بوده است.» او با بیان خلاصه‌ای از بحث آقای شانون اظهار کرد:
«جناب آقای شانون دو چیز را مطرح کردند که من آنها را تکرار می‌کنم، چراکه آنها کل بحث را برای من جمع‌بندی می‌کنند. او گفت که آنچه که در چین اتفاق می‌افتد «تقریباً به حدی وحشتناک است که نمی‌توان آن را باور کرد» و او به واقعیت تلخی اشاره کرد مبنی‌بر اینکه مردم برحسب تقاضا بهخاطر اعضای بدنشان به قتل می‌رسند.»
آقای شانون با بیان مطالب زیر بحث را نتیجه‌گیری کرد:
«من مصرانه از دولت درخواست می‌کنم که سخت تلاش کند تا این موضوع بین‌المللی شود به‌طوری که همه ما را با هم متحد کند و این اطمینان حاصل شود که ما می‌توانیم به‌طور مؤثری چین را به توقف پیوند اجباری اعضای بدن متقاعد کنیم. اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم، این مجلس در اتحاد با کسانی خواهد بود که در سایر نقاط جهان می‌خواهند این پیوند ننگین و شرم‌آور اعضای بدن متوقف شود.»
مجموعه برداشت اعضای بدن
