(Minghui.org) خواندن گزارش‌هایی درباره شن یون باعث خوشحالی من می‌شوند، ازآنجاکه نشان می‌دهند در بسیاری از شهرهای سراسر جهان به‌خوبی مورد استقبال قرار می‌گیرد. ما مقالاتی را خوانده‌ایم که حاکی از فروش فراوان بلیط‌ها، سالن‌های مملو از حضار تماشاچی، اضافه کردن صندلی‌هایی خارج از ظرفیت سالن و افزایش تعداد اجراها هستند. صمیمانه امیدواریم که این نمایش در کره جنوبی نیز به موفقیت دست یابد.
بااین‌حال، طی سال‌های گذشته و اخیراً، به‌منظور میزبانی شن یون در سئول و در سایر شهرهای کره، هنگامی که برای اجاره یک تئاتر مراجعه کردیم، با مداخله‌هایی مواجه شدیم. تمرین‌کنندگان کره‌ای هر سال مجبور بودند با این مشکل برخورد کنند.
آیا این مداخلات از سوی نیروهای کهن هستند؟ من تردید دارم. ممکن است طی بسیاری از سال‌های گذشته نیروهای کهن هنوز لگام‌گسیخته بودند، اما اکنون که اصلاح فا درحال به پایان رسیدن است، نیروهای کهن به‌طور عمده ازبین رفته‌اند. از دیدگاه من، ما باید برای پیدا کردن منبع مداخله به‌طور جدی به درون نگاه کنیم.
چند روز پیش یک تمرین‌کننده ژاپنی افکارش را با من به اشتراک گذاشت. چشم آسمانی او باز است و او نیروهای کهن را دید که درخصوص اجاره تئاتر از شکاف بزرگی که بین تمرین‌کنندگان کره‌ای و چینی وجود دارد بهره‌برداری می‌کنند.
وی تأکید کرد که این شکاف مشکلی جدی است. به‌عنوان یک تمرین‌کننده چینی که در کره زندگی می‌کند، برخی از تجربیاتم بازتابی از هشدار او بودند.
چند سال پیش با یک تمرین‌کننده کره‌ای روی یک پروژه رسانه‌ای کار می‌کردم. او چند بار به ضعف من در زبان کره‌ای اشاره کرد. این تذکر او ذهنیت رقابت‌جویی مرا برانگیخت، بنابراین پاسخ زننده‌ای به او دادم: «ازآنجاکه این رسانه به زبان چینی است، چرا شما زبان چینی را یاد نمی‌گیرید؟»
او جواب داد: «اگر ما تمرین‌کنندگان کره‌ای می‌توانستیم به زبان چینی صحبت کنیم، در رسانه‌ها دیگر نیازی به تمرین‌کننده چینی نمی‌بود.» پاسخ او ضربه سختی برایم بود.
گرچه کلمات او فاقد شفقت لازم برای یک تمرین‌کننده بودند، قطعاً لازم بود به درون نگاه کنم تا متوجه شوم که چرا تمرین‌کنندگان کره‌ای چنین تصور منفی از تمرین‌کنندگان چینی دارند.
در میان تمرین‌کنندگان چینی، شاهد بسیاری از مشکلات حاکی از عدم رعایت ادب و احترام بوده‌ام.
مدت کوتاهی پس از اینکه برای تحصیل به کره آمدم، استادم وقتی تلفنی با صدای بلند صحبت می‌کردم، احساس خوبی نداشت. برگشت و به من گفت: «همه در این ساختمان صدای شما را می‌شنوند.» شرمنده شدم و درک کردم که رفتار مناسبی ندارم و بسیاری از فرهنگ حزب در خودم را باید از دست بدهم.
در یک کنفرانس تبادل تجربه فالون دافا در کره جنوبی، به‌خاطر مسئله زبان و ترجمه، تمرین‌کنندگانی که قادر به صحبت به زبان کره‌ای بودند در یک سالن و دیگران در سالن متفاوتی حضور داشتند.
یک تمرین‌کننده خارجی که در میان تمرین‌کنندگان چینی نشسته بود بعداً به من گفت که بسیار حیرت‌زده شد از اینکه برخی از تمرین‌کنندگان از سرزمین اصلی چین در یک چنین کنفرانس رسمی با دمپایی و دامن کوتاه آمدند و موهایشان را به رنگ زرد کرده بودند.
برخی از آنها درحالی‌که تمرین‌کنندگان روی صحنه تجربیات خود را به اشتراک می‌گذاشتند، با تلفن‌های همراه خود یا با یکدیگر با صدای پایین صحبت می‌کردند.
این رویدادها بین تمرین‌کنندگان کره‌ای و چینی شکاف ایجاد کرده و این شکاف بزرگ‌تر شده است.
صمیمانه امیدوارم که تمرین‌کنندگان چینی بتوانند توجه بیشتری به رعایت ادب و احترام داشته باشند و از فرهنگ حزب رها شوند.
همچنین امیدوارم که تمرین‌کنندگان کره‌ای بتوانند درخصوص تمرین‌کنندگان چینی بردبارتر باشند و به کسانی که رفتار مناسبی ندارند، فاقد تحصیلات بوده و فقیر هستند به دیده تحقیر نگاه نکنند.
شن یون قبلاً در کره محبوب بوده است، و دوباره در آنجا بلیط‌های نمایش به فروش می‌رسند. باور دارم که وقتی از وابستگی‌هایمان رها شویم، قطعاً می‌توانیم شکاف بین تمرین‌کنندگان چینی و کره‌ای را از بین ببریم.
زمان به انتظار نمی‌ماند. برای نجات موجودات ذی‌شعور بیشتر، بگذارید تغییر را از درون خودمان شروع کنیم.
مجموعه رشد و اصلاح خود
