(Minghui.org) یک تمرین‌کننده پکنی که بیش از یک سال در اردوگاه کار اجباری محبوس بود، با داشتن یک زخم بازِ حدوداً ۱۰ سانتیمتری در پاشنه پای راستش، هیچگونه درمان پزشکی دریافت نکرد و بخشی از استخوان و گوشت این ناحیه دچار عفونت و فساد شد.
آقای فو دانگمن به‌دلیل خودداری از نفی فالون گونگ، به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. این روش معنوی توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفت.
پلیس در شهرستان میون در ماه اکتبر سال ۲۰۰۷ به منزل آقای فو هجوم برد و او را بازداشت کرد. او به مدت یک ماه در بازداشتگاه مییون شکنجه شد و بعد از آن به مدت دو سال به اردوگاه کار اجباری توآن‌هه فرستاده شد. در اردوگاه، او به انجام کار سخت وادار شد و تحت شکنجه مداوم از جمله ضرب و شتم و نشستن بر روی یک «چهارپایۀ کوچک» قرار داشت.
آقای فو در سال ۲۰۰۸ در حال کوتاه کردن چمن‌ها بود که پاشنه‌اش دچار جراحت شد. او درخواست کرد تا یک پزشک زخمش را معاینه کند اما تقاضایش مکرراً رد شد. یک روز که در هوای بارانی و با کفش خیس مشغول کار بود، زخمش آلوده شد و به‌سرعت عفونت کرد. مسئولین او را به بهداری زندان بردند، اما او بدون هیچ درمانی رها شد.
وضعیت زخم بدتر شد و سرانجام او را به یک بیمارستان منتقل کردند. برای بار دوم در بیمارستان بستری شد، پزشک توصیه کرد که فوراً تحت عمل جراحی قرار بگیرد زیرا عفونت به مغز استخوانش نفوذ کرده بود. مسئولین اردوگاه بدون لحاظ کردن این توصیه او را برگرداندند.
نگهبانان دستور پزشک را نادیده گرفتند و به آقای فو اجازه ندادند تا به اندازۀ مناسب استراحت کند. پایش به شدت متورم شده بود.
در ماه مارس سال ۲۰۰۹، استخوان پایش سیاه و پوست آن ناحیه دچار فساد شد. او به مدت دو ماه در بیمارستان بستری بود، اما دیگر خیلی دیر شده بود. هنگامی که پزشکان گفت که در این مرحله کار زیادی نمی‌توانند برای او انجام دهند، مسئولین اردوگاه کار اجباری آقای فو را به توآن‌هه برگرداندند تا در آنجا به تحمل درد و رنج مداوم و طاقت‌فرسا ادامه دهد.
زخم باز در پاشنه پای سمت راست آقای فو (برای مشاهده تصویر در ابعاد بزرگتر کلیک کنید)
مجموعه شرح آزار و شکنجه
