(Minghui.org) وقتی دختر آقای لیو دیان‌یوآن در اوایل سال 2017 او را در زندان شماره ۱ شنیانگ ملاقات کرد، او روی صندلی چرخدار نشسته بود و بسیار ضعیف و نحیف شده بود.
آقای لیو، در حال حاضر 80 ساله است و دورۀ محکومیت ۱۱ سال و نیمه خود را در زندان می‌گذراند. دلیل حبس او شکایت علیه جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست چین است که آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال 1999آغاز کرد. قاضی او را به «عضویت در فرقه به‌منظور تضعیف اجرای قانون» متهم کرد، بهانه‌ای معمول که حزب کمونیست چین برای محبوس کردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ از آن استفاده می‌کند.
همسر آقای لیو، خانم لیو یوفانگ، اجازه ملاقات داده نشد زیرا او نیز فالون گونگ را تمرین می‌کند.
آقای لیو در 9 نوامبر 2015 که به دیدار خواهرش رفته بود، دستگیر شد. او از سال ۲۰۱۰ مجبور به ترک خانه و جابجایی مداوم شد تا از دستگیری مجدد اجتناب کند.
دادگاه شهرستان جیان پینگ او را در 7 آوریل 2016 محاکمه کرد. بنا به گفته خانواده‌اش که در محاکمه حضور داشتند، آقای لیو رنگ پریده به‌نظر می‌رسید و در طول محاکمه مشخص شد که دچار ضعف حافظه شده است. قبل از دستگیری‌اش او فردی قوی و هشیار بود.
آقای لیو باوجود آنکه حداقل الزامات جسمی برای حبس را نداشت، به زندان انداخته شد.
از زمانی‌که آزار و شکنجه فالون گونگ در سال 1999 آغاز شد، آقای لیو به‌خاطر ایمانش بارها دستگیر و محکوم شد. قبل از آخرین محکومیت طولانی‌اش، آقای لیو بین سال‌های 2001 تا 2008 هفت سال در زندان به سر برد.
آقای لیو در طول حبس قبلی خود وادار شد بیش از ده ساعت در روز کار سنگین انجام دهد. هنگامی که نگهبان زندان متوجه شد که او با دیگران صحبت می‌کند، به صورتش سیلی زد و در سلول انفرادی حبسش کرد. او را در وضعیت عقاب با بال های گشوده به مدت هفت روز به تخت بستند، تا زمانی که پوست تمام بدنش بریده بریده شد. نگهبانان زندان حدود یک سال او را مجبور کردند دو بار در روز ده قرص نامعلوم را ببلعد.
سرانجام وقتی پس از هفت سال شکنجه در تاریخ 31 ژوئیه 2008 آزاد شد، او به مشتی پوست و استخوان تبدیل شده بود و نمی‌توانست صاف بایستد و اغلب اوقات هنگام سرفه خون بالا می‌آورد. او با شروع مجدد تمرینات فالون گونگ به‌تدریج بهبود یافت.
وقتی او در زندان بود، همسرش در سال 2002 دستگیر و به سه سال کار اجباری محکوم شد و دو فرزند نوجوانش در خانه تنها ماندند. زمستان در شمال شرقی چین بسیار سرد است و درآنجا یک فنجان آب در داخل خانه یخ می‌زند. در این شرایط این دو فرزند نمی‌توانستند برای گرم کردن خانه کاری انجام دهند.
دختر 16 ساله برای امرار معاش زندگی خود و برادر 14 ساله‌اش مجبور به ترک مدرسه و انجام کارهای پیش پا افتاده شد. او اغلب حدود ساعت ۳ صبح بیدار می‌شد و پنکیک درست می‌کرد و برای فروش به‌عنوان صبحانه، آنها را با دوچرخه به بازارهای مواد غذایی می‌برد.
پس از اینکه خانم لیو در سال 2004 آزاد شد، او بار اول که برای ملاقات با شوهرش بیش از ۱۶۰ کیلومتر را با دوچرخه طی کرد، در خارج از زندان نگهبانان مانع ورودش شدند و به او اجازه ندادند که با شوهرش ملاقات کند. اما بار دوم که با دوچرخه به آنجا رفت اجازه داده شد و زن و شوهر به‌محض دیدن یکدیگر اشک ریختند.
این زوج دوباره در سال 2010 دستگیر شدند، در حالی که آقای لیو از بازداشتگاه پلیس فرار کرد، همسرش به چهار سال دیگر حبس محکوم شد. دو فرزندشان بدون مراقبت مناسب دوباره در خانه تنها ماندند. خانه‌شان به شدت آسیب دیده بود و مزرعه درخت میوه آنها به زمینی بایر تبدیل شده بود.
پس از سال‌ها آوارگی، آقای لیو در سال 2015 دوباره دستگیر و به دورۀ سنگین ۱۱ سال و نیم حبس محکوم شد.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
