(Minghui.org) کنفرانس تبادل تجربه تزکیه فالون دافای 2017 ایالات میانی آمریکا در تاریخ 6 اوت 2017، در شیکاگو برگزار شد. 18 تمرین‌کننده تجربیات خود را در زمینه‌های مختلف با سایرین به‌اشتراک گذاشتند؛ از به‌کارگیری اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری در زندگی روزانه تا همکاری با سایر تمرین‌کنندگان برای مقابله با آزار و شکنجه در چین.

برگزاری کنفرانس تبادل تجربه، شیکاگو، 6 اوت 2017.

هیجده تمرین‌کننده تجربیات خود را در این کنفرانس به‌اشتراک گذاشتند.

رشد و بهبود سرشت ذهن

آقای فنگ، استاد دانشگاه و اهل ایلینوی، گفت که وقتی شیکاگو میزبان اجراهای شن یون بود، بین او و تمرین‌کننده‌ای اختلافاتی ایجاد شد. او اینطور بیان کرد: «معمولاً می‌توانستم خودم را کنترل کنم و عصبانی نمی‌شدم، اما آن روز بر سرِ آن تمرین‌کننده فریاد کشیدم.» آقای فنگ بعداً متوجه شد که اشتباه از خودش بود، راه‌های بهتری برای حل آن مسئله وجود داشت و اینکه قصد و نیت‌ سایر تمرین‌کنندگان خوب بود. او گفت: «با نگاه به درون متوجه شدم که منیتم نمی‌گذارد انتقادپذیر باشم. نیک‌خواهی نیز نداشتم.» او در انتها از استاد لی، به‌خاطرکمک به او در ازبین بردن این وابستگی تشکر کرد.

آقای ژانگ اهل کنتاکی نیز استاد دانشگاه است. او گفت: «وقتی شهر ما میزبان اجراهای شن یون بود، از برخی از تمرین‌کنندگان خوشم نمی‌آمد، چراکه روش‌شان برای انجام کارها مرا اذیت می‌کرد.» بنابراین سعی می‌کرد از آنها دوری کند و با آنها همکاری نکند. بعداً درحالی‌که همراه سایر تمرین‌کنندگان اجرای شن یون در منطقه‌اش را بازنگری می‌کرد، متوجه شد که رویکردش درست نبود. او گفت: «مشکلات زیادی داشتم، برای نمونه چنان شخصیتی انعطاف‌ناپذیری داشتم که حاضر نبودم حرف سایرین را قبول کنم و دستورات را به‌خوبی دنبال نمی‌کردم. در واقع، اگر وظایف بیشتری را برعهده می‌گرفتم، کمک زیادی به سایر تمرین‌کنندگان بود.»

همکاری با سایر تمرین‌کنندگان

خانم ژائو در مینه‌سوتا بیش از 10 سال است که فالون گونگ را تمرین می‌کند. او اظهار کرد: «سابقاً برای مدتی طولانی هماهنگ‌کننده بودم. اما بعد از انتقال به شهری دیگر، تمرین‌کننده‌ای عادی شدم.» او بعداً به‌خاطر ایجاد تغییرات در پروژه‌ها و تمرین‌کنندگان محلی، دوباره هماهنگ‌کننده شد. خانم ژائو بعد از این تجربیات، متوجه شد که مهم‌ترین چیز دنبال کردن اصول فالون دافا و همکاری خوب با سایر تمرین‌کنندگان است.

خانم سونگ از میشیگان در تأیید صحبت‌های سایرین گفت که هنگام کار با هماهنگ‌کننده پروژه‌ای سوءتفاهماتی بین‌‌شان ایجاد شد. او گفت: «در ابتدا، خیلی ناراحت بودم. بعداً متوجه شدم که آن هشداری است تا به درون نگاه کنم و خودم را رشد دهم.» او در این باره فکر کرد و به این درک رسید که انتظار داشت از سایرین حرف‌های خوب بشنود؛ سایرینی که می‌گفتند او به شهرت وابسته است. با این تفکر ذهنش آرام شد و توانست با سایر تمرین‌کنندگان به‌خوبی همکاری کند.

تمرین‌کننده‌ای از میسوری برای سال‌ها با مسئولین دولتی تماس می‌گرفت تا درباره سرکوب در چین به آنها بگوید. پیش از تجمع ژوئیه در واشنگتن دی‌سی، او با دفاتر نمایندگان فدرال تماس گرفت، اما کارها بر طبق انتظارش پیش نرفت. او و سایر تمرین‌کنندگان متعاقباً مطالعه گروهی هفتگی فا را آغاز کردند و به آن ادامه دادند و از همدیگر چیزهایی آموختند. بعداً سه تن از نمایندگان فدرال نامه‌هایی در حمایت از آنان نوشتند و نماینده دیگری یکی از دستیاران قانونگذار سیاست خارجی را فرستاد تا در آن رویداد صحبت کند. این دستیار در انتهای صحبتش با صدای بلند و به‌زبان چینی گفت: «فالون دافا خوب است» و «آزار و شکنجه باید متوقف شود.» این تمرین‌کننده خیلی تحت تأثیر این تلاش گروهی قرار گرفت.

قدردانی از فالون گونگ

بسیاری از افرادی که در این کنفراس صحبت کردند، این مسئله را به‌اشتراک گذاشتند که چقدر از مزایای ذهنی و جسمی فالون گونگ، بهره‌مند شده‌اند و از بنیانگذار فالون گونگ، آقای لی هنگجی، نیز قدردانی کردند.

مارگارت 17 سال است که فالون گونگ را تمرین کرده است. او گفت: «سابقاً بسیار عصبی بودم و اعتمادبه‌نفس نداشتم. فالون گونگ خیلی به من کمک کرد و شادی و ذهنی روشن را برایم به‌ارمغان آورد.» او گفت که با پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری قادر است بر سختی‌ها در زندگی‌اش غلبه کرده و برای ترویج شن‌یون با سایرین همکاری کند.

خانم وو از غرب ویرجینیا در گذشته از بیماری‌های متعددی، ازجمله پرکاری تیروئید و تومور خوش‌خیمی رحمی رنج می‌بُرد. او گفت: «به‌خاطر پرکاری تیروئید، مجبور بودم از 16 سالگی و به‌مدت 8 سال دارو مصرف کنم.» او گاهی نیز افسرده و همیشه در جستجوی یک زندگی بهتر بود. «تمرین فالون گونگ همه چیز را تغییر داد. زندگی‌ام پربارتر شده و خوشحال‌تر از همیشه هستم. انرژی مثبت حاصل از فالون گونگ به مردم پیرامونم نیز کمک کرده و شادی را برای‌‌شان به‌ارمغان آورده است. متشکرم، استاد!»