(Minghui.org) مایلم تجربه‌ای که پس از آگاه شدن به اصلی از فا در جوآن فالون داشتم را با شما به‌اشتراک بگذارم. به‌تازگی با چشم آسمانی‌ام صحنه‌ای را دیدم درخصوص ابزاری که استاد به ما داده‌اند؛ ابزاری جادویی که آن را «پاسخگو بودن و مسئولیت‌پذیری» می‌نامم.

هنگام خواندن سخنرانی چهارم در جوآن فالون، جمله زیر را خواندم:

«این‌ روزها، مردم‌ این‌گونه هستند- هر وقت با مشکلی مواجه می‌شوند اولین کاری که می‌کنند این است که حتی اگر مقصر هم باشند از زیر مسئولیت شانه‌ خالی‌ کنند.»

ناگهان متوجه شدم که از پذیرش بسیاری از مسئولیت‌ها در تزکیه‌ام اجتناب کرده‌ام. این درک بسیار مهمی برایم بود؛ زیرا مرا در سطح آن شخص در جوآن فالون قرار می‌داد که وقتی با اتومبیلش با آن بانوی مسن تصادف کرد، او را سرزنش ‌کرد که «نگاه نمی‌کرد که کجا می‌رود.» به این اصل آگاه شدم که درحال تزکیه هرگز نباید سعی کنیم مسئولیت را به دوش سایرین بیندازیم و این شامل مسئولیت‌های‌مان در روشنگری حقیقت و مسئولیت‌های‌مان در زندگی شخصی‌مان می‌شود.

علاوه بر این، در صحنه‌ای که با چشم آسمانی‌ام دیدم، ابزار جادویی «پاسخگو بودن و مسئولیت‌پذیری» مانند میله‌ای شعله‌ور بود یا میله‌ای که جریان الکتریکی قوی‌ای از آن عبور می‌کرد. می‌ترسیدم میله را در دست بگیرم، زیرا خطرناک به‌نظر می‌رسید، اما وقتی آن را دردست گرفتم، گرما و الکتریسیته در بدنم جریان یافت، آن را مانند فلز آبکاری کرد و همه کارما و مواد بد مربوط به وابستگی‌هایم را سوزاند. هرچه آن میلۀ شعله‌ور را محکم‌تر دردست می‌گرفتم، بدنم قوی‌تر و پاک‌تر می‌شد.

به درک من، تمام مسئولیت‌ها در میدان‌های بُعدی‌مان درست مانند آن میلۀ شعله‌ور هستند. ما می‌ترسیم در قبال مسائل پاسخگو باشیم و مسئولیت‌های‌مان را برعهده بگیریم، زیرا آنها خطرناک یا دردناک به‌نظر می‌ر‌سند، اما در واقع همگی آنها ابزارهایی هستند که استاد به ما داده‌اند تا کمک‌مان کنند فا را اصلاح و بدن‌مان را پاکسازی کنیم. ما باید مسئولیت‌های خود را به‌طور استوار و درست برعهده بگیریم، نه اینکه از آنها دوری کنیم!

یکی دیگر از اصولی که به آن آگاه شدم این بود که باید مانند بانویی باشم که در جوآن فالون با اتومبیل تصادف کرد، نباید وقتی سایرین مسئولیت خود را بر دوش من می‌اندازند، بحث یا احساس رنجش کنم. اگر کسی گستاخ است یا رفتار غیرمنصفانه‌ای با من دارد، باید با نگاه به درون برای پیدا کردن معایبم، مسئولیت عمل آنها را برعهده بگیرم. اینها نیز چیزهای خوبی هستند که استاد به ما داده‌اند.

هنگامی که مسئولیت چیزها را برعهده می‌گیرم، می‌توانم احساس کنم که بدنم در بُعدهای دیگر وسعت می‌یابد و قوی‌تر می‌شود. وقتی می‌گویم: «من صمیمانه مسئولیت هر چیزی درون میدان بُعدی‌ام را می‌پذیرم»، احساس می‌کنم که بدنم بلند و عظیم و افکار درستم قوی‌تر می‌شود و می‌توانم چیزها درون میدان بُعدی‌ام را اصلاح کنم. همچنین می‌توانم در مواجهه با محنت‌ها در تزکیه‌ام، مقاوم باشم و استقامت بیشتری داشته باشم.

مطالب بالا درک شخصی من و محدود به سطحم هستند. لطفاً به هر درک نادرستی که ممکن است داشته باشم، اشاره کنید.