(Minghui.org) از ۱۴ژوئیه۲۰۲۱، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۳۷ کشور جهان آخرین لیست عاملان مسئول در آزار و شکنجه فالون گونگ را به دولت‌های مربوطه ارائه می‌دهند و خواستار تحریم این ناقضان حقوق بشر، از جمله عدم ورود آنها به کشورهای مربوطه و مسدودکردن دارایی‌های آنها در خارج از کشور هستند.
نام وانگ مائولین در حال حاضر در لیست موجود است.
اطلاعات عامل عامل: وانگ (نام خانوادگی) مائولین (نام کوچک) (چینی:王茂林)جنسیت: مذکرکشور: چینتاریخ/سال تولد: دسامبر۱۹۳۴محل تولد: شهر چیدونگ، استان جیانگسو
عنوان یا سمت:
سپتامبر ۱۹۹۸ - اکتبر ۲۰۰۲: معاون رئیس کارگروه رهبری تبلیغات مرکزی و ایدئولوژیک
ژوئن۱۹۹۹ تا سپتامبر۲۰۰۱: عضو گروه اصلی برای رسیدگی به مسائل فالون گونگ و مدیر اداره گروه رهبری برای رسیدگی به مسائل فالون گونگ (اداره ۶۱۰ مرکزی)
جنایات اصلی:
در ۱۰ژوئن۱۹۹۹، کمیته مرکزی ح‌ک‌چ سازمانی را برای آزار و شکنجه فالون گونگ تأسیس کرد. نام رسمی آن «گروه رهبری برای رسیدگی به مسائل فالون گونگ» واداره آن «اداره گروه رهبری برای رسیدگی به مسائل فالون گونگ» بود که براساس تاریخ تأسیس آن به «اداره ۶۱۰» معروف شد.
وانگ مائولین اولین مدیر اداره ۶۱۰ بود. او بر عملیات روزانه آزار و شکنجه فالون گونگ در سراسر کشور نظارت داشت. پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ توسط رژیم جیانگ زمین در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹، اداره ۶۱۰ در تمام سطوح دولت ایجاد شد. اداره ۶۱۰ ، که سیستم قضایی، حزب و سازمان‌های دولتی را در همه سطوح کنترل می‌کند، آزار و شکنجه فالون گونگ را رهبری کرد.
برای جلب حمایت عمومی، مقامات اداره ۶۱۰ با تهمت و افترا به این تمرین، نفرت مردم را علیه فالون گونگ بر می‌انگیزند. درنتیجه بسیاری از تمرین‌کنندگان دچار آسیب، معلولیت یا کشته شده‌اند. براساس آمار موجود، ۴۴۷۶ تمرین کننده فالون گونگ تحت آزار و اذیت قرار گرفته‌اند که ۷۴۰ نفر از آنها قبل از پایان سال ۲۰۰۱ کشته شده‌اند. وانگ مائولین به‌عنوان اولین مدیر اداره ۶۱۰ ، تمام سیاست‌ها، برنامه‌ها و اقدامات آزار و شکنجه را تدوین و اجرا کرد، که به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر کمپین بعدی آزار و شکنجه فالون گونگ در چین تأثیر گذاشت. جنایات او غیرقابل انکار است.
اعمال مجرمانه ویژه
۱. توهین به فالون گونگ، تحریک نفرت
در ۲۹ژانویه۲۰۰۰، بخش مرکزی تبلیغات و سایر بخش‌ها یک تله کنفرانس ملی برای انجام «مبارزه علیه جنایت» در سال ۲۰۰۰ برگزار کردند. وانگ مائولین، رهبر کمپین، در این جلسه اشاره کرد که از کارمندان همه دولت‌های محلی می‌خواهد که «برنامه عملیاتی» او را به‌طور محکم اجرا کرده و تمام نشریات فالون گونگ را توقیف کنند.
وانگ مائولین در اوایل ژوئیه۲۰۰۰ از اردوگاه کار اجباری ماسانجیا دیدن کرد، در آنجا بخش ۲ زنان را به‌دلیل «عملکرد برجسته» در تلاش برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ مورد تقدیر و تحسین قرار داد. او گزارش مفصلی را به جیانگ زمین ارائه داد، پس از آن جیانگ مبلغی معادل ۶ میلیون یوآن را برای ساخت پایگاه «آموزش "تبدیل" ایدئولوژیک ماسانجیا» اختصاص داد.
مأموران اردوگاه کار اجباری ماسانجیا ۱۸ تمرین‌کننده خانم را برهنه کرده و به سلول‌های زندان مردان انداخته و در آنجا مورد تجاوز زندانیان مرد قرار گرفتند. ماسانجیا به‌خاطر استفاده از تاکتیک‌های وحشیانه علیه تمرین‌کنندگان، الگویی برای همه تسهیلاتی شد که وظیفه «تبدیل» تمرین‌کنندگان فالون گونگ را بر عهده داشتند. پرسنل اداره ۶۱۰ از سراسر چین برای آموزش در زمینه آزار و شکنجه به ماسانجیا می‌آمدند.
وانگ مائولین و دیگران در ۶فوریه۲۰۰۱ در مراسمی برای راه‌اندازی «اقدام ضد فرقه‌ای جامعه ملی جوانان متمدن» شرکت کردند. در آن روز، کمیته مرکزی اتحادیه جوانان کمونیست در نزدیک به ۱۰۰۰ انجمن در ۱۰۰ شهر، تلاش مشترکی را برای بدنام‌سازی فالون گونگ آغاز کرد. بیش از ۵۰۰ هزار پوستر تبلیغاتی که فالون گونگ را مورد توهین قرار می‌داد، نصب شد. بیش از ۱۰ میلیون مطالب تبلیغاتی افتراآمیز توزیع شد. بیش از ۲۰۰ فعالیت ضد فالون گونگ انجام شد و بیش از ۸ میلیون جوان به شرکت در این اقدامات ترغیب و تشویق شدند.
در فوریه ۲۰۰۱، روزنامه پکن کتاب جدیدی با عنوان رد فرقه در فضای دانشگاه منتشر کرد. وانگ مائولین پیشگفتار کتاب را نوشت که در آن به فالون گونگ تهمت زد و دانشجویان را به مخالفت و دوری از فالون گونگ تشویق کرد.
در ۲۶ فوریه ۲۰۰۱، در سالن بزرگ خلق در پکن، کنفرانسی درباره اقدامات برای از بین بردن فالون گونگ توسط اداره سازمان مرکزی، اداره تبلیغات مرکزی، کمیسیون امور سیاسی و حقوقی مرکزی، اداره ۶۱۰ مرکزی، و سایر بخش‌ها برگزار شد. وانگ مائولین به‌عنوان مدیر اداره ۶۱۰ مرکزی در آن حضور داشت. سه هزار نماینده سازمان‌های دولتی «نمونه» و مأموران پلیس نیز شرکت کردند. سو جینگ، مدیر بخش ۲ زنان در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا، درباره تجربیاتش در زمینه «تبدیل» تمرین کنندگان فالون گونگ (مجبورکردن آنها به ترک ایمان خود) صحبت کرد.
در ۲۱مارس۲۰۰۱، وانگ مائولین پیشگفتاری برای کتاب فالون گونگ و فرقه‌ها نوشت که توسط افراد به‌اصطلاح «مذهبی»، متخصصان مذهبی و دانشمندان تدوین شد. وانگ مائولین، بنیانگذار اصول تزکیه فالون گونگ و فالون گونگ را شدیداً مورد تهمت و افترا قرار داد. او مدعی شد که این کتاب یک «شاهکار» در حمله به فالون گونگ است، هرچند محتویات آن کاملاً برخلاف واقعیت است.
وانگ مائولین در یک کنفرانس مطبوعاتی در ماه مه۲۰۰۱ درباره نشریه ویژه «نبرد "قدرت الهی"» صحبت کرد. او این نشریه ویژه را که به فالون گونگ تهمت و افترا می‌زد به‌عنوان «نشریه‌ای بسیار مهم»در مبارزه با فالون گونگ عنوان کرد.
در ۱۶ژوئیه۲۰۰۱، نمایشگاهی بزرگ در موزه نظامی انقلاب چین در پکن برگزار شد. این نمایشگاه با عنوان «مخالفت با فرقه‌ها، حمایت از تمدن»، توسط اداره مرکزی تبلیغات، اداره مرکزی تمدن، اداره مرکزی ۶۱۰، وزارت امنیت عمومی، وزارت دادگستری و انجمن علم و فناوری چین سازماندهی شد. وانگ مائولین مراسم افتتاحیه این نمایشگاه را برگزار کرد که در آن سعی شد تعداد زیادی «واقعیت» ساختگی برای فریب مردم، تحریک نفرت علیه فالون گونگ، پیوند فالون گونگ با فرقه‌های اصلی جهان و مجوز آزار و شکنجه ظالمانه تمرین کنندگان فالون گونگ به دست ح‌ک‌چ ارائه شود. هدف اساسی از بین بردن فالون گونگ بود.
در ۳۰نوامبر۲۰۰۱، کمیته حزب شهرداری و فرمانداری پکن کنفرانسی را برای «قدردانی» از اقدامات انجام شده برای از بین بردن فالون گونگ برگزار کردند. در این کنفرانس، ۲۰۰ سازمان که «تبدیل تحت آموزش» (یعنی شستشوی مغزی اجباری) را انجام داده‌اند و ۵۰۷ نفر از این سازمان‌ها مورد تقدیر قرار گرفتند. وانگ مائولین نیز در این کنفرانس شرکت کرد.
وانگ بو، تمرین‌کننده فالون گونگ، دانشجوی سابق هنرستان مرکزی موسیقی بود. او در آوریل۲۰۰۱ به پکن رفت تا درخصوص حق تمرین فالون گونگ درخواست تجدیدنظر کند. او دستگیر و در اردوگاه کار زنان شینان در پکن زندانی شد و در آنجا تحت آزار و شکنجه وحشیانه و شستشوی مغزی قرار گرفت.
در مارس۲۰۰۲، بخش مرکزی تبلیغات، خبرگزاری شینهوا، سی‌سی‌تی‌وی و اداره ۶۱۰ شهر و استان، با خانواده وانگ بو با پرسش‌های فریبنده مصاحبه کردند. در ۸آوریل۲۰۰۲، برنامه «مصاحبه متمرکز» در سی‌سی‌تی‌وی ملی، مصاحبه ویرایش‌شده را پخش کرد که کاملاً تحریف شده بود تا فالون گونگ را بی‌اعتبار کند. پس از آن، خبرگزاری شینهوا و سایر رسانه‌ها اخبار جعلی را بازنشر کردند که تأثیر بسیار بدی بر عموم مردم گذاشت. به‌عنوان مدیر سابق اداره ۶۱۰ ، مسئولیت وانگ مائولین درخصوص آزار و شکنجه وانگ بو و نفرت عموم مردم از فالون گونگ غیرقابل انکار است.
۲. صحنه‌سازی «خودسوزی» در تیان‌آنمن
بعدازظهر ۲۳ژانویه ۲۰۰۱، جیانگ زمین و اداره ۶۱۰، «حادثه خودسوزی در تیان‌آنمن» را صحنه‌سازی کردند که مردم سراسر جهان را فریب داد. قرار بود به‌اصطلاح پنج تمرین‌کننده فالون گونگ در میدان تیان‌آنمن دست به «خودسوزی» بزنند. سخنگوی حزب کمونیست چین، سی‌سی‌تی‌وی، این رویداد ساختگی را در زمان پربیننده تلویزیون پخش کرد.
سپس ح‌ک‌چ از این رویداد صحنه‌سازی‌شده به‌عنوان بهانه‌ای برجسته برای آزار و شکنجه فالون گونگ استفاده کرد که به بزرگترین کمپین آزار و اذیت سیاسی از زمان انقلاب فرهنگی منجر شد. پرسنل اداره ۶۱۰ نیز از آن به‌عنوان نمونه‌ای برای تشدید آزار و اذیت تمرین‌کنندگان استفاده کردند. براساس آمارهای موجود، تعداد تمرین‌کنندگان فالون گونگ که مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند از ۱۷۳ نفر (تعداد کل از ۱۸ ماه قبل از خودسوزی صحنه‌سازی‌شده) به ۸۸۱ نفر (تعداد کل در ۳۶ ماه پس از آن) افزایش یافت.
۳. تمرین‌کنندگان فالون گونگ که تحت آزار و شکنجه کشته شدند
وانگ مائولین به‌عنوان مدیر کمیته مرکزی اداره ۶۱۰، مسئول آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر کشور در دوران تصدی خود بود. طبق اطلاعات منتشر شده در وب‌سایت مینگهویی، تا دسامبر۲۰۰۱، تعداد۷۴۰ تمرین‌کننده فالون گونگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.
در زیر چهار نمونه آورده شده است.
در ۲۲آوریل۲۰۰۰، وال استریت ژورنال مقاله «خانم چن تا آخرین روز خود گفت: تمرین فالون گونگ یک حق است» به نوشته خبرنگار ایان جانسون منتشر کرد. این مقاله درباره این بود که خانم خانم چن زیشیو، تمرین‌کننده فالون گونگ چگونه تا مرگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفت.
خانم چن زیشیو، ۵۹ ساله در منطقه ویچنگ شهر ویفانگ زندگی می‌کرد. او توسط مسئولین حکومتی در ۱۶فوریه۲۰۰۰ دستگیر شد. بعدازظهر روز بعد، او را به «مرکز "تبدیل" و نظارت فالون گونگ» در خیابان چنگ‌گوان بردند و با باتوم‌های پلاستیکی و الکتریکی او را از ناحیه پاها، ران‌ها و کمرش مورد ضربوشتم قرار دادند. مأموران مدام فریاد می‌کشیدند و به او می‌گفتند که تمرین فالون گونگ را رها کند، و او هر بار امتناع می‌کرد. صبح روز ۲۰فوریه۲۰۰۰، خانم چن را که در آستانه مرگ بود، مجبور کردند در میان برف بخزد. دو روز شکنجه پاهای او را به‌شدت مجروح کرده بود. خانم چن استفراغ کرد، بیهوش شد و هرگز هشیاری‌اش را به دست نیاورد. خانم چن حدود ساعت ۹ صبح ۲۱فوریه درگذشت.
خانم ژائو شین، متولد ۲۸ژوئن۱۹۶۸، مدرس دانشکده اقتصاد دانشگاه فناوری و تجارت پکن (دانشکده تجارت پکن سابق) بود. او هنگام تمرین فالون گونگ در یک پارک در ۱۹ژوئن۲۰۰۰، توسط پلیس پارک دستگیر و بعداً به بازداشتگاه تحت اداره پلیس هایدیان منتقل شد. او تنها در عرض سه روز، به قدری مورد ضرب و شتم قرار گرفت که دچار شکستگی استخوان‌های گردن شد. او شامگاه ۱۱دسامبر در ۳۲ سالگی درگذشت.
خانم چو کونگرویی، ۱۹ ساله، تمرین‌کننده فالون گونگ بود. او در ۱دسامبر۲۰۰۰ به پکن رفت تا برای فالون گونگ درخواست تجدیدنظر کند و در میدان تیان‌آنمن دستگیر شد. او در ۱۳دسامبر در زندان هایدیان پکن درگذشت. پلیس مدعی شد که او درنتیجه اعتصاب غذا و کم‌آبی بدن جان خود را از دست داده است. اما، کالبد‌شکافی نشان داد که تمام صورتش آغشته به خون بود و بینی‌اش متلاشی شده بود. صورتش چنان شدید آسیب دیده بود که شبیه یک فرد معمولی به نظر نمی‌رسید. پدربزرگ خانم چو برای تحویل جسدش به پکن رفت. او وقتی چهره ناهنجار او را دید، کنترل خود را از دست داد و در حالی که جسد نوه‌اش را در دست داشت گریه می‌کرد.
در ۹آوریل۲۰۰۱، خانم لی می، ۳۳ ساله، توسط دست‌اندرکاران حکومتی شهرستان لانگ‌وانگ‌ژوآنگ در شهر لایانگ، استان شاندونگ، به مرکز شستشوی مغزی منتقل شد. وقتی خانم لی می از رهاکردن ایمانش به فالون گونگ خودداری کرد، برخی از کارکنان آنجا او را مورد ضربوشتم قرار دادند و ستون فقرات او را شکستند و پاهای او فلج کردند.
او به بیمارستان منتقل شد، اما مسئولان حکومتی شهر از پرداخت هزینه بستری‌شدن او خودداری کردند. خانم لی در ۲۸مه در بیمارستان درگذشت. برای سرپوش‌گذاشتن بر جنایت، افراد دست‌اندرکار شهر خانواده‌اش را مجبور کردند اسنادی را امضا کنند که نشان می‌دهد مقامات شهر مسئول مرگ خانم لی می نیستند. دست‌اندرکاران حکومتی همچنین تمام عکس‌های خانم لی می را از خانه اش بردند.
وانگ مائولین
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
