(Minghui.org) آرزوی خانم یو مینگهویی برای اینکه دوباره در کنار پدر و مادرش قرار بگیرد برآورده نشد چرا که مادر 63ساله‌اش به دلیل تمرین فالون گونگ به چهار سال زندان محکوم شد.

از زمانی که رژیم کمونیستی چین در سال 1999 آزار و شکنجه تمرین معنوی فالون گونگ را آغاز کرد، خانواده سه نفره خانم یو در شهر مودانجیانگ، استان هیلونگ‌جیانگ کمتر از دو سال را با هم گذراندند. پدرش در سال 2001 دستگیر و به 15 سال حبس محکوم شد. همسرش در سال 2003 دستگیر و به 11 سال حبس محکوم شد.

خانم یو در دوران نوجوانی تلاش می‌کرد تا به تنهایی و روی پای خودش بزرگ شود. او پس از پذیرفته شدن در دانشکده هنرهای تجسمی و نمایشی کمبریج در سال 2010 برای تحصیل در زمینه طراحی مد، به انگلیس نقل مکان کرد و از آن زمان دیگر قادر به بازگشت به چین نیست.

هنگامی که پدرش در سال 2016 آزاد شد، که دو سال پس از بازگشت مادرش به خانه خالی بود، آنها درخواست گذرنامه کردند تا برای دیدار با خانم یو به انگلستان سفر کنند، اما پلیس درخواست آنها را رد کرد و گفت که راهی برای گرفتن گذرنامه‌های‌شان وجود ندارد.

در 31مارس2020، مادر خانم یو، خانم وانگ میهونگ، مهندس زمین شناسی، به دلیل صحبت با مردم در مورد فالون گونگ دوباره دستگیر شد. او پس از یک سال بازداشت، در حدود اوایل ماه مه2021 به چهار سال حبس محکوم شد و برای گذراندن دوره حبس در زندان زنان هیلونگ‌جیانگ پذیرفته شده است.

خانم یو مینگهویی و مادرش خانم وانگ می‌هونگ

خانم یو هنگام شرکت در مراسمی در انگلیس در آوریل 2021 که خواستار پایان این آزار و شکنجه بود، گفت: «من نمی‌د‌انم چه زمانی مادرم آزاد خواهد شد. امروز برای اعتراض به ح‌ک‌چ (حزب کمونیست چین) به اینجا آمدم زیرا مادرم به‌خاطر انجام تمرین فالون دافا مرتکب جرمی نشده است. پدر و مادرم اکنون 60 ساله هستند. آنها بیش از یک دهه در زندان بوده‌اند. زندگی آنها بسیار دشوار است.»

او گفت: «خیلی نگرانم. امیدوارم آنها بتوانند مادرم را فوراً آزاد کنند و آزادی‌اش را به او پس دهند. دست از آزار و اذیت او بردارید. اعتقاد به حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری اشتباه نیست».

دستگیری دوباره در سال 2020 و محکومیت به 4 سال حبس

خانم وانگ به دلیل صحبت با مردم در مورد آزار و شکنجه فالون گونگ، در 23نوامبر2020، در نزدیکی دانشگاه هیلونگ‌جیانگ دستگیر شد.

پس از اینکه او به‌طور خودسرانه و به مدت 15 روز در اداره پلیس هاشی بازداشت شد، در بازداشت کیفری قرارگرفت و بدون اطلاع خانواده‌اش به بازداشتگاه منتقل شد. پلیس تلاش کرد تا خانواده خانم وانگ او را متقاعد کنند که فالون گونگ را رها کند تا بتوانند از محکوم شدنش جلوگیری کنند، اما آنها این کار را انجام ندادند.

خانم وانگ در تاریخ 2فوریه2021 توسط دادستان منطقه دائولی متهم شد. در تاریخ 30مارس2011، یک روز قبل از دادرسی آنلاین خانم وانگ، وکیلش شیه یانیی برای ارائه وکالت‌نامه خود به دادگاه منطقه دائولی رفت. اما قاضی جیان چنگ به وکیل شیه گفت که خودش وکیلی را برای وکالت خانم وانگ منصوب کرده است و از قبول وکالت‌نامه شیه خودداری کرد.

وکیل شیه استدلال کرد که رد وکالت‌نامه خانم وانگ توسط قاضی غیرقانونی است. او خاطرنشان كرد این حق خانم وانگ است كه انتخاب کند كدام و چه تعداد وكیل می‌خواهد استخدام كند. قاضی نمی‌تواند با نظر خود مانع وکالت قانونی‌اش شود.

روز دادرسی، قاضی اصرار داشت که وكیل منصوب شده توسط دادگاه وكیل خانم وانگ باشد و برای او دادخواست مجرم بودن ارائه كند. خانم وانگ اعتراض كرد و خواستار حضور وكیل خود شیه شد، اما قاضی تقاضای او را رد كرد و از حضور شیه در جلسه دادرسی امتناع كرد.

قاضی جیان بعداً خانم وانگ را به 4 سال زندان محکوم کرد. او در زمان نوشتن این مقاله به زندان زنان هیلونگ‌جیانگ منتقل شده است.

11 سال حبس به‌خاطر پابرجاماندن بر ایمانش

خانم وانگ زمانی به بافت التهابی مزمن سینه، بواسیر و بیماری‌های زنان مبتلا بود. بعد از آنکه او فالون گونگ را شروع  و تلاش کرد تا طبق اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری زندگی کند همه بیماری‌های او از بین رفت. او فردی مهربان شد که هرگز در کمک به دیگران دریغ نمی‌کرد و احترام خانواده، همسایگان و همکارانش را کسب کرد.

پس از آغاز آزار و شکنجه، خانم وانگ درد و رنج بسیاری را تحمل کرد. مأموران اداره پلیس شینهوا او را در خانه عمه‌اش در شهر مودانجیانگ در 22اکتبر2003 دستگیر کردند. شش مأمور او را مورد ضرب و شتم قرار دادند و از طبقه 7 به طبقه 1 کشاندند و او را به داخل خودروی پلیس انداختند.

در اداره پلیس، مأموری موهای او را گرفت و او را به طبقه 2 کشاند که باعث شد مقدار زیادی از موهایش کنده شود. مأمور دیگری مکرراً با یک کتاب سنگین به صورتش ضربه می‌زد.

بیش از بیست مأمور به‌طور شبانه‌روزی از خانم وانگ بازجویی می‌کردند در حالی که او را به مدت سه روز بر روی صندلی آهنی بسته بودند و اجازه خوابیدن نداشت.

بازآفرینی صحنه شکنجه: بسته شدن  به صندلی آهنی

پنج ماه بعد، قاضی دادگاه منطقه ایمین خانم وانگ را به 11 سال حبس محکوم کرد. او را در 24مارس2004 به زندان زنان هیلونگ‌جیانگ منتقل کردند. وقتی کاری نبود که خانم وانگ انجام دهد یکی از سرپرستان او را مجبور می‌کرد تمام روز بایستد.

خانم وانگ در اتاقی با دو ماشین بزرگ کار می‌کرد که ماشین‌ها در دمای 180 درجه سانتیگراد (400 درجه فارنهایت) کار می‌کردند. به‌خصوص در تابستان کار با این ماشین‌ها طاقت‌فرسا بود و با گذشت زمان به سلامتی او آسیب وارد کرد.

مقامات زندان خانم وانگ را در نوامبر2006 به بند دیگری منتقل کردند زیرا او از دست کشیدن اعتقادش خودداری کرد. در آنجا او مجبور بود هر روز مدت مدیدی روی چارپایه کوچک بنشیند، که باعث آسیب‌دیدگی باسن، کمر و پاهایش شد. یک زندانی مأمور شده بود که همه کارهای خانم وانگ را تحت نظر قرار دهد و شبانه‌روزی او را تعقیب کند. او نمی‌توانست با سایر تمرین‌کنندگان صحبت کند بدون اینکه مورد تحقیر واقع شود.

آزار و شکنجه در فوریه2008 بدتر شد. مقامات خانم وانگ را در بند 6 قرار دادند و یک جنایتکار با سابقۀ حمله به تمرین‌کنندگان نیز به آن بند منتقل شد. آن بند سرد و مرطوب بود و خانم وانگ دچار کمردرد، مشکلات قلبی و سرفه شد. یک روز در حالی که خانم وانگ روی تخت خود مدیتیشن می‌کرد، یک نگهبان و آن فرد جنایتکار او را از تخت پایین کشیدند و به او حمله کردند. در این روند، زانوی راست او چنان به زمین برخورد کرد که باعث آسیب دائمی شد.

مقامات زندان در دسامبر2011 خانم وانگ را از سایر تمرین‌کنندگان جدا کردند و دو زندانی تمام حرکات او را تحت نظر داشتند. او نمی‌توانست با سایر تمرین‌کنندگان صحبت کند و مجبور بود برای کارهای ساده مانند خرید ملزومات اجازه بگیرد.

مقالات مرتبط:دستگیری دوباره مهندسی پس از 11 سال زندان به خاطر باور خودعکس خانوادگی همیشه ناقص یک هنرمند جوان (قسمت ۶ از ۶)حقایق درباره آزار و شکنجه‌ای که به آقای یو جونگهای و خانواده‌اش از شهر مودانجیانگ، استان هیلونگ‌جیانگ وارد شد