(Minghui.org) به‌خاطر اینکه فالون گونگ را تمرین می‌کنم، به یک سال حبس در زندان زنان استان گوانگدونگ محکوم شدم. در زیر شکنجه‌هایی را که در طی آن مدت متحمل شده یا شاهد بوده‌ام آورده شده است.

شکنجه جسمی

وقتی در بخش پذیرش بودم، تمرین‌کننده‌ای دیگر در اتاق کناری بازداشت شد. نگهبانان قبل از اینکه به او اجازه غذا‌خوردن بدهند، دستور دادند که بپذیرد جنایتکار است. او امتناع کرد و مکرراً گفت که تمرین‌کننده فالون گونگ است.

نگهبانان به هر تمرین‌کننده‌ای دستور می‌دادند که برای بدنام کردن ایمانش، «تکالیف» بنویسد. آن‌هایی که این کار را انجام نمی‌دادند، زمان خواب اختصاص داده شده برایشان هر روز کاهش می‌یافت – دو ساعت در روز اول، اگر تمرین‌کننده از انجام «تکالیف» خودداری می‌کرد و اگر باز هم همکاری نمی‌کرد، روز بعد دو ساعت دیگر کم می‌شد. فقط در عرض چند روز، یک تمرین‌کننده ثابت‌قدم ابداً اجازه نداشت بخوابد.

من از خواب محروم شدم و مجبورم کردند کل طول یک شب را بایستم. اگر خیلی خسته می‌شدم، می‌توانستم برای مدتی بنشینم. بیشترین زمانی که از خواب محروم شدم ۱۴ روز بود. زندانیان به من گفتند که یکی از اهداف چنین شکنجه‌ای این است که مرا دچار آشفتگی ذهنی کنند. وقتی در حالت هذیان‌گویی قرار می‌گرفتم، دستم را می‌گرفتند و مجبورم می‌کردند بیانیه انکار فالون گونگ را امضا کنم. آن‌ها همچنین تعداد و مدت استحمام مرا محدود کردند.

نگهبانان به تمرین‌کنندگانی که از انکار فالون گونگ امتناع می‌کردند اجازه نمی‌دادند در زمستان لباس گرم بپوشند و سپس آن‌ها را مجبور می‌کردند برای مدت طولانی رو به پنجره باز بنشینند. به اکثر آن‌ها از قبل گفته نمی‌شد که این رفتار ظالمانه تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.

یکی از تمرین‌کنندگان که نمی‌توانست سرما را تحمل کند، در نیمه‌شب فریاد زد: «در چنین هوای سردی لباس‌های نازک تنم می‌کنند. از خواب محرومم می‌کنند و سرم را داخل سطل آب فرو می‌کنند!» زندانی که به او مأموریت داده شده بود او را تحت نظر بگیرد، گفت: «تقصیر خودت هست، چون قبول نکردی که جنایتکار هستی.» چند زندانی دیگر تمرین‌کننده را مورد نکوهش قرار دادند که آن‌ها را از خواب بیدار کرده است.

نگهبانان می‌توانستند هر لحظه به ما دستور دهند که چمباتمه بزنیم. وقتی رعایت نمی‌کردم، شش زندانی اطرافم را احاطه می‌کردند و سعی می‌کردند مرا مجبور کنند که چمباتمه بزنم.

شستشوی مغزی

اکثر ما در تیم چهارم در بخش چهارم به نام «گروه مطالعه» نگهداری می‌شدیم. هر تمرین‌کننده در فضای کوچکی محبوس می‌شد و اجازه نداشت به میل خود حرکت کند. نگهبانان گاهی اوقات برای جلب اعتماد با ما مهربان به نظر می‌رسیدند، اما خودِ آن‌ها بودند که به زندانیان دستور می‌دادند ما را شکنجه و «تبدیل» کنند.

وقتی زمان خواندن کتاب‌های تبلیغاتی یا تماشای فیلم‌های تبلیغاتی فرا می‌رسید، زندانیان که عمدتاً فروشندگان مواد مخدر یا روسپی‌ها بودند، ما را کتک می‌زدند و مورد آزار لفظی قرار می‌دادند. ازآنجاکه می‌توانستم به اشکالات موجود در مطالب شستشوی مغزی که تهیه می‌کردند اشاره کنم، درنهایت مجبورم نکردند که آن‌ها بخوانم یا تماشا کنم.

یک زندانی به نام لی جینگ بود که برای مدتی طولانی در زندان بود، نگهبانان اغلب از او می‌خواستند که ما تمرین‌کنندگان را شکنجه کند، زیرا او به‌طور خاصی بی‌رحم بود. در یک شکل از شکنجه که او مسئولش بود، فقط ۶۰ ثانیه به ما تمرین‌کنندگان فرصت می‌داد تا وعده‌های غذایی‌مان را تمام کنیم. وقت که زمان به پایان می‌رسید، همه باید قاشق‌هایشان را پایین می‌گذاشتند.

یکی دیگر از زندانیان، لیو لیهونگ، قبلاً مأمور پلیس بوده و از لطف ویژه نگهبانان برخوردار بود. او همچنین درخصوص شکنجه افراد بی‌رحم بود. یک بار جوانی را مجبور کرد برای مدت طولانی چمباتمه بزند.

گزارش مرتبط:

نحوۀ شکنجه تمرین‌کنندگان فالون دافا توسط نگهبانان در زندان زنان استان گوانگدونگ

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.

مجموعه شکنجه زنان