(Minghui.org) در طول سال اول دبیرستان، دخترم دچار تحول چشمگیری شد و درنهایت دانش‌آموز برتر کلاسش شد. والدین بسیاری از همکلاسی‌هایش درخصوص موفقیت او کنجکاو بودند. وقتی درباره سفرش فکر کردم احساساتم برانگیخته شد. متوجه شدم آنچه او را متمایز می‌کند، تمرین فالون دافاست.
پانزده سال پیش، اندکی پس از تولد دخترم، تمرین معنوی فالون دافا را آغاز کردم. این تمرین نه‌تنها اسپوندیلوز گردنی و هپاتیت نوع «بی» مرا درمان کرد، بلکه منجر به تغییرات مثبت در شیوه زندگی‌ام شد. سیگار و مشروب را کنار گذاشتم و از دوستان هوسبازم فاصله گرفتم. یاد گرفتم خانواده‌ام را در اولویت قرار دهم و در کارم برتر باشم. دافا تأثیر عمیقی بر سلامت جسمی و ذهنی‌ام گذاشت.
وقتی دخترم در مدرسه ابتدایی بود، او را با دافا آشنا کردم. ما این‌گونه شروع کردیم که او برخی از اشعار سروده‌شده توسط استاد لی، بنیانگذار فالون دافا، در هنگ یین را ازبر کند. او در دبیرستان، شروع به کاوش عمیق‌تر در فا کرد و هر روز پنج تا ده دقیقه را به آموزه‌های استاد اختصاص می‌داد. این پایداری به‌طور مداوم در نمرات بالای او منعکس می‌شد.
اما در ترم دوم سال اول دبیرستان، در طول پاندمی سال ۲۰۲۰ و تغییرات درخصوص برگزاری کلاس‌ها به‌صورت آنلاین، نمراتش به‌شدت افت کرد. او شیفته اینترنت شد، تا حد اعتیاد. اغلب نمی‌توانست تکالیف روزانه‌اش را تمام کند. در برابر راهنمایی‌های ما مقاومت می‌کرد و گاهی که او را توبیخ می‌کردیم عصبانی می‌شد. اغلب به اتاقش می‌رفت و آرامش را در گوشی هوشمند و کامپیوترش می‌جست.
با گذشت زمان، وضعیت عاطفی‌اش بدتر شد. با احساسات شدید دست‌وپنجه نرم می‌کرد و گه‌گاه کلماتی حاکی از ناامیدی مانند «زندگی بی‌معنی است» به زبان می‌آورد. کم‌کم اوضاع به‌حدی وخیم شد که به اقدامات شدید فکر می‌کرد.
وقتی کلاس‌های حضوری در مدرسه از سرگرفته شد، او زیر بار مجموعه سنگینی از دروس آنلاینِ ناتمام قرار گرفت که منجر به عدم تمایل او به بازگشت شد. من و همسرم هر کاری می‌توانستیم انجام دادیم تا او را متقاعد کنیم، اما یک هفته طول کشید تا بالاخره برگشت، درحالی‌که عقب مانده بود. قابل‌پیش‌بینی بود که نمراتش دچار مشکل شود. این دوره سختی برای خانواده ما بود، درحالی‌که همسرم غم و غصه‌های خودش را داشت.
اگرچه من نیز به‌عنوان یک مرید دافا نگران دخترم بودم، می‌دانستم که در طی این زمان سخت ابتدا باید به درونم نگاه کنم. متوجه شدم که تأثیرات اجتماعی به وسوسه او کمک کرده است. من و همسرم متوجه این آسیب نشده بودیم و ناخواسته اجازه داده بودیم که این اتفاق بیفتد. تصمیم گرفتیم دخترمان را سرزنش نکنیم، بلکه با هم با این چالش روبرو شویم. ما به او در غلبه بر موانع کمک کردیم و پیشرفت او را هر چقدر هم کوچک جشن گرفتیم. طرحی برای کاهش تدریجی زمان صفحه نمایش (مدت زمان استفاده از دستگاه‌های دارای صفحه‌نمایش دیجیتال مانند تلفن هوشمند، رایانه و ...) او، بدون محدودیت‌های ناگهانی، توصیه شد. همسرم درحین انجام تکالیف و حتی خوابیدن در اتاقش، حمایت بسیار ارزشمندی می‌کرد. ما همچنین به‌دنبال فعالیت‌های مفیدی برای به اشتراک‌گذاشتن با او بودیم.
با تلاش‌های هماهنگ ما، دخترم بهبود یافت. درحالی‌که اینترنت را به‌طور کامل رها نکرده است، اما ما همچنان در پایبندی به برنامه‌مان ثابت‌قدم هستیم. او در امتحان ورودی دبیرستان عالی عمل کرد و در دبیرستانی معتبر پذیرفته شد. محیط مثبت در مدرسه جدیدش، انتقالی یکپارچه را تسهیل کرد و نمرات او به بالاترین سطح رسید.
او اکنون خودکنترلی را تمرین می‌کند. با افزایش تقاضاهای آکادمیک، او را تشویق کردیم که به آموزه‌های استاد لی گوش دهد و فا را مطالعه کند. اکنون روزانه یک ساعت را به مطالعه فا اختصاص می‌دهد و متوجه ارتباط بین مطالعه فا و موفقیت تحصیلی‌اش نیز هست.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری،برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.
