(Minghui.org) در این مقاله محتوای سه نامه نوشتهشده توسط تمرینکنندگان دافا در اروپا ارائه شده است. رویدادهای توصیفشده در این نامهها، برخی تجلیهای پیچیدۀ ناشی از وابستگی تمرینکنندگان به انجام دادن کارهای دافا را نشان میدهد. در این مقالات به شخص خاصی اشاره نشده است. آنها از همه میخواهند که با بهبود شینشینگشان و درنظر گرفتن فا بهعنوان معلم، بر محیط تزکیه تأثیر مثبت بگذارند.
نامه اول: تزکیه حقیقی و محیط آن
اخیراً سه سرمقاله «مسئولیتپذیر و پاسخگو باشید»، «خودستایی و مداخله شیطانی ناشی از ذهن شخص» و «آیا میتوانیم مقالات جدید استاد را در بین غیرتمرینکنندگان توزیع کنیم؟» در وبسایت مینگهویی منتشر شدهاند.
برخی تمرینکنندگان نظرشان را بعد از مطالعه این مقالات به اشتراک گذاشتند، ازجمله مقاله «ابراز نگرانی تمرینکنندهای در خارج از چین - نامهای به هیئت تحریریه مینگهویی». فکر میکنم همه این مقالات مسائلی را به ما نشان میدهند که با آنها مواجه هستیم. برایم تعجبآور بود که چرا تعدادی از تمرینکنندگان قدیمی، بهخصوص آنهایی که در خارج از چین زندگی میکنند، هنوز تأثیر مثبتی روی محیط تزکیه ندارند.
میخواهم درباره مسئلهای صحبت کنم که در بین تمرینکنندگان محلی خودمان رخ داد. تمرینکنندهای غربی به نام اِلی (نام مستعار) که مسئول انجمن محلی فالون دافای ما بود، از من پرسید که آیا میخواهم عضو انجمن شوم. گفتم تمایلی ندارم. تمرینکننده دیگری هم آنجا بود که میخواست کمک کند، ولی اِلی برای او احترام چندانی قائل نبود.
اِلی در طی چند سال گذشته سه یا چهار نفر از اعضای چینی انجمن را جایگزین کرد. فقط در سال گذشته کل اعضای گروه را سه بار عوض کرد. طی چند سال گذشته اگر کسی از او میپرسید اعضای انجمن چه کسانی هستند، جواب نمیداد. اخیراً هم فقط بهعلت وجود وضعیتی اضطراری، این کار را انجام داد. اگر موافقت میکردم که عضو انجمن شوم، میدانم که احتمالاً درنهایت مرا هم جایگزین میکرد.
محیط برای مطالعه فا و تبادل تجربه مثبت دیگر وجود ندارد
در سرمقاله «مسئولیتپذیر و پاسخگو باشید» آمده است: «بسیاری از کسانی که درگیر اختلافات یا محنتها بودند، سعی میکردند بهجای اینکه از منظر تزکیه به موضوع نگاه کنند، بهخاطر مشکلات خودشان، دیگران را سرزنش کنند و بهدنبال راهحلهای بیرونی بودند. درنتیجه بسیاری از تمرینکنندگان جدید که پس از سال 2000 تمرین دافا را شروع کردند، دیگر آرامش و خلوصی را تجربه نکردند که گروههای مطالعه فا و مکانهای تمرین در ابتدا داشتند.»
همیشه بعد از جلسات مطالعه فا، چهار یا پنج تمرینکننده چینی در طول زمان تبادل تجربه، اطراف اِلی جمع میشدند و از او تعریف میکردند. او سایر تمرینکنندگان را نادیده میگرفت. مهم نبود که چه مسئلهای موردبحث است، طولی نمیکشید که یکی از افراد متملق نام او را ذکر میکرد. گاهی در جلسه عصر، دوازده مرتبه از او یاد میشد. بحثها حول تزکیه او یا نحوه رسیدگی او به مسائل دافا متمرکز بود. مواقعی بود که کل جلسه به او اختصاص داشت، چون اِلی زبان چینی را بلد نبود، تمرینکنندگان زمان زیادی را صرف ترجمه برای او میکردند. کمکم عادت کرد که تمرینکنندگان چینی به این طریق از او تعریف و تمجید کنند. این وضعیت بیش از ده سال ادامه داشت.
بسیاری از تمرینکنندگان کارهای دافا را خودشان بهتنهایی انجام نمیدادند و منتظر او میشدند تا کارها را برایشان تعیین کند و ترتیب دهد.
تمرینکنندگانی که تملق او را میگفتند، اغلب به کمکش نیاز داشتند. مثلاً آنها برای شرکت در یک پروژه یا فعالیت دافا به کمک نیاز داشتند، یا اعضای خانوادهشان لازم داشتند که او نوعی اظهارنامه برای اسناد مهاجرتشان صادر کند. آنها اغلب در ازای این کمکها، به او لطفی میکردند.
بعد از مدتی، برخی از تمرینکنندگان قدیمی گروه را ترک کردند، چون در محیط تزکیهای که تحت کنترل تملقگویان و چاپلوسان بود احساس راحتی نمیکردند. افراد تازهوارد دانسته یا ندانسته، فرهنگ تملق را انتخاب میکردند. یک بار وقتی تمرینکنندهای قدیمی به جلسه مطالعه فا آمد، اِلی بلافاصله عصبی و ناراحت شد. یکی از حامیانش که متوجه پریشانی او شد، آن تمرینکننده قدیمی را بهطور علنی به ایجاد مشکل متهم کرد.
درست و حقیقی نبودن
وقتی فعالیتهای دافا را انجام میدهیم، باید برای نجات مردم باشد، نه اینکه صرفاً عکسها و گزارشهایی را جهت انتشار در وبسایت مینگهویی ارسال کنیم.
انجمن برای برگزاری مجمعی جهت افشای جنایات برداشت اعضای بدن افراد زنده در چین، سالن تئاتری با ظرفیت بیش از صدها نفر را اجاره کرد. آنها از یک وکیل حقوق بشرِ مشهور اهل کانادا برای سخنرانی در این مراسم دعوت کردند. اما این مراسم بهخوبی تبلیغ نشد و فقط ده نفر در آن شرکت کردند. بسیاری از تمرینکنندگان محلی نیز در آن شرکت نکردند. وقتی وکیل از تمرینکنندهای پرسید که چرا تعداد شرکتکنندگان اینقدر کم است، او گفت چون بیشتر مردم به تعطیلات رفتهاند.
بروز مشکلات مختلف هنگام برگزاری رویدادهای دافا تقریباً قطعی است، اما باید بر آنها غلبه کنیم تا فعالیت واقعاً تأثیر نجات افراد بیشتری را داشته باشد. وگرنه صرفاً فعالیتی برای سرگرمی خودمان و بیمعنی خواهد بود.
نامه دوم: تأمل درباره تمرینکنندگانی که کارمای بیماری دارند و میمیرند
اخیراً مدام درباره تمرینکنندگانی میشنویم که از کارمای بیماری رنج میبرند و برخی از آنها فوت کردهاند. میگویم که آنها موارد نادری نیستند و باید زنگ هشدار را در این زمینه به صدا درآوریم. لازم است براساس دافا درباره این مسئله صحبت کنیم.
ازبین بردن مداخله نیروهای کهن و مراقبت از بدن فیزیکی
یکی از تمرینکنندگان محلیمان به بیمارستان منتقل و در بخش آیسییو بستری شد. ما درباره این وضعیت صحبت و تبادلنظر کردیم و تصمیم گرفتیم برای کمک به او افکار درست بفرستیم. تمرینکننده دیگری در خلوت از من پرسید: «چرا ما باید (تحت این شرایط) افکار درست بفرستیم؟ وقتی برایش افکار درست میفرستم باید چه بگویم؟»
جواب دادم: «بیماری او نظم و ترتیب استاد نیست و باید آن را نفی کنیم.»
او زیر لب پرسید: «از کجا میدانی که استاد نظم و ترتیب ندادهاند که این اتفاق بیفتد؟»
به آن خانم گفتم: «نیروهای کهن تزکیه شخصی ما را در اولویت قرار میدهند و به بهانه ازبین بردن وابستگیهایمان با ما مداخله میکنند. درواقع آنها درحال مداخله با اصلاح فای معلم هستند و این کارشان مجاز نیست. حالا بیا افکار درست بفرستیم.»
ازطریق این رویداد متوجه شدم که وقت آن رسیده که درباره تمرینکنندگانی که از کارمای بیماری رنج میبرند و میمیرند بهطور جدی صحبت کنیم. لازم است بدانیم که چگونه بهآرامی براساس فا با چنین وضعیتهایی روبرو شویم و به آنها رسیدگی کنیم.
فقط با نگاه به درون قادریم آزمون را پشت سر بگذاریم
معلم بارها درباره کارمای بیماری صحبت کردند. آزمونهایی که در تزکیه با آنها مواجه میشویم، فرصتهایی برای رشد و بهبود شینشینگمان و یگانه راه موفقیت در آزمون هستند.
نباید داشتن وابستگی بهخصوصی را انکار کنیم. شاید هنوز آن را پیدا نکرده باشیم یا شاید متوجه آن شده باشیم، ولی از مواجه شدن با آن خودداری میکنیم. معتقدم که اگر صادقانه با وابستگیهایمان مواجه شویم، درمییابیم که ازبین بردنشان سخت نیست. هرچه باشد وابستگیها واقعاً بخشی از ما نیستند. آنها باعث میشوند باور کنیم که بخشی از ما هستند، چون نمیخواهند از بین بروند.
فقط افرادی که در تزکیه موفق شدهاند هیچ وابستگی ندارند و فقط آنهایی که هرگز تزکیه نکردهاند قادر نیستند وابستگیهایشان را پیدا کنند. یک تزکیهکننده باید همیشه در خودش وابستگی پیدا کند و آن را از بین ببرد و سپس رشد کند. معلم فرصتهایی را برایمان ایجاد میکنند تا وابستگیهایمان را پیدا کنیم و خودمان را رشد دهیم. اما برخی از ما در برابر وابستگیها تسلیم میشویم و بارها فرصتها را از دست میدهیم. هنگامی که تمرینکنندهای با یک وابستگی، یک تصور و عقیده یا سایر مواد منحط احاطه شده باشد و بهمدت طولانی در یک سطح باقی بماند، ممکن است دچار کارمای بیماری مزمن شود.
معلم بیان کردند:
«وقتی شینشینگ شما رشد میکند، بدنتان دستخوش تغییر بزرگی میشود. همراه با تغییرات مثبت در ذهنتان مطمئناً تغییرات فیزیکی در بدنتان روی میدهد.» (سخنرانی اول، جوآن فالون)
نامه سوم: برخی افکار درباره اطلاعیههای اخیر مینگهویی
وقتی سه مقاله اخیر را در قسمت اطلاعیهها و سرمقالهها خواندم شوکه شدم. آنها مرا به فکر واداشتند. درکم این است که وقتی فا را مطالعه میکنیم، صرفاً مسئله خواندن یا نخواندن فا نیست. بلکه باید واقعاً با فا مطابقت داشته باشیم، به درون نگاه کنیم و محیطی را ایجاد کنیم که بتوانیم در تزکیهمان از یکدیگر بیاموزیم.
ما تزکیهکنندگان فا را مطالعه میکنیم یا حداقل از روی وظیفه این کار را انجام میدهیم. برخی از ما هر روز زمان زیادی را صرف مطالعه یا ازبرکردن فا میکنیم. اما میزان مطالعه فا مهم نیست، بلکه رها کردن عقاید و تصورات بشریمان بعد از مطالعه فا اهمیت دارد. فقط در این صورت میتوانیم در فا جذب شویم.
آیا واقعاً فا را در قلبمان درک میکنیم؟ آیا ما، مخصوصاً ما تمرینکنندگان قدیمی، با قلبی گشاده تبادل تجربه میکنیم، واقعاً به درون خودمان نگاه میکنیم و به دیگران کمک میکنیم که براساس فا رشد کنند تا محیط تزکیه بهتر شود؟ گرچه هر روز وظایف مطالعه فا، انجام تمرینها و فرستادن افکار درست را انجام میدهیم، آیا میدانیم چگونه تزکیه کنیم؟ چرا افکار درست میفرستیم؟ وقتی کاری برای دیگران انجام میدهیم آیا صددرصد نوعدوست هستیم یا اینطور است که اندکی منافع شخصی خودمان را درنظر گرفتهایم؟ فقط خودمان میدانیم. لازم است همه وابستگیهایمان را در طول تزکیه از بین ببریم.
معلم بیان کردند:
«اما بدون توجه به اینکه استاندارد اخلاقی مردم چگونه تغییر میکند، سرشت جهان تغییر نمیکند و آن تنها استانداردی است که تعیین میکند چه کسی خوب یا چه کسی بد است.» (سخنرانی اول، جوآن فالون)
بیایید محیط تزکیهای ایجاد کنیم که این امکان را برایمان میسر میسازد تا در آن خودمان را با یکدیگر مقایسه کنیم و بهطور کوشا در تزکیهمان پیشرفت کنیم. نباید بازاری برای عادات ناپسند (تملق و خودنمایی) ایجاد کنیم.
یادداشت سردبیر: این مقاله فقط بیانگر درک فعلی نویسنده در تزکیه است که با تمرینکنندگان به اشتراک گذاشته شده است تا بتوانیم «مطالعه و تزکیه خود را با یکدیگر مقایسه کنیم.» («تزکیه راسخ»، هنگ یین)
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وبسایت دارای حق انحصاری کپیرایت برای وبسایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همانطور که وبسایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.