(Minghui.org) از 28 مه تا 5 ژوئن یعنی به‌مدت نُه روز، 868 تمرین‌کننده فالون گونگ و اعضای خانواده آنها در چین، علیه رهبر سابق چین، جیانگ زمین، شکایات کیفری تنظیم کردند. شخصی که به دستور او سرکوب وحشیانه فالون گونگ، حبس و شکنجه تمرین‌کنندگان این روش راه‌اندازی شد.
اتهامات وارده به جیانگ شامل حبس غیرقانونی، محروم کردن شهروندان از حق آزادی عقیده که در قانون اساسی تصریح شده، سوءاستفاده از قدرت و سایر جرایم بوده است. این تمرین‌کنندگان به‌دنبال تعقیب کیفری دیکتاتور سابق چین و همین‌طور جبران خسارات مالی خود هستند.
جیانگ در 20 ژوئیه 1999، آزار و شکنجه فالون گونگ را راه‌اندازی کرد و نهادی فراقانونی (اداره 610) را به‌وجود آورد؛ نهادی که این قدرت را داشت تا نیروی پلیس و ارگان‌های قضایی را برای اجرای بی‌چون و چرای دستوراتش کنترل کند. تأیید شده است که طی 16 سال گذشته، بیش از 3800 تمرین‌کننده فالون گونگ تا سرحد مرگ شکنجه شدند. تعداد واقعی کشته شدگان، احتمالاً بیشتر از این رقم است، زیرا چنین اطلاعاتی در چین به‌شدت سانسور می‌شوند.
تعداد این شکایات کیفری از 232 فقره شکایت در پایان ماه مه، به 394 فقره تا 1 ژوئن و 539 فقره در 2 ژوئن افزایش یافت و به 868 فقره شکایت در 5 ژوئن رسید. انتظار می‌رود این تعداد افزایش یابد. تاکنون، در 27 استان از 31 استان و بخش موجود در چین چنین شکایاتی تنظیم شده، درحالی‌که بیشترین تعداد شکایات، 209 فقره شکایت در استان هبی بوده است.
این دادخواهی‌ها از سوی تمام اقشار جامعه صورت گرفته است، شامل تجار، معلمین، مهندسین، کارگران، کشاورزان، پزشکان، مسئولین دولتی و مقامات ارتش. جوان‌ترین شاکیان، نی وی‌جیان 19 ساله از استان جیلین و مسن‌ترین آنها شی شومی 93 ساله از استان شان‌دونگ است.
بین 28 مه تا 5 ژوئن، تعداد 868 فقره شکایت از 27 استان و بخش‌علیه دیکتاتور سابق جیانگ زمین تنظیم شده است.
اعضای خانواده برخی از این دادخواهان، تا سرحد مرگ شکنجه شده و برخی براثر شکنجه فلج شده‌اند. در این کیفرخواست‌ها درباره بازداشت‌های و محکومیت‌های غیرقانونی در اردوگاه‌های کار اجباری به‌تفصیل شرح داده شده و همین‌طور درباره وضعیت مخوفی که در آن تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی و شکنجه شده یا پول و اموالشان اخاذی شده است. برخی از کارفرمایانِ تمرین‌کنندگان ازسوی مسئولین منطقه تحت فشار قرار گرفته بودند تا تمرین‌کنندگان را از کار اخراج کنند و مانع از این شوند که آنها قادر به تأمین مخارج زندگی خود و خانواده‌شان باشند.
درمیان 324 شاکی که از 3 ژوئن تا 5 ژوئن، شکایات خود را به وب‌سایت مینگهویی ارسال کرده‌اند:
%41 (134 نفر) در اردوگاه‌های کار اجباری زندانی شده بودند
%36 (117 نفر) در مراکز شستشوی مغزی شکنجه شده بودند
%15 (49 نفر) محاکمه شده و برایشان حکم تعیین شده بود
%48 (157 نفر) شکنجه شده بودند که شامل، ضرب‌وشتم، شوک‌های الکتریکی، خوراندن اجباری و محرومیت از خواب بود
%71 (230 نفر) به دلیل اینکه از آنها اخاذی شده و جریمه‌دریافت شده بود، متحمل خسارات مالی شده بودند
%82 (265 نفر) بازداشت شده و در بازداشتگاه‌ها محبوس شده بودند
گزارش‌های گسترده درخصوص شکنجه
از سال 1999، تمرین‌کننده فالون گونگ خانم هان ژنگمی و شش تن از افراد خانواده‌اش در چینگ‌دائو، به یک روش یا روش‌های مختلف تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند. همسرش آقای لیو هونگجی، به‌خاطر تمرین فالون گونگ تا سرحد مرگ شکنجه شد. دختر بزرگش خانم لیو شیوژن به‌خاطر تمرین کردن فالون گونگ دو بار زندانی شد و هنوز دومین دوره محکومیت زندان خود را سپری می‌کند. نوه‌اش آقای یانگ نایجیان دوره شش ساله حبس خود را در زندان جینان می‌گذراند. دختر وسطی‌اش خانم لیو شیوفانگ در بیمارستانی روانی بستری شد. دامادش آقای یوآن شائوهوآ به دلیل تمرین کردن فالون گونگ به چهار سال زندان محکوم شد.
خانم رن شیرونگ از شهر جیلین واقع در استان جیلین، در دادخواهی‌اش نوشته است: «همسرم به اردوگاه کار اجباری شوانگ‌شیلونگ فرستاده شد و تحت شکنجه قرار گرفت. پنج نگهبان با باتوم‌های الکتریکی، به قسمت‌های حساس بدنش مانند دهان، سر، سینه و اندام‌های تحتانی شوک وارد کردند. آنها وی را با باتوم‌های لاستیکی تحت ضرب‌وشتم قرار دادند و تمام بدنش را کبود کردند، درحالی‌که فشار خونش بالاتر از 20۰ میلی‌متر جیوه رفته بود.
آقای وانگ ژی‌های از پینگ‌چانگ، واقع در استان سیچوان، اظهار داشت: «چند بار و روی‌هم‌رفته به‌مدت چهار سال در مراکز شستشوی مغزی، اردوگاه‌های کار اجباری و بازداشتگاه‌ها زندانی بودم. همسرم دوآن شی‌چیونگ نیز زندانی شد و تحت شکنجه قرار گرفت که براثر آسیب و نارسایی اعضای متعدد بدنش جان خود را ازدست داد. طی این دوازده سال گذشته سرانجام نتوانستیم او را زنده نگه داریم. پلیس بخش امنیت داخلی واقعاً ما را مورد اذیت و آزار قرار می‌داد.»
آقای هوانگ هواجی از گوانگ‌دونگ سابقاً در اداره زمین و منابع استان شان‌دونگ مشغول به کار بود. وی در 15 ژانویه 2002، به‌مدت دو سال به اردوگاه کار اجباری سان‌شویی فرستاده شد. در نوامبر 2004، به شش سال حبس در زندان میژو محکوم شد که در آنجا به‌طور وحشیانه‌ای تحت ضرب‌وشتم و شکنجه قرار گرفت. ضربه‌ای باعث خونریزی مغزی وی شد. در حادثه دیگری سرش هشت بخیه خورد. با باتوم‌های الکتریکی نیز به او شوک وارد کردند، داروهای ناشناخته به او تزریق شد و از خوابیدن نیز محرومش کردند.
آقای وانگ یو‌فا یک تمرین‌کننده فالون گونگ از چنگدو، واقع در استان سیچوان، مکرراً به جلسات شستشوی مغزی فرستاده شد و از کارش اخراج شد؛ وی مدیر و یکی از شرکای فروشگاه تعمیر قطعات در گروه راه‌آهن چین بود. وی به 10 سال زندان محکوم شد و بعداً دو سال به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد که درآنجا سلامتی‌اش کاملاً روبه وخامت گذاشت. به دلیل اینکه وانگ و همسرش مدتی طولانی در زندان بودند، خانواده‌شان منبع درآمدی نداشتند، دخترشان دوران کودکی بسیار پردرد و رنجی را گذراند و مادرزن آقای وانگ در شرایط فلاکت‌باری درگذشت. خسارت‌های مالی مستقیمی که در نتیجه آزار و شکنجه به آنها وارد شد، تقریباً معادل 300 هزار یوآن (48300 دلار آمریکا) بود.
خانم تانگ رونگ، یک معلم مدرسه از چونگ‌چینگ واقع در شمال شرقی چین، به‌خاطر تمرین فالون گونگ، سه سال به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. گذشته از انجام کار سخت و برده‌وار در اردوگاه کار اجباری، نگهبانان و زندانیان او را تحت سوءرفتارهای کلامی و جسمی قرار می‌دادند. او را وادار می‌کردند تا برای زمان‌های طولانی بایستد و گاهی‌اوقات بدود. برای روزها از خواب محرومش می‌کردند. پس از آزادی، مدرسه‌اش با بازگشت وی به سر کار موافقت نکرد. درآمدی ندارد و نمی‌تواند کاری پیدا کند، زیرا کارت شناسایی‌اش که توسط دولت صادر شده نیز توقیف شده است.
بازگشت سلامتی با تمرین قالون گونگ
اکثر شاکیان در دادخواهی‌شان توضیح دادند که چگونه از مزایای جسمی و ذهنی تمرین فالون گونگ بهره‌مند شده‌اند.
به‌عنوان مثال، ما ژونگ‌بو، 43 ساله، از بخش بین‌شیان واقع در استان هیلونگ‌جیانگ نوشت: «در سال 1998، پس از آنکه به نکروز شدید سراستخوان ران دچار شدم، خانواده‌ام مجبور به فروش خانه شدند تا بتوانند صورت‌حساب‌های پزشکی‌ام را پرداخت کنند. باوجود این درمان‌ها، وضعیتم وخیم‌تر می‌شد تا زمانی که فقط قادر بودم روی زمین سینه‌مال بروم.»
«درد استخوان‌هایم باعث می‌شد شب‌های بسیاری نتوانم بخوابم. بدتر از آن، درد فقط در پاهایم نبود، بلکه در بازوهایم نیز پیچ‌وتاب می‌خورد. چیزی را نمی‌توانستم در دست‌هایم نگه دارم و حتی برای خوردن و نوشیدن به کمک نیاز داشتم. برایم دشوار بود که باور کنم در دهه بیست سالگی عمرم علیل شده‌ام.»
«در سال نوی چینی 1999، مادربزرگ 80 ساله‌ام گفت: "بیا و فالون گونگ را با من تمرین کن. آن معجزه‌آسا است." وی یک نسخه از کتاب جوآن فالون را نیز به من داد.»
«خواندن کتاب جوآنفالون را در مدت دو روز به پایان رساندم و برای انجام تمرین‌های فالون گونگ به یک گروه تمرین در نزدیکی خانه مادربزرگم ملحق شدم. چهار روز پس از آغاز تمرین، توانستم راه بروم. می‌خندیدم و فریاد می‌کشیدم: "حالم بسیار خوب است! دیگر دردی ندارم. حالم خوب است!" تمام افراد خانواده‌ام که در منزل مادربزرگم اقامت داشتند، شوکه شده بودند. می‌شنیدم که می‌گویند: "آیا ممکن است چنین چیزی اتفاق بیفتد؟ آیا خواب نمی‌بینیم؟"»
اما خانم "ما" که فالون گونگ زندگی تازه‌ای به او بخشیده بود، طی دوران آزار و شکنجه، به‌طور بدی تحت شکنجه قرار گرفت. در سال 2000، به اردوگاه کار اجباری وانجیا فرستاده شد که در آنجا تحت ضرب‌وشتم قرار گرفت، آویزان شد و به‌مدت نُه روز از خواب محروم شد. درنهایت زخم‌هایی چرکینی روی پاهایش ظاهر شدند.
گزارش‌های مربوط به زبان چینی: 6月3～5日明慧收到329人诉江状副本6月1日收到18省55县市162人诉江状6月2日收到大陆15省145人诉江状副本
