(Minghui.org) در ۱۵ و ۱۶ اوت، هماهنگ‌کنندگان از بیش از ۲۰۰ مکان تمرین گروهیِ ‌فالون گونگ در مناطق جنوبی تایوان، در شهر چیایی گردهم آمدند تا تجارب تزکیه خود در فالون دافا را به‌اشتراک بگذارند.

در روز اول و صبح روز دوم تمرین‌کنندگان در ۳۰ گروه کوچک، فا را مطالعه و تبادل تجربه کردند. در بعدازظهر روز دوم، همگی گردهم آمدند و به تبادل تجربه ۱۲ تمرین‌کننده گوش دادند.

تمرین گروهی در صبح‌ها

به‌اشتراک گذاشتن تجربیات

"باور استوار به استاد لی و فا کمک کرد بیماری‌های سختم شفا یابند"

آقای یانگ رونگ‌زونگ از تاینان در ماه ژانویه بیمار شد. درد شدیدی در معده‌اش شروع شد، قلبش درد گرفت و سرانجام، درد به سرش نیز سرایت کرد. نمی‌توانست چیزی بخورد یا حتی بخوابد، از شدت درد، روی زمین به‌خود می‌پیچید. خانواده‌اش وی را در بیمارستان بستری کردند. در اتاق اورژانس تعالیم استاد را به‌خاطر آورد. صورتحساب بیمارستان را پرداخت کرد و به خانه بازگشت.

در خانه سایر تمرین‌کنندگان نیز همراه او افکار درست ‌فرستادند و معجزه‌ای اتفاق افتاد. آقای یانگ گفت: «هیچ قدرتی در دست‌هایم نداشتم و نمی‌توانستم دستانم را برای فرستادن افکار درست بالا نگه دارم. اما با حضور تمرین‌کنندگان در اطرافم، توانستم دست‌هایم را برای بیش از ۱۰ دقیقه بالا نگه دارم. احساس می‌کردم که موجودات الهی در بُعد‌های دیگر نیز برای کمک به من افکار درست می‌فرستند.»

«در روزهای آینده، افکار درست فرستادم و به سخنرانی‌های استاد گوش دادم. اما نمی‌توانستم بلند شوم و تمرین‌ها را انجام دهم. در بستر به آهنگ تمرین گوش می‌دادم و حرکات دست را انجام می‌دادم.»

«می‌توانم چند صحنه جالب را به‌خاطر بیاورم که وقتی دردی طاقت‌فرسا داشتم، استاد به من نشان دادند. در ابتدا این کلمات را دیدم: "درحالی‌که از اعتبار استاد و فا محافظت می‌کنی، به استاد و فا باور داشته باش." سپس مقابل چشمانم دو کلمه بزرگ "افکار درست" ظاهر شدند.»

«پس از آن استاد را دیدم. ایشان بیماری‌ را درمان می‌کردند که ۱۸ سال فلج بود. سپس گل نیلوفر آبی کریستالی بزرگی را دیدم، می‌درخشید و با یک فالون طلایی، به‌طرفم پرواز می‌کرد. سرانجام استاد را دیدم که در مسافت دوری ایستاده بودند و لباس بودا به‌تن داشتند.»

«اشک تمام صورتم را پوشانده بود. نگرانی‌هایم را درباره مرگ و زندگی کنار گذاشتم.»

روز بعد آقای یانگ می‌توانست بخوابد. چهار ساعت خوابید و هنگامی‌که بیدار شد تمام دردهایش ناپدید شده بودند. وی سرشار از انرژی بود و حتی می‌توانست به‌سرعت از پله‌ها بالا و پایین برود، گویا هیچ اتفاقی نیفتاده است.

وی گفت: «باور استوار به استاد لی و فا به من کمک کرد تا از بیماری سختم جان سالم بدر برم. نمی‌توانم فقط با کلمات قدردانی‌ام را به استاد ابراز کنم.»

کمک به تزکیه تمرین‌کنندگان جوان

آقای سو چنگ، هماهنگ‌کننده در مکان تمرین دانشگاه چانگ‌شان است. تمرین‌کنندگان، اکثراً دانشجویان و اعضای هیئت علمی دانشگاه بودند و معمولاً یک‌بار درهفته دورهم جمع می‌شدند، فا را مطالعه می‌کردند، تمرین‌ها را انجام می‌دادند و درباره فعالیت‌های پیش‌رو بحث و گفتگو می‌کردند. وی معتقد بود که مطالعه گروهی فا فقط یک ‌بار در هفته کافی نیست. بنابراین پیشنهاد کرد که مطالعه فا از جوآن فالون، سخنرانی‌های جدید استاد و مطالعه یک پاراگراف کوتاه از جوآن فالون به زبان انگلیسی، روزانه انجام شود.

محیط تزکیه در دانشگاه چانگ‌شان بسیار خوب است. «زیرا مدتی طولانی است که هر رور فا را مطالعه کرده و با هم تبادل تجربه می‌کنیم. اغلب درکمان را درباره چگونگی ایجاد توازن میان تزکیه و تحصیل به‌اشتراک می‌گذاریم. همچنین هم‌تمرین‌کنندگان را به همکاری در پروژه‌های دافا تشویق می‌کنیم. وقتی همگی با هم کار می‌کنند، نتایج ثمربخش است. بسیاری از تمرین‌کنندگان در مکان تمرین ما، به‌طور کوشایی تزکیه می‌کنند؛ آنها در مطالعه روزانه فا، کنفرانس‌های تبادل تجربه و ترویج شن‌یون شرکت می‌کنند.»

آقای سو گفت: «به‌عنوان یک هماهنگ‌کننده چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام، خصوصاً اینکه اول دیگران را درنظر بگیرم. همیشه غرور بسیاری داشتم. هنگامی‌که سایر تمرین‌کنندگان عقایدشان را ارائه می‌دادند، حوصله نداشتم به آنها اجازه دهم که صحبت‌هایشان را به‌پایان برسانند؛ اغلب گفتگویشان را قطع کرده و شروع به صحبت می‌کردم. اکنون می‌دانم که آن رفتاری نادرست است، زیرا مانع برقرار کردن ارتباط خوبی با دیگران می‌شود و سایر تمرین‌کنندگان از من خواهند ترسید.»

«اکنون سعی می‌کنم خودم را تغییر دهم. اگرچه اغلب در برابر این تغییر مقاومت می‌کنم، سعی می‌کنم آن مقاومت را سرکوب کنم و حالا می‌توانم با حوصله به صحبت‌های سایر تمرین‌کنندگان گوش کنم و منتظر بمانم تا صحبت‌هایشان تمام شود، آنگاه پاسخ دهم.»

«به‌عنوان یک فرد رابط، مهم است که تمایل به تغییر داشته باشیم، قصورها و کاستی‌هایمان را تشخیص دهیم و آنها را رها کنیم. اگر مایل باشیم بار فداکاری برای هم‌تمرین‌کنندگان‌مان را به‌دوش بکشیم، استاد بهترین نظم و ترتیب را برایمان خواهند داد. گرچه این روند ممکن است دردناک باشد، اما همیشه درمی‌یابید که پس از آن رشد کرده‌اید.»

نگاه به درون و هماهنگی با هم‌تمرین‌کنندگان

جینیان تزکیه را در سال ۲۰۰۱، آغاز کرد. وی ‌گفت: «مهم‌ترین مسئله برای یک هماهنگ‌کنندۀ مکان تمرین، باور داشتن به استاد و فا است. تزکیه فردی و کمک به هم‌تمرین‌کنندگان برای خوب انجام دادن سه کار، بهترین راه برای کمک به استاد در اصلاح فا است.»

وی این مسئله را به‌اشتراک گذاشت که چگونه به درون نگاه کرد و تضادهایش با یک تمرین‌کننده در محل تمرین را حل‌وفصل کرد.

«تمرین‌کننده‌ای عالی‌رتبه چندین بار سرم فریاد کشید. فکر می‌کردم که او از دیدگاه یک ارتشی به چیزها نگاه می‌کند، نه از منظر فا. بسیار ناراحت شدم و تمام راه را تا خانه گریستم.»

«یک ‌بار وی را برای ترویج شن‌یون به منطقه‌ای دورافتاده فرستادم. وی خیلی عصبی شده بود. خیلی از او عذرخواهی ‌کردم، اما دوباره سرم فریاد کشید. بعداً به درون نگاه کردم. به خودم یادآوری کردم که یک فرد رابط نباید هیچ عقیده و تصوری درباره هم‌تمرین‌کنندگان داشته باشد و باید نیک‌خواه و صبور باشد. وقتی تعصبم را کنار گذاشتم، دریافتم که این تمرین‌کننده، شایستگی‌های بسیاری دارد.»

«از افکار منفی‌ام درباره او خلاص شدم. به دلیل رشد شین‌شینگم، وی خیلی خوب با من کنار می‌آید و اغلب نزد سایر تمرین‌کنندگان دیگر از من تقدیر می‌کند.»