(Minghui.org) شورای تحقیقات خانواده، یک سازمان تحقیقاتی و آموزشی غیرانتفاعی، گزارش «آزادی مذهبی در چین، نسخه 2023» خود را در اکتبر2023 منتشر کرد.

در خلاصه این گزارش آمده است: «جمهوری خلق چین روش‌های مذهبی را محدود می‌کند و اقلیت‌های مذهبی را در مقیاسی گسترده سرکوب می‌کند. این آزار و اذیت مذهبی افراد از هر مذهبی را هدف قرار می‌دهد. مسیحیان، مسلمانان، بودیست‌های تبتی، تمرین‌کنندگان فالون گونگ، و دیگران همگی قربانی تلاش‌های حزب کمونیست چین (ح.‌ک.‌چ) برای سرکوب هر مجموعه از باورهایی هستند که ممکن است با ایدئولوژی حزب رقابت کند. این کمپین علیه دین برای کسانی که صرفاً می‌خواهند براساس وجدان خود زندگی کنند، عواقب مخربی داشته و دارد.»

اسکرین‌شات از صفحه اول گزارش

در بخش مربوط به آزار و شکنجه فالون گونگ در این گزارش آمده است که نقض حقوق بشر «به مقیاس و وحشیگری‌ای نزدیک می‌شود که از زمان جنایات جنگ جهانی دوم دیده نشده است.»

در زیر گزیده‌هایی از این گزارش با تمرکز بر فالون گونگ را می‌خوانیم:

«فالون گونگ (که با نام فالون دافا نیز معروف است) یک دین رسمی نیست، بلکه یک روش معنوی است که مبتنی بر مجموعه‌ای از تمرین‌های مدیتیشن و متونی درباره فضایل حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است. اما این روشِ به‌سرعت درحال رشد خشم دولت چین را در اواخر دهه 1990 برانگیخت، زمانی که بین 70 تا 100میلیون طرفدار داشت و درنتیجه تعداد طرفدارانش از تعداد اعضای ح.‌ک.‌چ در آن زمان (63میلیون نفر) پیشی گرفته بود. در پی تلاش چنددهه‌ای حزب برای سرکوب باورهای سنتی چین، افزایش علاقه به معنویت تهدیدی برای ح.‌ک.‌چ تلقی می‌شد.»

«ژوئیه1999 آغاز تلاش دولت برای ازبین بردن اعتقاد به فالون گونگ بود. این تلاش شامل دستگیری‌های گروهی، حبس در اردوگاه‌های کار اجباری، شستشوی مغزی، و شکنجه برای هرکسی بود که از انکار باورها و اعمال فالون گونگ خودداری می‌کرد. مقامات تمرین‌کنندگان را شکنجه می‌کردند، درحالی‌که سعی داشتند آن‌ها را وادار کنند ایمان خود را رها کنند و تمرین این روش را کنار بگذارند؛ چیزی که تا امروز نیز ادامه دارد.»

«وحشتناک‌ترین شکل آزار و شکنجه علیه فالون گونگ (و گاهی سایر اقلیت‌های مذهبی) برداشت اجباری اعضای بدن است. این برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی و فروش این اعضای بدن است. تیمی از محققان ثابت کرده‌اند که به بیماران در چین (ازجمله کسانی که از خارج سفر می‌کنند) قول داده می‌شود که در عرض چند روز اعضای مناسبی برای پیوند دریافت کنند؛ مدت زمانی که در مقایسه با زمان انتظار در کشورهای غربی که از چند ماه تا چند سال متغیر است به‌طرزی باورنکردنی کوتاه است. چنین زمان سریعی برای دریافت اعضای بدن فقط با عمل‌های اجباری چین که جان طرفدارن بی‌گناه فالون گونگ را می‌گیرد امکان‌پذیر است.»

«در 17ژوئن2019، دادگاه مستقل درباره برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی در چین با قطعیت به این نتیجه رسید که از طرفداران فالون گونگ به‌عنوان منبع اصلی برداشت اجباری اعضای بدن استفاده شده است. 106 وکیل حقوق بشر تخمین می‌زنند که دست‌کم 65هزار تمرین‌کننده فالون گونگ از سال 2001 به‌خاطر اعضای بدنشان کشته شده‌اند. دولت چین از قاچاق اعضای بدن سود قابل‌توجهی به دست می‌آورد. به‌گفته انجمن جهانی انطباق با حقوق، چین هر سال دست‌کم 840میلیون دلار از این تلاش‌ها به دست می‌آورد، درحالی‌که برخی این سود را تا 1.7 میلیارد دلار تخمین می‌زنند. شواهد حاکی از آن است که بیمارانی از بیش از 20 کشور جهان برای پیوند به چین سفر کرده‌اند که امروزه به‌عنوان "گردشگری پیوند عضو" شناخته می‌شود.»

این گزارش در توصیه خط‌مشی خود می‌گوید: «نقض مداوم حقوق بشر توسط ح.‌ک.‌چ ثابت می‌کند که واقعاً نمی‌توان با آن مانند هر دولت دیگری رفتار کرد. حقوق بشر و آزادی مذهبی باید در معاملات تجاری و دیپلماتیک ایالات متحده با چین مورد توجه قرار گیرد.»

«دولت چین نباید اجازه داشته باشد مرتکب موارد نقض حقوق بشر و آزادی مذهبی شود، بدون اینکه با عواقبی ازسوی جامعه بین‌المللی روبرو شود.»

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.