(Minghui.org) مجله آزادی مذهبی و حقوق بشر بیتر وینتر مقاله‌ای را در ۴ اکتبر ۲۰۲۳ با این عنوان منتشر کرد: «سازمان‌های غیردولتی در سازمان ملل متحد مخالف برداشت عضو، در حالی که فالون گونگ از ایتالیا می‌خواهد تا زندگی‌ها را نجات دهد».
مارکو رسپینتی نویسندۀ این مقاله گزارش داد که دو سازمان غیردولتی معتبر ECOSOC بیانیه مشترکی را در پنجاه‌وچهارمین جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل بین ۱۱سپتامبر تا ۱۳اکتبر۲۰۲۳ منتشر کردند که در آن جنایات برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌عنوان هدف توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) محکوم شد.
بر اساس این گزارش، بیانیه این دو سازمان غیردولتی، هماهنگی انجمن‌ها و افراد برای آزادی عقیده (CAP-LC) و جامعه مستقل حقوق بشر رومانیایی (RISHR)، توسط تعداد زیادی از سازمان‌های دیگر حمایت شده است. از جمله اتحادیه اروپایی آمریکای شمالی علیه کمونیسم (AIECC)، دیده‌بان چین بریتانیا، پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH)، انجمن درخصوص آزادی مذهبی اروپا (FOREF)، بنیاد جرارد نود درخصوص آزادی مذهب یا عقیده، انجمن بین‌المللی حقوق بشر و شعبه آن در سوئد، شورای بین‌المللی دیپلماسی و گفتگو (ICDD)، انجمن کُره‌ای درزمینۀ پیوند اعضا به‌طور اخلاقی (KAEOT)، انجمن تحقیقات گردشگری پیوند NPO، انجمن مراقبت بین‌المللی تایوان برای پیوند اعضا (TAICOT) و باشگاه ماهواره‌ای روتاری پایان دادن به برداشت اجباری اعضای بدن.
این بیانیه بر اساس گزارش‌های سه محقق برجسته در مورد جنایت برداشت اجباری اعضای بدن، از جمله دیوید کیلگور (۱۹۴۱-۲۰۲۲)، دیوید ماتاس و اتان گاتمن، و همچنین حکم نهایی «دادگاه مستقل چین» تهیه شده است.
به گزارش بیتر وینتر، این بیانیه چند درخواست را به سازمان ملل و سازمان‌های مرتبط با آن مطرح کرد، شامل: ۱) از WHO [سازمان بهداشت جهانی] می‌خواهیم که دستور کار سلامت واحد شامل تأیید پایان برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین باشد.»؛ ۲) از دبیرکل سازمان ملل متحد می‌خواهیم تا یک مأموریت حقیقت‌یاب درزمینۀ برداشت اجباری اعضای بدن در چین را از طریق بازرسی‌های مستقل، بین‌المللی و اعلام نشده آغاز کند و ۳) از دبیرکل سازمان ملل می‌خواهیم تا به تمام ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل در مورد آزار و شکنجه فالون گونگ و برداشت غیراخلاقی و اجباری اعضای بدن توسط چین اطلاع دهد.
از آنجایی که امسال هفتادوپنجمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد است و چین یکی از اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل است، باید فوراً از اصول راهنمای اعلامیه جهانی حقوق بشر تبعیت کند و به عمل برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و هر زندانی عقیدتی دیگر پایان دهد.»
در این بیانیه آمده است که چند کشور از جمله کانادا و ایالات متحده، «قوانین الزام‌آور قانونی را آغاز کرده‌اند یا به تصویب رسانده‌اند که هدف آن توقف یا جلوگیری از برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان در چین است.» دو نمونه قطعنامه ۳۴۳ مجلس نمایندگان آمریکا در سال ۲۰۱۶ و بیانیه مکتوب ۴۸ توسط پارلمان اروپا نیز در سال ۲۰۱۶ است. همچنین در بیانیه ذکر شده است که بیش از ۳ میلیون امضا توسط پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن در بیش از ۵۰ کشور و بیانیه ۱۲ گزارشگر ویژه سازمان ملل در سال ۲۰۲۱ جمع‌آوری شده است.
در این بیانیه همچنین آمده است که چند دهه «برداشت اجباری اعضای بدن انسان‌های زنده، تحت امر دولت» ح.ک.چ را باید به‌عنوان «جنایت علیه بشریت» متهم کرد و «آزار و شکنجه فالون گونگ توسط دولت چین […] را به یکی از بیشترین موارد بررسی تبدیل کرد، با این حال آزار و شکنجه یک گروه معنوی در قرن بیست‌و‌یکم را تا حد زیادی نادیده گرفته‌اند.»
بر اساس گزارش بیتر وینتر، علاوه بر بیانیه مشترک، یک سازمان غیردولتی سوم، دفاع از حقوق بشر جهانی (GHRD)، بیانیه جداگانه‌ای را به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ۲۶ مه۲۰۲۳ ارائه کردند.
در بیانیه GHRD آمده است: «در اغلب موارد، دولت جمهوری خلق چین از پاسخ به پرسش‌ها طفره می‌رود و گزارش‌ها را به‌عنوان یک تخیل صرف مورد تمسخر قرار می‌دهد. متأسفانه این گزارش‌ها واقعیت را منعکس می‌کنند. ضروری است که تحقیقات مستقل، دو حزبی، غیر اعترافی و غیر سیاسی در جمهوری خلق چین برای اثبات حقیقت انجام شود. آمار رسمی تولید شده توسط PRC بارها توسط کارشناسان مورد سؤال قرار گرفته است. زمان آن فرا رسیده است که آنها را به‌طور آشکار و علنی با کارشناسان بین‌المللی مورد بحث قرار دهیم. اعداد و ارقام باید تأیید شود، اقدامات باید تأیید شود، جنایتکاران باید متهم شوند. برداشت اجباری اعضای بدن مایه شرمساری است که جهان دیگر نباید از آن چشم‌پوشی کند.»
مقاله بیتر وینتر نیز نمونه‌ای از ماجرا‌های دو تمرین‌کننده فالون گونگ، خانم ما شییون و آقای تانگ پینگشون، والدین یکی دیگر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ را ارائه کرد که در حال حاضر در ایتالیا زندگی می‌کنند.
در ۱۵ اوت ۲۰۲۳، کاترینا آنجلاکوپولو، رئیس انجمن فالون دافای ایتالیا، نامه‌ای به رئیس دولت ایتالیا و چند وزیر نوشت. او خواهش کرد: «ما با مراجعه به شما خواستار حمایت شما از آزادی آنها هستیم، احترام ایتالیا به حقوق بشر را به مقامات چینی منتقل کنید و از آنها خواستار توقف آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ باشید، جنایتی علیه بشریت که توسط هیچ کشور دموکراتیکی مانند کشور ما قابل قبول نیست.»
اکنون پس از گذشت ۱۷ سال از اولین گزارش برداشت اجباری اعضای بدن، این جنایت هنوز در چین ادامه دارد. در حالی که تمرین‌کنندگان فالون گونگ همچنان هدف اصلی هستند، این عمل به گروه‌های دیگری مانند تبتی‌ها و اویغورها نیز تعمیم داده شده است. بیتر وینتر در گزارشش نوشت: «در حالی که واقعیت غارت اعضای بدن در جمهوری خلق چین توجه فزاینده‌ای را در رسانه‌های مختلف به خود جلب می‌کند، قربانیان این هیولاها فرضی نیستند. آنها انسان‌های واقعی دارای گوشت و خون هستند.»
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.
مجموعه برداشت اعضای بدن
