(Minghui.org) وب‌سایت مینگهویی طی مدت کمتر از شش هفته، سه سرمقاله مرتبط با شن یون منتشر کرد.
اولین اطلاعیه، «بردن فیلم‌های ویدئویی شن یون به خارج از چین اکیداً ممنوع است»، به تمرین‌کنندگان تأکید کرد که از الزامات استاد پیروی کنند مبنی بر اینکه ویدیوهای شن یون فقط در چین و نه هیچ‌جای دیگری توزیع شده و دیده شوند.
دومین اطلاعیه، «امسال هنرهای نمایشی شن یون ارائه دی‌وی‌دی‌ها به چین را متوقف می‌کند»، بیان کرد که:
«... نظربهاینکه در داخل چین بسیاری از تمرین‌کنندگان بدون ملاحظه و بر اساس درک و ترجیح خودشان دی‌وی‌دی‌های شن یون را توزیع کرده‌اند؛ و
نظربهاینکه این افراد به میل خود رفتار کرده و این عمل آنها با تلاش‌ها و اهداف هنرهای نمایشی شن یون مداخله کرده است؛ ...»
وقتی آن اطلاعیه و همچنین اطلاعیه در پی آن «اطلاعیۀ توقف توزیع همۀ نسخه‌های دی‌وی‌دی شن‌یون متعلق به چین» را خواندم، قلبم شکست. احساس می‌کنم که این زیانی عظیم است که تمرین‌کنندگان و حمایت‌کنندگان در چین دیگر به دی‌وی‌دی‌های شن یون دسترسی ندارند و به‌علت اعمال و رفتار برخی اشخاص نمی‌توانند این دی‌وی‌دی‌ها را تماشا کنند. در این ضمن، به نتایج وخیم جدی نگرفتن سرمقاله‌های مینگهویی پی بردم.
درک می‌کنم که این سرمقاله‌ها برای همۀ ما هستند تا به‌درون نگاه کنیم و وابستگی‌های پنهان‌مان را شناسایی کنیم.
وابستگی‌ای که من پیدا کردم، «خود» بود.
وابستگی به خود به شکل‌های مختلفی نمایان می‌شود. ممکن است اینطور باشد که به سایر تمرین‌کنندگان اصرار کنیم که نظرات ما را به‌کار گیرند، که احتمالاً منجر به کُندی پیشرفت پروژه‌های دافا شود. این می‌تواند رفتار غیرمنطقی ما و پیروی نکردن از الزامات دافا در تضادها باشد که باعث سوء‌تفاهم بین مردم عادی می‌شود و منجر به این می‌شود که خانواده‌های‌مان نظرات منفی نسبت به دافا پیدا کنند.
همچنین وابستگی به خود می‌تواند خشنودی نسبت به دستیابی‌های کوچک‌مان در پروژه‌های دافا و سعی در خودنمایی کردن باشد. این ما را از دیدن الزامات بالاتر این تمرین و تعالی یافتن در فا باز‌می‌دارد.
وابستگی به خود، ما را به فردی مباحثه‌گر و متکبر تبدیل می‌کند که سعی می‌کند هنگام روشنگری حقیقت دیگران را با تمرکز بر فصاحت بیان اما بدون داشتن افکار درست قانع کند. گاهی این وابستگی باعث می‌شود که توجه بسیار زیادی به ظاهر، لباس یا موضوعات مرتبط با سلامتی‌مان داشته باشیم.
درحالی‌که اصلاح فا به پایان نزدیک می‌شود، وابستگی به خود بیشتر بارز می‌شود. وقتی بسیار مشتاق هستیم که به خودمان اعتبار بخشیم، مانند تمرین‌کنندگانی که در اطلاعیه‌های هیئت تحریریه مینگهویی به آنها اشاره شده است، درواقع درحال آسیب‌رساندن به فا هستیم.
استاد در‌خصوص اعتباربخشی به خودمان در چندین موقعیت به ما خاطر‌نشان کرده‌اند. رفتار بی‌ملاحظه ما نسبت به تزکیه، ضررهای بسیاری ایجاد کرده است. زمان آن است که تزکیه را جدی بگیریم و هرچیزی که استاد به ما داده‌اند را ارج نهیم. ما نمی‌توانیم بدون درنظر گرفتن عواقب ناخوشایند، به هر نحوی که می‌خواهیم تزکیه کنیم و به اصلاح فا کمک نکنیم.
بیایید آنچه استاد به ما گفتند را به‌یاد آوریم و از سخنان ایشان پیروی کنیم.
«پرسش: وقتی هیچ پنداشتِ [از پیش تصور‌شده] یا طرح از پیش تنظیم‌شده‌ای نداریم، تأثیر اعتباربخشی به فا عالی است، و وقتی عكس این حالت باشد تأثیر ضعیف است.
استاد: بله، در رابطه با بسیاری از اموری كه انجام می دهید، وقتی آزاد از پنداشت‌های بشری هستید وابستگی‌های خودتان مخلوط نخواهد شد. اگر، ورای مسئول بودن نسبت به فا، هیچ وابستگی بشری‌ای نداشته باشید، هیچ‌كدام از چیزهای خودتان، و هیچ‌كدام از عوامل شخصی‌تان مخلوط نشده باشند، آن‌وقت حتماً آن‌كار را خوب انجام خواهید داد. در‌صورتی‌كه وقتی عوامل خودتان را مخلوط كرده باشید، آن‌وقت نمی‌توانید آن‌كار را خوب انجام دهید.
موضوعی هست كه باید به‌آن توجه كنید: شما درحال اعتباربخشی به فا هستید، نه اعتباربخشی به خودتان. مسئولیت یك مرید دافا اعتبار بخشیدن به فا است. اعتباربخشی به فا تزكیه است، و چیزی كه در روند تزكیه خارج می‌کنید هیچ چیز غیر از وابستگی به خود نیست؛ نمی توانید به جای این بروید و مشكل اعتباربخشی به خود را بدتر كنید، حتی اگر این كارتان ندانسته باشد. وقتی به فا اعتبار می‌بخشید و تزكیه می‌کنید، این روندی است از خارج كردن"خود"، و فقط زمانی كه این كار را انجام می‌دهید به‌طور واقعی دارید به خودتان اعتبار می بخشید. زیرا نهایتاً مجبورید تمام چیزهای بشری‌تان را رها كنید، و فقط بعد از اینكه تمام وابستگی‌های بشری‌تان را رها كرده باشید می‌توانید از همهمۀ مردم عادی قدم بیرون گذارید.
شما تزكیه‌كننده‌اید، پس لازم است تقوای عظیم داشته باشید. و تقوای عظیم‌تان از كجا می‌آید؟ آیا از رها كردن "خود" و از خودگذشته بودن در این محیط طاقت فرسا، و به‌طور كامل مسئول بودن نسبت به فا به عنوان یك مرید دافا، نمی‌آید؟ آیا این، خودش، تقوای عظیم نیست؟ و بیشتر اینكه، شما این را در یك محیط طاقت‌فرسا انجام دادید. هرقدر بیشتر برای "خود" تقدم قائل شوید یا ]عواملی از[ "خود" را مخلوط كنید، تقوای عظیم كمتری دارید، و برای همین است كه احتمال موفق شدن‌تان در امور یا خوب انجام دادن‌شان كمتر است. امور دافا باید مقدس‌ترین باشند، و برای همین است كه هر قدر كمتر از پنداشت‌های خودتان داشته باشید و عوامل خودتان را درگیر كنید، بهتر می‌توانید آنها را اداره كنید و احتمال بیشتری هست كه موفق شوید.»
از «آموزش فا در جلسه با شاگردان آسیا-اقیانوسیه‌ای»
مجموعه رشد و اصلاح خود
