(Minghui.org) در پی یک اقدام سریع پلیس در 21 مارس 2017، شانزده نفر از ساکنین چیچیهار به‌خاطر تمرین فالون گونگ به‌طور غیرقانونی بازداشت و حبس شدند. فالون گونگ یک تمرین معنوی است که از سوی رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرد.
سه نفر از این تمرین‌کنندگان فالون گونگ تاکنون آزاد، درحالی‌که سه نفر دیگر محکوم به حبس شده‌اند. نُه تمرین‌کنندۀ دیگر پس از دو جلسۀ دادرسی در انتظار حکم دادگاه هستند و وضعیت حبس بقیۀ تمرین‌کنندگان مشخص نیست.
تمرین‌کنندگانی که آزاد شدند عبارتند از خانم لیو هویی‌جیه، خانم ژو شیومین و خانم ژانگ یان‌هوا. آنهایی که محکوم شدند عبارتند از خانم وانگ یان، خانم لیو مینگ‌یینگ و آقای وانگ یودونگ (شوهر خانم ژو شیومین).
خانم لیو هویی‌جیه به‌خاطر نصب بنرهایی برای افزایش آگاهی درخصوص آزار و شکنجۀ فالون گونگ بازداشت شد. درنتیجه او را در بازداشتگاهی تحت شکنجه قرار دادند. همچنین پلیس کلید خانه‌اش را توقیف و آنجا را غارت کرد.
خانم ژانگ یون‌هوا برای رفتن به سر کار آماده می‌شد که مأموران پلیس به خانه‌اش هجوم آوردند و او را بازداشت کردند. خانه‌اش غارت و برخی از لوازم شخصی‌اش توقیف شد. سپس او را به ادارۀ پلیس بردند و تحت شکنجه قرار دادند. خانم ژانگ چهار ماه بعد در 4 ژوئیه آزاد شد.
خانم لیو مینگ‌یینگ توسط دادگاه لونگشا به یک دورۀ سه ساله حبس محکوم شد. پس از ارائۀ دادخواست حکم اولیۀ او مورد تأیید قرار گرفت. از 17 ژانویۀ 2018 او در زندان زنان هاربین حبس شده است.
پس از جلسۀ دوم دادرسی، دادگاه میانی شهر چیچیهار آقای وانگ یودونگ را به سه سال حبس محکوم کرد. در 1 مارس 2018 او را به زندان تای‌لای منتتقل کردند. خانم وانگ یان نیز حبس شد، اگرچه مشخص نیست که چه حکمی برای او صادر شده است.
در زمان تهیۀ این گزارش نُه نفر از شانزده تمرین‌کننده یک سال و شش ماه است که در بازداشت هستند و پس از برگزاری دو جلسۀ دادرسی اکنون در انتظار صدور رأی هستند. این افراد آقای لی شونجیانگ، خانم گائو فوپینگ، آقای ژانگ فوهای، آقای تیان یونگ و همسرش خانم وانگ آیهوا، آقای ژائو یی، آقای ژانگ لیچون، آقای ژانگ شیمین و خانم سونگ یولان هستند.
همۀ این نُه نفر پیش از محاکمه حبس و تحت شکنجه قرار گرفته بودند.
همسر آقای لی شونجیانگ (که نامش در دست نیست) نیز بازداشت شد اما مشخص نیست که آیا او هنوز در حبس به سر می‌برد یا آزاد شده است.
اولین جلسۀ دادرسی
این تمرین‌کنندگان در 26 دسامبر 2017 در دادگاه منطقۀ تیه‌فنگ محاکمه شدند.
پس از اینکه دادستان ژانگ جیان کیفرخواست را خواند، نُه تمرین‌کننده و وکلایشان درخواست کردند که کارکنان و مأموران دادگاه پرونده را مختومه اعلام کنند. به این دلیل بود که در جریان احضاریۀ دادستان هفت تمرین‌کننده به‌جز آقای ژانگ شیمین و خانم سونگ یولان اشاره کردند که از آنها بازجویی به‌عمل آمده است. اما دادستان پاسخی نداد و در کیفرخواست اشاره‌ای به بازجویی نکرد.
در کیفرخواست آقای ژانگ فوهای اشاره شد که او در سال 2006 و 2007 به سه سال کار در اردوگاه محکوم شده درحالی‌که درواقع او قبلاً فقط یک بار به یک سال کار در اردوگاه محکوم شده است.
وکیل آقای ژانگ استدلال کرد که قاضی و دادستان، به‌عنوان اعضای ملحد حزب کمونیست چین، برای محاکمۀ موکلش به‌خاطر باور معنوی‌اش مناسب نیستند. وکیل درخواست کرد که قاضی و دادستان برای انجام این محاکمه رفع صلاحیت شوند.
پس از گذشت مدتی قاضی فنگ جیهونگ درخواست وکیل را رد کرد.
درحالی‌که جلسۀ دادرسی ادامه داشت، وکلای تمرین‌کنندگان موارد زیر را با هم مطرح کردند.
1. براساس قانون، اگر پرونده‌ای ثبت نشده است، نباید هیچ تحقیق و بررسی درخصوص آن انجام شود. اما در این مورد تمرین‌کنندگان بازداشت، خانه‌هایشان غارت و متعاقباً در تلاش برای تشکیل یک پرونده محاکمه شدند.
2. حبس طولانی‌مدت: بازداشت بعد از 64 روز تأیید شد و این از 37 روز حداکثر زمان بازداشت جنایی که قانون تعیین کرده بیشتر است.
3. بازجویی همراه با اِعمال شکنجه: این نُه تمرین‌کننده در مدتی که در ادارۀ پلیس و بازداشتگاه حبس بودند تحت شکنجۀ وحشیانه و سایر آزار و اذیت‌های جسمی و روانی قرار گرفتند. آنها را پس از گذشت دو یا سه روز به بازداشتگاه منتقل کردند که این از حداکثر 24 ساعت تجاوز کرد.
پیش از اینکه وکلا بتوانند به صحبتشان ادامه دهند، دادستان درخواست کرد که استدلال آنها رد شود. وکلا با درخواست مختومه کردن پرونده از دادستان به او پاسخ دادند. در نهایت با درخواست وکلا موافقت نشد.
سپس وکیل آقای لی شونجیانگ درخواست کرد که نوار ویدیوئی بازجویی موکلش به‌عنوان مدرک مجدداً دراختیار قرار داده شود.
دادستان ژانگ گفت: «بازجویی تمام شده است. یو گونگ و چانگ شوای از ادارۀ پلیس دونگشی‌چانگ در شکنجه مشارکت نداشتند.»
آقای لی اظهاریۀ آقای ژانگ را رد کرد و جرئیات بازجویی را برای دادگاه شرح داد. او جزئیات شیوه‌های شکنجه‌ای که بر آقای لی اعمال شد را شرح داد.
1. پاهایش را به یک صندلی آهنی بسته بودند.
2. درحالی‌که به صندلی بسته شده بود، یک آجر پشت پایش قرار داده شده بود.
3. یک کیسۀ پلاستیکی روی سرش کشیده بودند.
4. با کفش به صورتش سیلی زدند.
5. با ادرار دندان‌هایش را مسواک زدند.
6. پس از اینکه مأموران پایش را با یک چاقوی کوچک سوراخ کردند، شراب و نمک روی زخم ریختند.
7. مأموران مجبورش کردند ماسکی که آغشته به خردل بود را روی صورتش بگذارد. سپس با یک کفش چرمی به صورتش ضربه زدند همچنین آن شب ساعت‌ها او را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند به‌طوری که تمام بدنش زخمی شده بود.
دو روز بعد وقتی او را به بازداشتگاه منتقل کردند، بازداشتگاه از پذیرش او خودداری کرد. سپس یو گانگ او را برای صدور یک مدرک پزشکی جعلی به بیمارستان برد و سپس به بازداشتگاه بازگرداند.
وقتی اقای لی کارکنان دادستانی را ملاقات کرد، درخصوص بازجویی که از او در ادارۀ پلیس به عمل آمده بود صحبت کرد. سپس یو گانگ به بازداشتگاه رفت تا او را تهدید کند. سپس آقای لی مدرکی امضاء کرد که بیانگر این بود که زخم‌ها اتفاقی ایجاد شده‌اند.
چند تمرین‌کنندۀ دیگر تیز مراحل بازجویی را گزارش کردند.
آقای ژائو یی گفت که دستان و پاهایش را با زنجیر به هم متصل کرده و سپس با دستبند از پشت آویزانش کردند. شست‌هایش به هم بسته شده و با باتوم‌های الکتریکی به او شوک وارد کردند.
آقای ژانگ فوهای گفت که پس از اینکه به او دستبند زدند، تمام مسیر زمین می‌خورد و شخصی کاسۀ زانویش را به قفسۀ سینه‌اش فرو می‌کرد. مأموران او را تهدید کردند که اگر اقرار نکند او را تا حد مرگ مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دهند. وقتی بی‌هوش شد، مأموران با پاشیدن آب بطری بر رویش او را بیدار کردند. این حمله مچ دستانش را زخمی کرد و باعث شد خون سرفه کند و بعد از آن او دیگر قادر نیست دستانش را بلند کند.
آقای ژانگ لیچون برای مدت 24 ساعت مقابل یک کولر گازی دیواری قرار داده شد و در این مدت دائماً در معرض هوای سرد کولر بود.
خانم وانگ آیهوا برای سه روز و سه شب از خواب محروم شد درحالی‌که بینی شوهرش آقای تیان یونگ را با یک حولۀ مرطوب پوشانده بودند و دستانش را در پشتش دستبند زده و مأموران به او سیلی می‌زدند.
قاضی چاره‌ای جز این نداشت که مراحل قانونی برای حذف شواهد غیرقابل‌قبول را شروع کند و از تمرین‌کنندگان پرسید که آیا آنها موافق هستند. از نُه تمرین‌کننده، هشت نفر موافقت کردند.
وقتی وکلا شخصی را برای همراهی با آنها برای بازیابی شواهد ویدیوئی بازجویی معرفی کردند، قاضی از پاسخ خودداری و اصرار کرد که محاکمه باید در آن روز به پایان برسد.
جلسۀ دادرسی در حدود ساعت شش عصر به پایان رسید.
دومین جلسۀ دادرسی
دومین جلسۀ دادرسی از 5 تا 7 ژوئن 2018 برگزار شد.
کنفرانس پیش از محاکمه در 5 و 6 ژوئن برگزار شد. تمرین‌کنندگان جداگانه با وکلایشان در دادگاه حاضر شدند تا به جزئیات گوش کنند. وقتی تمرین‌کنندگان اظهاراتشان را درخصوص شکنجه‌هایی که متحمل شده بودند بیان کردند، قاضی و دادستان از پاسخ خودداری کردند و نوار ویدیوئی نیز ارائه نشد.
به اصرار وکلا، قاضی به آنها گفت که ویدیو را در ادارۀ امنیت عمومی مشاهده کنند. وکلا در اعتراض به این تصمیم همگی از سالن دادگاه خارج شدند.
در 7 ژوئن یو گانگ و چانگ شوایی در دادگاه حاضر شدند و مشارکت در آزار و شکنجۀ آقای لی شونجیانگ را انکار کردند.
وکیل که نوار ویدیویی دوربین مداربسته را تماشا کرده بود از آنها پرسید که چرا برای خرید کیسه پلاستیکی بیرون رفتند، اما چانگ شوایی پاسخی نداد.
وکیل گفت: «چند نفر در بازجویی شرکت کردند؟»
چانگ شوایی: «فقط یو گانگ و من.»
وکیل: «چرا دوربین مداربسته چهار نفر را در تصویر نشان داد؟ آن دو نفر دیگر کیستند؟»
چانگ شوایی: «یکی از آنها تیه نایرو از شعبۀ امنیت عمومی جیانهوا است.»
وکیل: «آنها چه می‌کردند؟»
چانگ شوایی ساکت بود و پاسخی نداد.
وکیل ادامه داد: «بازداشت در روز بیستم اتفاق افتاد، پس چرا ]تمرین‌کنندگان[ در روز بیست‌وسوم به بازداشتگاه فرستاده شدند؟ در این مدت شما چه می‌کردید؟
یک بار دیگر چانگ شوایی سکوت کرد.
وقتی وکیل سؤالات بیشتری پرسید، یو گانگ و چانگ شوایی با «نمی‌دانم» یا «یادم نیست» پاسخ دادند.
آقای لی شونجیانگ از چانگ شوایی پرسید: «وقتی بدنم جراحت داشت، بازداشتگاه از پذیرش من خودداری کرد. پس چرا شما به‌زور مرا به آنجا فرستادید؟»
چانگ شوایی سرش را پایین انداخت و گفت: «آنها تو را نپذیرفتند.»
وقتی آقای لی می‌خواست صحبتش را ادامه دهد، قاضی حرفش را قطع کرد.
سپس آقای تیان یونگ سؤالی مطرح کرد.
او گفت: «در پرونده موضوع نصب بنرها ذکر شده است. اما در آن مدت بخاطر شکستگی استخوان قفسۀ سینه، آسیب‌دیدگی ستون فقرات و پارگی تاندون‌های دستم دوره نقاهت را در منزل می‌گذراندم. چطور می‌توانستم برای نصب بنر بیرون بروم؟»
قاضی و دادستان پاسخی ندادند.
سپس قاضی از خانم وانگ آیهوا پرسید که چرا او مدرکی را امضاء کرده که چیزی را تصدیق نکرده است.
خانم وانگ گفت: «وقتی بازداشت شدم، مرا مورد ضرب و شتم قرار دادند و اجازۀ غذا خوردن نداشتم. برای سه روز و سه شب از خواب محرومم کردند. هشیاری نداشتم.»
قاضی حرفش را قطع کرد.
وقتی قاضی خواست ادامه دهد، وکیل خانم وانگ متذکر شد که اگر شواهد غیرقابل‌قبول حذف نشوند، جلسۀ دادرسی نمی‌تواند ادامه پیدا کند.
در طول جلسۀ دادرسی، وقتی تمرین‌کنندگان صحبت از شکنجه کردند، قاضی صحبتشان را قطع کرد و اجازه نداد هیچ‌کسی کلمات «فالون گونگ» را بگوید. وقتی وکلای تمرین‌کنندگان اعتراض کردند، قاضی و دادستان پاسخی ندادند و اعتراضات را نادیده گرفتند.
در طول سه روز دادرسی قاضی مراحل قانونی برای برداشتن شواهد غیرقابل‌قبول را شروع نکرد.
یکی از وکلا گفت: «قانون مشخصاً باور به فالون گونگ را منع نمی‌کند. بنابراین چه اشکالی دارد که به فالون گونگ باور داشته باشند؟ این چه تضادی با جامعه دارد و چگونه می‌تواند قانونی را نقض کند؟»
قاضی و دادستان پاسخ مشخصی ندادند.
سپس قاضی گفت: «متهم در دفاع از خودش قوانینی وضع کرد. این نقض قانون است. شما باید برای صحبت خود مسئول باشید.»
با شنیدن این حرف قاضی همۀ وکلا در اعتراض ایستادند.
یکی از وکلا پرسید: «ما قطعاً می‌توانیم مسئول صحبت‌هایمان باشیم. اما کجا قانون را نقض کردیم؟»
وکلا درخواست کردند که صحبت‌های قاضی در کامپیوتر ثبت نشود. بعد منشی درخواستشان را اجرا کرد.
بعداً وکلا چهار موضوع را مطرح کردند و از منشی درخواست کردند که آنها را ثبت کند.
1. هیچ تصویری که نشان‌دهندۀ نصب بنرها یا توقیف آنها توسط پلیس باشد موجود نیست، با اینکه ذکر شده که بنرهای زیادی وجود داشته‌اند.
2. متهمین برای اثبات عدم ارتکاب جنایاتی که به آنها متهم شده‌اند، مدارک محکمی دارند.
3. متهمین به جرمشان اقرار نکردند، با این وجود دادستان ادعا می‌کند که تنها شاهدان این جنایات این نُه تمرین‌کننده هستند. همچنین شواهد محکمی وجود دارد که متهمین در بازجویی مورد شکنجه قرار گرفتند.
4. این پرونده‌ها را کسی گزارش نکرده است. از آنجا که مدرک ویدیوئی از جنایت فرضی، تصویر تار یک فرد و چند عکس تار را نشان داد، چطور کسی می‌تواند تشخیص دهد که این فرد یکی از متهمین است؟
قاضی و دادستان پاسخ ندادند. وقتی قاضی از وکلا خواست دفاعیۀ خود را ارائه دهند آنها درخواست کردند که تمرین‌کنندگان تبرئۀ شوند. برخی از تمرین‌کنندگان نیز درخواست کردند که آزاد شوند.
به برخی از تمرین‌کنندگان اجازه ندادند اظهاراتشان را بیان کنند. اما به اصرار خانم وانگ آیهویی، قاضی به او اجازۀ صحبت داد و او درخواست کرد که به‌خاطر بیماری سل آزاد شود. او بیان کرد که هرچه برسر او بیاید مسئولین مسئول خواهند بود. سپس قاضی حرفش را قطع کرد.
اطلاعات تماس افراد درگیر در این آزار و شکنجه
یانگ شینگیی، رئیس دادگاه منطقۀ تیه‌فنگ: 8919001-452-86+
چو آیکه، رئیس دادگاه: 8919002-452-86+
آی یونگ، دادستان دادستانی تیه‌فنگ: 13836253388-86+
(اطلاعات تماس تعداد بیشتری از مشارکت‌کنندگان در این آزار و شکنجه در مقالۀ اصلی به زبان چینی موجود است.)
مقالات مرتبط:
بازداشت و شکنجۀ خانم لیو هویی‌جه از چیچیهار
اخبار بیشتر آزار و شکنجه از چین –16 ژانویۀ 2018 (15 گزارش)
اخبار بیشتر آزار و شکنجه از چین –28 فوریۀ 2018 (14 گزارش)
چیچیهار، استان هیلونگ‌جیانگ: بیش از 10 نفر بخاطر باورشان دستگیر شدند، 14 نفر هنوز در بازداشت به‌سر می‌برند
خوراندن اجباری تمرین‌کنندۀ فالون گونگ در بازداشتگاه
حبس و شکنجۀ وحشیانۀ مرد اهل چیچیهار به‌خاطر باورش
دستگیری مجدد مهندسی پس از ۹ سال زندان و شکنجه
مردی از هیلونگ‌جیانگ بخاطر شکایت از دیکتاتور سابق چین مورد محاکمه قرار گرفت
زوجی از استان هیلونگ‌جیانگ دستگیر شدند و تحت شکنجه قرار گرفتند
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
